Η ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Εξαιρετικώς παραγωγική και επιτυχημένη στις σπουδές και στη ζωή της, η δική μας Δέσποινα, κάθε φορά που την συναντάμε μας βοηθά να εξάγουμε συμπεράσματα τα οποία όχι μόνον μας χαροποιούν αλλά και μας βοηθούν να βελτιώνουμε την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" κάτι το οποίο ενδιαφέρει κατά προτεραιότητα την διοίκησή της.

     Κατά την χθεσινή προπονητική ημερίδα η Δέσποινα, ...εφόρμησε στη ράχη του Ίππου της ως πραγματική Αμαζόνα και συνέχισε με άνεση ...John Wayne την εκτέλεση του ασκησιολογίου της χωρίς καν να περιμένει τις οδηγίες του Εκπαιδευτή της!

     Η εσωτερική ποιότητα ενός παιδιού, οι γενετικές εσωτερικές της "προικοδοτήσεις", οι "περιβαλλοντικές" συνθήκες σε πλήρη συνεργασία προς ανάδειξη ενός θετικότατου τελικού αποτελέσματος! Και μέσα σε αυτές τις "περιβαλλοντικές" συνθήκες και η εμπλοκή της στο Ιππικό Θέατρο των "Ελλήνων Κενταύρων" που δείχνει ευεργετικότατες επιδράσεις σε όσους το παρακολουθούν, κάτι που μας ικανοποιεί για την πρωτοβουλία μας της εντάξεώς του στη Σχολή μας!   

Ο ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΣ ΙΟΥΛΙΟΣ

     Έναν τέτοιον Ιούλιο, πριν πολλά χρόνια (το 2008) ιδρύθηκε η «Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία» για να προσδώσει και την υπόσταση του νομικού προσώπου στην ήδη λειτουργούσα, από το 2005, Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Σήμερα, αναπολούμε όλα αυτά τα διαμεσολαβήσαντα χρόνια κι ευχαριστούμε όσους μας τίμησαν και μας τιμούν με την παρουσία τους ως Μέλη των «Ελλήνων Κενταύρων», αισθανόμενοι υπερήφανοι για την δράση μιας πολυάνθρωπης Ομάδος της κορυφαίας και αρχέγονης Τέχνης Πολέμου, της Έφιππης Τοξοβολίας, η οποία αναγνωρίζεται ως παγκόσμιο πολιτιστικό αγαθό από την διεθνή “Unesco” και σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε την σελίδα με την δράση της Ομάδος μας για να χαρείτε μαζύ τα όσα καταφέραμε σε όλα τούτα τα χρόνια:

https://www.greekcentaurs.org/istoriki-ereyna-historical-research

Και, …συνεχίζουμε!

ΑΝΤΑΥΓΕΙΕΣ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΚΕΚΙΝΑ

     Aσφυκτικές υποχρεώσεις του Σκηνοθέτη μας δεν του επέτρεψαν να παραμείνει  όλο αυτό το βράδυ μαζύ μας αλλά μόνον να φτάσει, να δώσει οδηγίες προς ναυτιλλομένους και να αποχωρήσει , αφήνοντας άθικτο, πίσω του, το ρόφημα που του είχε προετοιμάσει η Ζηνοβία.

     Παρά ταύτα, με ευγενή τοποτηρητή (γερμανιστί ...Gauleiter) την Ζηνοβία μας, οι αποψινές εργασίες διεξήχθησαν επιτυχέστατα και παρά την δικαιολογημένη απουσία του Παντελή μας ο οποίος "εισέπραξε" την εποχιακή του ίωση και στον οποίο ευχόμαστε "περαστικά"! 

     Με την τετράποδην οικοδέσποινα συνακόλουθο της ομηγύρεως κάτω από την γνώριμη κουβέρτα της μας θύμιζε την εποχιακή πτώση των θερμοκρασιών τούτες τις μέρες των ...νικολοβάρβαρων, ενώ το ίδιο ακριβώς μας θύμιζαν και δυο σκυλάκια που έμειναν μοναχά τους, λίγο πιο πέρα κάτω από ένα πάπλωμα, λόγω του ότι ο κηδεμόνας τους έπρεπε να παρευρεθεί στην αποψινή πρόβα ! 

     Ο Πρωτεσίλαος στάθηκε και  πάλι στο "ύψος" της προσελκυστικής αφηγηματικότητός του, με σαφή βελτίωση παραστατικότητος.

     Η Ζηνοβία ως ζωντανός ...Κεκίνας συγκαλύπτει διακριτικά, μεν, την χειμαρρώδη ιδιοσυστασία της, αλλά όπου, δε, την αποκαλύπτει τότε η "εικόνα" της γίνεται ακόμη πιο συναρπαστική όπως και αποψινή ανάγνωσή της.

