ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

Ο Ακάδημος ως αρχάριος Τοξότης

     Mπορεί οι "Έλληνες Κένταυροι", μαζύ με την Έφιππη Τοξοβολία, να δίδαξαν και την Παραδοσιακή Τοξοβολία στην Ελλάδα (2005) αλλά ο δικός μας Ακάδημος (Νικόλαος Καραίσκος), ο σημερινός Αντιπρόεδρος της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας, υπήρξε εκείνος ο οποίος ακόμη από απλό Μέλος (2009) είχε, σωστά, διαβλέψει την αξία των αλμάτων εφόδου κατά την τόξευση και είχε αναπτύξει την διδασκαλία τους μέσα στην Ομάδα μας! Και η ευεργετική επίδρασή του στους εξαιρετικούς Συνασκουμένους μας του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" ανέδειξε τους τελευταίους στους αρίστους, σήμερα, άλτες εφοδεύοντες, με θεαματικά αποτελέσματα αυτής της χρησιμότατης τοξευτικής ασκήσεως την οποία συνέχισε να διδάσκει ευστοχότατα ο επικεφαλής του Παραρτήματος Χριστόφορος Κασφίκης, μετά την επιστροφή του Ακάδημου  στην Αθήνα.

     Θεαματικοί, οι 'Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας"  κ α ι!  στην άσκηση των αλμάτων τοξευτικής εφόδου με την προβλεπόμενη υψηλή τεχνική, υψηλή ταχύτητα και ευστοχία και σε αυτή την άσκηση τους απολαμβάνουμε σε κάθε Προπόνησή τους διαπιστώνοντας ότι, ολοένα, γίνονται και καλύτεροι.

     Και με ιδιαίτερη χαρά τους παρακολουθούμε να αποκτούν, πλέον και την στάση του "Ιππέως" ενώ ίπτανται απογειωμένοι τοξεύοντας, όπως πρόσεξε και ο εκ Κρήτης καλότατος φίλος της Ομάδος μας Ευτύχης, ο οποίος μας έστειλε σχετικό σχόλιό του.

     Δυναμική και τούτη η Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" παρά τον άστατο καιρό ο οποίος κράτησε εκτός δραστηριοτήτων τα υπόλοιπα Παραρτήματα και την κεντρική Ομάδα των Αθηνών.

     "Πυρήνας" αυτής της προπονητικής ημερίδος οι ασκήσεις επί δοκού (πλάτους 12 εκτμ.) που αναπτύσσουν την αίσθηση ισορροπίας και "γυμνάζουν" την αντίληψη του λαβυρίνθου για διαρκείς σερβο-διορθωτικές κινήσεις με την παράλληλη ανάπτυξη του στοχαστικού ενστίκτου.

     "Σοφό" ασκησιολόγιο και εμφανής η καταβολή αποτελεσματικής προσπαθείας από όλους τους Συνασκουμένους της Γραμμής Βολής.

     Και, πάντοτε, με ιδιαίτερη χαρά, χωρίς κανένα προϊδεασμό, είδαμε τα ίδια "κόλπα" ...οικονομίας στόχου που κάποτε χρησιμοποιήσαμε στο αρχικό στάδιο των Προπονήσεών μας στην Αθήνα να υιοθετούνται, σήμερα και στην Κέρκυρα.

     Ο όγκος των βελών επί του κέντρου του στόχου είναι το μεγάλο πρόβλημα κάθε Τοξότη όσο βελτιώνει τις επιδόσεις του διότι, η συγκέντρωση των βελών επί του κέντρου του στόχου προκαλεί την γρήγορη φθορά του με αποτέλεσμα την κατάρρευση  του 'οφθαλμού" του και την, ουσιαστική, αχρήστευση ολοκλήρου του στόχου.

     Το δικό μας "φάρμακο" στη περίπτωση ήταν η τεχνητή "μετατόπιση" και συνεχής εναλλαγή του θεωρητικού κέντρου του στόχου ώστε να "σώζεται" ο στόχος του οποίου το κόστος κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο είναι. Έτσι, συχνά τοποθετούσαμε μία λευκή χαρτοπετσέτα (!) διπλωμένη στα τέσσερα (στην απόσταση των δώδεκα μέτρων) ώστε να αποτελεί το στοχαστικό σημείο συγκεντρώσεως των βολών, πάντοτε, με συνεχή ανακύκληση. 

     Κάτι ανάλογο μας θύμισε και μία φωτογραφία από το οπτικοακουστικό υλικό της τελευταίας, αυτής, Προπονήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" με έναν επιπρόσθετο, έκκεντρο, "οφθαλμό" επί του στόχου και συγκινηθήκαμε με τις κοινές "προσεγγίσεις" των απανταχού "Ελλήνων Κενταύρων" που τεκμηριώνουν την κοινή "συχνότητα" σκέψεως και δράσεως!

     Διατηρώντας κορυφαίο το επίπεδο εκπαιδεύσεως στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένουμε σταθερά υπερήφανοι κατά τα 14 χρόνια της λειτουργίας της, τιμώντας την "καταγωγή" μας από τον Οργανισμό "KASSAI" του παγκόσμιου πρωταθλητή Kassai Lajos από τον οποίο λάβαμε τις βασικές κατευθύνσεις επί των οποίων και ασκούμεθα αδιαλείπτως απολαμβάνοντας τα οφέλη της επιμονής μας στην πίστη της αρχικής μας επιλογής! Και, όταν κανείς ασπάζεται ως κανόνα ζωής εκείνο το παμπάλαιο ρητό "Η Τιμή μου ονομάζεται Πίστη", τότε, σίγουρα παραμένει ο ωφελημένος της ζωής! Και, δυστυχώς, η χρεωκοπία του συγχρόνου ανθρώπου και των κοινωνιών του έγκειται στην έλλειψη Πίστεως προς σταθερές Αξίες, στην αδυναμία του να κρατά σφιχτά στο χέρι του το λάβαρο ευγενών προσδοκιών, αφήνοντας τον άνεμο να του το παίρνει...σαν από σύρμα φρεσκοπλυμένης μπουγάδας!