Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ 
ΜΙΑΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ


     Φαίνεται ότι είμαστε πολυαγαπημένοι του νεφεληγερέτη Διός ο οποίος μας πάει από ...ευλογία σε ευλογία και ως υέτιος μας καταβρέχει ...γενναία! Κι αυτή την ημερίδα την βγάλαμε με τη μπόρα να "πηγαινοέρχεται" πάνω απ΄τα κεφάλια μας και να μας απειλεί να μας μετατρέψει σε "παπιά" ενώ εμείς πασχίζαμε να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμά μας με άψογο, μέσα στη βροχή, τον εντεκάχρονο Χάρη στην Έφιππη Τοξοβολία και στην υπερπήδηση εμποδίων, αψογότατο τον επιβήτορα Sepp ο οποίος, μάλιστα, σήμερα είχε ιδιαίτερα κέφια και ολίγον ...άτυχο τον Κωνσταντίνο ο οποίος μόλις που πρόλαβε να τοξεύσει για λίγο και να χαριεντισθεί ...επί πολύ με το εκφραστικότατο τετράποδό μας...


     Κάπως έτσι, σήμερα, ο ...συνωστισμός σημειώθηκε εσωτερικώς του Σταύλου σε μία κατάσταση "πατείς με πατώ σε" ενώ, ο κάθε άλλο παρά ...ρομαντικός όμβρος κροτάλιζε στην οροφή του κτηρίου.


     Τσαχπίνης ο Sepp μας περίμενε στην ...αυλόπορτα που η "άλλη" (Ρίτσος) "καθάριζε φρέσκα φασουλάκια..." κι έγινε ...ποιητής, για να μας δηλώσει ότι σήμερα είμαι τρελλαμένος για παιγνίδι κι όχι δουλειά! Το πιάσαμε το υπονοούμενα αλλά δεν...! Τον χαλινώσαμε, τον ποδέσαμε και γραμμή δια τα ...περαιτέρω στο Κυκλοτερές.


     Και την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ο επιβήτοράς μας ακολούθησε τον νεαρό Χάρη στον τόπο ...εργασίας όπου, όμως, ο άγριος αρσενικός πρόσεξε τις αποπλανητικές φορβάδες που γυμνάζονταν στο Βαδιστήριο και θυμήθηκε αυτά που είχε ανάμεσα στα ...σκέλια του, οπότε, ποιος είδε τον επιβήτορα και δεν ξέχασε την ...Ιππασία προς χάρη του κεντήματος! Όμως ο εντεκάχρονος είναι πιο αρσενικός από τον Sepp και του έδωσε το μάθημά του!


     Ο μικρός μας Χάρης, λοιπόν, σβέρκωσε τον φρουμασμένο επιβήτορα και τον "έζεψε" στον συραγωγέα θυμίζοντάς του ότι κουμανταδόρος ενός παντοδύναμου επιβήτορος μπορεί να είναι ακόμη κι ένα εντεκάχρονο παιδί όταν το μυαλό είναι το "όλο" του!


     Κι έτσι ο νεαρός Μακεδόνας Αλέξανδρος, συγγνώμη ο εντεκάχρονος Χάρης, δάμασε τον Βουκεφάλα του,, συγγνώμη, τον Sepp και ξεκινήσαμε το πρόγραμμα της ημέρας.ενώ ο υέτιος Ζευς μας ψιλοχοντρομούσκευε από τον επουράνιο θρόνο του! Ποιος όμως λογαριάζει τα ουράνια όταν στη γη ιππεύεις ένα πλάσμα όπως τον Sepp! 


     Ο Κωνσταντίνος σφυγμομέτρησε την σχέση του με το "υψηλό" μας τετράποδο ενώ ο Χάρης περίμενε ανυπόμονα την συνέχεια του προγράμματός του και, κάπως έτσι μπήκαμε στο "παρασύνθημα".


     Σήμερα ο Χάρης ο οποίος μπορεί να υπερπηδά υψηλά εμπόδια  αλλά πάντοτε με επίσαξη σέλλας και στομίδος, θα έπρεπε να εκτελέσει το δεύτερο μάθημά του επί ανεπίσακτου και ανενστόμιστου Ίππου, βαθαίνοντας το "κάθισμά" του όπως και τα κατάφερε με εισαγωγική άσκηση τα εν κινήσει "παλαμάκια"  που, θέλεις δεν θέλεις, σε "καθίζουν" ...υπέροχα!


     Κι εξασφαλίζοντας το βαθύ "κάθισμα" οι επακολουθήσασες τοξεύσεις βελών ήσαν άψογες με την χαρακτηριστική ευστοχία του νεαρού Ιππέως που δείχνει ότι αυτό το παιδάκι ξεκίνησε ΄να λαμπρό στάδιο και στην Έφιππη Τοξοβολία! Κι ενώ στο Βαδιστήριο οι φορβάδες πήδαγαν πάνω από τα διαχωριστικά προκαλώντας τον Sepp για τα ανομολόγητα, ο τετράποδός μας ήταν τόσο αφοσιωμένος στον αναβάτη του που ...πιο κύριος δεν θα γίνονταν! Αυτά μας κάνει ο εντεκάχρονος και δεν τον ...προσπερνάμε! 


