Ο ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ!

 Ο ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ, ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΠΟΤΕ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ!

     Εξ όσων διδαχθήκαμε στην Μεγάλη Παγόδα του Παρισιού για τον Διαλογισμό και ισχύουν το ίδιο παγκοσμίως, μέχρι το μακρινό "Κέντρο Διορατικού Διαλογισμού" [Wat Rampoeng (Tapotaram)] της Ταϋλάνδης, στον διαλογιζόμενο απαγορεύεται να μιλά για τον Διαλογισμό του και να επιδίδεται σε συγκρίσεις του ατομικού του Διαλογισμού με τον Διαλογισμό των άλλων συν-διαλογιζομένων του!  

     Το μέτρο αυτής της απαγορεύσεως είναι ζωτικό για την αποτροπή ανταγωνιστικών καταστάσεων οι οποίες κάθε άλλο ευνοούν την συλλογική πρόοδο ομάδος συνασκουμένων, εγείροντας κινδύνους ανοήτων διαπροσωπικών συγκρούσεων οι οποίες διαταράσσουν ή και αποκλείουν κάθε προοπτική ατομικής και συλλογικής ανελίξεως.  

     Ομοίως με τον Διαλογισμό και στην ιππικήν εκπαίδευση, ο εκπαιδευόμενος στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αποθαρρύνεται να επιδίδεται σε φθοροποιές διαπροσωπικές κρίσεις και συγκρίσεις που καταλήγουν σε συγκρούσεις και ανακόπτουν κάθε πρόοδο. Και προς αυτή την κατεύθυνση παραπέμπει το εφαρμοζόμενο "Σχολείο Σιωπής", δηλαδή, η από την έναρξη και μέχρι την λήξη κάθε μαθήματος απαγόρευση κάθε μορφής συζητήσεως εκτός, βεβαίως, ο,τιδήποτε σχετίζεται με την ομαλήν εξέλιξη του ατομικού μαθήματος κάθε εκπαιδευομένου. Ενώ, η ασφαλιστική δικλείδα του "Κύκλου της Ομάδος"  διατηρείται για την επίλυση κάθε προβλήματος σχέσεων στο εσωτερικό των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Άλλωστε, εκ της ιδρύσεώς τους, οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι γνωστοί για τον παρα-μοναστικό, εσωτεριστικό, χαρακτήρα τους, αποβάλλοντας ό,τι καφενοβιακό και αγοραίο ...παρεισφρέει!

     Ας μην είναι η γαλήνια "θάλασσα" του διαχρονικού διάπλου μας το αίτιο να λησμονούμε κάποιες βασικές αρχές λειτουργίας της Σχολής και της Ομάδος μας, κρατώντας κατά νου ότι μπορεί το ταξίδι να είναι ακύμαντο, αλλά η ναυσιπλοία διέπεται από Νόμους.

ΕΞ ΕΡΙΤΙΜΟΥ ΚΥΡΙΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΚΤΗΜΑ

 ΕΞ ΕΡΙΤΙΜΟΥ ΚΥΡΙΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΚΤΗΜΑ

     Ένα εκδοτικό θαύμα της τυπογραφικής τέχνης του ιθ' αιώνος τολμήσαμε να αποδεχθούμε σήμερα ως πολύτιμο δώρημα εκ των ευγενών χειρών της ερίτιμης κ. Θ. Χλωρού - Mercier, προερχόμενο από την οικογενειακή Βιβλιοθήκη της, κυρίως δε, εκ της περισσείας της αγάπης της προς την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και της επιεικεστάτης εκτιμήσεώς της προς τον Ιδρυτή της τον οποίον τιμά με μακροχρόνια φιλία! Η εξαιρετική φίλη της Σχολής μας η οποία, για πολλοστή φορά, μας θωρακίζει με την ανεκτίμητη συμβουλευτική της επί πολλών κρισίμων ζητημάτων πολύ πέραν του εύρους των ειδικών εκπαιδευτικών μας ενδιαφερόντων και αυτή την φορά επεσήμανε το εν λόγω τυπογραφικό αριστούργημα παρατηρώντας ότι πολλά από τα κεφάλαιά του εμπεριέχουν σημαντικές πληροφορίες περί των γνωστικών ενδιαφερόντων μας και κρίνοντας ότι στα δικά μας χέρια θα ήταν πολύ χρησιμότερο από όσον στην οικογενειακή Βιβλιοθήκη της η οποία, σημειωτέον, φιλοξενεί πλειάδα σπανίων εκδόσεων ως πραγματικό "χρυσωρυχειο" πνεύματος εν μέσαις Αθήναις.       

