KURULTAJ
(ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ)
Όταν ο μέγιστος των, επί Γης, Ηγεμόνων Temüjin (ᠲᠡᠮᠦᠵᠢᠨ) γνωστός και ως Genghis Khan (ᠴᠢᠩᠭᠢᠰ) κατάφερε να συνενώσει τις αλληλοσπαρασσόμενες Μογγολικές φυλές σε μία Αμφικτυονία (Kurultaj) και να σχηματίσει την μεγαλύτερη και ισχυρότερη Αυτοκρατορία της Ιστορίας, κατείχε τρεις βασιλικές τέχνες:
1. Tην ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ, το "ε σ ω τ ε ρ ι κ ό μονοπάτι" που μπορεί να εξουδετερώσει τον πλέον επικίνδυνο εχθρό μας, ήτοι, τον ...ατελή εαυτό μας. Διότι, το Τόξο όταν "ανοίγει" σωστά δεν στοχεύει προς τα έξω, αλλά προς τα έσω, παρά τα όσα αντίθετα πολλοί νομίζουν!
2. Την ΙΠΠΑΣΙΑ, το "ε ξ ω τ ε ρ ι κ ό μονοπάτι" που μπορεί να εξουδετερώσει τον πλέον αφανή εχθρό μας, ήτοι, τον χρόνο! Διότι, οι διασκελισμοί του Ίππου, όταν αξιοποιούνται σωστά, ακυρώνουν και τα πλέον επίμονα χρονόμετρα! Και,
3. Την ΙΕΡΑΚΟΘΗΡΙΑ, τον "κ ώ δ ι κ α" με τον οποίο διεισδύουμε βαθιά στην Φύση που μας περιβάλλει κι εναρμονιζόμαστε μαζύ της. Διότι, όποιος νιώσει το σκίρτημα του αρπακτικού στο χέρι του ο νους του καβαλάει τις φτερούγες του και χάνεται στην απεραντοσύνη των οριζόντων!
Έτσι, "πάνοπλος" ο μέγας Genghis Khan, κατάφερε να αναδειχθεί στην Ιστορία ως ύπατος Αμφικτύων, συναδελφώνοντας τους Μογγόλους στην λαμπρότερη Αυτοκρατορία όλων των εποχών η οποία συνεισέφερε στον παγκόσμιο Πολιτισμό με την ανάπτυξη της τέχνης του Πολέμου, με πρωτοφανείς εμπορικές και διπλωματικές προόδους καθώς και με πολιτιστικά επιτεύγματα, σε μια τεράστια γεωγραφικήν έκταση στην οποία κάλπασαν οι οπλές των Μογγολικών Ίππων.
Ο Μογγόλος συνοδός, διερμηνέας και Εκπαιδευτής μας, άπλωσε επάνω στο τραπέζι ένα σκαρίφημα που είχε σχεδιάσει και το οποίο απεικόνιζε έναν Ίππο, με σημειωμένη επάνω του την ορολογία των μερών του Ίππου στα ...Μογγολικά. Μπορεί η επικοινωνία μας να ήταν στα Αγγλικά αλλά ο υπερήφανος Μογγόλος θεωρούσε -και δικαίως!- ότι ο μαθητής του, εγώ, θα έπρεπε να γνωρίζει και την μογγολική ορολογία! Κάτι ανάλογο είχα αντιμετωπίσει κάποια χρόνια πριν όταν ξεκίνησα να εκπαιδεύομαι στον Οργανισμό "Kassai" όπου ήταν υποχρεωτικό για όλους να γνωρίζουν την ουγγρικήν ορολογία και διατηρώ ακόμη το σχετικό σημείωμα που, τότε, χρησιμοποιούσα.
