ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

 ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

     

Mε τον πρόλογο αυτής της αναρτήσεως να βρίσκεται στο ...υστερόγραφο, είναι απαραίτητο να διευκρινίσουμε ότι, διανύουμε μιαν εποχή αδίστακτων τσαρλατάνων οι οποίοι εμπορικοποιούν ακόμη και τις πολεμικές τέχνες για τον βιοπορισμό τους κι αυτό μας κάνει ακόμη προσεκτικότερους ως μία μη κερδοσκοπική Σχολή της αρχέγονης πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας, ώστε να διατηρούμε την τέχνη μας, αλλά και ό,τι την αφορά, στην περιωπή που της αξίζει. Και στην χορεία αυτού του "ό,τι", ασφαλώς εντάσσεται και η Σπαθασκία η οποία, είτε ως άμιππη, είτε ως έφιππη, μας αφορά ως μέρος της εκπαιδεύσεως των εφίππων πολεμικών τεχνών τις οποίες υπηρετούμε.   

     "Κλασικό" το ...modus operandi των απατεώνων που εμφανίζονται ως "δάσκαλοι Σπαθασκίας" και "θολώνουν"  τα νερά της ασχετοσύνης τους με πονηρά προθέματα, δήθεν, ...καταγωγής του εμπορεύματός τους "Μαλτέζικη Σπαθασκία", "Βυζαντινή Σπαθασκία", "Δαλματική Σπαθασκία" ανεξαρτήτως εάν, π.χ., κάποιοι παραδέχονται δημόσια ότι δεν έχει σωθεί καμία πηγή ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε για "Βυζαντινές" πολεμικές τέχνες, κάνοντάς μας να απορούμε πως, εν τοιαύτη περιπτώσει, οι ίδιοι επικαλούνται ..."Βυζαντινή Σπαθασκία"...

     Στα καθ΄ ημάς, η παρουσία του Ίππου, αποκλείει κάθε "δηθενιά", κάθε παρείσφρηση ...απατεωνιάς διότι και μόνον η ικανότητα της έφιππης ισορροπίας απαιτεί αφιερωματικήν εκπαίδευση π ρ ι ν  αναλάβει ο Ιππέας το οιονδήποτε όπλο ώστε η μετέπειτα έφιππη χρήση του όπλου απλώς να επισφραγίζει την μάχιμη ιδιότητά του εν αντιθέσει προς τον οιονδήποτε πεζό ο οποίος μπορεί να ποζάρει ενώπιον της κάμερας πάνοπλος και ...στυλάτος δηλώνοντας -επί του ασφαλούς- ό,τι ...βούλεται! Γι αυτό και, τηρουμένων των αναλογιών, αμέτρητες είναι στη χώρα μας οι "Σχολές πολεμικών τεχνών" αλλά μόνον μία Σχολή εφίππων πολεμικών τεχνών, αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτουργεί και, μάλιστα, επί σχεδόν είκοσι χρόνια!

     Η δική μας, λοιπόν, Σπαθασκία είναι έφιππη αλλά ξεκινά από τις αρχές της Σπαθασκίας εδάφους οι οποίες αποτελούν την βάση της "μεταφοράς" του αγχεμάχου στη ράχη του Ίππου.  Και μπορεί η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" να τιμά την εποποιία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως όπως τους καταγράφει ο Κωνσταντίνος Σάθας, εμείς ουδέποτε τιτλοφορήσαμε ούτε την Έφιππη Τοξοβολία, ούτε την Σπαθασκία μας ως ταυτιζόμενες με εκείνους διότι δεν απέμεινε τίποτε από την δική τους "εποχή" που να μπορέσει να αποτελέσει την σπονδυλική στήλη της σύγχρονης, δικής μας διδασκαλίας. Η αλήθεια, ως βασικό συστατικό εντιμότητος και ποιότητος ζωής και στην περίπτωση των πολεμικών τεχνών κατέχει, κατά την άποψή μας, την πρώτη θέση κι εμείς εκπαιδεύουμε εφίππους πολεμιστές και δεν εξαπατούμε αφελή πελατεία.

