ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑΣ

     Πόσο υπόχρεοι αλλά και υπερήφανοι θα πρέπει να νιώθουμε εμείς οι φίλιπποι Έλληνες για το υψηλότατο επίπεδο του, πάλαι, Ελληνικού Ιππικού το οποίο κατήργησε η αθλία μεταπολίτευση εκτιμώντας την γενναιότητα των Ανδρών του αλλά και το υψηλότατο επαγγελματικό τους επίπεδο του οποίου τα, γραπτά, τεκμήρια φωτίζουν ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα, όσους καταγίνονται με την υψηλήν Ιππική τέχνη...

     Από ένα από αυτά τα γραπτά τεκμήρια υψηλής Ιππογνωσίας και Ιππολογίας που πληρούν την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων", μία έκδοση του τότε (1929) Υπουργείου Στρατιωτικών αντλούμε και, εν συνεχεία, παρουσιάζουμε τις παρακάτω σελίδες οι οποίες αποτελούν μια "συμπυκνωμένη" γνώση Ιππογνωσίας απαραίτητης σε κάθε Ιππέα και, ασφαλώς, σε κάθε "Έλληνα Κένταυρο". Ας διδαχθούμε, λοιπόν, από τους "μύστες" των ιππικών ζητημάτων, επιτελείς του ηρωικού μας Ελληνικού Ιππικού:

     Πόση η ευγνωμοσύνη μας προς τους Άνδρες του Ελληνικού Ιππικού για τις γραπτές παρακαταθήκες τις οποίες μας άφησαν ως "χορεία" εκπαιδευτικών εγχειριδίων του ηρωικού τους σώματος το οποίο υπήρξε "λίκνο" σπουδής και διακονοίας του Ίππου, αλλά και πόσος θαυμασμός για την Παιδεία τους, ηθική, στρατιωτική αλλά και γραμματική, απολαμβάνοντες το δώρημα μιας εγκυρότατης γνώσεως την οποίαν άφησαν "πίσω" τους τόσν εύληπτη αλλά και ορθότατα ελληνογραφημένη σε άπταιστα Ελληνικά τα οποία κατέστρεψαν, επί τούτου, οι αγραμμάτιστοι γλωσσοβάνδαλοι της "μεταπολίτευσης"...

ΤΟ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ

     Η διδασκαλία της Ιππασίας συνιστά ένα διαδραστικό τρίγωνο αλληλεπιδράσεως οριζόμενο από τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή και τον εκπαιδευόμενο οι οποίοι διαμορφώνουν ένα μοναδικό παράδοξο: Και οι τρεις από κοινού, είναι ταυτοχρόνως εκπαιδευόμενοι και Εκπαιδευτές διότι, καθ΄ όλη την έκταση της διδασκαλίας και οι τρεις διδάσκουν αλλήλους παραμένοντες και οι τρεις διδασκόμενοι. Κάθε διατάραξη αυτής της σχέσεως ισορροπίας καταλήγει στην αποτυχία και , στην χειρότερη περίπτωση, στο ατύχημα. Και αυτός είναι ο πρώτος κανόνας σε κάθε μάθημα Ιππασίας.

     Ο δεύτερος κανόνας σε κάθε μάθημα Ιππασίας είναι η επιλογή της σωστής "διδακτέας ύλης" η οποία υπαγορεύεται από συγκεκριμένους παράγοντες οι οποίοι και πάλι καθορίζονται από τον Ίππο, τον Εκπαιδευτή αλλά και τον εκπαιδευόμενο, με τελικόν "επεξεργαστή" και υπεύθυνο επιλογών και διδασκαλίας τον Εκπαιδευτή και μόνον, λόγος για τον οποίο ο Εκπαιδευτής διατηρεί την τελικήν ευθύνη της διεξαγωγής ενός ασφαλούς και ωφελίμου μαθήματος Ιππασίας.

     Αναλυτικότερα, ο Εκπαιδευτής θα πρέπει να έχει κατασταλάξει στην επιλογή "σχολής" την οποία θα ακολουθήσει έχοντας, προηγουμένως μελετήσει τις διαφορές των σχολών προκειμένου να μπορεί να επιλέξει εκείνη που διαγιγνώσκει ως ορθότερη. Ακολούθως, θα πρέπει να έχει εκτιμήσει τις δυνατότητες του Ίππου Σχολής με τον οποίο θα συνεργασθεί και, οπωσδήποτε, θα πρέπει να τον έχει καταρτίσει αναλόγως ώστε να μπορεί να ανταπεξέρχεται στην διδακτέα ύλη της σχολής που επέλεξε να ακολουθήσει. Τέλος, θα πρέπει να έχει ορθή εικόνα των δυνατοτήτων αλλά και αναγκών του εκπαιδευομένου του. Όλα τα προαναφερθέντα δεν συνάγονται μονομιάς αλλά συν τω χρόνω, με πολλήν υπομονή, παρατηρητικότητα και σύνεση, συντιθέμενα τελικώς σε μία διδασκαλία όπου και οι τρεις "κορυφές" του, προαναφερθέντος, διαδραστικού τριγώνου συν-παράγουν το έργο της διδασκαλίας.

