ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΑΠΑΡΝΗΣΑΣΘΩ ΕΑΥΤΟΝ...

     Όταν ο μόχθος των γεροντοτέρων επενδύεται, ανιδιοτελώς, στην ωφέλεια των νεωτέρων, οι γεροντότεροι, απλώς, επιτελούν το στοιχειώδες καθήκον τους, ενώ οι νεώτεροι συντελούν στην ανέλιξη της Κοινωνίας. Και αυτό φαίνεται ότι συμβαίνει συνεχώς, τα τελευταία 13 χρόνια, στη μεγάλη "Οικογένεια" των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Και γύρω από τον Ίππο, χιλιάδες χρόνια τώρα, οι Άνθρωποι εξακολουθούν να τον τιμούν ως επίκεντρο του Πολιτισμού τους, πασχίζοντας να τον κατανοήσουν βαθύτερα, κάτι που επιχειρεί και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων"  με τις σύντονες προσπάθειες των Στελεχών και των Μελών της, ενώ, όπως είναι φυσικό, η εκπαιδευτική έμφαση έχει δοθεί στα διοικητικά της Στελέχη και δη στον Αρχηγό της ο οποίος μοχθεί περισσότερο από όλους στο Ιππευτήριο μαθαίνοντας καθημερινώς νέα πράγματα απαραίτητα να τα κατέχει και να τα διδάξει.

     Στην τελευταία εκπαιδευτική του ημερίδα, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης ίππευσε για πρώτη φορά έναν νέο Ίππο Σχολής και ασκήθηκε μαζύ του σε ένα πλήρες πρόγραμμα επίπεδης εργασίας με την προσθήκη νέων γνώσεων για την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων. Και όπως ήταν φυσικό, ο Εκπαιδευτής του δεν ανέμενε να δει από την πρώτη στιγμή να ...νεκρανασταίνεται επί του στίβου ο  μέγας Alois Podhajsky, ο λαμπρός, εκείνος Αρχιεκπαιδευτής της Ισπανικής Σχολής της Βιέννης ο οποίος είχε αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του στον Ίππο.

     Ο Εκπαιδευτής του Κωνσταντίνου, αναλογιζόμενος ότι ο νεαρός εκπαιδευόμενος είχε εμπειρία μόνον δύο ετών, προσδοκούσε και μόνον λίγες "καλές στιγμές" του εκπαιδευομένου του και, πράγματι, η συγκομιδή ήταν κάτι παραπάνω από κάθε προσδοκία.

     Δυστυχώς, όμως, ο απαιτητικότατος από τον εαυτό του Κωνσταντίνος, έδειξε να βιώνει μία απογοήτευση από τις σημερινές επιδόσεις του παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του Εκπαιδευτή του. Και είναι φυσικό...

     Είναι φυσικό ένας "νεόλεκτος" ...Ιππέας και, μάλιστα, νεαρής ηλικίας, να μη μπορεί να φανταστεί ότι η Ιππική αποτελεί την επιστήμη των επιστημών η οποία απαιτεί από τους διακόνους της ευλαβική προσέγγιση με ισόβια αφιέρωση, όπως ο Alois Podhajsky αφιερώθηκε, αυτοπειθαρχώντας σε υπέρτατο βαθμό στο "ιερό" της Ιππικής τέχνης, όπως η περίφημη Spanische Hofreitschule της Βιέννης, όπου οι υψηλότατες απαιτήσεις, η απόλυτη στρατιωτική πειθαρχία και η εργασία άνευ ωραρίων ήταν ο κανόνας της ζωής των Στελεχών και Μελών της.

     Είναι φυσικό για τον νεαρό Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότη Κωνσταντίνο Δαμιανάκη να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμη την βαρύτητα των λόγων του Alois Podhajsky ο οποίος έλεγε στους μαθητές του "Θα πρέπει να έχετε τιθασεύσει τον εαυτό σας πριν επιχειρήσετε να τιθασεύσετε τον Ίππο" εννοώντας το "ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν"  με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και δη σε μία ατομικιστική κοινωνία όπου κυριαρχεί το "εγώ" και το μαζοκρατικό χάος.

     Μεταξύ μας, όμως, ο Εκπαιδευτής του νεαρού Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι πολύ ικανοποιημένος από την αυτοαμφισβήτηση των σημερινών, μικρών του και, πάντως, επιτευγμάτων του εκπαιδευομένου του. Κι αυτό, διότι ο νεαρός, με την αυτοαμφισβήτησή του δείχνει ότι αυτό το  "ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν", ήδη, έχει αρχίσει να το βιώνει. Και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να μην τα κατάφερνε μέσα σε αυτή την παράξενη Ομάδα όπου η προτεραιότητα δίδεται, όχι στους απερχομένους να διασχίσουν την γαλήνια Αχερουσία γέροντες όπως ισχύει για την γεροντοκρατούμενη δημοκρατική κοινωνία, αλλά στους νεωτέρους που διασχίζουν, ήδη, τον τρικυμιώδη ωκεανό της ζωής.