     Έτσι, η δική μας Σπαθασκία ανελίσσεται επάνω στον άξονα της πολεμικής αληθείας, αποβλέποντας στην πρακτικήν εφαρμογή διδαγμάτων αποτελεσματικότητος και αναπτύξεως, έτσι, όχι απλώς των δεξιοτήτων αλλά, κυρίως, του μαχητικού φρονήματος του εκπαιδευομένου! Κι αυτό, όχι μόνον για την Σπαθασκία αλλά και για την Έφιππη Τοξοβολία, το επιχειρούμε καθημερινώς, στις σχεδόν δύο δεκαετίες της λειτουργίας μας,  δ ω ρ ε ά ν  προς τους εκπαιδευομένους μας, τηρώντας απαρεγκλίτως τον βασικό κανόνα διδασκαλίας πολεμικών τεχνών ο οποίος είναι ο ανιδιοτελής χαρακτήρας της μεταδόσεως της γνώσεως αποτρέποντας την μετατροπή της πολεμικής τέχνης σε "εμπόρευμα"! 

     Κι ενώ οι αυτοσχεδιαστικοί τσαρλατανισμοί κάνουν θραύση στους άσχετους όσο και ανέμπνευστους εσμούς των τυχάρπαστων "δασκάλων πολεμικών τεχνών", στην δική μας Σχολή, την διδασκαλία της Σπαθασκίας την βασίζουμε στο εγχειρίδιο του αειμνήστου Αμερικανού Στρατηγού George S. Patton jr. "Saber Exercise", επίσημη έκδοση του Γενικού Επιτελείου Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών (1914). 

     Αληθινά και λιτά, λοιπόν, η διδασκαλία μας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει ηλιθίους με δολώματα αποκαλύψεως, δήθεν, περισπούδαστων "μυστικών" και "υπεραπόρρητων τεχνικών" που μαγειρεύονται στα άδεια κεφάλια πειναλέων εμπόρων Σπαθασκίας, αλλά ακολουθεί τα "βήματα" ενός παραδεδεγμένου και εγκυρότατου εγχειριδίου εκπαιδεύσεως το οποίο συνέγραψε μία μεγάλη προσωπικότητα όχι μόνον στρατιωτική αλλά και φιλοσοφημένη, για όποιον γνωρίζει το "ιστορικό" του συγγραφέως. 

     Στην διδασκαλία Σπαθασκίας της Σχολής μας, δεν εμφιλοχωρούν, λοιπόν, ...πιασάρικες φαντασιώσεις πλασιέδων δηθενιάς, ούτε "promo video" με παρανοϊκούς ...ζεϊμπεκ-χασάπικους που σερβίρονται ως "βυζαντινές πολεμικές τέχνες", αλλά μεταφέρουμε στους εκπαιδευομένους μας επακριβώς τα όσα διδάσκει ο επαϊων Αμερικανός Στρατηγός ο οποίος θεωρείται παγκοσμίως ως ένας από τους κορυφαίους ειδικούς του σπαθασκητικού αντικειμένου.

     Όμως, στην Σχολή μας δεν δεχόμεθα μαθητές οι οποίοι θέλουν να εκπαιδευθούν μόνον, π.χ., στην Σπαθασκία, διότι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και η αδιαφορία μας για κάθε εισπρακτικό όφελος μας παρέχει την "πολυτέλεια" της επιλογής! Και για τον λόγο αυτό δεν επιτρέπεται να θεωρηθούμε ως "ανταγωνιστές" κανενός διότι παραμένουμε μοναδικός πόλος αφιλοκερδούς διδασκαλίας πολεμικών τεχνών με επίκεντρo την Έφιππη Τοξοβολία! 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