     Όταν μετά την ολοκλήρωση του προγράμματός του ο ευτυχέστατος Χάρης αφίππευσε με την προβλεπόμενη ταχύτητα και ζωηρότητα, οι φορβάδες συνέχιζαν να είναι ατακτότατες στο Βαδιστήριο ενώ ο Sepp ...υποδειγματικά συγκρατημένος! Όμως, ούτε ο Χάρης, ούτε ο Sepp είχαν ολοκληρώσει την ημερίδα τους διότι η συνέχεια ήταν στο κεντρικό Ιππευτήριο με υπερπήδηση εμποδίων υπό ...βροχή! Όχι, παίζουμε! 


      Ο Κωνσταντίνος, πάντως, "έπαιξε" επιτυχέστατα με το Τόξο του και με άριστη στάση όπως κατέγραψε το οπτικοακουστικό υλικό  διατυπώνοντας, πάντως, εύλογες απορίες και απορώντας με τις απαντήσεις που λάβαινε. Έτσι είναι στην Τοξοβολία, οι απαντήσεις της είναι "μετά τα φυσικά" αλλά διόλου "μεταφυσικές"!... Σιγά-σιγά καταλαβαίνουμε την Φύση η οποία, τόσα πολλά μας διδάσκει όταν την "διαβάζουμε" προσεκτικά.

..

     Και μετά ο Κωνσταντίνος συνέχισε την επαφή του με τον Sepp στα ...ιδιαίτερα, πριν ξεκινήσει η υπερπήδηση εμποδίων στίβου και ...ζωής!


     Με κανονικήν επίσαξη στο δεύτερο μέρος της σημερινής ημερίδος ο Sepp και υπό την ρυταγώγηση του Χάρη, για να ξεκινήσει το πρόγραμμα υπερπηδήσεως εμποδίων που θα διηύθυνε ο Πατέρας του νεαρού υπερπηδητή, Προπονητής Δημήτρης Κυριακίδης, σε διαδρομές υψηλών και συνθέτων εμποδίων.


     Εδώ, χωρίς ...παρακείμενες φορβάδες, ο επιβήτορας ήταν υποδειγματικής συμπεριφοράς και ο Χάρης τον πήγε "καρότσι" στα εμπόδια με την βροχή να έχει δυναμώσει  και στο έρημο κεντρικό Ιππευτήριο να κυριαρχεί ο εντεκάχρονος!


     Υψηλότατα τα εμπόδια, αλλά ούτε ο Χάρης, ούτε ο Sepp κάμπτονται από τα ..."ύψη"  δείχνοντας ότι μόνος τους φόβος είναι η τεμπελιά και η αδράνεια.


     Και όχι μόνον τα υψηλότατα, αλλά ούτε και τα ...συνθετότατα, ούτε τα oxer πτοούν αυτόν τον λιλιπούτειο Ιππέα ο οποίος τα ...κατασπαράζει αλύπητα. Διότι έτσι και μόνον έτσι, με πολύ και ποιοτική "δουλειά" μπορείς να χαρείς την Ιππική και την Ιππασία, μια "δουλειά" που δεν λογαριάζει ούτε κόπο, ούτε δυσκολία ούτε καν τη βροχή που κάνει μούσκεμα τα ρούχα σου και ολισθηρότατο το έδαφος του Ιππευτηρίου. Διότι αυτό είναι ΠΟΛΕΜΟΣ!, αυτό και κάνει την Ιππική ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ κι όχι "απασχόληση ελευθέρων ωρών". Και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κινείται επάνω στον άξονα μιας ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, διόλου ..."τυχαία"!


Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

ΜΕ ΟΠΛΟΜΑΧΗΤΙΚΗ ...ΠΡΟΟΔΟ!























     Η πολυπρισματική εκπαίδευση ενός Πολεμιστή είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση μιας μάχιμης προσωπικότητος και αυτό γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητό από τους "Έλληνες Κενταύρους".

     Όταν τον Σεπτέμβριο του 2018 ξεκινούσε η Ι' Προπονητική Περίοδος και ανακοινώθηκε ότι, πλέον, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" απαιτεί την ανάπτυξη των προσωπικοτήτων των μαθητών της με διεύρυνση των πνευματικών τους οριζόντων αλλά και την επέκταση των τομέων εκπαιδεύσεώς τους, κάποιοι "τρόμαξαν" όμως, σήμερα γίνεται κατανοητό το πόσο απαραίτητες όσο και αυτονόητες είναι αυτές οι καλοπροαίρετες και ψυχωφελείς "ντιρεκτίβες". 

    Έτσι, σήμερα, δύο Στελέχη των "Ελλήνων Κενταύρων" επέλεξαν να ασχοληθούν συστηματικώς με την Σπαθασκία ως φυσικό συμπλήρωμα της πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας στην οποία με επιτυχία επιδίδονται. 