     Η παραστατικότητα του Γεωργίου παρολίγον να πυροδοτήσει πραγματικούς κεραυνούς και να ενεργοποιήσει ακουσίως τα φωτιστικά του χώρου μετά την παραστατικότατην απόδοση του ...κεραυνού επί επιφανείας Κεκίνα, πού οι παρόντες απολαύσαμε.

     Το επίμετρο της βραδυάς υπήρξε η ανάγνωση από την Ζηνοβία του εισαγωγικού κειμένου που η ίδια συνέγραψε για το βίντεο που θα γυρισθεί από τον Συνασκούμενο Γιάννη Καπρούλια και θα παρουσιάζει την Σχολή Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων". Περιττός κάθε σχολιασμός της ποιότητος του κειμένου που  απολαύσαμε δια στόματος της συγγραφέως του.

     Στον επιτυχέστερο και αποτελεσματικότερο ..."αυτόματο πιλότο" η Ομάδα μας, λειτουργεί με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού ακόμη και εν τη απουσία του Σκηνοθέτη σε ένα μάθημα θεάτρου!

     Και το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά ...προσπεράσιμο...

ΑΠΟ ΤΗΝ BACIATA ΣΤΟΝ ...SEPP

ΕΝ ΠΛΗΡΗι ΕΠΙΣΑΞΕΙ

     Δίκην ..."χειραποσκευής" τον πάνε τον παππού μετά την απογευματινή Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας, την βραδυνή ανάγνωση θεατρικού κειμένου, την μεταμεσονύκτια επεξεργασία 1063  φωτογραφιών και αναρτήσεις κειμένων που ολοκληρώνονται μετά το ξημέρωμα και το πρωινό μάθημα του Παντελή μας στο Ιππευτήριο ...με τη τσίμπλα στο μάτι. Όμως,  σ΄ αυτή την Ομάδα όλα ...χαλάλι, όπως ...έλεγον και οι ...αρχαίοι ημών Πρόγονοι, όταν το αποτέλεσμα είναι να βλέπεις τον Sepp που βαριέται να πάρει τα πόδια του να παίρνει εντολή για έναν -έστω!- τροχασμό κι αυτός ...φιλοτιμότατα να βγαίνει σε έναν τρισχαριτωμένο καλπασμό από τον αγαπημένο μας Παντελή επειδή είδε Τόξο και βέλη και κατάλαβε ότι ...σήμερα έχει δουλειά κι ο παππούς είναι ολίγον ...αυταρχικός και δε θα μου δώσει γλυκά χαρούπια!

     Αν και η διαρκής κίνηση και αγρυπνία που ξεπερνάει συχνά κι αυτή των αγιορειτών μοναχών, μάλλον ωφελεί αντί να κουράζει τον παππού, τα εγγόνια του δεν συμμερίζονται το "φαινόμενο" και συχνά δείχνουν κουρασμένα όπως έδειξε και σήμερα ο Παντελής μας ο οποίος, όμως κι αυτός είχε διαπράξει προηγούμενες καταχρήσεις, παρών το βράδυ στην ανάγνωση του θεατρικού κειμένου και, κατόπιν, χορεύοντας Baciata ...μέχρι πρωίας, λίγο πριν εφιππεύσει.

     Κι όμως, όλα αυτά που καθένας μας ..."διαπράττει" προς ωφέλειά του είναι τα "συνθέτοντα στοιχεία" του καθημερινού μας κεφιού που αποτελεί και το οξυγόνο της ζωής. Και γι όλα τούτα τα επιλεγμένα δρώμενα της καθημερινότητός μας που μας χαρακτηρίζουν αξίζει κάθε αγρύπνια και κάθε κόπος.

    Ωστόσο, το σημερινό μάθημα του αγαπημένου Παντελή μπορεί να έληξε λόγω εμφανούς κοπώσεως των ποδιών του που δεν μπορούσαν να δώσουν, πια, εντολές, παρά την καλή θέληση του Ίππου του, εν τούτοις ήταν πολύ ωφέλιμο.

     Και αυτό το μάθημα έγινε με την πλήρη επίσαξη του Ίππου!

     Αναπτυσσόμενο επάνω στον άξονα της εξωτερικής περιιππεύσεως, το μάθημα αυτό είχε ως σκοπό να χαλαρώσει δύο ...ξενυχτισμένους μέσα στο πεντακαθάρο κατάφυτο περιβάλλον των υπωρειών του Υμηττού και να τους οξυγονώσει, αλλά και να καταλήξει με Έφιππη Τοξοβολία του μαθητή μέσα σε ένα πλαίσιο οικονομίας χρόνου, εμφανούς όντος ότι ο μεν Ίππος θα παρέμενε ανίδρωτος αλλά ο αναβάτης ...καλών προθέσεων δεν θα άντεχε και πολύ... όπως κι έγινε!