     Αφορμή αυτής της διευκρινίσεως ήταν ένας συμπαθέστατος "βομβαρδισμός" μας από αλλεπάλληλα ηλεκτρονικά μηνύματα φίλου των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος εξεδήλωσε την διακαή επιθυμία να εκπαιδευθεί στην Σχολή μας ως Οπλομάχος, περιορίζοντας όμως τα ενδιαφέροντά του στην Σπαθασκία και δηλώνοντας τον φόβο του προς τον Ίππο. Γνώμη μας, δε, ότι όποιος γενικώς "φοβάται", όποιος φοβάται το ο,τιδήποτε, καλόν είναι να μην ασχολείται με καμία πολεμική τέχνη διότι όλες οι πολεμικές τέχνες καλλιεργούν, πρωτίστως, την  α φ ο β ί α  κι εδώ έγκειται και η παιδαγωγική Αξία τους.       

ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙ

 ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙ

     Πραγματικός εργάτης Πολιτισμού, ο Σπύρος Λουμάνης , προσφέρει έγκυρη και διαρκή, διαδικτυακή, πληροφόρηση για όλες τις πολεμικές τέχνες από το 2017, καθηλώνοντάς μας στις οθόνες των υπολογιστών μας εστιάζοντας την προσοχή μας σε ζητήματα τα οποία, εν πολλοίς είναι πολύτιμα για την διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων μας αναφορικώς με τις πολεμικές τέχνες.   

     Σε πρόσφατη ενημέρωσή του το «Dojang Club» το οποίο διευθύνει ο Σπύρος Λουμάνης, εφιστά την προσοχή μας σε ένα πολύ σπάνιο πεδίο συγκρίσεως και ...συγκλίσεως του Kendo με την Δυτική Σπαθασκία όπου εξετάζεται η χρήση της Ιαπωνικής Katana με Δυτικές τεχνικές.

     Θέμα πρωτότυπο όσο και ρηξικέλευθο, αυτή η «ζεύξη» Ανατολής και Δύσεως στο πεδίο της Σπαθασκίας δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους ως ρέκτες της Οπλομαχίας και, δη, της Έφιππης Σπαθασκίας η οποία περιλαμβάνεται και στην διδασκαλία της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Σε μιαν εποχή που «βαλλόμεθα» από αστοιχείωτους τσαρλατάνους, ακόμη και... «βυζαντινόπληκτους», οι οποίοι παριστάνουν τους «Δασκάλους» αγνοώντας, όχι απλώς την Σπαθασκία, αλλά ακόμη και αυτή την ...μητρική τους γλώσσα, η παράθεση του σοβαρότατου βίντεο που ακολουθεί και του οποίου η μελέτη συνεισφέρει τα πλείστα σε βαθύτερη οπλομαχητική γνώση, δεν είναι απλώς «εκπαιδευτική» αλλά ...λυτρωτική, «αποτοξινώνοντάς» μας από τους ρύπους του τσαρλατανισμού που μας περιβάλλει. 

     Απολαύστε το, αν μη τι άλλο, ακόμη και για να χαρείτε την πληρότητα ενός βίντεο που διδάσκει πολεμική τέχνη και δεν την ευτελίζει όπως τα αμέτρητα που μας κατακλύζουν και προσβάλλουν την νοημοσύνη μας.

ΣΤΗ "ΓΕΙΤΟΝΙΑ" ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΗΓΕΜΟΝΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΑΛΟΥΚΩΤΗ ΒΛΑΝΤ ΤΣΕΠΕΣ

 ΣΤΗ "ΓΕΙΤΟΝΙΑ" ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΗΓΕΜΟΝΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΑΛΟΥΚΩΤΗ 

ΒΛΑΝΤ ΤΣΕΠΕΣ

     Φαίνεται ότι ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Γ, Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης έχει υποκύψει για τα καλά στη γοητεία της "γειτονιάς" του γενναίου Ηγεμόνα και δίκαιου ανασκολοπιστή Βλαντ Τσέπες και βρίσκεται και πάλι για επαγγελματικούς λόγους στο πανέμορφο Βουκουρέστι.