     Σύναψη τεχνολογικών επιτευγμάτων της βιομηχανικής ανελίξεως του ιθ' αιώνος, η παρούσα έκδοση, βρίθει κεφαλαίων αφιερωμένων στην Οπλική, στην Ιππική και σε άλλες πολλές τέχνες οι οποίες αφορούν το εύρος των αναζητήσεών μας, με εξαιρετικήν και πλουσιότατην εικονογράφηση, καθώς, επίσης και μοναδικήν επιμέλεια.  

     Εντυπωσιακή και η ανάπτυξη της θεματολογίας στις 600 σελίδες του ογκώδους όσο και καλαίσθητου, αυτού τόμου, του οποίου διατηρείται η χρυσότυπος δερμάτινη αρχική βιβλιοδεσία, τουτέστιν. ένα άθροισμα λόγων το οποίο μας κάνει να διατυπώνουμε τις ευγνώμονες ευχαριστίες μας προς την ερίτιμη κ. Θ. Χλωρού - Μercier!   

"Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ" Γ' ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑ και, επιτέλους(!) ..."ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ"

 "Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ"

Γ' ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑ

και, επιτέλους(!) ..."ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ"

     Στον ιδανικότερο Σταύλο του κόσμου, τα αλογάκια βολτάρουν ελεύθερα παντού, τα οικόσιτα ζώα χαϊδεύονται άφοβα με τους επισκέπτες κι όλοι νιώθουμε "ένα"! Και έναν τέτοιο Σταύλο χαιρόμαστε και οι "Έλληνες Κένταυροι" με εκπαιδευτικές ημερίδες πανέμορφες σαν τη σημερινή.

     "Σήμα κατατεθέν" της καθημερινότητος αυτού του Σταύλου είναι μια πρωτόγνωρη φυσικότητα με όλους τους ζώντες οργανισμούς, Ανθρώπους, Ίππους και λοιπά οικόσιτα, να συνυπάρχουν και να κυκλοφορούν ελεύθερα, ο ένας δίπλα στον άλλο, σε όλους τους χώρους, όλες τις ώρες.

     Και όταν μπαίνοντας στον Σταύλο σε περιμένουν σκηνές σαν κι αυτές, ε, τότε σίγουρα η συνέχεια μπορεί να είναι σαν αυτό που ζήσαμε και σήμερα...

     Τρίτη εικονοληψία, αυτή την φορά, από τον φίλτατο Σκηνοθέτη κ. Παναγιώτη Γλυνό για την ταινία που ετοιμάζει με θέμα τη ζωή των "Ελλήνων Κενταύρων" και, σήμερα, η δική του δουλειά ξεκίνησε πολύ ξεκινήσει η δική μας!

     "Εμμονικός" με την επάρκεια των λήψεών του ο νεαρός Σκηνοθέτης, μέσα σε ελάχιστο χρόνο έδειξε ότι το "μάτι" του παρατηρεί πολλά από εκείνα που περνούν απαρατήρητα στα δικά μας "μάτια".

     Διακριτική ..."σκιά" μας, πλέον, ο κ. Παναγιώτης Γλυνός, αμίλητος και αυτοσυγκεντρωμένος στο viseur του όσες ώρες εμείς διατρέχουμε τον στίβο του Ιππευτηρίου, συλλέγει το "υλικό" του ενώ μπροστά μας υπάρχει ακόμη μακρύς δρόμος...

     Η έναρξη και η λήξη της ημερίδος με τον Μάνο μας, επανέφερε στο προσκήνιο τις συνήθεις αιτιάσεις των αρχαρίων εκπαιδευομένων οι οποίοι ξαφνιάζονται από τις πολλές και διάφορες "εκφάνσεις" του ασκησιολογίου, παραβλέποντας ότι πίσω από την όποιαν αποτυχία ή την επιδιωκόμενη επιτυχία της εκτελέσεώς του βρίσκονται, α π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ώ ς, οι ίδιοι και ο βαθμός αυτοσυγκεντρώσεώς τους! Βεβαίως και είναι φυσική η όποια αγωνία ενός ασκουμένου όταν αυτός επιχειρεί ενώπιον θεατών (ακόμη και ενώπιον του Εκπαιδευτή του) και το "εγώ" διατηρείται στην κορυφή της ανθρώπινης ευαισθησίας, όμως, αυτήν ακριβώς την "κορυφή" επιδιώκει να εξυγιάνει η διδασκαλία μιας πολεμικής τέχνης αναγνωρίζοντας τον ατελή  ε α υ τ ό  μας ως "στόχο"  και όχι τον οιονδήποτε "απέναντι".

