ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!

 ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ!

     Eίναι στιγμές που συνειδητοποιείς ότι ένα έργο μπορεί, πια, να χαρακτηρισθεί "επιτυχές" έστω κι αν είναι ανολοκλήρωτο επιδεχόμενο περαιτέρω αναπτύξεως. Κι αυτό επανα-συνειδητοποιήσαμε και σήμερα όταν δύο εξαιρετικοί Συνέλληνες επισκέφθηκαν την έδρα των "Ελλήνων Κενταύρων" για να μας προσφέρουν δύο εξαιρετικές ιππικές εκδόσεις για την Βιβλιοθήκη μας! 

     Ανεξαρτήτως εάν και οι δύο αυτές εκδόσεις ήδη βρίσκονται στον κατάλογο της Βιβλιοθήκης μας (μάλιστα η μία διπλή και η άλλη ...τετραπλή, λόγος και ο οποίος δικαιολογεί την "συνειδητοποίηση" της επιτυχίας του συγκεκριμένου έργου) κάθε "διάσωση" σημαντικού ελληνόγλωσσου βιβλίου Ιππικής είναι επιτακτικό χρέος μας και παραμένουμε ευγνώμονες προς τους φίλτατους Νικόλαο και Μιχαήλ γι΄ αυτή την σπουδαία δωρεά τους.

     Σημειωτέον ότι και οι δύο τόμοι προ πολλού εξαντλημένοι ακόμη και στην αγορά των παλαιοβιβλιοπωλείων, θεωρούνται ακρογωνιαίοι για την ελληνόγλωσση ιππική βιβλιογραφία λόγω της πληθώρας των πληροφοριών που ο καθένας περιέχει και μάλιστα, με τις ιδιαιτέρως αυξημένες απαιτήσεις δύο στρατιωτικών ειδημόνων σε μιαν εποχή κατά την οποία η ισχύς του στρατού εφίππευε στις ράχες των Ίππων του Ιππικού του. 

    Πλήρη, βιβλιοδετημένα και σε άριστη κατάσταση τα δύο τομίδια, με τους 24 αναδιπλούμενος πίνακές του το ένα και με ένα χρησιμότατο λεξικό Ελληνο - Γαλλο - Γερμανικήν ιππικήν ορολογία το άλλο, κάτι πολύ προηγμένο για την εποχή του, από σήμερα επαυξάνουν την χορεία των αγαπημένων μας vade mecum και πολλαπλασιάζουν τα βοηθήματα που τίθενται στην διάθεσή μας προς υπηρέτηση της ευημερίας του λατρευτού μας Ίππου!

      Και παρά τις ενστάσεις μας για "πολλά" που περιέχονται και αποτελούν συρμώδη λάθη ...αιώνων του Ανθρώπου εις βάρος του Ίππου (στομίδες κλπ...) κρατούμε εξ αυτών των δύο σπουδαίων και πολλαπλών δωρημάτων τα ωφέλιμα και ευγνωμονούμε τους αγαπητούς μας Νικόλαο και Μιχαήλ για την ευγενή χειρονομία της προσφοράς τους! 

"HIPPOLOGISCHE REVUE"

 "HIPPOLOGISCHE REVUE"

     Ρέκτης των σπανίων βιβλίων και γνωστός μεταφραστής ξένων ιστορικών έργων σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους της χώρας μας ο κ. Μιχαήλ Δελέγκος, φίλος της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", μας θέτει υπ΄ όψη μια σημαντικότατην ιππολογικήν έκδοση του ιθ' αι. ενός πολυγραφότατου Γερμανού συγγραφέως εκείνης της εποχής με πολλά εκ των βιβλίων του να κοσμούν την Βιβλιοθήκη μας: Το έργο "Hippologische Revue" (Ιππολογική Επιθεώρηση) του Κόμητος C. G. Wrangler το οποίο εκδόθηκε στην Στουτγκάρδη το 1890. Και ο αγαπητός μας Φίλος μας στέλνει και τον σύνδεσμο του ψηφιοποιημένου, β΄ μέρους, αυτού του σημαντικότατου έργου το οποίο είναι πραγματικός θησαυρός ιππολογικών πληροφοριών για τους Γερμανομαθείς!

     Ευγνώμονες ευχαριστίες από τους "Έλληνες Κενταύρους" στον φίλτατο κ. Μιχαήλ Δελέγκο ο οποίος μας δίνει "εργασία για το σπίτι" ακόμη και υπό ...ηλεκτρονική μορφή! 

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΕΥΓΕΝΗΣ ΔΩΡΕΑ

 ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΕΥΓΕΝΗΣ ΔΩΡΕΑ

     Με ένα ακόμη σημαντικό πρόσκτημα εμπλουτίζεται η Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων", κατόπιν ευγενούς δωρεάς του εξαιρετικού φίλου μας κ. Π. Κωστόπουλου.

     Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο, πυκνογραμμένο, χειρόγραφο με ιππολογικό και ιππιατρικό περιεχόμενο και με πλούσια σχεδιογραφημένη εικονογράφηση, την οποία συνέθεσε κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνος καθηγητής της Κρατικής Κτηνιατρικής Σχολής των Βρυξελλών, με ευσύνοπτη πληροφόρηση που καλύπτει εκτενώς το αντικείμενο της εξωτερικής μορφολογίας του Ίππου.