     Καταλαβαίνουμε απολύτως τον Συνασκούμενο Εφιπποτοξότη Ιφικράτη διότι, όντως, η γοητεία ενός χρήσιμου ανασκολοπιστή εμπνέει όλους μας έχοντας κατά νου τους "δικούς μας", αξίους ανασκολοπισμού, ηγεμονίσκους, ευχόμενοι να τους δούμε γρήγορα πάνω στο παλούκι!

     Ωστόσο, ο Ιφικράτης μας δεν παύει να ασκείται και στην αγαπημένη του Σπαθασκία λαμβάνοντας μέρος σε υπαίθρια μαθήματα, σε κατάφυτο πάρκο της Ρουμανικής πρωτεύουσας, λόγω του ότι και ο Ρουμανικός λαός υφίσταται την απάτη του ...κοροϊδοϊού εφ΄ όσον και η Ρουμανία άγεται τεχνηέντως στον αναγκαστικό τοκογλυφικό δανεισμό δια της διεθνούς μεθοδεύσεως που κάνει τις οικονομίες να καταρρέουν και τους τοκογλύφους τραπεζίτες να ...ευτυχούν!

     Ο Ιφικράτης ασκείται με την Σχολή HEMA (Historical European Martial Arts) Ρουμανίας κι όλοι του ευχόμαστε καλή συνέχεια μιας και ο μόνιμος τόπος διαβιώσεώς του είναι πλέον το Βουκουρέστι!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Kαταφέρνοντας να επιστρέψει στην Πατρίδα, μόλις την τελευταία στιγμή, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, παρά τις αχαρακτήριστες "απαγορεύσεις" υπό το πρόσχημα του "κορωναϊού" και την ως εξ αυτών αδυναμία ανασυντάξεως των Μελών των Παραρτημάτων του για κοινές Προπονήσεις, ο ίδιος βρίσκει συνεχώς τον τρόπο να διατηρείται στην πρέπουσα φυσική κατάσταση ώστε να μπορέσει, μετά την άρση των ανυπόστατων απαγορεύσεων να επιστρέψει στα εκπαιδευτικά του καθήκοντα.

     Μπορεί το κράτος με την συμπεριφορά των "ειδικών" εκπροσώπων του να εξευτελίζεται αυτοαναιρούμενο και αυτοδιαψευδόμενο ως προς την "επικινδυνότητα" της, δήθεν, "πανδημίας" με εικόνες όπως η παραπάνω, όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" αποφεύγοντας την τρομοκράτηση που εντέχνως ενσπείρουν τα κρατικά φερέφωνα τηρούμε τους κανόνες προλήψεως του ιού της μεταδιδόμενης εποχικής γρίπης η οποία, κάθε χειμώνα, συνιστά τον ίδιο ετήσιο κίνδυνο και τίποτε παραπάνω!

     Την φορά αυτή ο Ιφικράτης επέλεξε μιαν ιδανική παραλία στο τόπο του και "μετέφερε" εκεί το ασκησιολόγιο Σπάθης που διδάχθηκε στη σχολή του Βουκουρεστίου όπου διέμενε πριν επιστρέψει λόγω των γεγονότων.

     Το "practice and practice and practice" του Δασκάλου μας Kassai Lajos για τους "Έλληνες Κενταύρους" είναι κανόνας απαράβατος και ο Ιφικράτης, όπως και όλοι μας, φροντίζουμε να τον τηρούμε παρά τις αντίξοες συνθήκες που υφιστάμεθα, διαμορφωμένες από ένα ανήθικο και ανθελληνικό κράτος!

     Κι ενώ τα "κράτη" έρχονται και παρέρχονται, οι "Έλληνες Κένταυροι" διατηρούμε αναλλοίωτες τις Αξίες μας για διαρκή ομαδική και ατομική πρόοδο και αυτοβελτίωση, περιφρονώντας περιστασιακούς δυνάστες και λοιπά σκύβαλα τα οποία υπηρετούν αφέντες εχθρικούς προς το δικόμας εθνικό και κοινωνικό συμφέρον!