     Πρόκειται περί του Εφιπποτοξότη Εκπαιδευτή και Αρχηγού των Παρατημάτων Χαλκίδος και Σχηματαρίου Γ. Σταυριανόπουλου - Ιφικράτη και του Εφιπποτοξότη και Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Μηνά Τσομπανιάν οι οποίοι προχωρούν στον μαχητικό τομέα της Μεσαιωνικής Σπαθασκίας.

     Ο Ιφικράτης ασκείται στο Βουκουρέστι, όπου διαμένει μονίμως για επαγγελματικούς λόγους, σε έγκριτη Σχολή ενώ ο Μηνάς είναι μαθητής του κορυφαίου Έλληνος Δασκάλου Οπλομαχητικής Γεωργίου Ζαχαρόπουλου .

      Επιμένουμε στην ενθάρρυνση των "Ελλήνων Κενταύρων" να διευρύνουν θετικώς τους πνευματικούς ορίζοντές τους αλλά και να επεκτείνουν τις δεξιότητές τους και προς άλλους μαχητικούς τομείς εκπαιδευόμενοι διαρκώς. Διότι το "ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ" είναι αυτό που πρέπει να χαρακτηρίζει, πρωτίστως, τον Έλληνα και, ως εκ τούτου και τους "Έλληνες Κενταύρους"!  



ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ ΕΚΓΥΜΝΑΣΗ ΙΠΠΟΥ


     Με αφορμή μήνυμα αναγνώστη του Ιστολογίου μας σχετικό με προηγούμενη αναφορά μας στην Διαλειμματική Εκγύμναση Ίππου την οποία εφαρμόζουμε, παραθέτουμε σχετική μελέτη του Ιππιάτρου καθηγητή κ Θεοδώρου Γ. Αντίκα από τον οποίο κι εμείς διδαχθήκαμε αυτή την εργοφυσιολογική μέθοδο η οποία εκγυμνάζει χωρίς να εξαντλεί τον Ίππο.  Η μελέτη ΕΔΩ.

[Ο εικονιζόμενος Ίππος, κατά την λήψη της φωτογραφίας, ανήκε στο δυναμικό της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"]



ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ν. ΔΑΡΒΑΡΕΩΣ:

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΩΝ


     Οθωμανικής υπηκοότητος και τουρκόφωνος εκ γενετής, ο βλαχικής καταγωγής Δημήτριος Ν. Δάρβαρις,γεννημένος κατά το δεύτερο ήμισυ του 18ου αιώνος, αποκτά γραμματική μόρφωση μαθαίνοντας Ελληνικά και εξελίσσεται σε έναν δάσκαλο των σκορπισμένων στη Βιέννη Ελλήνων που δεν είχαν πατρίδα, όπως εξακολουθούμε, ουσιαστικώς, οι Έλληνες μέχρι σήμερα να μην έχουμε πατρίδα μετά την μάχη της Λευκόπετρας και την απεμπόληση της πατρώας πίστεώς μας.

     Ο Δημήτριος Ν. Δάρβαρις δίδαξε και συνέγραψε πολλά μεταξύ των οποίων και την "Σύντομο γενικήν Ιστορίαν" (των ενδόξων εθνών) την οποία εξέδωσε στην Βιέννη το 1817 προς χρήση των τότε σπουδαζόντων Ελληνοπαίδων.


     Σε αυτό το σύγγραμμα του Δημητρίου Ν. Δαρβάρεως, εν μέσω των ιστοριών πολλών ενδόξων εθνών, ανακαλύπτουμε και την ιστορία των Μακεδόνων και των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου στις σελίδες 141-162 τις οποίες "αποσπάσαμε" ως αυτοτελές μελέτημα (βλ.: ΕΔΩ) χρήζοντος επισταμένης μελέτης προς εξαγωγή ουσιωδών συμπερασμάτων όχι μόνον σχετικών με την Ιστορία της καθόλου Ελλάδος και των Ελλήνων αλλά και επιμόρφωση των Μελών της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" που υποχρεούνται να διακονούν την πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας με επίγνωση όχι μόνον της εθνικής Ιστορίας μας αλλά και βαθυτέρων νοημάτων σχετικών με το αξιόμαχο του Πολεμιστή.


     Κατά τις παρούσες ημέρες κατά τις οποίες το "Μακεδονικό ζήτημα" έχει παραχαραχθεί από όλους και, δη, τους πατριδοκαπήλους, ευτελιζόμενο σε μέσο παραπλανήσεως ανοήτων ψηφοφόρων, ώστε οι παραχαράκτες να αναρριχώνται στην εξουσία ασελγώντας επί κάθε εννοίας Φυλής και Πατρίδος, όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε την πλήρη διάσταση της ιστορίας των Μακεδόνων και των αιτίων της πτώσεως της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας η οποία υπήρξε και η μεγαλειωδέστερη "στιγμή" του Ελληνισμού!