     Και, εν τέλει, ο Μάνος τα κατάφερε και να καλπάσει και να "υποψιαστεί" βαθύτερα για όλα τούτα ξεκινώντας με την προθερμαντική διαδικασία και καταλήγοντας με άψογες καλπαστικές τοξεύσεις. 

     Πολύ καλοί οι προκαταρκτικοί καλπασμοί του, έδειξαν αρκετά καλές "στιγμές" αυτοσυγκεντρώσεως για τον Μάνο που απέσπασε τις επιδοκιμασίες του Εκπαιδευτή του.

     Στην Ιππασία, πράγματι, αυτή η αυτοσυγκέντρωση επί της διαχειρίσεως του Ίππου είναι το  π α ν  και σήμερα ο Μάνος τα κατάφερε αρκετά! 

        Την σκυτάλη "σχολικός Ίππος" την ανέλαβε η Εύα η οποία ήδη παραδίδει ...μαθήματα αρίστου ιππικού "καθίσματος" και υψηλής αυτοσυγκεντρώσεως στα "δύσκολα", ενώ στα "εύκολα" χαλαρώνει, ίσως, από μία αίσθηση υπερεμπιστοσύνης η οποία έχει το τίμημά της...

     Η Εύα μας, όπως προηγουμένως κι ο Μάνος, αφέθηκε επί μακρόν να προετοιμασθεί για την εκτέλεση του ασκησιολογίου της, πριν αναλάβει το Τόξο της.

     Κατόπιν, ασκήθηκε σε άοπλους καλπασμούς ώστε να υποβοηθήσει την μυική μνήμη της για τους ενόπλους που θα ακολουθούσαν.

     Εξαιρετική και σήμερα στις καλπαστικές τοξεύσεις της μας ενθουσίασε από την πρώτη της βολή με υψηλή καλπαστική ταχύτητα, της οποίας το βέλος κατέληξε επί του στόχου ο οποίος ήταν μία μικρή κορίνα σε απόσταση δώδεκα μέτρων! Βεβαίως, την Εύα, την καταχειροκροτήσαμε όλοι!  

     Πολύ πιο "μπροστά", σήμερα, η Εύα από κάθε προηγούμενη φορά, δεν χρειάστηκε ούτε μία διόρθωση και σε όλες τις καλπαστικές εξόδους της κατάφερε να διατηρήσει, κατά κανόνα, επαρκέστατα τον ρυθμό του Ίππου με αξιοθαύμαστην ακρίβεια καθ΄ όλη την διαδρομή! 

     Η Εύα συνέχισε ένα ασκησιολόγιο με έμφαση στην θεατρικότητα των τοξεύσεων, πάντοτε σε καλπασμό και φάνηκε ότι αυτό την οδήγησε σε μιαν "σκηνική" βελτίωση των αφέσεων της χορδής, κάτι που αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός και επανελήφθη μέχρι το πέρας του προγράμματός της!

     Κι ενώ η Εύα ολοκλήρωσε το πρόγραμμά της κι επρόκειτο να αφιππεύσει για να συνεχισθεί η ημερίδα με άλλον εκπαιδευόμενο, ..."ανοίξαμε Καμπανίτη", όπως λέγεται η πτώση αναβάτη από τον Ίππο, διότι η Εύα αναιτιολογήτως και σχεδόν σε βάδην βρέθηκε επί του ...εδάφους! Μετά από πολύ καιρό, καιρό πολλών μηνών ίσως και χρόνου, σήμερα είχαμε ...επιτέλους, έτσι, για να σπάει και η ..ανία(!), την πρώτη πτώση μαθητή και αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να ανοίξουμε ...σαμπάνια, όπως συνηθίζεται στις ευρωπαϊκές στρατιωτικές ιππικές Σχολές όπου οι οροφές των τραπεζαριών καλύπτονται από τους φελλούς των φιαλών σαμπάνιας που προστίθενται μετά από κάθε πτώση εκπαιδευομένου! Αυτή ήταν και η πρώτη πτώση της αγαπημένης μας Εύας ενώ ο Εκπαιδευτής θυμάται πάντα τις, μέχρι τώρα, είκοσιδικές του πτώσεις ως τα καλύτερα "μαθήματα" που πέχει απολαύσει στην εικοσιτετραετή "σχέση" του με την Ιππασία! Ευοί-ευάν, λοιπόν και, αμέσως μετά την πτώση της, η Εύα μας επανεφίππευσε!