     Όλα τα παραπάνω ισχύουν στην περίπτωση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και κατά έναν "αυτοματικό" τρόπο, μη χρήζοντα βερμπαλιστικών αναλύσεων. Ένα, μόνον, σημείο θα άξιζε να αναπτυχθεί, αυτό της επιλογής "σχολής" το οποίο είναι σημαντικό, όχι μόνον για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αλλά και για κάθε Σχολή Ιππασίας.

     Στην περίπτωσή μας η, αρχήθεν και παραμένουσα, "σπονδυλική στήλη σχολής" που επιλέξαμε ήταν, είναι και θα παραμείνει εκείνη της Φυσικής Ιππικής και την οποία πρωτογνωρίσαμε στην Σχολή "Kassai", με Δάσκαλό μας τον Kassai Lajos! Mια "σπονδυλική στήλη" επάνω στην οποία, όμως, δομήσαμε και άλλες δοκιμασμένες διδασκαλίες, μετά από επισταμένη μελέτη και θάρρος επιλογής. 

     Έτσι, επάνω σε αυτή τη βασική "σπονδυλική στήλη", μελετώντας και αξιολογώντας "κεφάλαια" από την διδασκαλία και άλλων σχολών και δασκάλων, δεν διστάσαμε να επιλέξουμε και να την ενισχύσουμε με βελτιώσεις οι οποίες κρίθηκαν απαραίτητες, όπως αυτές του "Κύκλου Προσεγγίσεως" και τεχνικών "γλώσσας του σώματος" που αντλήσαμε από την διδασκαλία του Klaus Ferdinand Hempfling τις οποίες ενσωματώσαμε στα μαθήματά μας, παραλλήλως, αναπτύσσοντάς τις.

     Η μετάφραση του βασικού βιβλίου του μεγάλου αυτού Δασκάλου "Dancing with Horses" την οποία ολοκλήρωσε ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" ως προσωπικό του εκπαιδευτικό βοήθημα από την εποχή της μαθητείας του στην Ιππασία, πράγματι, συνεισέφερε πολλά στην ασφάλεια και ωφελιμότητα των μαθημάτων της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Μία ύλη "δοκιμασμένη" και επιβεβαιωμένη στις χιλιάδες των μαθημάτων μας τα οποία ήσαν χιλιάδες πιθανοτήτων ατυχήματος, καταλήγοντας  ό λ α  σε χιλιάδες ασφαλέστατων και ωφελιμότατων για τους μαθητές μας μαθημάτων, τα οποία ανέδειξαν ικανούς Ιππείς και Εφιπποτοξότες!  

     Η επιτυχία, λοιπόν, ενός μαθήματος Ιππασίας εξαρτάται από την προηγούμενη διάθεση χρόνου σπουδής αλλά και χρήματος που ο Εκπαιδευτής επένδυσε στην βελτίωση των προσωπικών του γνώσεων, αλλά και ικανότητος επιλογής του βελτίστου, που θα πιστωθούν, τελικώς στον Ίππο και στον μαθητή του, όμως αυτό δεν αποτελεί "προσφορά" όσο υποχρέωση του Εκπαιδευτή απέναντι στο ιερό αντικείμενο της Εκπαιδεύσεως το οποίο απεφάσισε να διακονήσει, εάν και εφ΄ όσον θέλει να είναι συνεπής με αυτό. 

     Και η επιστροφή μας στον στίβο του Ιππευτηρίου μετά την πτώση των τίτλων τέλους του κορωναϊκού ...σεναρίου, θα μας βρει να εκπαιδεύουμε τον νεόλεκτο Ίππο της Σχολής μας επάνω στην δοκιμασμένη "συντεταγμένη" την οποία προεκθέσαμε, ήτοι, της επιτυχούς επιλογής και συνθέσεως "κεφαλαίων" εκπαιδεύσεως από την επιμελή σπουδή σχολών και εκπαιδευτικών προσεγγίσεων που συνεχίζουμε επί δεκαπενταετία, επ΄ αγαθώ της Ιππικής και των μαθητών μας! 