     Και από αυτό το σύγγραμα και από τις εν λόγω σελίδες του Δημητρίου Ν. Δαρβάρεως εξάγουμε πολλά, χρήσιμα, συμπεράσματα κύρια των οποίων είναι:

     1. Δεν αρκεί να είσαι ικανός πολεμιστής εάν, παραλλήλως, δεν ασκείς την πνευματική σου καλλιέργεια ώστε να γνωρίζεις "γιατί" μάχεσαι και "πως" θα μπορέσεις να διατηρήσεις τα εκ του πολέμου κεκτημένα.

     2. Αποτελεί πλήρην αντινομία να παραδέχεσαι ότι η θρησκευτική πίστη σου προέρχεται από έναν ξένο κι εχθρικό -κατά την εξέλιξη της Ιστορίας- λαό όπως οι εβραίοι κι εσύ να επιμένεις στην ελληνικότητά σου η οποία ιστορικώς, υπήρξε ο στόχος του λαού εκ του οποίου αντλείς την θρησκευτική πίστη σου. Στην σελίδα 153, ο Δημήτριος Ν. Δάρβαρις υπογραμμίζει την  ε β ρ α ϊ κ ή  προέλευση της Παλαιάς Διαθήκης η οποία αποτελεί το θεμέλιο του χριστιανισμού τον οποίο ο ίδιος ασπάσθηκε και ακολούθησε σε όλη του την ζωή συγγράφοντας, μάλιστα και κατηχήσεις για τους εβραιοχριστιανικώς θρησκευομένους! Δεν υπάρχει τίποτε νοσηρότερο και ψυχοπαθολογικότερο από το να είσαι υπερήφανος για μία εθνικότητα ασπαζόμενος ένα θρήσκευμα που προέρχεται από εντελώς αντίπαλην εθνικότητα, απεμπολών, μάλιστα και την πατρώα θρησκεία σου!

     Aξιοπρόσεκτη η καταγραφή της ιστορίας των Μακεδόνων και των Διαδόχων του Δημητρίου Ν. Δαρβάρεως, ασχέτως κάποιων ανακριβειών ήσσονος σημασίας τις οποίες αποκαθιστά το, μετέπειτα, λαμπρό έργο του Γερμανού ιστορικού Johann Gustav Bernhard Droysen το οποίο εξέδωσε επιμελούμενος σε μία σειρά επτά τόμων ο αείμνηστος Ρένος Αποστολίδης ο οποίος ορθότατα επεσήμανε για τον Γερμανό ιστορικό ότι υπήρξε ο πρώτος "εισηγητής" του όρου "Ελληνισμός".

     Δυστυχώς, όμως, εξίσου αξιοπρόσεκτος αλλά για έναν αρνητικό λόγο είναι και ο Δημήτριος Ν. Δάρβαρις ο οποίος, όπως και πλείστοι όμοιοί του, αν και φορέας ...εν σπέρματι, "ελληνικότητος", ενόθευσε τον φυσιοκρατικόν Ελληνισμό με ένα αλλόδοξο θεοκρατικό δόγμα ουδεμίαν σχέση έχον με την πατρώα Ελληνική θρησκεία και συνιστώντας τεκμήριο της διακοπής της συνεχείας της Ελληνικής φυλής η οποία, από ρωμαϊκής κατοχής έπαυσε να υπάρχει αυτοτελώς παρά μόνον σε εξαιρέσιμες οντότητες.

     Ούτω πως, λοιπόν, τόσον ο Δημήτριος Ν. Δάρβαρις όπως και οι κατά παρόμοιαν, αλλόδοξη, δογματικήν αντινομία ελληνίζοντες και εβραιοχριστιανικώς "θρησκευόμενοι", συνιστούν τεκμήριο επαληθεύσεως των φιλελληνικών τοποθετήσεων του  Jakob Philipp Fallmerayer περί ασυνεχείας της Ελληνικής φυλής δικαιολογώντας την νεώτερη παρακμή του ελλαδικού χώρου, κάτι το οποίο όχι μόνον δεν εννοούν οι απαξιωτές του Ελληνισμού αλλά και το πολεμούν, όπως, επί παραδείγματι, το φερέφωνο της φαναριωτικής εβραιοχριστιανικής εκκλησίας Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος ο οποίος ανεπιτυχέστατα προσεπάθησε να αντικρούσει τον μεγάλο Jakob Philipp Fallmerayer. 