     Η Ταξιαρχία μας, κατόπιν, συνέχισε την βελτίωση του καλπασμού της, αρχικώς με δική της και μόνον προσπάθεια γενομένης δεκτής της επιθυμίας της, αλλά η πολυετής εμπειρία ακαδημαϊκής ιππεύσεως με χρήση σέλλας, όχι μόνον δεν στάθηκε αρωγός των προσπαθειών της αλλά και υπήρξε επιβαρυντικός παράγων στον γυμνιππευτικό καλπασμό επί ανεπισάκτου Ίππου. 

     Έτσι εκλήθη ο Μάνος να την συνδράμει από του εδάφους παροτρύνοντας σε υποβοηθούμενο καλπασμό τον σχολικό Ίππο, όπερ και ...εγένετο! Κατόπιν αυτού, δε, η Ταξιαρχία επανέλαβε μόνη τους καλπασμούς της, βελτιώνοντάς τους συνεχώς. Ουδέν άλυτον πρόβλημα επί του στίβου!

     Την "αυλαία" της σημερινής ημερίδος "έκλεισε" ο Μάνος εκτελώντας για πρώτη φορά την βασικότατην άσκηση ισορροπίας της "ανασύρσεως βελών" σε βάδηνκαι τροχάδην.

     Η ανάσυρση βελών η οποία εξελίσσεται και στην ταχύτητα του καλπασμού ακόμηκαι στην ανάληψη αντικειμένων από του εδάφους σε καλπασμό, είναι βασική για την σταθεροποίηση του αναβάτη επί του Ίππου και, γι αυτό, εφαρμόζεται και στο ασκησιολόγιο τηςΤζιγκίτοβκα.

     Η άσκηση αυτή είναι πολύ ευεργετική για την ανάπτυξη της αυτοσυγκεντρώσεως του αναβάτη διότι η σχέση ταχύτητος κινήσεως και χειρισμού ανασύρσεως τον υποχρεώνει σε έγκαιρο προσχεδιασμό και εκτέλεση καθ΄ όλη την διαδρομή.

      Όπως, δε προείπαμε, ο Μάνος ανέσυρε, αναλογικώς, περισσότερα βέλη κατά τον δυσκολότερο τροχασμό, απ΄ όσα στο ευκολότερο βάδην και ο Σκηνοθέτης μας ο οποίος μας ζήτησε να επαναλάβουμε οn camera την άσκηση και τον οποίον πολλαπλώς ευχαριστούμε και, ασφαλώς, θα την επαναλάβουμε. 

 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Στον πανέμορφο Σταύλο της μεσσηνιακής Βαλύρας "STABLES MANIATIS" o Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης συνεχίζει την εκπαίδευση δύο, πλέον, Ίππων για τις ανάγκες της Σχολής του.

     Πολύ καλής μορφολογίας και τα δύο, με τα δικά του χαρακτηριστικά το καθένα (και οι δύο επιβήτορες!) προετοιμάζονται ολοταχώς για την Έφιππη Τοξοβολία και την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας".

     Παρά τις ατομικές, οικογενειακές και υπηρεσιακές υποχρεώσεις του, ο Αρχηγός της τοπικής Σχολής προάγει την εκπαίδευση των δύο Ίππων και παρατηρούμε μια πρόοδο που σύντομα θα μας χαρίσει και τις πρώτες καλπαστικές τοξεύσεις. 