     Στη πανέμορφη Κοιλάδα μας και με τα όπλα σε ...αναμονή, Ιππέας και Ίππος άρχισαν την προετοιμασία διαδρομής με μία αξιοθαύμαστη επιμονή του πρώτου όσο και μία αξιοπρόσεκτη ...αποφυγή του δευτέρου ο οποίος "έκανε ματάκια" με τον άτεγκτο ...παππού για να δει αν τον προσέχει. Όταν ο βερβάτος Sepp πείστηκε ότι ο παππούς είχε αναλάβει ρόλο κέρβερου κατάλαβε ότι η αδυναμία των ποδιών του Παντελή δεν θα ήταν αρκετή για να κάνει του κεφαλιού του και, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, προσαρμόστηκε στα καθήκοντά του αλλά με μία μόνιμη διάθεση ...εκτροπής εκτός ίχνους έτσι για να "τσιμπήσει" κανένα φυλλαράκι ή κανένα χορταράκι...

     Ευτυχώς, ο Παντελής,ανασυντάσσοντας τις, μετά ...milonga δυνάμεις του, επεβλήθη με τρόπον αξιοθαύμαστο στη βούληση του Ίππου του και η Έφιππη Τοξοβολία επιστέγασε την όλη προσπάθεια...

     Παρά τις  στοχευμένες υπεκφυγές του πείσμονος βαρβάτου προς τα κλαριά μιας ελιάς (όχι που δε θα 'βρισκε τον τρόπο να βασανίσει τον αναβάτη του...) ο Παντελής κατάφερε να του "δείξει" την ευθεία και τα βέλη να εγκαταλείψουν την χορδή κάμποσες φορές.

      Αν και σμπαραλιασμένος από την νυκτερινή, σαββατιάτικη, χορευτική κραιπάλη, ο Παντελής διατήρησε την κυριαρχία του επάνω στον ίππο του και, πραγματικά, έδειξε μία αξιοπρόσεκτα ¨σταθερή στάση καλού "καθίσματος, ομολογουμένως μη αναμενόμενη, μέχρι την λήξη του μαθήματος.

     Κερδισμένος, παρά τις μη ιδανικές προϋποθέσεις, ο Παντελής και σήμερα, κερδισμένος κι ο Ίππος αντιλαμβανόμενος ότι δεν μπορεί να "δουλεύει" τον κάθε κουρασμένο, ευτυχής κι ο παππούς που είδε τον τετράποδο εγγονό του να ομολογεί συνεργασιμότητα και μόνον επί τη θέα του ...Τόξου!

     Είπαμε, σε κάθε μάθημα  ό λ ο ι  πρέπει να βγαίνουν ωφελημένοι κι αυτό, απλώς, επανελήφθη και σήμερα, μέσα στο υπέροχο έως ...λυτρωτικό φυσικό τοπίο! 

ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ

     Μαθαίνοντας το σωστό κράτημα των βελών για αγωνιστική εφαρμογή δεν είναι αρκετή η αποτελεσματική λαβή αλλά η όλη διαδικασία μέχρι την άφεση του βέλους.

     Η επαναληπτική εξάσκηση σ΄ αυτή την διαδικασία προς επίτευξη χειριστικής τυποποιήσεως υπήρξε και το αντικείμενο αυτής της Προπονήσεως με τον Συνασκούμενο να ξεκινά με την ενδεδειγμένη λαβή των έξι βελών και να συνεχίζει με την ένα προς ένα άφεσή τους μετά από σωστή εγκαθίδρυση και, βεβαίως, μαχόμενος τον χρόνο.

     Η προπονητική διαδικασία, ασφαλώς, επελέγη επί φυσικού πεδίου οροθετημένου έτσι ώστε να υπενθυμίζει στον Συνασκούμενο ανά πάσα στιγμή τον χρόνο ωθώντας τον στη ταχύτερη όπλιση, εγκαθίδρυση και άφεση.

     Η μορφολογία αλλά και η ποικιλία του πεδίου εφαρμογής υπήρξε σημαντική για τον "ερεθισμό" του προπονουμένου σε βελτίωση του χρόνου.

     Γι αυτό και, ήδη, από την πρώτη φορά επελέγη και η άσκηση στη διαδικασία κατά την άνοδο κλιμακοστασίου με τόξευση ανά σκαλί, τηρουμένων, παραλλήλως και των κανόνων ορθής σωματικής στάσεως.