Η ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     Δυστυχώς για τον ανθρώπινο πολιτισμό, ο Ίππος εκ καταβολής του έως σήμερα, αν και πολύτιμος σύντροφος του ανθρώπου, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως "εργαλείο" ή και "εμπόρευμα" παρά τις συνεχείς, καθωσπρεπικές, διαβεβαιώσεις του ανθρώπου για την ευημερία αυτού του πλάσματος! Και η χειρότερη απαξίωση του Ίππου με την κραυγαλέα περιφρόνηση της ευημερίας του δεν παρατηρείται στις, δήθεν, παραμένουσες ως πολιτιστικώς υστερούσες ή και πρωτόγονες κοινωνίες αλλά, αντιθέτως, στις δυτικές και ...δημοκρατικότατες όπου τα μέσα βασανισμού του Ίππου (στομίδες, μαστίγια και πτερνιστήρες) παραμένουν στην πρώτη γραμμή των "βοηθημάτων" βασανιστικής υποχειριάσεως αυτού του ζώου.

     Έτσι, με πλήρη ασέβεια προς την φυσιολογία του Ίππου ο άνθρωπος και, δη, ο "δυτικός" αδίστακτα υποβάλλει τον Ίππο σε εργασίες που επιβαρύνουν ή και καταστρέφουν το σκελετικό σύστημά του πολύ προ της πλήρους αναπτύξεώς του ώστε να μπορεί να υφίσταται ακίνδυνα τις σχετικές κοπώσεις των μερών του.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου η ευημερία του Ίππου αποτελεί την απαρέγκλιτη, έμπρακτη, προτεραιότητά μας συνεργαζόμαστε με τον Ίππο έχοντας κατά νου τον παραπάνω πίνακα ο οποίος αποδίδει την πρόοδο της αναπτύξεως των μερών του σκελετού του Ίππου επί τη βάσει της προόδου της ηλικίας του. Και ειρήσθω εν παρόδω ότι ο πίνακας αυτός σχετικός είναι και όχι απόλυτος αλλά επί τη βάσει του μπορούμε να υπολογίσουμε εγγύτατα το είδος και τον φόρτο της καθ΄ ηλικίαν δυνατής εργασίας ενός Ίππου ώστε να μην του καταφέρουμε σκελετικές κακώσεις και βλάβη της υγείας του.

     Ας θυμόμαστε λοιπόν το περιεχόμενο του ως άνω πίνακος, ξεκινώντας την εργασία μας στο Ιππευτήριο από την εκτίμηση της ηλικίας του Ίππου μας ώστε, βάσει αυτής, να σχεδιάσουμε και το εκάστοτε προπονητικό μας πρόγραμμα! Διότι για τους "Έλληνες Κενταύρους" ο σεβασμός προς την ευημερία του Ίππου αρχίζει από την γνώση της φυσιολογίας του!   

ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ...ΝΑΡΘΗΚΑ!

     Ένα πολύ ...εύκολο μάθημα είχαμε σήμερα στο Ιππευτήριο, πιο εύκολο δεν γίνεται! Ο μαθητής ...πολυτραυματίας(!) από τροχαίο ατύχημα και με ...νάρθηκα(!), με αυστηρή απαγόρευση κάθε πιθανότητος πτώσεως ως κρίσιμης για την επιβίωσή του! Βρέθηκε στο συγκεκριμένο Ιππευτήριο για πρώτη φορά ιππεύοντας για πρώτη φορά τον συγκεκριμένον Ίππο ενώ σε απόσταση πέντε μέτρων γίνονταν σοβαρές ...σιδηρουργικές εργασίες με ...τροχούς να κόβουν μέταλλα ...πετώντας σπίθες, ...βαριοπούλες να χτυπάνε και μεγάλες σιδερένιες βέργες να ...σηκώνονται όρθιες από το έδαφος προς ολοκλήρωση, παραπλεύρως, σιδηροκατασκευής! Όλα φυσιολογικά και ...αναμενόμενα για ένα πανεύκολο μάθημα Ιππασίας! Κι όμως! Όταν έχεις διαζευχθεί την μιζέρια και το πρόσωπό σου φωτίζεται με ένα μόνιμο χαμόγελο, όλα τα προηγούμενα μπορεί να καταλήξουν σε ένα ευτυχές αποτέλεσμα!

     Η εφίππευση με νάρθηκα απεδείχθη ιδιαιτέρως ...χρονοβόρος αλλά τελικώς επετεύχθη με τον Ίππο να επιδεικνύει τεράστιαν υπομονή αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του εγχειρήματος. Με ολόκληρη την αριστερή κνήμη στον νάρθηκα, η εφίππευση επιχειρήθηκε από δεξιά ώστε να υποστηριχθεί με συγκράτηση του δεξιού ποδιού αλλά και πάλι, χρειάστηκε ώρα αλλά και επιμονή από τον εφιππεύοντα μαθητή.

