ΕΝΑ ΠΑΡ΄ ΟΛΙΓΟΝ ΑΤΥΧΗΜΑ

 ΕΝΑ ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ...ΑΤΥΧΗΜΑ

     Με μεγάλη προσοχή κι ολοένα επαυξανόμενη τεχνογνωσία, ακόμη και να ...θέλαμε δεν θα μπορούσε να μας συμβεί ατύχημα. Έτσι, στα δεκαπέντε χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής μας, καταφέρνουμε να διατηρούμε  μ η δ ε ν ι κ ό τον δείκτη ατυχημάτων μας και το χαμόγελό μας σταθερό μετά την λήξη κάθε προπονητικής ημερίδος. Ακόμη και οι αναμενόμενες, ανώδυνες, πτώσεις σε όλη την δραστηριότητά μας είναι ελάχιστες, στα όρια του αμελητέου, παρά το ότι, όπως λέγεται στην Ιππασία, δεν μπορείς να μάθεις να ιππεύεις χωρίς πτώσεις από τον Ίππο. Παρά ταύτα, ουδέποτε επαναπαυόμεθα και παραμένουμε επιφυλακτικοί για το ενδεχόμενο κάθε "απροόπτου" και αυτή η "επιφύλαξή" μας δεν έχει χαρακτήρα , τόσο, "επεμβατικό" κατά την στιγμή που θα σημειωθεί το "απρόοπτο", όσο  π ρ ο λ η π τ ι κ ό ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες συνέπειες όταν και εφ΄ όσον συμβεί το "απρόοπτο". Και αυτή η τακτική μας δικαιώθηκε κατά την τελευταίαν εκπαιδευτικήν ημερίδα, όταν, στο τέλος του μαθήματός της, η αγαπημένη μας Αγλαία αφίππευσε με υποσκελισμό του αυχένος του Ίππου, εμπλέκοντας το πόδι της στην ηνία με ό,τι αυτό προμήνυε...

     Υπάρχουν δύο τρόποι αφιππεύσεως, ο μεν πρώτος δι υποσκελισμού των νώτων του Ίππου, ο δε δεύτερος με υποσκελισμό του αυχένος του Ίππου, με τον πρώτο ενδεικνυόμενο σε "εγκαταλείψεις" με προοπτική, κυρίως, να αφεθεί ελεύθερος ο Ίππος να συνεχίσει κινούμενος (περιπτώσεις αφηνιασμών κλπ) και με τον δεύτερο ενδεικνυόμενο για "συντεταγμένες" αφιππεύσεις όπου ο αφιππεύων θα συνεχίσει εκ του εδάφους να συνεργάζεται με τον Ίππο (γυμνιππευτικές ασκήσεις κλπ). Στην Σχολή μας εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας στην ενστικτώδη αφίππευση και με τους δύο τρόπους, έχοντάς τους, προηγουμένως, "μυήσει" στην κιναισθητικήν αντίληψη του ενδεδειγμένου "τόξου" (τροχιάς) αφιππεύσεως. Και αυτή η πρόβλεψη της "μυήσεως" σε τούτη την κιναισθητικήν αντίληψη της τροχιάς αφιππεύσεως βοήθησε και σήμερα την Αγλαία από τις άσχημες συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης πτώσεως κατά την διάρκεια της αφιππεύσεώς της δι υποσκελισμού του αυχένος του Ίππου, όταν το δεξί πόδι της ενεπλάκη στην αριστερή ηνία κατά την πλέον κρίσιμη φάση της αφιππεύσεως.  Και χάρη στην επιμελέστατη καταγραφή του περιεχομένων των εκπαιδευτικών μας ημερίδων, μπορούμε να μελετήσουμε επακριβώς το τι συνέβη παρατηρώντας τις φωτογραφικές λήψεις του οπτικοακουστικού αρχείου της συγκεκριμένης ημερίδος:

1

     1. Η αφιππεύουσα αντιλαμβάνεται την εμπλοκή του δεξιού ποδιού της στην αριστερήν ηνία κάτι το οποίο της ανακόπτει την ομαλή τροχιά αφιππεύσεως αλλά η ενστικτώδης επαναφορά στην κιναισθητική μνήμη των προηγουμένων εμπειριών παρομοίων αφιππεύσεών της την βοηθά ώστε να αποφύγει τον πανικό και να συνεχίσει (όπως βλέπουμε στην εν συνεχεία φωτογραφία) το ομαλό "τόξο" αφιππεύσεώς της διαχειριζόμενη, ταυτοχρόνως και σωστά την απεμπλοκή του εμπλακέντος ποδιού της από την ηνία. Το μεγάλο εκπαιδευτικό μας πλεονέκτημα της ιππεύσεως ανενστομίστων Ίππων όπου η ηνία δεν εφαρμόζεται στον δακτύλιο ηνιοχείας της στομίδος αλλά στο παραγναθίδιο, δικαιώνει κι εδώ την επιλογή μας αυτή διότι, αν σε αυτή την φάση ο Ίππος ήταν ενστομισμένος, η βίαιη μοχλική αντίδραση της στομίδος, με ετερόπλευρη ανόρθωση και πρόσκρουση, επί της υπερώας του Ίππου από την ασυναίσθητη πίεση του ποδιού επί της ηνίας και την αιφνιδιαστικήν έλξη της θα έθετε τον Ίππο, τουλάχιστον, σε ανησυχία με ό,τι αυτή συνεπήγετο. Δυστυχώς, αυτούς τους απλούς κανόνες ασφαλείας στην Ιππασία οι "δυτικώς" ιππεύοντες επιμένουν να τους αγνοούν!

2

     2. Η Αγλαία καθώς συνεχίζει την τροχιά καθόδου της, ενστικτωδώς στρέφει σε διέξοδο απεμπλοκής προς τα αριστερά το εμπλακέν πόδι της ώστε να μειώσει στην έκταση της πτέρνας την εμπλεκομένη επιφάνεια αποφεύγοντας (και πολύ σωστά!) να παγιδεύσει έκταση πέλματος που θα ήταν επιβαρυντικό για την κατάσταση. Κατά την προκειμένη στιγμή και πάλι το ανανεστόμιστο του Ίππου πρόλαβε ακόμη εντονότερες αντιδράσεις του διότι η επαυξανόμενη ένταση από την μεγεθυνόμενη έλξη της ηνίας θα επέφερε ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση πόνου στο στόμα εάν έφερε στομίδα!

3

     3. Σ'  αυτή την φάση πρωταγωνιστεί το πλεονέκτημα της απουσίας στομίδος διότι, εν εναντία περιπτώσει το μέγεθος της ακούσιας και ανεξέλεγκτης έλξεως της ηνίας από το εμπλεκόμενο πόδι θα είχε τέτοιες μοχλικές επιπτώσεις οδύνης στο στόμα του Ίππου με αποτέλεσμα αυτός, τουλάχιστον να αντιδράσει βιαιότατα, όμως, όπως τον παρατηρούμε στην φωτογραφία αυτός παραμένει ηρεμότατος και παρά το ότι δεν ελέγχεται, διατηρείται και αμετακίνητος κάτι που υποστηρίζει την Αγλαία να επικεντρωθεί στην προσπάθεια ομοαλής ολοκληρώσεως της αφιππευτικής τροχιάς της. Και, όπως βλέπουμε, η Αγλαία μειώνει ακόμη περισσότερο την εμπλεκόμενη έκταση του ποδιού της στρέφοντάς το ακόμη αριστερότερα ώστε, αμέσως, να το απεμπλέξει και να συνεχίσει ομαλώς προς το έδαφος!

4

     4. Η Αγλαία, τελικώς, καταφέρνει να προσγειωθεί ..."αλώβητη" ενώ ο ηρεμότατος (λόγω απουσίας στομίδος) Ίππος παραμένει αμετακίνητος αν και εντελώς ελεύθερος! Η Αγλαία θα μπορούσε σε μια τέτοια κατάσταση να είχε μία πολύ κακή πτώση με πρόσκρουση του προσώπου της επί του εδάφους με κάκωση αυχένος ή και με πολύ χειρότερα, όμως, η εισαγωγική διαδικασία του αρχαρίου στην εξκπαίδευση της Σχολής μας αλλά και η ορθή ιπποσαγή (απαγόρευση στομίδος κλπ) απέτρεψαν κάθε δυσάρεστο!