     Ωστόσο, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης δεν εκπαιδεύει μόνον τους δύο νεόλεκτους Ίππους, αλλά και όλους μας δείχνοντας on camera την ιδανικήν αφίππευση και την ιδανικήν εφίππευση δι εφάλσεως, όπως ισχύει στην εκπαίδευση των "Ελλήνων Κενταύρων". Ας τον απολαύσουμε: 

MIA HMEΡΙΔΑ ΕΠΙΚΗ, ΟΠΩΣ ...ΟΛΕΣ!

 MIA HMEΡΙΔΑ ΕΠΙΚΗ, ΟΠΩΣ ...ΟΛΕΣ!

     Τον Μηνά περίμενε εναγωνίως ο Μάνος και του έστελνε και του ξανάστελνε μηνύματα για να κάνουν σήμερα έφιππους δορατισμούς και ζεύξεις με Αλεβάρδες, αλλά αντί του Μηνά εμφανίστηκε η Ναταλία την οποία όχι μόνον καλωσορίσαμε αλλά και καταχαρήκαμε ως αυθεντική αλογατάρισσα και πολεμιστή ισάξιο με ολόκληρη την Ελβετική Παπική Φρουρά με αποτέλεσμα ο Μάνος να βρει πραγματικό "συμπολεμιστή χαρακωμάτων" και να το ρίξει σε πανηγυρικές ...κωλοτούμπες από τον ενθουσιασμό του!

     Η Ναταλία, αν και νεαρή, με επαρκέστατην εμπειρία Γυμνιππευτικής και Φυσικής Ιππικής "οσμίστηκε" στον ορίζοντα την Ομάδα μας και μας έκανε την Τιμή να συνασκηθεί για πρώτη φορά μαζύ μας ανταποκρινόμενη πλήρως και σαν να ήταν χρόνια κοντά μας σε ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα όχι απλώς με μύηση στην, απευθείας, καλπαστικήν Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και στην Джигитовка και σε πολλά άλλα.

     Η Ναταλία έφτασε με πολύ καλές συστατικές "περγαμηνές"  που την περιέγραφαν ως ικανότατην Αμαζόνα αλλά και αξιοπρεπέστατο και δυναμικό χαρακτήρα, όπως ακριβώς οραματιζόμαστε τα Μέλη μας και όπως απεδείχθη και η ίδια από την πρώτη ως την τελευταία στιγμή αυτής της ημερίδος. 

     Και αμέσως, εφιππεύοντας ως ...αίλουρος δι εφάλσεως, η Ναταλία μας έδειξε ότι ήρθε πλήρως προετοιμασμένη για το ασκησιολόγιό μας! 

     Υπό την αρχική καθοδήγηση του, όπως πάντοτε, πολύ προσεκτικού και υπεύθυνου Μάνου, η Ναταλία μας έδειξε το "τι" μπορεί να καταφέρει επάνω σε έναν ανενστόμιστο κι ανεπίσακτον Ίππο και ομολογουμένως μας εντυπωσίασε με την αυτοπειθαρχία και τις δεξιότητές της, κυρίως, με την ενστικτώδη διείσδυσή της στο πνεύμα της διδασκαλίας της Σχολής μας το οποίο επιτάσσει την συνειδητή συμμετοχή του εκπαιδευομένου με σεβασμό στην ευημερία του Ίππου και την αγόγγυστη εκτέλεση του προβλεπόμενου ασκησιολογίου!

      Και η Ναταλία μας έπεισε από την πρώτη στιγμή ότι πριν μας "ζυγώσει" είχε καταλάβει αυτό που ...είμαστε, όπως ακριβώς κάποτε και ο Μάνος! Και όταν ο Μάνος της παρέδωσε τα απαραίτητα για την πρώτη της απευθείας καλπαστικήν έξοδό της σε Έφιππη Τοξοβολία, κανείς δεν της εξήγησε πως να χρησιμοποιήσει το Τόξο και ποιά ήταν η ενδεδειγμένη τεχνική παρά το ότι η Ναταλία ποτέ προηγουμένως δεν είχε τοξεύσει ούτε από το έδαφος... μην έχοντας πιάσει ποτέ προηγουμένως Τόξο στο χέρι της. Και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία:

     Ενώ το αποτέλεσμα του πρώτου βέλους που τόξευσε ήταν, επίσης, αυτό που φαίνεται στην φωτογραφία που ακολουθεί: Kαρφώθηκε στην μεσαία από τις τρεις κορίνες που ήσαν ο στόχος, δηλαδή στο κέντρο του στόχου! 