     Οκτώ μήνες μακράν Ιππευτηρίου λόγω μόνιμης διαμονής εκτός Αττικής και σε επίπεδο αρχαριότητος κι όμως, μας έκανε την έκπληξη.

     Η αρχική σχεδίαση του σημερινού μαθήματος ήταν ο μαθητής να εισαχθεί στο μονοπάτι της επιτεύξεως μιας ισορροπίας η οποία στο επόμενο μάθημα θα του επέτρεπε να καθίσει σωστά, αλλά ο Σταύρος δεν ...αρκέστηκε σ΄ αυτό.

     Σαν να ίππευε κι εχθές, ο Σταύρος κατάφερε να βρει το σωστό και ασφαλές "κάθισμά" του σχεδόν αμέσως και η εκτέλεση των διατατικών ασκήσεων έγινε με άνεση και ασφάλεια ακόμη και κατά την ανάταση των χειρών.

     Καθ΄ όλη την διάρκεια αυτού του, μάλλον εκτενέστερου του δέοντος, μαθήματος ο Σταύρος δεν έδειξε καμία στιγμή επικίνδυνης απωλείας της ισορροπίας του!

     Και το παιγνίδι με τα μπαλάκια τον "κάθισε" ακόμη καλύτερα κάνοντάς τον να ξεχάσει τον ...νάρθηκα!

     Και στο να ξεχάσει τον ...νάρθηκα φρόντισε και ο ανεπανάληπτος τετράποδος Λάμπων ο οποίος, συναισθανόμενος την κρισιμότητα της καταστάσεως μετρούσε ακόμη και τα βήματά του ώστε να μην διαταράξει επ΄ ουδενί την ισορροπία του "ευαίσθητου" αναβάτη του.

     Κατακτώντας και τον στόχο του επομένου μαθήματος στο παρόν, ο Σταύρος διηύθυνε τον Ίππο με αξιοπρόσεκτην άνεση και χαλαρότητα, έχοντας ιππεύσει πολύ περισσότερην από την ενδεδειγμένην ώρα για ένα τέτοιο μάθημα. 

     Ακόμη εντυπωσιακότερη η στιγμή της αφιππεύσεως με την μετατόπιση της κνήμης με τον νάρθηκα υπεράνω του ...αυχένος του Ίππου, κάτι που ο Σταύρος κατάφερε ανετότατα και χωρίς να ενοχλήσει καθόλου τον Λάμπωνα ο οποίος, κυριολεκτικώς, είχε στρώσει "κόκκινο χαλί" στον αναβάτη του με μία συγκινητική στωικότητα και ακινησία.

     Και όπως την είχε προμελετήσει και σχεδιάσει, η προσγείωσή του τον βρήκε όρθιο και ασφαλή, μετά την αφίππευση, ολοκληρώνοντας ένα πολύ ιδιαίτερο μάθημα χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο, αφού η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένει να διατηρεί ΜΗΔΕΝΙΚΟ! τον δείκτη ατυχημάτων, κατά την δεκαπενταετή λειτουργία της.

     Ποιος είπε ότι ο τελευταίος γενναίος Ιππέας της Ιστορίας ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης των αγώνων του 1936 στο Βερολίνο, Εθνικοσοσιαλιστής, αξιωματικός του Ιππικού Konrad Freiherr von Wangenheim ο οποίος κατέκτησε το μετάλλιό του με σπασμένη κλείδα(!) και το ένα χέρι του στον νάρθηκα, θεωρούμενος μέχρι σήμερα μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο στερέωμα της Ιππικής, όπως και όλη η ολυμπιακή Ομάδα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας η οποία κατέκτησε και τα έξι χρυσά μετάλλια των Ιππικών αγωνισμάτων; 

     Ποιος είπε ότι η μεγάλη Leni Riefenstahl αν ζούσε σήμερα και παρακολουθούσε αυτό το μάθημα δεν θα εμπνέονταν για μία συνέχεια του μεγαλειώδους «Triumph des Willens» (Ο θρίαμβος της θελήσεως);

ΨΥΧΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ

     Η εξαιρετική ανάπτυξη του  ε ν σ τ ί κ τ ο υ  στα φυσικά πλάσματα τα οποία ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον (μη δεσποζόμενα ζώα) τους επιτρέπει την ευχερέστερη αλλά και ακριβέστερην ερμηνεία του Κόσμου, υποσύνολο της οποίας είναι και η ερμηνεία της ψυχολογίας των, γύρω τους, πλασμάτων! Δυστυχώς, ο Άνθρωπος αφιστάμενος από πολλού χρόνου της, πλήρους, φυσικής καταστάσεώς του περιορίζει την ανάπτυξη του ενστίκτου του και υστερεί , έναντι των ζώων, στην ταχεία και ορθή ερμηνεία της ψυχολογίας των γύρω του πλασμάτων.

