ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΠΡΟΟΔΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΧΕΙΜΩΝΟ

     Το βασικό συστατικό μιας ομάδος είναι η ομαδική συνείδηση και συμπεριφορά. Η αίσθηση αλληλεγγύης και η αυθόρμητη διάθεση βοηθείας του διπλανού μας κι αυτό το χαιρόμαστε πάντοτε στα Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων".

    Ο Απόστολός μας, εξέχον "είδος" Συνασκουμένου με ομαδική συνείδηση και αλληλέγγυα συμπεριφορά και σε αυτή την εργωδέστατη και ωφελιμότατην εκπαιδευτικήν ημερίδα βοήθησε σημαντικά και τον Εκπαιδευτή και τους Συνασκουμένους του σπεύδοντας να βάλει "πλάτη" όπου το πρόγραμμα τον χρειάστηκε.

    Με υπευθυνότητα και προσοχή συνέβαλε όχι μόνον στην πρόοδο των άλλων αλλά -και έτσι...- και του εαυτού του διότι, η αλληλέγγυα διάδραση ωφελεί όλους τους διαδρώντες και, πρωτίστως, εκείνον που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της.

     Και, σήμερα, η παρουσία της αγαπημένης μας Ιωάννας μετά από απουσία ενός χρόνου από το Ιππευτήριο λόγω της μόνιμης διαμονής της στην επαρχία, όντως, χρειάστηκε την συμβολή και του Απόστολου για την επανένταξή της στις απαιτήσεις της ημερίδος.

     Στο ίδιο πνεύμα, όμως και η Ιωάννα μας και στο ίδιο, ακριβώς, πνεύμα και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" που διαμορφώνουν μιαν ιδιότυπην οικογένεια όπου το Ήθος προηγείται ο,τιδήποτε άλλου, ώστε να παρέχονται προσδοκίες ωφελιμότητος μιας διδασκόμενης πολεμικής τέχνης, όπως όλες οι πολεμικές τέχνες απαιτούν και προϋποθέτουν.

     Με τον νεαρό Χάρη μας ξεκίνησε αυτή η εκπαιδευτική ημερίδα και ξεκίνησε, όπως πάντα, με την εμπέδωση "καλού καθίσματος" επί ενός Ίππου ο οποίος δεν είναι αυτός με τον οποίο είναι εξοικειωμένος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

     Ο Χάρης ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα προετοιμασίας για τον αγωνιστικό στίβο και, ως εκ τούτου, η προπονητική διαδικασία που εφαρμόζεται στην περίπτωσή του είναι σύνθετη.

     Σήμερα ο Χάρης έκανε ακόμη ένα βήμα προόδου με έναν εξαιρετικόν Ίππο όπως ο Λάμπων και συνειδητοποίησε ότι οι παράμετροι της Έφιππης Τοξοβολίας είναι πολύ ιδιαίτερες ακόμη και για έναν δεινό υπερπηδητή υψηλών εμποδίων όπως ο ίδιος ο οποίος ήδη εκπαιδεύεται σε εμπόδια ύψους 1.20m παρά τα ένδεκα χρόνια της ηλικίας του.

     Τηρουμένων των προϋποθέσεων ασφαλείας -όπως, για όλους, συνηθίζουμε στη Σχολή μας- ο Χάρης, σήμερα, ήρθε σε επαφή με τις, ως άνω, "παραμέτρους" με μία σειρά ασκήσεων προοδευτικής εντάσεως και με κατάληξη στην εμπέδωση συνδυασμού ασφαλούς "καθίσματος", ορθών τοξευτικών χειρισμών και ταχυβολίας.

     Μια απρόσμενη έκπληξη στο τέλος του μαθήματός του όταν, κατά την εκτίναξή του εκ του Ίππου όπως προβλέπεται από το σταθερό ασκησιολόγιο προκειμένου να εγκαθιδρύεται η "σωματική μνήμη" ασφαλούς εγκαταλείψεως του Ίππου σε περίπτωση ανάγκης, παρέλειψε, προηγουμένως, να αποσυνδέσει το βύσμα του προστατευτικού του γιλέκου με αποτέλεσμα να ακουστεί το "μπαμ" και να φουσκώσει το γιλέκο του την ώρα που εγκατέλειπε τον Ίππο με αποτέλεσμα ο τελευταίος να τρομάξει και να αρχίσει τις ...οπισθοχωρούσες "κλακέτες" παρατηρώντας έντρομος το φουσκωμένο γιλέκο του Χάρη (ο οποίος, ήδη, είχε προσγειωθεί με ασφάλεια) αλλά και τον Εκπαιδευτή από τον οποίον είναι ...εξηρτημένος!

     Ευτυχώς, αυτή η "εξάρτηση" του Ίππου από τον Εκπαιδευτή και ο έγκαιρος καθησυχασμός του τελευταίου ηρέμησε τον Ίππο και η ...τάξη απεκατεστάθη, προλαμβανομένης της άτακτης φυγής του αγαθού τετραπόδου. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει για το ποιος θα μας προστατεύσει από τους εν γένει ...προστάτες, είτε πρόσωπα, είτε πράγματα... Διότι, όπως και πάλι απεδείχθη, κανείς δεν μας προστατεύει καλύτερα από την εξάσκηση του ενστίκτου μας.

     Ο Απόστολος δυσκολεύτηκε σε κάποια "ζητούμενα", αλλά κατάφερε και πολλά, παρά την αρχαριότητά του.

