ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Μία "δεξαμενή επιπλεύσεως" (flotation tank) υπήρξε, ανέκαθεν κάθε κοινωνία αιχμαλωτίζοντας στα έγκατά της τους πολίτες της, υπό συνθήκες ισόβιας απωλείας αισθήσεων, χειριζόμενη και "κατευθύνοντάς" τους αναλόγως του, εκάστοτε, ηθικού της πλαισίου και όσοι ...υποψιασμένοι γι αυτό το ουσιώδες κεφάλαιο Ψυχολογίας, αντιλαμβάνονται το, εν προκειμένω, "υπονοούμενο" μιας τέτοιας συσκευής... 

     Γενικώς, όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" και, ειδικώς, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" αποδεικνύουν ότι ακόμη και εντός της, ευρύτερης, "δεξαμενής επιπλεύσεως" τα δικά μας οράματα επιμένουν σε μία δημιουργική γονιμότητα μη αφιστάμενη της υγιούς ανελίξεως και δημιουργίας. 

     Αμέσως μετά την μακρά "νάρκη επιπλεύσεως" του κοροϊδοϊού και οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" απέδειξαν ότι ουδεμία έξωθεν επιβαλλόμενη "απώλεια αισθήσεων" είναι ικανή να αποσυντονίσει προς υποχειριασμό όσους, ελαχίστους παραμένοντες μαχητές, διεκδικούν το "ευ ζειν" που δικαιούνται εκ των φυσικών πραγμάτων, αποποιούμενοι τον ρόλο της "Γάτας του Schrödinger" στο διαρκές πείραμα των, ελέω ηλιθίων ψηφοφόρων, εξουσιαστών!

      Και ιδού, η γνωστή άλκιμη εικόνα της προ κοροϊδοϊού εποχής και πάλι στην αυλή των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" υπό τον "χρωστήρα" του επικεφαλής τους Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη!

     Αν η επιτυχής υπέρβαση της βιαίως επιβαλλόμενης απωλείας των κοινωνικών αισθήσεων δεν αποτελεί κορυφαίο επίτευγμα σε εποχές, μεθοδευμένα, καθιδρυόμενης περιστολής της ιδιωτικότητος, τότε ποιο θα ήταν; 

     Και αυτό το επίτευγμα το πιστώνονται και οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μαζύ με όλους τους, απανταχού, "Έλληνες Κενταύρους"!  

ΔΕΝ ΑΠΕΣΒΕΤΟ ΤΟ ΛΑΛΟΝ ΥΔΩΡ! 

     Ευτυχής η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" εκ της ιδρύσεώς της έχει πάντοτε την Τιμή να υποδέχεται ως Μέλη της ιδιαίτερους χαρακτήρες συχνά δε και ιδιαίτερης καταγωγής! Και σήμερα, μία τέτοια προσωπικότητα έφτασε στο "κατώφλι" μας για να μας υπενθυμίσει ότι παρά την περιρρέουσα παρακμή, τελικώς,  δ ε ν  απέσβετο το λάλον ύδωρ, διαψεύδοντας τον τελευταίον απαισιόδοξο χρησμό της Πυθίας!

     Γόνος της Οικογενείας ενός εκ των κορυφαίων πνευματικών Ελλήνων του αεί (και όχι, απλώς, "νέου") Ελληνισμού, αυτός ο Συκουτρής, παρακινούμενος από την ίδια γενναιότητα του χαρακτήρος του ηρωικού προγόνου του, ανεζήτησε τον "δρόμο" του σε μία πολεμική τέχνη ιδιαίτερη, όπως αρμόζει σε ιδιαίτερους χαρακτήρες και βρέθηκε σε μιαν άλλην "Οικογένεια" ομαίμων, ομοδόξων, ομογλώσσων και ομοτρόπων..., σ΄ αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" δείχνοντας ότι, πάντα ο Φοίβος θα έχει καλύβην σε έναν αειθαλή Ελληνισμό!

