ΘΕΑΜΑ ...ΚΑΡΕ - ΚΑΡΕ
To να εφιππεύσεις
γυμνιππευτικά δι εφάλσεως [να καβαλήσεις με πήδημα πάνω σε έναν Ίππο που δεν φέρει
σέλλα] είναι κάτι δύσκολο διότι, θα πρέπει να καταφέρεις να βρεθείς επάνω [πήδημα]
στη ράχη ενός ευαίσθητου και φοβικού [κατά κανόνα] πλάσματος αλλά και να μη το
ενοχλήσεις ούτε ανατομικά, ούτε ψυχολογικά δίοτι, αφ΄ ενός μπορεί να του προξενήσεις
ανατομική κάκωση στη ράχη, ή να το θέσεις σε τάξη φυγής πανικοβάλλοντάς το και
καθιστώντας το, πρόσκαιρα ή μόνιμα, μη συνεργάσιμο. Το να εφιππεύσεις, όμως, επί
Ίππου φέροντος σέλλα όχι με την βοήθεια των αναβολέων αλλά δι εφάλσεως [πήδημα]
είναι ακόμη πιο δύσκολο διότι στην προαπαιτούμενη απόκτηση του απαραίτητου ύψους
άλματος προστίθεται και το ύψος της σέλλας το οποίο αν και θεωρητικά μικρό αυξάνει
την όλη δυσκολία της εφάλσεως. Στις δώδεκα φωτογραφίες που ακολουθούν, ο Αρχηγός
των «Ελλήνων Κενταύρων» Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης ακολουθεί την
δυσκολότερη εκδοχή εφάλσεως, εφιππεύιοντας επί Ίππου φέροντος σέλλα. Η διαδοχική λήψη "rapid-fire" της εφάλσεως στις παρακάτω δώδεκα φωτογραφίες, δεν απεικονίζει μόνον έναν εξαίρετο Ιππέα αλλά και τη συνεχή ηρεμία του Ίππου καθ' όλη την εκτέλεση της εφάλσεως, κάτι που αποτελεί το επιστέγασμα της επιτυχίας της όλης διαδικασίας.
Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν αρκούμεθα μόνον στην γνώση και εκτέλεση όλων των παραμέτρων τγης Ιππικής αλλά και στη τελειότητά τους. Και σε αυτό επικεντρώνεται και η όλη διδασκαλία του Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων". Kαι ο φακός το τεκμηριώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.