ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑΣ

     Πόσο υπόχρεοι αλλά και υπερήφανοι θα πρέπει να νιώθουμε εμείς οι φίλιπποι Έλληνες για το υψηλότατο επίπεδο του, πάλαι, Ελληνικού Ιππικού το οποίο κατήργησε η αθλία μεταπολίτευση εκτιμώντας την γενναιότητα των Ανδρών του αλλά και το υψηλότατο επαγγελματικό τους επίπεδο του οποίου τα, γραπτά, τεκμήρια φωτίζουν ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα, όσους καταγίνονται με την υψηλήν Ιππική τέχνη...

     Από ένα από αυτά τα γραπτά τεκμήρια υψηλής Ιππογνωσίας και Ιππολογίας που πληρούν την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων", μία έκδοση του τότε (1929) Υπουργείου Στρατιωτικών αντλούμε και, εν συνεχεία, παρουσιάζουμε τις παρακάτω σελίδες οι οποίες αποτελούν μια "συμπυκνωμένη" γνώση Ιππογνωσίας απαραίτητης σε κάθε Ιππέα και, ασφαλώς, σε κάθε "Έλληνα Κένταυρο". Ας διδαχθούμε, λοιπόν, από τους "μύστες" των ιππικών ζητημάτων, επιτελείς του ηρωικού μας Ελληνικού Ιππικού:

     Πόση η ευγνωμοσύνη μας προς τους Άνδρες του Ελληνικού Ιππικού για τις γραπτές παρακαταθήκες τις οποίες μας άφησαν ως "χορεία" εκπαιδευτικών εγχειριδίων του ηρωικού τους σώματος το οποίο υπήρξε "λίκνο" σπουδής και διακονοίας του Ίππου, αλλά και πόσος θαυμασμός για την Παιδεία τους, ηθική, στρατιωτική αλλά και γραμματική, απολαμβάνοντες το δώρημα μιας εγκυρότατης γνώσεως την οποίαν άφησαν "πίσω" τους τόσν εύληπτη αλλά και ορθότατα ελληνογραφημένη σε άπταιστα Ελληνικά τα οποία κατέστρεψαν, επί τούτου, οι αγραμμάτιστοι γλωσσοβάνδαλοι της "μεταπολίτευσης"...

Η  ΑΝΤΟΧΗ  ΤΟΥ  ΙΠΠΟΥ

[Σπάνιες Σελίδες]

     Ο Χαρίλαος Καναβατσόγλου υπήρξε στρατιωτικός Ιππιατρός, καθηγητής στη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων και συγγραφέας, από τους πλέον εγκρίτους του Ελληνικού Ιππικού. Η διδασκαλία του των μαθημάτων Ιππολογίας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, εκδόθηκε υπό την μορφή συγγράμματος το 1910 από το λιθογραφείο της Σχολής για τους τότε Ευέλπιδες και αντίτυπό του βρίσκεται στην Ιππική Βιβλιοθήκη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Από το σπάνιο, αυτό, βιβλίο παρουσιάζουμε τις σελίδες 218-223 οι οποίες μας μεταφέρουν πληροφορίες για την φυσική αντοχή του Ίππου, σύμφωνα με την στρατιωτική αντίληψη εκείνης της εποχής. Ασφαλώς, το κείμενο είναι δυσανάγνωστο αλλά πολύ σπουδαίο και αξίζει κάθε προσπαθείας ώστε να μελετηθεί με την δέουσα προσοχή, μέχρι την τελευταία παράγραφό του η οποία συνοψίζει ότι ο στρατιωτικός Ίππος της εποχής εκείνης προορίζονταν να μεταφέρει 162 κιλά βάρος (!) υπό τις απαιτητικότατες συνθήκες πολύωρης κινήσεως εν καιρώ πολέμου (ανώμαλο και επικλινές έδαφος υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες)! 'Κλικάρετε' επί των φωτογραφιών των σελίδων για μεγέθυνση.