     Οι εφιππεύσεις του δι εφάλσεως δείχνουν, πλέον, ιδανικές και η όλη σωματοδομή του με την συστηματική του εκγύμναση και εκτός Ιππευτηρίου τον βοηθά σημαντικά και εντός του στίβου.

     Η σχέση του με τον Ίππο είναι ακόμη ένα πολύ δυνατό "σημείο" συνδέσεώς του με την Ιππική και η ατομική του Παιδεία υποστηρίζει σημαντικά την ιππική του προσπάθεια. 

     Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν αρκεί η επιθυμία για την κατάκτηση μιας γνώσεως αλλά σημαντικό ρόλο παίζει σ΄  αυτή και η υπαρξιακή δομή του ατόμου!

     Και στο σημερινό μάθημά του, ο Απόστολος "συνόψισε" κι αυτός με  αποτελεσματικότητα το καλό "κάθισμα", τους ορθούς τοξευτικούς χειρισμούς αλλά και την ταχυβολία, με αξιοπρόσεκτη και την ευστοχία. 

     Η Έφιππη Τοξοβολία είναι ένα πεδίο δια βίου ασκήσεως αλλά οι σωστές βάσεις -όπως και κατά κανόνα- "προλέγουν" την μελλοντικήν εξέλιξη κι ο Απόστολος δείχνει να έχει θέσει τις σωστές βάσεις!

     Ακόμη ένα αρμονικό "ορθοστάδην" για τον επίλογο του σημερινού του μαθήματος και ένα θεαματικό άλμα ως καταληκτική άσκηση αφιππεύσεως, από τον Απόστολο αλλά ποιος είπε ότι στο Ιππευτήριο υπάρχει ...ανάπαυση;

     Αμέσως μετά, ο Απόστολος ανέλαβε χρέη βοηθού του Εκπαιδευτή του ώστε από κοινού να βοηθήσουν την Ιωάννα μας να ξαναβρεί την "σχέση" της με τον Ίππο και την Ιππική.

     Παρά την μακρά απουσία της από το Ιππευτήριο, η Ιωάννα ανταποκρίθηκε αμέσως σε ένα ειδικό πρόγραμμα "επανεντάξεως" που εφαρμόσθηκε και με την βοήθεια του Αποστόλου.

     Αποεστιάζοντάς την από κάθε ανησυχία ασταθούς ισορροπίας και εκμεταλλευόμενοι τον θετικό χαρακτήρα της με την πολύτιμη συνδρομή του ιδανικού Ίππου μας, καταφέραμε να επαναφέρουμε σύντομα την Ιωάννα στην πρότερη, "μάχιμη" ιππική της κατάσταση ώστε να εκτελέσει το ασκησιολόγιό της.  

     Ένα άψογο "κάθισμα" πριν ο,τιδήποτε άλλο για την Ιωάννα και η Έφιππη Τοξοβολία υπήρξε η συνέχεια.

     Σωστοί τοξευτικοί χειρισμοί, ικανοποιητική ταχυβολία και, στο τέλος και μία καλή ευστοχία η οποία ξεκίνησε (όπως κατά ...κανόνα) με πολύ υψηλή στόχευση, ήταν η κατάληξη του εφιπποτοξοτικού της "σκέλους".

     Και το σώμα της Ιωάννας είναι βασικός αρωγός της στην Ιππασία αλλά και ο συγκροτημένος χαρακτήρας και τρόπος σκέψεώς της κι αυτό είναι εμφανές στους χειρισμούς της.

     Εξαιρετική και η αφίππευσή της δι εκτινάξεως, "προσγείωσε" την Ιωάννα στην σταυλική ...πραγματικότητα όπου όλοι συνεχίσαμε να χαιρόμαστε ένα περιβάλλον που δεν μας αφήνει να το ...εγκαταλείψουμε.

     Έτσι, η Ιωάννα δεν παρέλειψε να παίξει με έναν από τους σαράντα σταυλιζομένους ..."συνοίκους" μας ο οποίος υποκύπτει σε ασταμάτητα ...χασμουρητά όταν κάποιος τον χαϊδεύει απαλά στις παρειές και υπό τα τρυφερά χάδια της Ιωάννας μας προσέφερε εικόνες σταυλικής ...χαλαρότητος απείρου κάλλους.

     Αυτός ο Σταύλος και το περιβάλλον του, άλλωστε, δείχνει για όλους μας ως ένας χώρος πολύ πιο ...οικείος απ΄ ό,τι η κρεβατοκάμαρά μας και για όσους έχουμε, ακόμη, ...κοιμηθεί (!) μέσα σ΄ αυτόν, η αίσθηση είναι απερίγραπτα ...συναρπαστική!

     Και όταν, τελικώς, βρίσκουμε την δύναμη να αφήσουμε πίσω μας τον Σταύλο με τους υπέροχους ενοίκους του το μόνο που σκεφτόμαστε είναι πότε θα ξαναβρεθούμε στη φιλόξενη "αγκαλιά" του!

     Χαρά, συναίσθημα, ποιότητα σχέσεων και συμπεριφορών, επίτευξη ψυχοσωματικής ισορροπίας και, βεβαίως, Έφιππη Τοξοβολία, να πόσα ωραία και, κυρίως, ωφέλιμα μπορούμε να κατακτήσουμε σε λίγη ώρα στον Σταύλο στον οποίο χρωστάμε την ευγνωμοσύνη μας!