     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμελούμεθα της ασφαλείας Ίππων και Ιππέων με έναν συστηματικότατο τρόπο ο οποίος περιλαμβάνει πολλές βαθμίδες προλήψεως ατυχημάτων κατά τις διάφορες φάσεις της, όχι ακίνδυνης, Ιππασίας. Και το μεγάλο πλεονέκτημά μας είναι η διαρκής μελέτη, έρευνα και μη δογματικότητα στην εκπαιδευτική μας διδασκαλία στην οποία έχουμε ενσωματώσει ένα απάνθισμα από ό,τι χρησιμότερο όλων των κορυφαίων "Σχολών" Ιππικής, με τον ίδιο τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" απόφοιτο της ιστορικής Αυτοκρατορικής Σχολής της Lipica όπου διδάχθηκε και τους δύο τρόπους αφιππεύσεως καθώς και την ειδική σημασία ενός εκάστου!

     ΥΓ: Δυστυχώς, η "εργολαβία" της κερδοσκοπικής "ιππασίας" που κυριαρχεί στην ελλαδική (και όχι μόνον...) "αγορά δεν αφήνει στους "Ομίλους" και στους "εκπαιδευτές" τους (που πιστοποιούνται με ταχυδρομικά "διπλώματα" από την Ομοσπονδία) κανένα περιθώριο ουσιαστικής μαθήσεως και μελέτης του ιππικού αντικειμένου με αποτέλεσμα, την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, ασθενοφόρο να παραλαμβάνει τραυματία μετά από πτώση σε ιππικό "Όμιλο" της νότιας περιφέρειας της Αττικής! Ευχόμεθα περαστικά στον τραυματία και βελτίωση του επιπέδου των "εκπαιδευτών" των "Ομίλων". 

Άρη Τασούλη: "ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ"

      Και ευχόμεθα και στους ανευθύνους "αρμοδίους" να πιστοποιούν με μεγαλύτερη υπευθυνότητα τους "εκπαιδευτές" τους διότι η απόκτηση Διπλωμάτων απαιτεί μόχθο και όχι, απλώς, ταχυδρομική αποστολή!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ...ΝΑΡΘΗΚΑ!

     Ένα πολύ ...εύκολο μάθημα είχαμε σήμερα στο Ιππευτήριο, πιο εύκολο δεν γίνεται! Ο μαθητής ...πολυτραυματίας(!) από τροχαίο ατύχημα και με ...νάρθηκα(!), με αυστηρή απαγόρευση κάθε πιθανότητος πτώσεως ως κρίσιμης για την επιβίωσή του! Βρέθηκε στο συγκεκριμένο Ιππευτήριο για πρώτη φορά ιππεύοντας για πρώτη φορά τον συγκεκριμένον Ίππο ενώ σε απόσταση πέντε μέτρων γίνονταν σοβαρές ...σιδηρουργικές εργασίες με ...τροχούς να κόβουν μέταλλα ...πετώντας σπίθες, ...βαριοπούλες να χτυπάνε και μεγάλες σιδερένιες βέργες να ...σηκώνονται όρθιες από το έδαφος προς ολοκλήρωση, παραπλεύρως, σιδηροκατασκευής! Όλα φυσιολογικά και ...αναμενόμενα για ένα πανεύκολο μάθημα Ιππασίας! Κι όμως! Όταν έχεις διαζευχθεί την μιζέρια και το πρόσωπό σου φωτίζεται με ένα μόνιμο χαμόγελο, όλα τα προηγούμενα μπορεί να καταλήξουν σε ένα ευτυχές αποτέλεσμα!

     Η εφίππευση με νάρθηκα απεδείχθη ιδιαιτέρως ...χρονοβόρος αλλά τελικώς επετεύχθη με τον Ίππο να επιδεικνύει τεράστιαν υπομονή αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του εγχειρήματος. Με ολόκληρη την αριστερή κνήμη στον νάρθηκα, η εφίππευση επιχειρήθηκε από δεξιά ώστε να υποστηριχθεί με συγκράτηση του δεξιού ποδιού αλλά και πάλι, χρειάστηκε ώρα αλλά και επιμονή από τον εφιππεύοντα μαθητή.