      Έτσι, ο Ιφικράτης μας, δεν παρέλειψε να εργασθεί και στον Σταύλο όπου φρόντισε τους αργοσχολάζοντες Ίππους, συναντώντας και τις δύο νέες φορβάδες οι οποίες, προσφάτως, ήρθαν να προστεθούν στο έμψυχο δυναμικό της σταυλικής "οικογενείας". Και σύντομα θα έχουμε τα ακόμη καλύτερα νέα του!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     "Μαντρωμένος" στο σπίτι του μαζύ με όλους τους Έλληνες και ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας και Σχηματαρίου", Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, δεν παρατηρεί μόνον "από το παράθυρό του" τους, κατά κύματα, εισρέοντες ...ξεμάντρωτους παράνομους ξένους να κατακλύζουν τη χώρα μας, αλλά φροντίζει και να ασκείται.

     Ο τεχνητός πανικός του κορωναϊού βρήκε τον Συνασκούμενό μας στο εξωτερικό απ΄ όπου επέστρεψε για να τεθεί σε 14ήμερη καραντίνα, όταν οι ορδές της λαθρομεταναστεύσεως διασχίζουν ανεξέλεγκτες το προτεκτοράτο των Αθηνών και ...πέριξ μιας και δεν ξέρουμε, πια, μέχρι που φτάνει η "Ελλάδα"! Και επιστρέφοντας, η μεν ατομική του καραντίνα επιδεινώθηκε σε ...πανεθνική, αλλά ο ίδιος δεν έπαψε να ασκείται, όπως και οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν υποκύψαμε στο "φιάσκο" της ανύπαρκτης πανδημίας, όπως δικαίωσε τις προηγούμενες θέσεις μας ο "Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας" με αναλυτικήν ανακοίνωσή του σήμερα.

     Έτσι, ο Ιφικράτης μας μετέφερε στην αυλή του σπιτιού του όλη την διδασκαλία της Σχολής Σπαθασκίας του Βουκουρεστίου όπου εκπαιδεύθηκε και την συνδύασε σε μία ατομική ημερίδα με την διδασκαλία Τοξοβολίας της Ομάδος μας, εμφανέστατα επηρεασμένος από το υπέροχο ασκησιολόγιο των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" εκεί, στην πανέμορφη Χαλκίδα!

     Υπέροχοι οι, όπου γης "Έλληνες Κένταυροι" καταφέρνοντας να ασκούμεθα ακόμη κι εκεί που σέρνεται η θνητότητα των ηλιθίων εκ του μη όντος!

     Καθένας επιλέγει τον τρόπο που ζει ή πεθαίνει κι εμείς οι "Έλληνες Κένταυροι" αρνούμεθα να πέσουμε στη παγίδα των παγκοσμιοποιητών-χειραγωγών των κοινωνιών οι οποίοι εντέλλονται την απομόνωση και την αδράνεια ως ένα βήμα πριν την δολοφονία των ηλιθίων! 

ΜΕ YUKATA ΠΕΡΙΟΔΟΥ EDO

    Κουβαλώντας στις αποσκευές του πολλά σκαμπρόζικα νέα από την ζωή της ...Δανίας, η έδρα της Ομάδος μας υποδέχθηκε σήμερα τον Δραγόνο της Βασιλικής Φρουράς της Δανίας και, βεβαίως, "Έλληνα Κένταυρο", Δημήτρη μαζύ με τον Μηνά, για να ανταλλάξουμε "ειδήσεις", ενδιαφέροντα "κουτσομπολιά" και, εν γένει, σκέψεις, χωρίς να παραλείπουμε και το δημιουργικό έργο το οποίο σήμερα ήταν ο πειραματισμός μιας ασκήσεως φύσει σπαθιστικής αλλά με σημασία πολύ σημαντικότερη για την καθημερινότητα του Ανθρώπου, ως αναπλήρωμα της αδυναμίας μας να ιππεύσουμε λόγω του ότι σήμερα το Ιππευτήριό μας είχε διατεθεί για την διοργάνωση του πρωταθλήματος της Υπερπηδήσεως Εμποδίων.