     Κι έτσι,  ο διακεκριμένος ιατρός Αναστάσιος ήρθε στην Ομάδα μας, πρωτίστως, για να θεραπεύσει κάθε αγωνία μας περί της ενδεχομένης εκπτώσεως της "μάντιδος δάφνης", τεκμηριώνοντας ακόμη μιάν ηχηρήν οπτιμιστικήν εξαίρεση στην μεγάλη πεσιμιστικήν αλήθεια του, δυστυχώς, επιβεβαιωμένου Φαλμεράυερ.

     Την μύησή του στην Ιππική αλλά και στην Τοξοβολία ανέλαβε ο ικανότατος Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν προς τον οποίον, η Σχολή μας, απευθύνει ευγνώμονες ευχαριστίες για την μεθοδικότητα της μεταδόσεως των πληροφοριών ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί τις υψηλές εκπαιδευτικές μας προσδοκίες. Βεβαίως, οι ευγνώμονες ευχαριστίες μας απευθύνονται κυρίως προς τον Ίππο-Δάσκαλο του οποίου η προσφορά προεξάρχει πάντοτε του μαθήματος Ιππασίας και, εν προκειμένω, ο Ίππος ήταν ο επιβήτορας Sepp.  

    Η πρόσληψη των εισαγωγικών πληροφοριών, όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε άμεση από τον νεοεισερχόμενο στην εφιπποτοξοτικήν "ατραπό" κάτι στο οποίο συνεισέφερε επιτυχέστατα η όλη ιδιοσυστασία του, αλλά και η Παιδεία του, όχι τόσον ως απότοκος της επιστημονικής του ιδιότητος όσον ως τεκμήριο ενός εμφανέστατου "γενοτύπου"!

     Και μπορεί η εκπαιδευτική φροντίδα του αγαπημένου μας Μηνά να ήταν αρίστη, πλην όμως, η "φύση" του Ίππου ως επιβήτορος μας προσέφερε ακόμη μιαν ευκαιρία επιβεβαιώσεως της γενναιότητος του συγκεκριμένου μαθητή όταν ένας "ερεθισμός" από την παρουσία μιας φορβάδος τον ώθησε σε μία αιφνιδιαστική ανόρθωση με αποτέλεσμα ο μαθητής να βρεθεί στο έδαφος! Παρά ταύτα και άνευ χρονοτριβής, ο μαθητής επανεφίππευσε αντιλαμβανόμενος ότι μία πτώση εκ του Ίππου δεν σημαίνει τίποτε ιδιαίτερο όπως οι ανυποψίαστοι έχουν μυθοποιήσει. Ο Δάσκαλος όλων μας και αείμνηστος πρόγονος του μαθητού μας, μέγας Ιωάννης Συκουτρής, παρατηρώντας τον απόγονό του, τούτη την στιγμή, θα ήταν ευτυχής στον τάφο του, επαληθεύοντας τις φιλοσοφικές σκέψεις του που κατέγραψε στην συγγραφή του περί του "Ηρωικού τρόπου ζωής", σημειώνοντας τα παρακάτω:  

     Η εισαγωγική διδασκαλία αυτού του μαθήματος ίσως ήταν ένας έφιππος αποσυμβολισμός της διδασκαλίας εκείνου του αλησμόνητου διανοητή ο οποίος απετόλμησε και οροθέτησε, ακόμη και με τον θάνατό του, την "Φιλοσοφία της ζωής"! 

     Κι έτσι, η "καταβολάδα" εκείνου του διανοητή, ο σημερινός εκπαιδευόμενός μας Αναστάσιος, όχι μόνον ολοκλήρωσε την ύλη του εισαγωγικού του μαθήματος με επιτυχία, αλλά μας έδωσε και την ικανοποίηση της διαψεύσεως του τελευταίου απαισιόδοξου χρησμού της Πυθίας ως πολύτιμη, δική μας, αμοιβή!

     Καλωσήλθες, φίλτατε Αναστάσιε!

ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΜΟΛΕΝΙΤΖ

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ 

ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟΝ ΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΟΠΛΟΥ 

ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ 

(1876)

Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ή Σμολένιτζ ή Σμολένσκυ (Φεβρουάριος 1843 - 27 Σεπτεμβρίου 1915) ήταν ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, αντιστράτηγος πυροβολικού, ήρωας του Ελληνοτουρκικού πόλεμου του 1897 και δυο φορές υπουργός στρατιωτικών. Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ήταν μέλος της ιστορικής οικογένειας των Σμολένσκη ή Σμόλενιτς οι οποίοι κατάγονταν από την Μοσχόπολη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, το επώνυμο της οικογένειας ήταν Δήμου, το οποίο και άλλαξαν σε Σμολένσκη, όταν έλαβαν τίτλο ευγενείας στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Το Σμολένσκη παραπέμπει στο όρος Σμόλικα της Πίνδου, μεγάλες εκτάσεις του οποίου οι Δήμου είχαν στην κατοχή τους από την βυζαντινή ήδη περίοδο. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο προπάππος του αντιστράτηγου - Σίμων Σμόλενιτς - εγκαταστάθηκε στην Ουγγαρία από την Μοσχόπολη, μετά το 1770 και απέκτησε περιουσία. Από την έπαυλη της οικογένειας, στον βορρά της Ουγγαρίας, που ονομαζόταν Σμολκ προήρθε και το επώνυμο της οικογένειας. Πατέρας του Κωνσταντίνου Σμολένσκη ήταν ο επίσης στρατιωτικός Λεωνίδας Σμόλενιτς, και μητέρα του η Μαρία Αξιώτη από την Νάξο, κόρη του οπλαρχηγού Κωνσταντίνου Αξιώτη. Είχε ακόμα έναν μικρότερο αδερφό τον επίσης στρατιωτικό, Νικόλαο Σμόλεντς. Ο Σμολένσκη παντρεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1875, την Χαρίκλεια (ή Χαριτίνη) Μελά, κόρη του γνωστού συγγραφέα, Λέοντος Μελά, και θεία του Παύλου Μελά, και μαζί απέκτησαν πέντε κόρες, από τις οποίες όμως επέζησαν μόνο οι τρεις: η Μαρία, η Ραλλού και η Σοφία. Από αυτές, η Ραλλού Σμολένσκη, αυτοκτόνησε σε ηλικία 20 ετών, αφού σύμφωνα με τον τύπο της εποχής έπασχε από μελαγχολία μετά τον θάνατο της μητέρας της. Ο Σμολένσκη κατοικούσε στο σημερινό Νέο Φάληρο, σε έπαυλη νεοκλασικού ρυθμού που χτίστηκε πιθανότατα την δεκαετία 1875 - 1885, στην οδό που έφερε το όνομά του, και συγκεκριμένα στο σημερινό διατηρητέο και ανακαινισμένο κτίριο επί των οδών Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Κωνσταντίνου Σμολένσκη 25 - αν και διατηρούσε ακίνητη περιουσία και στο κέντρο της Αθήνας. Η κηδεία του έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1915, με πλήθος κόσμου να τον συνοδεύει στο Α΄ Νεκροταφείο όπου ετάφη, ενώ του αποδόθηκαν όλες οι στρατιωτικές τιμές.

     Πολύ πριν ο ελλαδικός στρατός καταντήσει "καμαριέρα" λαθροεισβολέων και οι στρατώνες μετατραπούν σε ...hot-spots, όπως συνέβη στη μεταπολιτευτική δημοκρατία, τα στελέχη του Ελληνικού Στρατού, οι Αξιωματικοί του, όχι μόνον ήσαν προσηλωμένοι αυστηρώς στα στρατιωτικά καθήκοντά τους αλλά και διέθεταν ιδιαίτερη μόρφωση με αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα να θαυμάζουμε το συγγραφικό έργο που άφησαν πίσω τους ακόμη και μέχρι την περίοδο των στρατιωτικών Κυβερνήσεων της 21ης Απριλίου. Ειδικώς δε για το όπλο του Ιππικού, πάμπολλα εκπαιδευτικά στρατιωτικά εγχειρίδια και διάφορες εκδόσεις, υπογραφόμενα από Έλληνες Αξιωματικούς, πλείστα εκ των οποίων διασώζουμε στην Βιβλιοθήκη μας, μας αφήνουν άναυδους για την επιστημονικότητα και την πληρότητά τους, ενώ ένα τεράστιο και θλιβερότατο κενό παρομοίων εργασιών παρατηρούμε από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, μία περίοδος "νεκρή" για την παραγωγικότητα στρατιωτικής τεχνογνωσίας εν συγκρίσει με τις προηγηθείσες περιόδους. Εν μέσω αυτών των συγγραμμάτων που αφορούν στον Ίππο και την Ιππική, λαμπρή θέση κατέχει το, ως άνω, Εγχειρίδιο του Στρατηγού του Πυροβολικού Κωνσταντίνου Σμολένιτζ  το οποίο συνέγραψε όταν ήταν, ακόμη, Υπολοχαγός. Σε αυτό το υπέρ 700 σελίδων ογκωδέστατον εγχειρίδιο, συμπεριλαμβάνονται 108 σελίδες, τιτλοφορούμενες "ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ" το περιεχόμενο των οποίων συνιστά μιάν αυτοτελή Ιππογνωσία ανεκτίμητης αξίας.