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" διατελούμε ευγνώμονες προς τον ευγενή δωρητή μας, αναγνωρίζοντας ότι με παρόμοιες χειρονομίες επαυξάνονται οι γνώσεις μας και οι συνεπακόλουθες δυνατότητές μας ώστε να συνεισφέρουμε ακόμη περισσότερο στην ευημερία του Ίππου!

Η ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     Δυστυχώς για τον ανθρώπινο πολιτισμό, ο Ίππος εκ καταβολής του έως σήμερα, αν και πολύτιμος σύντροφος του ανθρώπου, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως "εργαλείο" ή και "εμπόρευμα" παρά τις συνεχείς, καθωσπρεπικές, διαβεβαιώσεις του ανθρώπου για την ευημερία αυτού του πλάσματος! Και η χειρότερη απαξίωση του Ίππου με την κραυγαλέα περιφρόνηση της ευημερίας του δεν παρατηρείται στις, δήθεν, παραμένουσες ως πολιτιστικώς υστερούσες ή και πρωτόγονες κοινωνίες αλλά, αντιθέτως, στις δυτικές και ...δημοκρατικότατες όπου τα μέσα βασανισμού του Ίππου (στομίδες, μαστίγια και πτερνιστήρες) παραμένουν στην πρώτη γραμμή των "βοηθημάτων" βασανιστικής υποχειριάσεως αυτού του ζώου.

     Έτσι, με πλήρη ασέβεια προς την φυσιολογία του Ίππου ο άνθρωπος και, δη, ο "δυτικός" αδίστακτα υποβάλλει τον Ίππο σε εργασίες που επιβαρύνουν ή και καταστρέφουν το σκελετικό σύστημά του πολύ προ της πλήρους αναπτύξεώς του ώστε να μπορεί να υφίσταται ακίνδυνα τις σχετικές κοπώσεις των μερών του.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου η ευημερία του Ίππου αποτελεί την απαρέγκλιτη, έμπρακτη, προτεραιότητά μας συνεργαζόμαστε με τον Ίππο έχοντας κατά νου τον παραπάνω πίνακα ο οποίος αποδίδει την πρόοδο της αναπτύξεως των μερών του σκελετού του Ίππου επί τη βάσει της προόδου της ηλικίας του. Και ειρήσθω εν παρόδω ότι ο πίνακας αυτός σχετικός είναι και όχι απόλυτος αλλά επί τη βάσει του μπορούμε να υπολογίσουμε εγγύτατα το είδος και τον φόρτο της καθ΄ ηλικίαν δυνατής εργασίας ενός Ίππου ώστε να μην του καταφέρουμε σκελετικές κακώσεις και βλάβη της υγείας του.

     Ας θυμόμαστε λοιπόν το περιεχόμενο του ως άνω πίνακος, ξεκινώντας την εργασία μας στο Ιππευτήριο από την εκτίμηση της ηλικίας του Ίππου μας ώστε, βάσει αυτής, να σχεδιάσουμε και το εκάστοτε προπονητικό μας πρόγραμμα! Διότι για τους "Έλληνες Κενταύρους" ο σεβασμός προς την ευημερία του Ίππου αρχίζει από την γνώση της φυσιολογίας του!   

Η  ΑΝΤΟΧΗ  ΤΟΥ  ΙΠΠΟΥ

[Σπάνιες Σελίδες]

     Ο Χαρίλαος Καναβατσόγλου υπήρξε στρατιωτικός Ιππιατρός, καθηγητής στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων και συγγραφέας, από τους πλέον εγκρίτους του Ελληνικού Ιππικού. Η διδασκαλία του των μαθημάτων Ιππολογίας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, εκδόθηκε υπό την μορφή συγγράμματος το 1910 από το λιθογραφείο της Σχολής για τους τότε Ευέλπιδες και αντίτυπό του βρίσκεται στην Ιππική Βιβλιοθήκη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Από το σπάνιο, αυτό, βιβλίο παρουσιάζουμε τις σελίδες 218-223 οι οποίες μας μεταφέρουν πληροφορίες για την φυσική αντοχή του Ίππου, σύμφωνα με την στρατιωτική αντίληψη εκείνης της εποχής. Ασφαλώς, το κείμενο είναι δυσανάγνωστο αλλά πολύ σπουδαίο και αξίζει κάθε προσπαθείας ώστε να μελετηθεί με την δέουσα προσοχή, μέχρι την τελευταία παράγραφό του η οποία συνοψίζει ότι ο στρατιωτικός Ίππος της εποχής εκείνης προορίζονταν να μεταφέρει 162 κιλά βάρος (!) υπό τις απαιτητικότατες συνθήκες πολύωρης κινήσεως εν καιρώ πολέμου (ανώμαλο και επικλινές έδαφος υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες)! 'Κλικάρετε' επί των φωτογραφιών των σελίδων για μεγέθυνση.