     Στην οπλομαχητικήν ορολογία η συγκεκριμένη άσκηση επάνω στην οποία πειραματιστήκαμε, ονομάζεται "Rapier and Cloak" αλλά στην περίπτωσή μας δεν την επιχειρήσαμε ούτε με Rapier, ούτε με Cloak. Ανασύραμε από τα περιεχόμενα της έδρας ένα ζευγάρι ξιφών ασκήσεως κι ένα ολομέταξο, μουσειακό, κομμάτι κιμονό περιόδου Edo για να βοηθήσουμε ακόμη περισσότερο τους Συνασκουμένους Μηνά και Δημήτρη να εντείνουν την προσοχή στους χειρισμούς τους ώστε να μη προξενήσουν ζημία στο πολύτιμο αυτό ύφασμα και, ομολογουμένως, η σκέψη απεδείχθη σοφή διότι οι δύο Κένταυροι, από την πρώτη στιγμή που άγγιξαν αυτό το ύφασμα, ενέτειναν τόσο την προσοχή τους που οι χειρισμοί τους υπήρξαν καρποφόροι σε ελάχιστο χρόνο λόγω του δέους που ένιωσαν για το αντικείμενο.

     Όμως, αυτό το ύφασμα είχε και μία άλλη εκπαιδευτική ευεργεσία έναντι ενός συνηθισμένου Cloak. To Cloak (κάπα) είναι ένα ύφασμα βαρύ, συνήθως από τσόχα, του οποίου η χρήση για να "τυφλώσει" τον αντίπαλο δεν απαιτεί ιδιαίτερη δεξιότητα αφού το ίδιο το ύφασμα, λόγω του βάρους και του μεγέθους του επιτελεί την αποστολή του με την ελάχιστη δυνατή διαχείριση από την χρήστη. Αντιθέτως, το μεγάλο όσο και αραχνούφαντο ιαπωνικό ύφασμα που κινδύνευε να σχιστεί αν σκάλωνε πάνω στα αμέτρητα επικίνδυνα σημεία του χώρου ή στα ξίφη, απαιτούσε και ιδιαίτερα προσεγμένη χρήση του καρπού του χρήστη ώστε να καλύψει την όραση του αντιπάλου αποτελεσματικώς με την τεράστια δυσκολία της εκτελέσεως της κινήσεως της βεντάλιας λόγω του ελάχιστου βάρους του.

     Και για όποιον αναρωτηθεί για την νοοτροπία να χρησιμοποιήσουμε ένα μουσειακό αντικείμενο διακυβεύοντάς το σε έναν τέτοιο πειραματισμό με κίνδυνο να το καταστρέψουμε, η απάντηση είναι ότι τα πραγματικά πολύτιμα αντικείμενα δεν δικαιούται να τα κατέχει εκείνος που δεν μπορεί να αντλήσει από αυτά παιδευτικά διδάγματα και/ή δεν μπορεί να τα προστατεύσει μέσα στον χρόνο! Και στους "Έλληνες Κενταύρους" αυτό είναι μέρος της διδασκαλίας μας!

     Ο όλος πειραματισμός διήρκησε, χρονομετρημένα, σαράντα πέντε λεπτά με τους δύο Συνασκουμένους εναλλασσόμενους σε κάθε μία από τις τρεις φάσεις της ασκήσεως.

     Κατά την πρώτη φάση οι Συνασκούμενοι έμαθαν να ελέγχουν την λαβή του υφάσματος και την κίνηση του καρπού τους ώστε το ύφασμα να κατευθύνεται προς το πρόσωπο του αντιπάλου και να τον "στραβώνει".