     Όταν διαθέτεις "περιεχόμενο", αυτό, φαίνεται στις πράξεις σου κι αυτό το "περιεχόμενο", σήμερα, μας έδειξε η Ναταλία, κάνοντάς μας υπερήφανους για τα άξια Ελληνόπουλα που εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και μέσα σε μία τραγικώς παρακμάζουσα κοινωνία...

     Την μεγαλύτερη χαρά μας την έδωσε η λυτρωτική αγαλλίαση της Ναταλίας μετά την πρώτη τόξευσή της που έδειξε το πόσο ήθελε μια τέτοιαν εμπειρία! Και η υψηλή τέχνη της φωτογραφικής καταγραφής των μαθημάτων μας, πράγματι, απέδειξε και πάλι ότι είναι ανεκτίμητη στην a posteriori αποτίμηση της ωφελείας των όσων διδασκόμεθα, όπως συνηθίζουμε!

     Επιπλέον, σήμερα η Ναταλία, εν μέσω άλλων, εισήχθη και στο πνεύμα της διαχειρίσεως του Ίππου με το περιλαίμιο, αλλά οι εμπειρίες της δεν σταμάτησαν εδώ.

     Η Ναταλία δοκιμάσθηκε και στην Υπερπήδηση Εμποδίου επιδεικνύοντας διευθυντική ικανότητα με έναν Ίππο ο οποίος ασφαλώς και δεν είναι υπερπηδητής! Όμως, η Ναταλία ανταποκρίθηκε άριστα! 

     Άψογη και στις αφιππεύσεις ασφαλείας της η Ναταλία, με αρμονικότατες και αποφασιστικές κινήσεις απέκτησε την πρώτη ενστικτώδη αντίδραση και διαμόρφωση "μυικής μνήμης" για ένα ενδεχόμενο αναγκαστικής αφιππεύσεως.

      Σήμερα, όμως, το ίδιο εξαιρετικός και πολύ βελτιωμένος εν σχέσει κάθε προηγούμενης εκπαιδευτικής επιδόσεώς του ήταν και ο Μάνος μας ο οποίος, αν και κατακουρασμένος από την σημαντική συμβολή του στην επιτυχή επιτέλεση του προγράμματος της Ναταλίας που προηγήθηκε, κατάφερε και αυτός να αναδείξει τον άριστο εαυτό του σε ό,τι του ζητήθηκε!

     Πραγματικός ..."τυφώνας" στην καλπαστικήν Έφιππη Τοξοβολία, ποτέ άλλοτε δεν είχε επιδείξει μια τόσον ιδανική "εικόνα" έφιππου Τοξότη σε τόσο υψηλές καλπαστικές ταχύτητες!   

     Δεξιότατος στην εφιπποτοξοτική τεχνική του, ο Μάνος σήμερα ανέβηκε πολλά "σκαλιά" παρά την αρχική του ανησυχία που δεν θα έκανε ασκήσεις Ιππαίχμου με τον Μηνά. Και, περιέργως πως, όλες του οι φωτογραφίες όλων των καλπαστικών εξόδων του ήσαν το ίδιο τέλειες που νόμιζες ότι πρόκειται, σχεδόν, περί της ίδιας φωτογραφίας! 

     Επενδύοντας στην Έφιππη Τοξοβολία ο Μάνος σήμερα ωφελήθηκε πολύ περισσότερο. 

     Παρά την παιδική γκρίνια του που ήθελε όλο ξέφρενους καλπασμούς, ο Μάνος διηύθυνε και με χρήση περιλαιμίου τον Ίππο μας.

     Βεβαίως, δεν υπάρχει τίποτε πιο χαριτωμένο από τη γκρίνια του μικρού εγγονού για έναν παππού κι αυτό ο Εκπαιδευτής συχνά το απολαμβάνει από τα γλυκύτατα αγοράκια της Σχολής μας ενώ, αντιθέτως, τα κοριτσάκια, κατά κανόνα είναι πολύ πιο αυτοπειθαρχημένα.

     Κι ο Μάνος μας αντεπεξήλθε πολύ καλά και στην διεύθυνση περιλαιμίου όσο κι αν "έκλαιγε" θέλοντας ...καλπασμούς!