     Ανεξαρτήτως αυτών, όσοι ενασχολούμεθα με τον Ίππο, πρώτιστο καθήκον μας είναι η ευχέρεια αλλά και η ταχύτητα της κατανοήσεως των ψυχικών καταστάσεών του ώστε κάθε επαφή μας με αυτόν να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες ασφαλούς αλλά και αποτελεσματικής συνεργασίας μαζύ του και αυτή είναι μία παράμετρος στην οποία δίνουμε μεγάλη έμφαση καθ΄ όλη την διδασκαλία στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενώ, εκτενείς αναφορές, περιέχονται και στο έντυπο εκπαιδευτικό μας εγχειρίδιο του οποίου η ύλη διδάσκεται στους εκπαιδευομένους μας. 

     Δυστυχώς, στην πανταχόθεν υστερούσα ελληνόγλωσση βιβλιογραφία, δεν έχουμε ειδικές μελέτες Ψυχικής Ιππογνωσίας όπως αυτές αφθονούν στις αντίστοιχες ξενόγλωσσες. Παρά ταύτα, το κεφάλαιο ενός ειδικού εγχειριδίου που συνέγραψε ένας εκ των πλέον μορφωμένων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού επιχειρεί, αξιοπρεπώς, να περιορίσει το κενό! Πρόκειται για το κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" του βιβλίου που εξέδωσε το 1938 με τίτλο "ΓΕΝΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ Ή ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΠΠΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ" ο, τότε, Συνταγματάρχης του Πυροβολικού, Στέφανος Κ. Γαλάτης και το οποίο περιλαμβάνεται εν μέσω πολλών άλλων στην Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας.  

     Ο συγγραφέας, υπήρξε από τους ευνοημένους Αξιωματικούς οι οποίοι εστάλησαν προς εκπαίδευση στην Γαλλική στρατιωτικήν Ιππικήν Ακαδημία της Saumur, ενώ, μετά την επιστροφή του συνέγραψε και ένα, επίσης, σημαντικό εγχειρίδιο με τίτλο "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΣΩΜΥΡ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΥΤΩ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΗΣ ΙΠΠΕΥΤΙΚΗΣ"  [1913] και το οποίο τηρείται, επίσης, στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ακολουθεί το εν θέματι κεφάλαιο "Ψυχική Ιππογνωσία" και για την καλύτερη μελέτη του οποίου μπορεί ο αναγνώστης να "κλικάρει" επί των εικόνων των παρατιθέμενων σελίδων.

  

     Kαι θα συμπληρώναμε ότι κατά την εκτίμηση των συμπεριφορικών αντιδράσεων του Ίππου θα πρέπει να σταθμίζεται και η ηλικία του με την συνεπαγόμενη εμπειρία ζωής, φυσικής και σταυλικής την οποία κατανοούμε ευκολότερα εάν την συσχετίσουμε με την ηλικία του Ανθρώπου, όπως αυτός ο συσχετισμός εμφανίζεται στον πίνακα που ακολουθεί:

     Η σχέση του Ανθρώπου με τον Ίππο θα πρέπει, εκεί όπου υπάρχει, να είναι αφιερωματική και πλήρης! Σε αυτή την σχέση δεν πρέπει να εμφιλοχωρεί καμία "τσαπατσουλιά", καμία προχειρότητα με το απερτίσκεπτο "σκεπτικό" ότι η Ιππασία είναι ..."κέφι" ή "επίδειξη" και αυτό είναι όλο!... Η Ιππική, η οποία περιλαμβάνει και την Ιππασία αποτελεί πολυ-επιστήμη την οποία θα πρέπει να μελετά καθημερινώς ο καταγινόμενος με τον Ίππο διότι μόνον έτσι θα αποφύγει δυσάρεστες εκπλήξεις και την τελική εγκατάλειψη αυτού που μας προσφέρει γνώση, δεξιότητα και χαρά!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ  ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ  ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Mε μαγιό και βουτιές στη θάλασσα περνάνε τις ...κρύες μέρες του Δεκέμβρη οι καλαματιανοί Συνασκούμενοί μας δροσιζόμενοι μόνον από τα στολισμένα με λευκό ...βαμβάκι, εποχιακά δεντράκια. Παρά ταύτα, ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εφιπποτοξότης-Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης  και οι μαθητές του δεν παραλείπουν και τα προπονητικά καθήκοντά τους αλλά και την εκπαίδευση των δύο Ίππων της Σχολής τους, του νεαρού επιβήτορος και της νεοείσακτης φοράδας τους.