     Παρόμοιο φερέφωνο της εκκλησίας η οποία αντετέθη σθεναρώς στην επανάσταση των Ελλήνων κατά του Οθωμανικού ζυγού φθάνοντας σε σημείο, μάλιστα, να ...αφορίσει και τους ήρωες επαναστάτες με κατάπτυστο αφοριστήριο που υπογράφει ο αλήστου μνήμης Γρηγόριος Ε' με την συνοδική ακολουθία του, υπήρξε και ο αδελφός του Δημητρίου Ν. Δαρβάρεως, ο Γεώργιος Ν. Δάρβαρις, εκδίδοντας το 1842 το έργο "Δοκίμιον περί σπουδής της Ιστορίας" συστρατευόμενος με την φαναριωτική εκμπαστάρδευση του Ελληνισμού σε μια ανίερη φαλκίδευση που καταλήγει στον ανιστόρητο και παραχαρακτικό όρο "ελληνοχριστιανικός" αντί του ορθού "εβραιοχριστιανικός". Και αυτή την εκμπαστάρδευση αποκλείει η ερμηνεία της νεώτερης ελλαδικής παρακμής που παρέχει ο Jakob Philipp Fallmerayer τον οποίο, βεβαίως, πολεμά η εβραιοχριστιανική εκκλησία του Φαναρίου της οποίας πάντοτε προίσταται Τούρκος πατριάρχης ορκισμένος στο τουρκικό σύνταγμα!

     Και δυστυχώς η παρατεινόμενη παρακμιακή αντιμετώπιση των εθνικών ελληνικών ζητημάτων, εν οις και το Μακεδονικό, στην σημερινή Ελλάδα είναι βαθύτατα "ριζωμένη" στην άρνηση της μεγάλης αλήθειας της θεωρίας του Jakob Philipp Fallmerayer, ενώ η παραδοχή της διαχωρίζει εκ του Ελληνισμού τον οποίο και απαλλάσσει από τις οικτρές εικόνες της σύγχρονης ελλαδικής και ποσώς Ελληνικής κοινωνίας, όπως αυτή που ακολουθεί.  Αλλά κάτι τέτοιο το πολεμά η εβραιοχριστιανική εκκλησία η οποία στηρίζει την ευημερία και μακροημέρευσή της στην εικονιζόμενη η οποία αποτελεί και το, κυριολεκτικώς, "ποίμνιό" της!



     Γνωστός σε κάθε περίπτωση ο "αχταρμάς" των εχόντων οθωμανική  παιδεία τουρκοφώνων υπηκόων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οι οποίοι, ασχέτως εάν μαθαίνουν την Ελληνική και μορφώνονται αισθανόμενοι ως φορείς, έστω, "ψήγματος" Ελληνισμού, εν τέλει καταλήγουν υπηρετούντες το εβραιοχριστιανικό δόγμα το οποίο, κάθε άλλο παρά, δόγμα των αρχαίων Ελλήνων προγόνων μας υπήρξε ούτε και θα μπορούσε να υπάρξει! Κι ένας από αυτούς και ο Δημήτριος Ν. Δάρβαρις.

Σίτσα Καραϊσκάκη

     Το εκ 364 σελίδων τομίδιο εκ του οποίου αντλήσαμε τα ανωτέρω, φυλάσσεται, μεταξύ άλλων, στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" και προέρχεται από τα προσωπικά βιβλία της αείμνηστης πνευματικής μορφής Σίτσας Καραϊσκάκη η οποία, μετά τον θάνατό της και μερίμνη του αειμνήστου Πρυτάνεως του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,  Ευαγγέλου Δ. Σδράκα, κατέλειπε μεγάλην έκταση της βιβλιοθήκης της στον Ιδρυτή της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία και την ευγνωμονεί εσαεί!

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019

ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΑ


     Αποτελεί, πράγματι, Τιμή για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" να επιλέγεται μετά από διεθνή έρευνα "αγοράς" από μία Αγγλίδα μόνιμη κάτοικο Λονδίνου και Ιππαγωγό, ως Σχολή εκπαιδεύσεως Έφιππης Τοξοβολίας, ερχόμενη κάθε μήνα από την Αγγλία στα Καλύβια Θορικού για να παρακολουθεί τα μαθήματά μας! 


     Ομοία Τιμή και για την Σχολή του Ιππικού Θεάτρου μας και η παρουσία της αγαπημένης μας Δέσποινας Μπόνου, μιας πολυτάλαντης και υπερδραστήριας ηθοποιού, η οποία εκπαιδεύεται κοντά μας προκειμένου να διεκπεραιώσει εφίππους θεατρικούς ρόλους, μαζύ με τα υπόλοιπα Μέλη της Σχολής μας.


     Και, στην απογευματινή "ζώνη" της εκπαιδευτικής ημερίδος της τελευταίας Κυριακής, μιας ημέρας γεμάτη με δραστηριότητες της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" συνδυάσαμε την συνέχεια της εκπαιδεύσεως της αγαπημένης ας Laura που και πάλι ήρθε από το μακρινό Λονδίνο για την ημερίδα της αλλά και την συνέχεια της εκπαιδεύσεως της, επίσης, αγαπημένης μας Δέσποινας.