     Να δεις εσύ Μάνο τι μου είπε να σου κάνω ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος για να μη γκρινιάζεις... Να δεις!  

     Σε κάθε περίπτωση, όμως, με μια τέτοιαν ιδανική "σύνθεση" Ιππευτηρίου, κάτι πιο έντονο κι από τη σκηνή του ..."Circus Krone", ο Εκπαιδευτής ο οποίος, σημειωτέον, δεν είναι διόλου ... σοβαρότερος, δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη, όσο κι αν τα γύρω ακριβά Εκπαιδευτήρια "πνίγηκαν" από τη σκόνη του στίβου μας!

     Έτσι, σήμερα ανασύραμε στο προσκήνιο του ασκησιολογίου μας και την προσφιλή μας  Джигитовка η οποία, κατά την άποψή μας θεμελιώνει μιαν ειδική σχέση με τον Ίππο και την οποία καλλιεργούμε στην Σχολή μας όταν μας το επιτρέπει αυτή ακριβώς η "σύνθεση" Ιππευτηρίου!

Джигитовка

Η Τζιγκίτοβκα αποτελεί παραδοσιακό είδος Ιππασίας των Κοζάκων και εκτελείται από έναν Τζίγκιτ, δηλαδή, γενναίο και επιδέξιο Ιππέα. Είναι μια ξεχωριστή ιππική τέχνη γενναιότητας, ικανότητας και ψυχραιμίας, μια απόδειξη ανδρισμού και εμφανίζεται στις αρχές του ιθ' αιώνος μεταξύ των λαών του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. Δείχνει τη χάρη και την ευκινησία ενός Ιππέως και την επιδεξιότητά του να εκπαιδεύει και να κυριαρχεί στον Ίππο του. Συνιστά σύναψη ιππικής εμπειρίας αιώνων και ως στρατιωτική τέχνη, η Τζιγκίτοβκα ασκήθηκε για πρώτη φορά από τους Κοζάκους στα συντάγματα της περιοχής Don και σύντομα υιοθετήθηκε από όλους τους στρατούς των Κοζάκων. Στη δική μας Σχολή, αναφορικώς με την Джигитовка ακολουθούμε οδηγίες συγκεκριμένης πηγής, όπως άλλωστε φροντίζουμε να αποφεύγουμε κάθε αυθαιρεσία βασιζόμενοι σε έγκριτους Δασκάλους και ανεγνωρισμένες πηγές διδασκαλίας. 