     Για τον επιβήτορα ακολουθείται από τον, πραγματικώς, ικανότατο (!) Αθανάσιο μια καλοσχεδιασμένη συνδυαστική εκπαίδευση η οποία όχι μόνον τον καθιστά κατάλληλο για την αγελαία συμβίωση που απαιτούν οι τοπικές σταυλικές συνθήκες αλλά και τον προετοιμάζει ως Ίππο Σχολής πολλαπλών καθηκόντων και όχι μόνον για Έφιππες Πολεμικές Τέχνες ενώ, ταυτοχρόνως, εκπαιδεύει και επάνω στον εκπαιδευόμενο Ίππο μαθητές. Ένα χαρακτηριστικότατο βίντεο και το ακόλουθο το οποίο ηρεμεί τον Ίππο ώστε να αφοσιώνεται στην εργασία του, ηρεμεί τον Ιππέα εξαναγκάζοντάς τον να ρυθμίζει την αναπνοή του κι έτσι ολόκληρη την στάση του, ρυθμίζει την ροή του μαθήματος αλλά και αναπτύσσει τις δεξιότητες λόγου του Ιππέως με δυνατή προέκταση και στην υποκριτική. Ιππασία και απαγγελία και να το επιτυχέστατο πρώτο δείγμα της νεαρής Έλενας με υποβολές τον Μελέτη μας ο οποίος, κάκιστα, απέχει του θεάτρου με την εξαιρετική παρουσία του, την ωραιότατην άρθρωση λόγου και το υψηλότατο ήθος του τα οποία κρατά "φυλαγμένα" στη ...σκιά και "ΕΥΓΕ!" στον Αθανάσιο που τήρησε την απειλή του και μας έστειλε αυτό το ωραιότατο δείγμα ιππικής διδασκαλίας η οποία γίνεται στις παρισινές Βερσαλίες (υπό ...ανακτορικές συνθήκες!) αλλά εδώ δείχνει ακόμη φυσικότερη και εντυπωσιακότερη ως τεκμήριο ανθρώπινης θελήσεως, μέσα στο χειροποίητο Κυκλοτερές μιας ταπεινής σταυλικής εγκαταστάσεως της Καλαμάτας!

     Ο επιβήτορας υπό τους χειρισμούς του Αθανασίου αντιδρά με ασφάλεια και ταχύτητα σε όλη την διαδικασία της εξοικειώσεώς του με τα υπόλοιπα ζώα (Ίππους, ιπποειδή και άλλα) της εγκαταστάσεως (και είναι αρκετά) δείχνοντας πλήρως υποχειριασμένος από τον Εκπαιδευτή του.

     Είναι πολύ σημαντική η αίσθηση ότι σε όλη την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και οπουδήποτε και εάν αυτοί λειτουργούν και εκπαιδεύονται, η αλληλοδιδασκαλία άνευ ... "Διδασκάλου" είναι ο καλύτερος "δρόμος" για την ασφάλεια και την πρόοδο όλων, των Ίππων προηγουμένων!

     Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο με υψηλότατην εργατικότητα και αφοσίωση στον εκπαιδευτικόν αντικειμενικό σκοπό, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος Ψωρομύτης κατάφερε και ο ίδιος να αναπτύξει έξοχες ικανότητες και να τις μεταφέρει σε Ίππους και μαθητές!

     Τώρα, με τον δεύτερο και τρίτο (επιβήτορα και φοράδα) κατά σειρά εκπαιδευόμενους Ίππους, τόσο δύσκολους για συνδιαχείριση όπως είναι ευνόητο, στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", ο Αθανάσιος καθιερώνει το δικό του σύστημα το οποίο θα μελετήσουμε όλοι και θα ωφεληθούμε από κοινού από όσα εκείνος επιχειρεί και εφαρμόζει. Κι αυτή είναι η μεγάλη αξία του ομαδικού έργου όπου ο ένας προάγει τον άλλο και όλοι μαζύ μιαν Ομάδα που ήδη είναι σημείο αναφοράς για την Ελληνικήν Ιππική επιδιώκοντας να παραμένει και για την παγκόσμια!

Η αναγνώριση των "Ελλήνων Κενταύρων" 

ως της καλύτερα οργανωμένης Ομάδος παγκοσμίως,

στους διεθνείς αγώνες Quinghai της Κίνας.

     Στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", παρά τα γλίσχρα "μέσα" η παραγόμενη εργασία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα χάρη σε έναν εργατικότατο κι επιμελέστατο Αρχηγό. 