     Όσο κι αν φαίνεται δύσκολη η σχεδίαση ενός συνδυασμού δύο τόσο ασύνδετων περιεχομένων εκπαιδεύσεως, εν τούτοις, η σκέψη ενός Εκπαιδευτή όχι μόνον βρίσκει κοινά σημεία συνδυαστικού οφέλους και για τις δύο μαθήτριες αλλά και μπορεί να αναπτύξει αυτά τα κοινά σημεία ώστε να αποδώσουν πολύ καλύτερα οφέλη και για τις δύο ευνοώντας ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό κέρδος μετά το πέρας των μαθημάτων τους. Και αυτό έγινε και επελέγη το carousel ως κοινός "καμβάς" εισαγωγικού πλαισίου σε αυτή την ημερίδα ώστε η μεν Laura να επιτύχει βελτίωση "χειρών" και η Δέσποινα βελτίωση διευθύνσεως Ίππου σε συνδυασμό με μία κίνηση θεατρικής σκηνής κινούμενη πλάι σε, επίσης, έφιππο παρτνέρ.


     Το carousel, δηλαδή, η κίνηση δύο ή περισσοτέρων Ίππων πλάι-πλάι, με σταθερό βηματισμό και σταθερή την μεταξύ τους απόσταση δεν είναι, απλώς, μία άσκηση λίαν ωφέλιμη από πλευράς διευθυντικής αλλά και μέρος του προγράμματος επιδείξεων μιας Haute école Ιππικής στην οποία δίνει έμφαση η Σχολή μας.


     Σε αυτό το πρόγραμμα, ενώ η Δέσποινα ξεκίνησε με ανενστόμιστο τον υπέροχο Ερυθραίο, αντιθέτως, στην Laura παραδόθηκε ένας Λάμπων, όχι όπως τον είχε ξανα-ιππεύσει στα προηγούμενα μαθήματά της που τον είχε καταχαρεί ανεπίσακτο και ανενστόμιστο, αλλά πλήρως επισεσαγμένος και ενστομισμένος, φέρων ακόμη και ...chambon (!) κατά τα πρότυπα της αυστηρής δυτικής Ιππασίας και προς μεγάλη έκπληξη της Laura η οποία, σημειωτέον, επέλεξε την Σχολή μας για τους κανόνες Φυσικής Ιππικής που ακολουθούμε.


     Eυγενέστατη και πειθαρχημένη η Laura εφίππευσε και προσπάθησε να χειρισθεί τον Ίππο της αλλά ήταν εμφανής η δυσκολία της να χειρισθεί ένα πλάσμα το οποίο δεν ένιωθε καθόλου άνετο "μπαγλαρωμένο" με όλα αυτά τα ανόητα παρελκόμενα της ανθρώπινης βλακείας και η Laura δεν κρατήθηκε να μην ρωτήσει προς τι αυτή η "επίσαξη"...Και η απάντηση την "κάλυψε".


     Ο λόγος αυτής της επισάξεως του Ίππου της Laura ήταν για να την βοηθήσει να εξαγάγει καλύτερα συγκριτικά συμπεράσματα μεταξύ "δυτικής" και Φυσικής Ιππασίας αλλά και για να βελτιώσει τα 'χέρια" της τα οποία τώρα, κατά την διάρκεια του επιχειρείν την διεύθυνση επί "παρουσία" στομίδος, θα έπρεπε να γίνουν "ελαφρύτερα" και πλέον απαλά, προς αποφυγήν οχλήσεως του στόματος του Ίππου. Και το μάθημα ξεκίνησε με τις δύο Αμαζόνες συντονισμένες.


     Η Δέσποινα, αν και απολύτως αρχάρια, χειριζόμενη έναν Ίππο ανενστόμιστο δεν  αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα ειμή μόνον την φυσικήν αρχαριότητά της, ενώ η Laura ήταν προφανές ότι τώρα, η ίππευσή της δεν είχε καμία σχέση με την προηγουμένη όταν ο Λάμπων ήταν ανενστόμιστος.


     Δύο διαφορετικές Αμαζόνες που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο Ιππευτήριο με μόνο κοινό σημείο την ευγένειά τους και την εξαιρετική μεταξύ τους "χημεία" με δύο Ίππους εντελώς διαφορετικού ταμπεραμέντο και διαφορετικών ενστομισμάτων με ό,τι αυτό σημαίνει, πραγματικά, δεν τα πήγαν διόλου άσχημα! Και είναι χαρακτηριστικό ότι η Laura όχι μόνον κατενόησε αλλά και τήρησε αυστηρά εκείνο που ο Εκπαιδευτής της τόνισε κατά την αρχή του μαθήματος: "Αν τα χέρια σου είναι σκληρά θα το μαρτυρά το ανοικτό στόμα του Ίππου σου, άλλως, αν το στόμα του διατηρείται κλειστό τα χέρια σου θα είναι αυτά που πρέπει"! Και το στόμα του Ίππου καθ΄ όλη την διάρκεια του μαθήματος παρέμεινε κλειστό!