     Ο τότε Υπολοχαγός και μετέπειτα ήρωας Στρατηγός Κωνσταντίνος Σμολένιτζ (οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως "Σμολένσκυ" αλλά εκείνος προτιμούσε το "Σμολένιτζ") σε αυτές τις 108 σελίδες, με ακρίβεια, λακωνικότητα αλλά και εξονυχισμό του αντικειμένου μας καθιστά κοινωνούς περί τα του Ίππου με τέτοια πληρότητα ώστε η Σχολή μας έχει αντλήσει εξ αυτού σημαντική πληροφόρηση προς όφελος των μαθητών μας με στοιχεία τα οποία παραμένουν διαχρονικής σημαντικότητος και αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο! 

ΜΕ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ,
ΦΙΛΙΠΠΟΝ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ!

     Βεβαρυμένη από πλευράς προγράμματος 'τούτη η ημερίδα στο Ιππευτήριο της Σχολής μας, με όλους να τρέχουμε συνεχώς, για την διεξαγωγή πρακτικών εξετάσεων Διαπιστεύσεως Εφιπποτοξότη, με μυήσεις Τοξοβολίας και Ιππασίας καθώς και βαθμολόγηση προόδου Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη. Και ο κυρίως βαρυνόμενος ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν ο οποίος δεν έφτανε που κοιμήθηκε κατάκοπος λόγω προσωπικής καθημερινής, κοπιαστικότατης, εργασίας ξύπνησε, πρωινό Σαββάτου  στις έξι το πρωί, για να είναι συνεπής στα καθήκοντά του στην Ομάδα μας. Ένα πρωινό που του απομένει κι αυτό να τον κάνει να ξεκουράζεται από τη δουλειά μέσα στη ...δούλεψη!

     Και δεν φτάνει που ο Μηνάς ανταποκρίθηκε σε όλα τα προγραμματισμένα, σημερινά, καθήκοντά του, ανέλαβε και την φροντίδα Ίππων του Σταύλου μας θεωρώντας και πολύ σωστά..., ότι ο ίδιος θα μπορούσε να τους ιπποκομήσει καλύτερα από τους ιπποκόμους.

     Έτσι, "ως μη ώφειλε" περιποιήθηκε και καθάρισε το μικρό μας ..."μπρελόκ", το ιππάριο-"αντίδωρο" το οποίο, λόγω μεγέθους, παραμένει αδρανές και ...προστατευόμενο, στη φάτνη του, πλήττοντας θανάσιμα.

     Παρέλαβε από τα χέρια σταυλίτη άλλον Ίππο και του προσέφερε ένα ανακουφιστικό ...αφρόλουτρο, βοηθώντας τον να ανανήψει μετά την ίππευσή του.

     Χαλίνωσε και φρόντισε άλλες τετράποδες "περιπτώσεις" για τις οποίες θεώρησε ότι τα χέρια των ιπποκόμων δεν ήσαν αρκετά...

     Επέβλεψε το έχειν καλώς των εξετάσεων και βοήθησε στην ευταξία του εξεταστικού χώρου.

     Μύησε στην Τοξοβολία με υπευθυνότητα και προσήλωση νεοεισαγόμενο,

     Διεκπεραίωσε ένα, επίσης, εισαγωγικό μάθημα στην Ιππασία και αρκετά άλλα...