     H Τζιγκίτοβκα η οποία δεν προάγεται μόνον από τους Κοζάκους αλλά και από τους Μαγυάρους Csikós της μεγάλης Ουγγρικής πεδιάδος, αποτελεί μιαν ενότητα εξόχων ισορροπιστικών καταστάσεων ιππεύσεως οι οποίες, όμως, ενέχουν υψηλότατους κινδύνους κακοποιήσεως του Ίππου εφ΄ όσων δεν εκτελεσθούν σωστά και με γνώμονα την ανατομική ευημερία του Ίππου κάτι το οποίο λαμβάνουμε σοβαρότατα υπ΄ όψη στην Σχολή μας ήδη από την πρώτη στιγμή της διδασκαλίας της, όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα η οποία συνοψίζει τους βασικούς κανόνες προστασίας του Ίππου κατά την εισαγωγή του μαθητή στην πρώτη του επαφή με την ενότητα αυτή. Αρχικώς, απαγορεύεται ρητώς η οιαδήποτε επιβάρυνση της κόκκινης περιοχής Α-Β στην οποία περιλαμβάνονται ζωτικά όργανα του Ίππου και επί της οποίας ο αναβάτης ουδέποτε πατά! Η ενδεδειγμένη περιοχή επί της οποίας μπορεί να πατά και να ισορροπεί ο αναβάτης είναι η πράσινη περιοχή Γ-Δ . Η κίτρινη ευθεία Ε-Ζ ορίζει την ιδανική καθετότητα επί της οποίας αναπτύσσεται η ευθυτένεια του σώματος του αναβάτη την οποία θα διευκολύνει και η χρήση σωστότερων (μακρύτερων) ηνιών για την περίσταση εν αντιθέσει με τις κοινές (κοντύτερες, συνήθεις) ηνίες που χρησιμοποιούνται εν προκειμένω υποχρεώνοντας τον αναβάτη να κάμπτει τον κορμό του. Η φαιά ευθεία Η-Θ ορίζει την διαγώνιο των ηνιών οι οποίες, όμως, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως "χειρολαβές στηρίξεως" του αναβάτη αλλά ως σημεία διακριτικής ισορροπιστικής διαχειρίσεως, με ένα "κράτημα" ελαφρύ, καθοδηγητικό και όχι "στηρικτικό" όπως φαίνεται στο σημείο 2 της παραπάνω εικόνος! Βασική πρόβλεψη της ευημερίας του Ίππου και όχι μόνον στην περίπτωση της Τζιγκίτοβκα είναι η πλήρης κατάργηση της χρήσεως στομίδος, κάτι το οποίο η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" εκ της ιδρύσεώς της σέβεται και τηρεί απαρεγκλίτως, όμως, αυτή η πλήρης κατάργηση της χρήσεως της στομίδος, εν προκειμένω, συνιστά προϋπόθεση ευημερίας του Ίππου εκ των ουκ άνευ! Στην δική μας περίπτωση με πλήρη απαγόρευση της στομίδος και τις ηνίες στερεωμένες στους κρίκους των παραγναθιδίων, σημείο 1, βεβαίως, αποκλείεται κάθε επίπτωση από την χρήση της στομίδος, όμως και εδώ καθοδηγούμε τον αναβάτη για την αποφυγή εντόνων κινήσεων της ηνιοφόρου χειρός, προς αποφυγή επιβαρύνσεων του αυχένος του Ίππου με ό,τι αυτές συνεπάγονται. Βεβαίως και πάντοτε με γνώμονα την ευημερία του Ίππου και την αποτελεσματική εκτέλεση της ενότητος των ασκήσεων, κάθε άσκηση της Τζιγκίτοβκα έχει τους δικούς της κανόνες "γεωμετρίας" και εκτελέσεως, αλλά αυτό αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο το οποίο επεκτείνεται πολύ πέραν αυτής της εισαγωγικής αναφοράς της πρώτης στιγμής διδασκαλίας της Τζιγκίτοβκα. 

      Κι έτσι, σήμερα, η αγαπημένη μας Τζιγκίτοβκα ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο του Ιππευτηρίου μας με έναν σχολικό Ίππο που ξεκίνησε να μαθαίνει το εργασιακό πλαίσιό της με δύο συνεκπαιδευόμενους μαθητές με μεθόδους που αναλύονται σε ένα έγκυρο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο και μεταφέρονται στο πεδίο της δράσεως από έναν Εκπαιδευτή "μανιακό" της ιππικής ακριβείας.

     Τα πρώτα "αλιεύματα" της σημερινής προσπαθείας μας σ΄ αυτή την ιππική τέχνη των Κοζάκων ήσαν τα αναμενόμενα ως "πρωτόλεια" αλλά, πάντως, σημαντικά σε μια πρώτη εισαγωγή του Ίππου στα νέα του εξειδικευμένα καθήκοντα. 

     Βεβαίως, τα στιγμιότυπα αλμάτων ήσαν ανεπανάληπτα όσο και πολυάριθμα με έναν Ίππο ο οποίος, αρχικώς και όπως ήταν φυσικό,, παρέμενε αμήχανος προ της όλης διαδικασίας, αλλά μια αρχή έχει πάντοτε τα δικά της χαρακτηριστικά.

     Το μεγάλο πλεονέκτημα της ημερίδος σε αυτή την υψηλή τέχνη ήταν η εξαιρετική συνεργασία του Μάνου με την Ναταλία, με τον ένα να βοηθά τον άλλο και οι δύο τον Ίππο,, ενώ ο Εκπαιδευτής απολάμβανε και τους ...τρεις να προσπαθούν να συνεργασθούν!  

     Κι απ΄ ό,τι φάνηκε η συνεργασία και των τριών, σ΄ αυτήν την πρώτη προσέγγιση, ήταν άψογη! 

     Ακόμη μια ημερίδα, επική όπως ...όλες οι ημερίδες της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" ολοκληρώθηκε με την ωφέλεια όλων και ο ...αεί ευδαίμων Εκπαιδευτής οφείλει την βαθύτατην υπόκλισή του στον σχολικό μας Ίππο, στην νεοείσακτη Ναταλία και στον Μάνο μας!