     Και οι μαθήτριες χαλάρωσαν και μαζύ μ΄ αυτές και οι Ίπποι τους και απέδωσαν αρμονικότατη κίνηση στο Ιππευτήριο με τον Εκπαιδευτή τους να απολαμβάνει την "εικόνα" και να "χορογραφεί" ...σκηνές του "Ταρχανιώτη" με την Δέσποινα, ενώ φαντάζονταν την συνέχεια της Έφιππης Τοξοβολίας με την Laura. Ποιος είπε ότι τα φαινομενικώς "ασύνδετα" και "ασύμβατα" δεν μπορούν να ...εναρμονισθούν μέσα στην ευρύτερη γοητεία του κόσμου, να συνυπάρξουν και να συνεισφέρουν στο κοινό ανθρώπινο "γίγνεσθαι"; Ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης και η Έφιππη Τοξοβολία μπορούν, κάλλιστα, να γίνουν, όπως κι έγιναν σ΄ αυτό το μάθημα, τα "δομικά στοιχεία" τούτης της ευγενούς, φυσικής, συνεισφοράς! Και σ΄ αυτή την φάση, η Laura με τους τροχασμούς της βοήθησε σημαντικά και την Δέσποινα να την ακολουθήσει προετοιμάζοντάς την για την επόμενη που θα ήταν δυσκολότερη για την Δέσποινα κι ευκολότερη για την Laura.


     Ώσπου ήρθε η ώρα οι δύο μαθήτριές να αλλάξουν Ίππους και να αναλάβει =για πρώτη φορά- η Δέσποινα έναν πλήρως επισεσαγμένο κι ενστομισμένο (Λάμπων) και η Laura τον Ερυθραίο, πάντοτε απηλλαγμένο ...στομίδος! Κι εδώ, ο Εκπαιδευτής ένιωσε την απόλυτη δικαίωση των επιλογών της διδασκαλίας του απολαμβάνοντας την Δέσποινα να ιππεύει με καταπληκτικό "κάθισμα" και φυσική χαλαρότητα έναν Ίππο ο οποίος δεν αισθάνονταν διόλου άνετα με τηνόλη ενστόμιση κι επίσαξή του, απολύτως χαλαρωμένο στα χέρια της! Σήμερα, η Δέσποινα κατέβαλε την μεγαλύτερη αμοιβή στον Εκπαιδευτή της ο οποίος ουδέποτε έλαβε χρήματα εκπαιδεύοντας τους "Έλληνες Κενταύρους" και η αμοιβή αυτή ήταν η φωτογραφία που ακολουθεί.


     Ένας Ίππος δεσμευμένος ακόμη και με καταπονητικό chambon (!) τόσο άνετος στα χέρια μιας εντελώς αρχάριας Αμαζόνας (με μονοψήφιο αριθμό μαθημάτων) η οποία δεν καταδέχονταν να "αγγίξει"  τις ηνίες (όταν άλλοι, ακόμη και προχωρημένοι, ..."κρέμονται" από αυτές) κρατώντας μιαν άψογη στάση και διατηρώντας υπό "μεταφυσικόν" έλεγχο διευθύνσεως και τροχαστικής προώσεως τον Ίππο. ΝΑΙ. αυτή είναι Ιππασία! Εύγε Δέσποινα!

Η "δυτική Ιππασία"

Η δική μας Φυσική Ιππασία.

     Βεβαίως, η "δυτική Ιππασία" εδράζεται σε ένα πελώριο λάθος της επιβολής του Ανθρώπου επί του Ίππου ακόμη και με τα πιο βάρβαρα μέσα. Το περιοδικό "Ιππασία" που εκπροσωπεί την ελλαδική "δυτική Ιππασία", π.χ., διαφημίζει την εγκυρότητά του με βασανιστικά ...σπιρούνια που πονάνε και αγχώνουν τον Ίππο και "σερβίρουν" ως "must" ένα βάρβαρο λάθος, απότοκο της ανθρώπινης βλακο-κτηνωδίας, εν αντιθέσει με τα "πόδια" της Φυσικής Ιππικής, της Δέσποινας που επιτυγχάνει άριστο αποτέλεσμα με ευγένεια και αισθαντικότητα! 



     Το πρώτο μέρος έληξε με την αφίππευση της Δέσποινας η οποία προσγειούμενη ήταν κατά πολύ πιο μπροστά από την Δέσποινα που λίγο πριν εφίππευε για να ξεκινήσει αυτό το μάθημα. Τώρα ήταν χαλαρότερη και πολύ πιο "δεμένη" με τον Ίππο, μα καλύτερην αίσθηση ελέγχου διευθύνσεως  αλλά και αίσθηση ρυθμού και αρμονίας ιππεύσεως. Και κάπως έτσι "χτίζεται" η πρόοδος στην Ιππασία, βήμα-βήμα, μάθημα το μάθημα. Και στο Ιππικό Θέατρο η αίσθηση ρυθμού και αρμονίας είναι ακόμη σημαντικότερη για όσους ιππεύουν. 