     Πάντοτε ευτυχής ο Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" για τα Στελέχη της κι ευγνωμονούσα προς αυτά, τα οποία, με ανιδιοτελήν αυταπάρνηση, φροντίζουν για την παραγωγή του όλου έργου της!

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΗ

     Με ιδιαίτερη χαρά η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" ανακοινώνει την επιτυχή πρακτική εξέταση του Μέλους της Θεοχάρη Κυριακίδη η οποία έλαβε χώρα σήμερα, 23η Μαίου 2020 στο Ιππευτήριο της Σχολής μας!

     Ο Θεοχάρης Κυριακίδης είναι 12 ετών, μαθητής της Σχολής μας από 15ης Σεπτεμβρίου 2020 και η επίδοση κατά την εξέτασή του ήταν 4/6. Ίππευσε τον επιβήτορα Sepp 14 ετών και, κατ΄ εξαίρεση με σέλλα λόγω ότι κατόπιν γονικής επιθυμίας (ως ανήλικος) ιππεύει με γιλέκο ασφαλείας του οποίου η υποδοχή ενεργοποιήσεως αναγκαστικώς προσδένεται στην σέλλα.

     Εις αντιστάθμιση, στον εξετασθέντα δόθηκε Τόξο Kassai Falcon II #35 και όχι το σύνηθες παιδικό Τόξο Kassai #25 με το οποίο ο 12χρονος τοξεύει.

     Την εξέταση διηύθυνε ο Εκπαιδευτής του και Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" επί παρουσία του Εφιπποτοξότη και Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Μηνά Τσομπανιάν και άλλων παρευρεθέντων.

     Λόγω της συνεχιζόμενης καραντίνας του "κορωναϊού" απεφασίσθη ο διαχωρισμός της εξετάσεως ως Εφιπποτοξότη σε δύο σκέλη (πρακτική και θεωρητική) ώστε να μπορέσουν , ταυτοχρόνως, να διεξαχθούν και μαθήματα Έφιππης Τοξοβολίας, ιδιαιτέρως, μετά από μεγάλη αναγκαστικήν αποχή μαθητών μας.

     H Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" συγχαίρει τον, νεώτερο επιτυχόντα ως μαθητή της, Θεοχάρη Κυριακίδη και του εύχεται καλήν πρόοδο στο επίπεδο του Εκπαιδευτή! 

ΤΑ ΩΡΑΙΑ … «ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ» 

ΤΟΥ FACEBOOK

     Κάθε εβδομάδα, το Facebook μας "φιλοδωρεί" με μία βιντεοποίηση φωτογραφιών που προέρχονται από τις δράσεις του τελευταίου επταημέρου και από το υλικό που αναρτούμε. Ας απολαύσουμετην τελευταία ..."αυτεπάγγελτη" προσφορά του Facebook!

ΟΧΙ! ΜΑ ΤΩ ΘΕΩ! 
Η ΛΕΞΗ "ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ" 
ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ...ΥΒΡΗ!

     Συμπαθέστατη σελίδα του γνωστού μέσου κοινωνικής δικτυώσεως μας ζήτησε να της κάνουμε ..."like", κάτι το οποίο ευχαρίστως κάναμε. Του "ιππικού χώρου" η σελίδα και χαρά μας η υποστήριξη αυτού του χώρου στον οποίο, άλλωστε και οι "Έλληνες Κένταυροι" ανήκουμε! Και, μάλιστα, του χώρου της ...Θεραπευτικής Ιππασίας, η σελίδα, η οποία χαρακτηρίζεται και από μιαν ευρύτερη επιστημοσύνη... Έτσι με τους καλύτερους οιωνούς "αφήσαμε" την ευαρέσκειά μας με όλη τη "καρδιά" μας στην συγκεκριμένη σελίδα. 