     Στην ίδια φάση έμαθαν και την σημασία της αποστάσεως μεταξύ των δύο αντιπάλων αλλά και των βηματισμών ώστε να επιτευχθεί ο αντικειμενικός σκοπός.

     "Χειριστικός στοχασμός", λοιπόν, σ΄ αυτή την πρώτη φάση και κίνηση!

     Επειδή η ασφαλής χρήση των αγχεμάχων ("λευκών") όπλων απαιτεί την χρήση προστατευτικής προσωπίδος και στην περίπτωσή μας η αθροιστική παρεμβολή επικινδυνότητος του υφάσματος απαιτούσε ιδιαίτερη προστασία, η δεύτερη φάση ήταν, ασφαλώς, η ανάληψη των προστατευτικών προσωπίδων και η εξοικείωση της οράσεως των δύο Συνασκουμένων πίσω από την σήτα της προσωπίδας τους.

     Συνοψίζοντας την εμπειρία της προηγουμένης φάσεως (στοχαστικός χειρισμός και κίνηση) με την εξοικείωση της οράσεως που διαμορφώνει η σήτα, σ΄ αυτή την δεύτερη φάση οι Συνασκούμενοι προετοιμάστηκαν για την τρίτη και κυρίως φάση αυτής της ασκήσεως.

     Και τώρα, ήρθε η ώρα της αναλήψεως και των ξιφών για την σύναψη των προηγουμένων εμπειριών στην ολοκληρωμένη εκδοχή της ασκήσεως "Rapier and Cloak", ή, μάλλον, ξίφος ασκήσεως και μεταξωτό yukata!

     Στα χέρια του Δημήτρη και του Μηνά το ιαπωνικό μεταξωτό ύφασμα πέρασε με ασφάλεια της υπάρξεώς του πολλές φορές πλάι από επικίνδυνα σημεία κι ανάμεσα από τα σπαθιά τους χωρίς να το αγγίξει καμιά ...βάσκανη μοίρα.

     Με υπευθυνότητα κι επιδεξιότητα "Ελλήνων Κενταύρων", ο Μηνάς κι ο Δημήτρης χειρίστηκαν ύφασμα και σπαθιά "στραβώνοντας" κι απειλώντας ο ένας τον άλλο με απόλυτην ακρίβεια, ταχύτητα και ασφάλεια.

     Και, σε αυτή την τόσο απαιτητική, τρίτη φάση οι δύο Συνασκούμενοι, χωρίς να το αισθανθούν, επέδειξαν τέτοιαν αυτοσυγκέντρωση ώστε η κίνησή τους είχε την σιγουριά της κινήσεως του υπνοβάτη με την αυτοπεποίθηση ενός ...αιωρούμενου γκουρού!

     Έτσι, στο τέλος, όταν καθίσαμε να κάνουμε "απολογισμό" της ασκήσεως ακούσαμε τον Μηνά να μας λέει ότι ένιωσε ένα ευχάριστο κενό, χαλαρωμένος από την αφαίρεση του στρες της εργασίας του που είχε προηγηθεί και με τέτοια διάθεση που ενώ σκόπευε να φύγει με ταξί τώρα ήθελε να περπατήσει ευχαρίστως, ενώ ο Δημήτρης μας είπε ότι ένιωσε "διαλογισμένος" έχοντας απελευθερωθεί από πολλά διανοητικά "άχρηστα" και καταφέρνοντας ένα κενό "νου", ένα μάθημα "μικρής ευτυχίας"!

     Και μόνη άτυχη η Μέλια, το "κατακτητικό" θηλυκό beagle που λατρεύει τον Μηνά και ο οποίος, πλέον, πιθανώς θα προτιμά την yukata για να χαλαρώσει στο ανάκλιντρο όπου, όταν καταφεύγει, η Μέλια δεν τον αφήνει ποτέ μόνο.