     Λυτρωτική η στιγμή για τον Εκπαιδευτή που έσπευσε να αφαιρέσει τον χαλινό με την βασανιστική στομίδα και το chambon από τον Ίππο της Laura η οποία θα συνέχιζε το μάθημά της ώστε να καταλήξει στην Έφιππη Τοξοβολία.Ο Εκπαιδευτής πέταξε στην άκρη του Ιππευτηρίου όλα αυτά τα ηλίθια παρελκόμενα της απάνθρωπης απονιάς προς τον Ίππο και του φόρεσε τον ανενστόμιστο χαλινό με αποτέλεσμα να καταχαρεί άναν Ίππο ...ευγνωμονούντα. Με κάτι τέτοια ο Λάμπων λατρεύει τον Άνθρωπο και ...λάμπει από χαρά όταν βλέπει τον Εκπαιδευτή κοντά του. Και για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει η Ιππασία!



     Τώρα, η Laura με έναν άνετο και χαλαρό Ίππο ένιωθε εντελώς διαφορετικά ξεκινώντας αμέσως να αυξάνει ταχύτητες ώστε να καταλήξει στην Έφιππη Τοξοβολία όπως προβλέπονταν από το πρόγραμμα της ημερίδος. 



     Τώρα, το ζευγάρι Λάμπων-Laura αποτελούσε ένα ενιαίο σύνολο που κυριαρχούσε στο Ιππευτήριο τόσο "συμπαγές" που σε έκανε να πιστεύεις ότι βλέπεις ένα και μόνο, περίεργο, πλάσμα. Ήταν η απαλλαγή του Ίππου από τα δεσμά του που έκανε και την αναβάτιδά του εξίσου χαλαρή! Κι αυτό το αυτονόητο που η Laura μας επισήμανε πολλές φορές, οι ανόητοι θιασώτες της "δυτικής Ιππικής" δεν μπορούν να εννοήσουν.



     Kαι, όταν η Laura ανέλαβε το Τόξο ήταν μία εντελώς διαφορετική Αμαζόνα. 



     Οι αρχικές, τροχαστικές, τοξεύσεις της Laura προσεκτικές και επικεντρωμένες σε μία αυθόρμητη τεχνική η οποία θα μπορούσε να υποστεί βελτιωτικές παρατηρήσεις όμως από σεβασμό στην φυσικότητα που αναβλύζει από μέσα της ο Εκπαιδευτής της προτίμησε να μελετήσει την κινησιολογία και τους χειρισμούς της από το να την "καλουπώσει" σε κανόνες.



     Ευτυχώς, υπήρξε ακόμη φυσικό ημερήσιο φως ώστε, πριν η Laura επιχειρήσει καλπαστικές τοξεύσεις, είχε ήδη "καθίσει" άψογα!



     Και κάπου, προς την απόσυρση του φυσικού ημερησίου φωτός και στο άναμμα των προβολέων η Laura επεχείρησε και καλπαστικές τοξεύσεις στον επίλογο μιας απαιτητικής εκπαιδευτικής ημερίδος ιππεύοντας δύο Ίππους (όπως και η Δέσποινα) ώστε να έχει να πάρει μαζύ της αρκετά, πίσω στο Λονδίνο, για να τα δοκιμάσει με τον δικό της αγαπημένο Ίππο.



     Έτσι, με την Έφιππη Τοξοβολία να "κλέβει" κάτι από Ιππικό Θέατρο και το Ιππικό Θέατρο να "κλέβει" κάτι από Έφιππη Τοξοβολία, δύο Αμαζόνες και δύο Ίπποι κέρδισαν σε  δεξιότητα και αλληλοεμπιστοσύνη. Και δεν συζητάμε καθόλου το τι κέρδισε ο αλογατάρης παππούς που απόλαυσε τέσσερα πλάσματα σε πλήρη αρμονία να προοδεύουν όχι λόγω της, όποιας, δικής του συμβολής, αλλά λόγω του αμοιβαίου σεβασμού προς τους αβίαστους φυσικούς νόμους που θέλουν όλα τα πλάσματα να εναρμονίζονται συνυπάρχοντας με κοινή βλέψη την υπηρέτησή τους!



     Και, πως να το ...κρύψουμε, η μεγαλύτερη απόλαυση αυτού του αλογατάρη παππού είναι να βλέπει φωτισμένα από χαρά τα πρόσωπα των εκπαιδευομένων του και, κυρίως, τα πρόσωπα των Ίππων της Σχολής μας αγκαλιασμένους με τους μαθητές μας! Όπως το γλυκύτατο πρόσωπο της αγαπημένης μας Laura, με ένα ιδιαίτερο τετράποδο πλάσμα που ακούει στο όνομα "Λάμπων"!



ΑΚΜΑΖΩ, ΑΕΙ ΓΥΜΝΑΖΟΜΕΝΟΣ!


     Ένα ωραίο βίντεο μας στέλνει από το Βουκουρέστι, όπου βρίσκεται μονίμως εγκατεστημένος, ο Αρχηγός των Παραρτημάτων των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου", Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος Ιφικράτης, προπονούμενος στη Σχολή Μεσαιωνικής Σπαθασκίας "HEMA – SocietasMilites Getae". Ωραίες ρυθμικές ζεύξεις και, κυρίως, ωραίος καρπός! Ας το απολαύσουμε!