     Δυστυχώς όμως, αναζητώντας πληροφόρηση σχετική με την Θεραπευτική Ιππασία είδαμε σκυλάκια να κάνουν ...διαλογισμό και πολλά άλλα ευχάριστα ώσπου πέσαμε επάνω στην ανάρτηση ενός βίντεο που παρουσίαζε έναν Ίππο Criollo ρυταγωγούμενο με εντελώς λανθασμένο τρόπο, αντίθετο από τους καθιερωμένους κανόνες  ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  και επ΄ αυτής της  ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  σταθήκαμε καλοπίστως για να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες δεν είχαν καμία σχέση με την φυλή Criollo, ούτε και με την αναρτήσασα σελίδα της Θεραπευτικής Ιππασίας αλλά με την ίδια την  διαδικασία της ρ υ τ α γ ω γ ή σ ε ω ς  όπως παρουσιάζονταν στο βίντεο το οποίο, βεβαίως, δεν ήταν παραγωγή της σελίδος! Και οι παρατηρήσεις μας ήσαν οι εξής:

     Δυστυχέστατα, η κυρία διαχειρίστρια της σελίδος όχι μόνον δεν κατάλαβε το περιεχόμενο των παρατηρήσεών μας αλλά νόμισε ότι την ...βρίσαμε! Ω, τάλαινα γλώσσα Ελληνική, ω κάτοικοι αυτής της χώρας που χάσατε την επαφή με την ρίζα της μητρικής σας συνεννοήσεως... Και ακολούθησε ο εξής, εξωπραγματικός, διάλογος:  

     Όχι, δεν πρόκειται περί ανεκδότου! Όσο απίστευτο και αν δείχνει, η αυτοτελής "μεταφορά" των screenshots πείθει περί μιας τραγικής πραγματικότητος την οποία ο Αντισθένης είχε επισημάνει ήδη από την αρχαιότητα: Όσοι, διαλεγόμενοι, διαφωνούν, μιλούν ή για διαφορετικό αντικείμενο, ή με διαφορετική γλώσσα! Κι εδώ, η "διαφορετικότητα" της γλώσσας, διαφοροποίησε στην αντίληψη της καλότατης συνομιλήτριάς μου το ...αντικείμενο! 

     Όχι, αγαπητή κυρία, η λέξη "ρυταγώγηση" δεν είναι ...υβριστική, ούτε μειωτική, είναι ο ακριβής ιππικός όρος ο οποίος σημαίνει την εκ του εδάφους διεύθυνση, από τον Άνθρωπο, ενός Ίππου με την βοήθεια του ρ υ τ ή ρ ο ς, τουτέστιν του κοντού σχοινιού με το οποίο τον ελέγχουμε. Kαι επιμένουσα η αγαπητή κυρία, επιμένοντας να μην προσέχει το "αντικείμενο της παρεμβάσεώς μας, μας καλεί να ...μάθουμε για την Κολομβιανή ...ράτσα Ίππων(!) και, πως να της πούμε ότι η Σχολή μας έχει δεσμούς με την ...Κολομβία έχοντας την χαρά να υποδέχεται Κολομβιανή μαθήτρια η οποία μας έρχεται από το Εξωτερικό για εκπαίδευση θεωρώντας, μετά από έρευνα διεθνούς "αγοράς", ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" αποτελούν έγκριτη Σχολή!...

     Τα γλωσσικά πράγματα της "μεταπολιτευτικής Ελλάδος" εμφανίζουν βαρύ αρνητικό πρόσημο... Σε λίγο θα λέμε "χαίρε" και θα μας μηνύουν επί ...συκοφαντική δυσφημίσει! Διόλου τυχαία, προσφάτως, η Ευρωπαϊκή Κομισιόν χαρεκτήρισε τους κατοίκους αυτής της χώρας ως "αγραμμάτιστους"! Εμείς, πάντως, ως Ιππική Σχολή, θα εξακολουθήσουμε να προάγουμε την Ελληνικήν Ιππικήν Ορολογία όπως αυτή τεκμηριώνεται από τις πηγές της Ιππικής Βιβλιοθήκης μας ασχέτως εάν κινδυνεύουμε να "εισπράξουμε" ...μήνυση επί εξυβρίσει, μιλώντας, π.χ., για "Ίππο" αντί για ..."αλόγατο";  

      Με όλη, λοιπόν, την εκτίμησή μας στην ερίτιμη, (συγγνώμη, αλλά πως να το πούμε, δεν βρίσκουμε λέξη...) κυρία διαχειρίστρια της ως άνω συμπαθέστατης σελίδος χωρίς καμία ...μειωτική πρόθεση, τουναντίον, με τα καλύτερα αισθήματα φίλιππα όσο και φιλάνθρωπα! Amen!