Βλέπετε, οι υπερήφανοι λαοί δεν είναι σαν τις πόρνες και τους κατωτικούς που σπεύδουν να μιλήσουν ξένες γλώσσες για να καταθέσουν διαπιστευτήρια υποτελείας στον κάθε ξένο! Κι εγώ βεβαίως άρχισα να μαθαίνω την μογγολική ορολογία του Ίππου διαισθανόμενος, πάντως, ότι ο Εκπαιδευτής μου, σε πρώτο πλάνο στη φωτογραφία με έφιππο τον μεγαλο-ιπποτρόφο θείο του, κάτι άλλο επεδίωκε... Πράγματι, η μεσογειακή οξυδέρκειά μου επιβεβαιώθηκε όταν κατάλαβα πως ο Εκπαιδευτής μου έδινε πολύ μεγαλύτερη σημασία στον βαθμό πειθαρχίας μου παρά στο αν, τελικώς, θα μάθαινα και δεν τον διέψευσα... Κι έτσι αρχίσαμε!
Μετά ήρθε η μελέτη των προκαταρκτικών και ο καταιγισμός αποριών κι ερωτήσεων, μαθαίνοντας να "ψηλαφίζουμε μογγολικά" μία-μία τις τρεις βασιλικές τέχνες αυτής της αχανούς χώρας, σε τρεις διαφορετικές περιοχές της όπου φτάσαμε με το αεροπλάνο και το αυτοκίνητο, συναντώντας άξιους Δασκάλους και απολαμβάνοντας τον ρόλο μας ως μαθητών ...ισόβιας διδασκαλίας αφού δεν υπάρχει τίποτε πιο ωφέλιμο από την αέναη μάθηση και άσκηση, την μάθηση και άσκηση μέχρι θανάτου, όπως θα έλεγε "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" κι ο Ούγγρος Δάσκαλός μας Kassai Lajos.
Τοξοβολία, λοιπόν, στο Ζuunmod, λίγο πιο έξω από την πρωτεύουσα Ulaanbaatar, Ιππασία στην απέραντη πεδιάδα του Karakorum (ᠬᠠᠷᠠᠬᠣᠷᠣᠮ,) αρκετές ώρες με αυτοκίνητο ανατολικώς του Ulaanbaatar και Ιερακοθηρία (με αετό) στο Μοναστήρι Erdene Zuu (Kharkhorin) όπου η σχετική μυσταγωγία επιτελείται απλοϊκά και χωρίς την πολυτέλεια η οποία χαρακτηρίζει, π.χ., την Ρωσική Ιερακοθηρία με τα χρυσοπλούμιστα παραφερνάλια και τις εντυπωσιακές συνάξεις.
Εν αντιθέσει με την Ιερακοθηρία ως πλατφόρμα επιδείξεως πλούτου όπως "εκφράζεται" στην γείτονα Ρωσία, η Μογγολία την προάγει ως μέρος της καθημερινότητος της στέπας, ως φυσική συνάρτηση της νομαδικής ζωής με την συνεπαγόμενη λιτότητα αλλά και ουσία.
Με όσα απαιτούμενα προϋποθέτει ο αετός, κατά πολύ βαρύτερος του ιέρακος, με τον απαραίτητο υποβαστάζοντα εξοπλισμό που ανακουφίζει την κόπωση του χεριού του θηρευτή, στην Μογγολία ο γερακάρης μαθαίνει να μιλά με το αρπακτικό και μέσω αυτού να μιλά με την ίδια την Φύση. Διάλογος ...σιωπηλός αλλά και ατελείωτος, αποκαλυπτικότατος για αθέατες πραγματικότητες που αγγίζουν όλα τα επίγεια ζωντανά πλάσματα και όσα τα συνδέουν μεταξύ τους, η αίσθηση του σκιρτήματος αυτών των μεγαλόσωμων πτηνών στο χέρι του χειριστή τους τον κάνει σοφότερο και του ανοίγει τα "μάτια" του νου ώστε να διεισδύσει στις αλήθειες του κόσμου όπως τίποτε άλλο, με πρώτη αλήθεια αυτή που αποκαλύπτει την δομή των φυσικών κοινωνιών κι ολόκληρου του κόσμου, την σ υ ν ο χ ή του και την α δ ι α ί ρ ε τ η σχέση των απαρτιζόντων μερών του, την απαρχή του Kurultaj, της Αμφικτυονίας, ενός αποτελέσματος ανέφικτου χωρίς την ολοκλήρωση όλης της προηγούμενης "διδασκαλίας" στην οποία ο μέγιστος Αμφικτύων Genghis Khan είχε επιτύχει!