     Οκτώ μήνες μακράν Ιππευτηρίου λόγω μόνιμης διαμονής εκτός Αττικής και σε επίπεδο αρχαριότητος κι όμως, μας έκανε την έκπληξη.

     Η αρχική σχεδίαση του σημερινού μαθήματος ήταν ο μαθητής να εισαχθεί στο μονοπάτι της επιτεύξεως μιας ισορροπίας η οποία στο επόμενο μάθημα θα του επέτρεπε να καθίσει σωστά, αλλά ο Σταύρος δεν ...αρκέστηκε σ΄ αυτό.

     Σαν να ίππευε κι εχθές, ο Σταύρος κατάφερε να βρει το σωστό και ασφαλές "κάθισμά" του σχεδόν αμέσως και η εκτέλεση των διατατικών ασκήσεων έγινε με άνεση και ασφάλεια ακόμη και κατά την ανάταση των χειρών.

     Καθ΄ όλη την διάρκεια αυτού του, μάλλον εκτενέστερου του δέοντος, μαθήματος ο Σταύρος δεν έδειξε καμία στιγμή επικίνδυνης απωλείας της ισορροπίας του!

     Και το παιγνίδι με τα μπαλάκια τον "κάθισε" ακόμη καλύτερα κάνοντάς τον να ξεχάσει τον ...νάρθηκα!

     Και στο να ξεχάσει τον ...νάρθηκα φρόντισε και ο ανεπανάληπτος τετράποδος Λάμπων ο οποίος, συναισθανόμενος την κρισιμότητα της καταστάσεως μετρούσε ακόμη και τα βήματά του ώστε να μην διαταράξει επ΄ ουδενί την ισορροπία του "ευαίσθητου" αναβάτη του.

     Κατακτώντας και τον στόχο του επομένου μαθήματος στο παρόν, ο Σταύρος διηύθυνε τον Ίππο με αξιοπρόσεκτην άνεση και χαλαρότητα, έχοντας ιππεύσει πολύ περισσότερην από την ενδεδειγμένην ώρα για ένα τέτοιο μάθημα. 

     Ακόμη εντυπωσιακότερη η στιγμή της αφιππεύσεως με την μετατόπιση της κνήμης με τον νάρθηκα υπεράνω του ...αυχένος του Ίππου, κάτι που ο Σταύρος κατάφερε ανετότατα και χωρίς να ενοχλήσει καθόλου τον Λάμπωνα ο οποίος, κυριολεκτικώς, είχε στρώσει "κόκκινο χαλί" στον αναβάτη του με μία συγκινητική στωικότητα και ακινησία.

     Και όπως την είχε προμελετήσει και σχεδιάσει, η προσγείωσή του τον βρήκε όρθιο και ασφαλή, μετά την αφίππευση, ολοκληρώνοντας ένα πολύ ιδιαίτερο μάθημα χωρίς κανένα δυσάρεστο απρόοπτο, αφού η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμένει να διατηρεί ΜΗΔΕΝΙΚΟ! τον δείκτη ατυχημάτων, κατά την δεκαπενταετή λειτουργία της.

     Ποιος είπε ότι ο τελευταίος γενναίος Ιππέας της Ιστορίας ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης των αγώνων του 1936 στο Βερολίνο, Εθνικοσοσιαλιστής, αξιωματικός του Ιππικού Konrad Freiherr von Wangenheim ο οποίος κατέκτησε το μετάλλιό του με σπασμένη κλείδα(!) και το ένα χέρι του στον νάρθηκα, θεωρούμενος μέχρι σήμερα μοναδική περίπτωση στο παγκόσμιο στερέωμα της Ιππικής, όπως και όλη η ολυμπιακή Ομάδα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας η οποία κατέκτησε και τα έξι χρυσά μετάλλια των Ιππικών αγωνισμάτων; 

     Ποιος είπε ότι η μεγάλη Leni Riefenstahl αν ζούσε σήμερα και παρακολουθούσε αυτό το μάθημα δεν θα εμπνέονταν για μία συνέχεια του μεγαλειώδους «Triumph des Willens» (Ο θρίαμβος της θελήσεως);