     Και η πρόσφατη, εκπαιδευτική, ημερίδα, τόσο στην Ιππική όσο και στην Τοξοβολία, έδειξε ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε πολλά από τους Μεσσήνιους Συνασκουμένους  μας! 

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ

«ΚΑΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΠΑΛΙ,

ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΨΗ ΤΗΣ»

Κ. Καβάφης

     Όταν ο λαμπρός Δάσκαλός μας Kassai Lajos μας τονίζει "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" δεν εννοεί τίποτε άλλο παρά την υποχρέωση διαρκούς αφοσιώσεως του ασκουμένου στο αντικείμενο της εξασκήσεώς του. Και για όσους, όπως εμείς, περικλείουμε στο πλαίσιο της αέναης εξασκήσεώς μας μιαν ολοκληρωμένη Παιδεία Εφίππων Πολεμικών Τεχνών, αυτή η υποχρέωση αφοσιώσεως γίνεται ακόμη δεσμευτικότερη περιλαμβάνοντας στα αντικείμενά της πολύ περισσότερα της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" εξασκούμενοι, εκτός από την Έφιππη Τοξοβολία, στο Ιππικό Θέατρο, την Έφιππη Σπαθασκία κ. ά., γίνεται αντιληπτό πόσο πιο πολύ αφοσιωμένοι σε πολλά περισσότερα αντικείμενα θα πρέπει να παραμένουμε αφιερωμένοι και πόσο πολύ πιο "εργονομικά" να κατανέμουμε τον χρόνο μας, ενθυμούμενοι την παραπάνω φράση του μεγάλου μας Κωνσταντίνου Καβάφη, ώστε να μπορούμε να διατηρούμεθα προσηλωμένοι και ευεργετούμενοι από μία ορθή "σχεδίαση" μαθήσεως.

     Δυστυχώς, ο σύγχρονος άνθρωπος παρατηρείται ότι "κουράζεται" γρήγορα κι "εγκαταλείπει", υφιστάμενος τον περισπασμό προσοχής κι ενδιαφερόντων από μία συνεχή "ροή" νέων ερεθισμάτων τα οποία εκπέμπονται, κυρίως, από κέντρα εμπορικοποιήσεως του ελευθέρου χρόνου των πολιτών των συγχρόνων κοινωνιών αλλά, όταν ο Άνθρωπος κρατά στα χέρια του ακλόνητη την "σημαία" των "θέλω" του καταφέρνει άνετα να παραμείνει αφιερωμένος στις επιλογές του και να προοδεύσει εκπαιδευόμενος σε ό,τι θεωρεί ως ψυχωφελές! 

     Αν και η πρόοδος των "Ελλήνων Κενταύρων" επιτάσσει την καθημερινήν επαφή με το αντικείμενο των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών αλλά και του Θεάτρου, ειδικώς τώρα τον χειμώνα που πολλές ημέρες ακυρώνουν την ομαλή διαξαγωγή των δραστηριοτήτων μας που είναι υπαίθριες, η διδασκαλία που μπορεί να μας παράσχει η παρακολούθηση ενός εκπαιδευτικού βίντεο κρίνεται ως εκ των ουκ άνευ! 

     Όμως, κάθε "πηγή" εκπαιδεύσεως είναι σαν την ...μαρμίτα απ΄ όπου μπορεί να ξεπηδήσει ένα θρεπτικό φαγητό, ή, κάτι δηλητηριώδες που μπορεί να ταλαιπωρήσει ή και, ακόμη, να "σκοτώσει" ένα ...στομάχι. Και για τον λόγον αυτό ας είμαστε όσο περισσότερον επιλεκτικοί στην "πηγή" που θα προτιμήσουμε για να εκπαιδευθούμε με δεδομένο ότι στην "αγορά" και στο διαδίκτυο πλεονάζουν τα σκουπίδια τα οποία παράγουν οι σύγχρονες μερκαντιλιστικές κοινωνίες στις οποίες υφέρπει, απλώς, μια δίψα ευκαιριακού  πλουτισμού με εντελώς παρακμαστική κατάληξη για τον Πολιτισμό.

     Ας επιλέξουμε προσεκτικά και διεξοδικά το τι θα μελετήσουμε εκπαιδευόμενοι από τις ταινίες που προσφέρονται μέσω του διαδικτύου το οποίο ευνοεί την ανωνυμία και την μέσω αυτής ασύδοτη κι ανεξέλεγκτη διάδοση ο,τιδήποτε βλαπτικού και ανευθύνου. Και ας προσέξουμε, πρώτα απ΄ όλα, αν η επιλογή μας πληροί συγκεκριμένα βασικά κριτήρια, όπως, εν αρχή, η εγκυρότητα της προελεύσεως της παραγωγής και ας αποφύγουμε τους αμέτρητους αγύρτες οι οποίοι προσπαθούν να μας σερβίρουν το ..."Στρατηγικόν" του Μαυρικίου με χρήση ...κουζινομάχαιρου! Το "ποιος" υπογράφει την παραγωγή αποτελεί την αφετηρία της επιλογής μας.  