Ύστερα, η Φύση "διαβάστηκε" κι ερμηνεύτηκε σε βάθος στην έρημο Gobbi (ᠭᠣᠪᠢ), στη γη των Τσατάνων Khövsgöl, σε Τεγκρικές θεραπευτικές ιερουργίες, μέσα σε απόμερες γιούρτες και φαράγγια στα οποία ο πάγος ποτέ δεν λειώνει κι όλα αυτά γιατί; Γιατί για έναν, άλλωστε, Έλληνα; Μα, διότι, η κατανόηση της "αρχιτεκτονικής" της ζωής και του κόσμου είναι κοινή υποχρέωση κάθε νουνεχούς όντος, ανεξαρτήτως φυλής και προελεύσεως. Κι έτσι η Φύση αποκρυπτογραφήθηκε και ο ορισμός του "Kurultaj" αποτυπώθηκε ευκρινής και ακέραιος στην συνείδηση ενός ισόβιου μαθητή.
Κι ο υποδεέστερος του κορυφαίου Μογγόλου Genghis Khan, ο Έλληνας Αλέξανδρος ο Μέγας, υπήρξε λαμπρός στρατηλάτης και δημιουργός μιας μεγάλης Αυτοκρατορίας έστω και κατά πολύ μικρότερης εκείνης του Genghis Khan! Όμως, στην πάλαι "Ελλάδα" όπου ο Μέγας Αλέξανδρος, δυστυχώς, δεν κατάφερε κανένα "Kurultaj", ελάχιστα αγάλματα τον θυμίζουν και κάποιες υπoτονικές ιαχές πατριωτών τιμούν την ιερή μνήμη του ενώ, ακόμη πιο λίγοι, μελετούν τον βίο και τα επιτεύγματά του αφού οι γραικύλοι και μηδέποτε Έλληνες στερούνται Παιδείας και, δη, εθνικής, αλλοτριωμένοι σε ρόλους που επικυρώνουν τον Jakob Philipp Fallmerayer ο οποίος διεχώρισε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό από το σημερινό μόρφωμα της γραικίας των ανελλήνιστων γραικύλων. Αντιθέτως, στην Μογγολία η σεπτή μνήμη του Γενάρχη τους Genghis Khan παραμένει ολοζώντανη με το πορτραίτο του να δεσπόζει σε κάθε δημόσιο χώρο, σε κάθε σπίτι, σε κάθε γιούρτα και με τους Μογγόλους να μη βάζουν μπουκιά στο στόμα σε κάθε γεύμα εάν προηγουμένως δεν υμνήσουν αυτόν που τους κοιτάζει από ψηλά έχοντας καταφέρει το Kurultaj! Kαι με δεδομένο για εμάς τους Έλληνες το "ΕΘΝΙΚΟΝ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ" η αλήθεια θα πρέπει να ομολογείται ...διαπρυσίως και άνευ αλλοιώσεων: Μόνον όσοι επιτυγχάνουν "Kurultaj" κυριαρχούν στην Ιστορία!
Χωρίς πειθαρχία, χωρίς γνώση, χωρίς άσκηση, ας μη καταπιάνεται κανείς με υψηλά δημιουργήματα, ας μη μεγαλοπιάνεται διασύροντας εαυτόν και τον σκοπό του κι ας αρκείται στον έντιμο βιοπορισμό της καθημερινότητος, κάτι που όχι μόνον κακό δεν είναι αλλά είναι και επιβραβεύσιμο. Κι είναι πολύ εντιμότερο να αρκείσαι σε εκείνο που η φύση σου σε έταξε παρά να γελοιοποιείσαι! Διότι, ακόμη κι εσύ αν είσαι ικανός ως μέλλον ύπατος Αμφικτύων, εάν αυτοί στους οποίους απευθύνεσαι δεν έχουν την απαιτούμενη π ο ι ό τ η τ α είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις! Και το Kurultaj απευθύνεται σε σοφούς πολεμιστές κι όχι σε θαμώνες ...ουζερί που επιδιώκουν τζάμπα κέρασμα επί ..."ζητωΜπατριωτικώ" προσχήματι !
Περισσότερα ΕΔΩ