     Ο θεματικός πυρήνας της ταινίας που αποτελεί και το εκπαιδευτικό αντικείμενο θα πρέπει και να βαραίνει στο περιεχόμενό της. Το να παρακολουθήσουμε ένα ανιαρό δίωρο μιας χολυγουντιανής παραγωγής για να "μελετήσουμε" τριών λεπτών σκηνική Σπαθασκία δεν είναι μόνον απώλεια χρόνου αλλά και απώλεια ..."στόχου"! Είναι προτιμότερο να αφιερώσουμε μελέτη λίγης ώρας σε ένα τρίλεπτο βίντεο το οποίο, όμως, περιέχει "καρέ" σπαθασκητικής ουσίας.

     Η διάχυση ενός πειστικού ρεαλισμού σε ολόκληρο το δημιούργημα και η αποφυγή τεχνασμάτων εντυπωσιασμού, είναι το επόμενο τεκμήριο εκπαιδευτικής αξιοπιστίας της ταινίας. Στο έμπειρο μάτι τα τρικ με εκτινάξεις ...Bruce Lee ενοχλούν αφάνταστα και "σηκώνουν από την καρέκλα" ενώ η διατήρηση της δράσεως στα όρια του μέσου ανθρώπου μπορεί να μην προκαλεί "ουάου" αλλά ερεθίζει την γνώση πολύ καλύτερα.

     Και εκτός του τι περιέχει, έχει σημασία και το πως δίδεται... Όσο πιο προσεγμένη είναι η όλη δημιουργία, όσο πιο σωστές θεματικά, ιστορικά, αισθητικά είναι οι λεπτομέρειές της, τόσο πιο εύληπτη την "διδασκαλία" που εμπεριέχει κάνει για τον προσλαμβάνοντα εκπαιδευόμενο θεατή.

     Διότι, είναι τραγικό να μιλάμε για αλεβάρδα δείχνοντας μία partisan ή ένα miitary fork, ή να δείχνουμε μαξιμιλιανή πανοπλία με μιλανέζικο κράνος salade... Aν συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν πρόκειται, απλώς, περί αναντιστοιχίας ή ετεροχρονισμού αλλά περί αγνοίας του παραγωγού επί του αντικειμένου του οπότε καταρρέει και η εκπαιδευτική του αξία. 

     Τέλος, είναι όλο το περιεχόμενο τοποθετημένο στο κατάλληλο σκηνικό και επενδύεται με κατάλληλη, ει δυνατόν, μουσική; Τελευταία, τούτα, αλλά όχι έσχατα ως κριτήρια επιλογής ενός διδακτικού βίντεο διότι η αίσθηση του τόπου αλλά και του μουσικού "επενδύτη" διευκολύνει την πρόσληση της "διδακτέας ύλης". Κι ένα παράδειγμα: 

     Tα βίντεο που παρουσιάζονται αναφορικώς με πολεμικές τέχνες, στη πλειονότητά τους είναι, επιεικώς, ανόητα και το μόνο που επιδιώκουν είναι την ικανοποίηση ασχέτων παραγωγών για το ακατάρτιστο «εγώ» τους. Μία από τις λαμπρές εξαιρέσεις σε ό,τι αφορά στην Σπαθασκία είναι οι τσέχικες παραγωγές "Adorea Olomouc" οι οποίες χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό, δυναμισμό και σκηνική πειστικότητα. Δυστυχώς οι μουσικές επιλογές τους είναι τραγικές (ουδείς τέλειος) αλλά, όσοι ενδιαφερόμενοι για την Σπαθασκία αξίζει να τις παρακολουθείτε και να μελετάτε (έστω μα ήχο στο off) προσέχοντας ότι οι πρωταγωνιστές προχωρούν σε πολύ επικίνδυνους χειρισμούς των αγχεμάχων τους χωρίς προστατευτικά μέσα καθώς και σε ιδιαιτέρως δυναμικές κινήσεις πάλης σώματος προς σώμα διαχειριζόμενοι, παραλλήλως, και τα όπλα τους κατά τρόπο που να αποφεύγεται κίνδυνος ατυχήματος. Πραγματικό «Σχολείο» σκηνικής και όχι μόνον,  Σπαθασκίας!