     Bεβαίως και συνδυαστικώς με την εξάσκηση στη χειριστική τυποποίηση, διεξήχθη και μία παρένθετη άσκηση Τοξοβολίας εξ Επαφής, όχι πλέον από τις εγγύς αποστάσεις αλλά από μία απόσταση 13 μέτρων (!!) όπου ο προπονούμενος απεδείχθη εξαιρετικός!

     Αν η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως, τότε, η παρούσα άσκηση θα πρέπει για όλους να αποτελεί μέρος της καθημερινής προπονητικής προσπαθείας μας.

ΑΣ  ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ 

ΤΗΝ "ΕΙΚΟΝΑ" ΤΟΥ ΤΡΩΚΤΙΚΟΥ 

ΣΤΟ ΤΡΟΧΟ ΤΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ ΤΟΥ

     Το 1992 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά και στην Αγγλική γλώσσα ένα εκπληκτικό εγχειρίδιο μιας σπουδαίας Ιαπωνικής πολεμικής τέχνης για την οποία δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου βιβλιογραφία, με συγγραφέα έναν από τους εγκυρότερους Ιάπωνες Δασκάλους της. Το εγχειρίδιο αυτό , δέκα χρόνια αργότερα, το 2002, μετέφρασε στην Ελληνική γλώσσα και δημοσίευσε σε έναν από τους πλέον ειδικούς εκδοτικούς Οίκους, ο Έλληνας μαθητής του συγγραφέως και αναγνωρισμένος Δάσκαλος της ίδιας τέχνης,, αποδίδοντας ένα εξαιρετικό έργο, με άψογη «δομή», υψηλότατη ποιότητα και εκδοτική τελειότητα περιέχοντας τα τρία πρώτα από τα τέσσερα συνολικώς μέρη που απάρτιζαν το συνολικό περιεχόμενο του έργου. Στον πρώτο, αυτό τόμο που εκδόθηκε υπήρχε και η προαναγγελία της μελλοντικής εκδόσεως του τετάρτου μέρους σε ξεχωριστό τόμο.

     Ωστόσο, αγόρασα την ελληνική έκδοση αυτής της σπουδαίας συγγραφικής, μεταφραστικής κι εκδοτικής δουλειάς και την μελέτησα επισταμένως, αποκομίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις και περιμένοντας εναγωνίως την έκδοση και του επόμενου, προαναγγελθέντος, τόμου ώστε να ολοκληρώσω την μελέτη μου.

     Τα χρόνια πέρναγαν και η διαρκής επικοινωνία μου με τον ελληνικό εκδοτικό Οίκο μου απέφερε την τυποποιημένη απάντηση «βρίσκεται υπό επεξεργασία».

     Ένα χρόνο πριν απεφάσισα να επικοινωνήσω άμεσα με τον Έλληνα μεταφραστή και μαθητή του συγγραφέως Δασκάλου αυτής της σπουδαίας πολεμικής τέχνης ώστε να πληροφορηθώ για την πορεία της εκδόσεως του πολύ-αναμενόμενου τόμου που θα συμπλήρωνε το εξαιρετικό αυτό έργο. Ο αναζητούμενος Έλληνας μεταφραστής και μαθητής του μεγάλου Ιάπωνος Δασκάλου, Δάσκαλος και ο ίδιος, δεν ήταν εύκολο να εντοπισθεί και χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες ώστε, επιτέλους να βρω το τηλέφωνό του και να μιλήσω απευθείας μαζύ του. Και ω της …εκπλήξεως!

     Αποσβολωμένος τον άκουσα να μου λέει ότι ο προαναγγελθείς τόμος δεν πρόκειται να εκδοθεί ποτέ διότι η συγκεκριμένη πολεμική τέχνη [την οποία το παγκόσμιο Κοινό σέβεται και αναγνωρίζει] αποτελεί … «απάτη» και ότι ο Δάσκαλός του ήταν … «απατεώνας». Όταν δε του υπενθύμισα ότι και ο ίδιος υπήρξε Δάσκαλος αυτής της πολεμικής τέχνης που τώρα κατηγορεί μου απήντησε με αφοπλιστικήν ηλιθιότητα: «Μα και εγώ κάνω βλακείες!».

     Σωστά. ΌΑλλά, όταν παραδέχεσαι ότι «κάνεις βλακείες» βλακεία είναι και το θεωρείς ...βλακεία το ο,τιδήποτε, οπότε αρχίζει μια πολύ μακρά "συζήτηση" για κάθε ...ευφυή.

     Κλείνοντας το τηλέφωνο ξανάπιασα στα χέρια μου το υπέροχο βιβλίο που παραμένει ημιτελές και το ξαναξεφύλλισα… Το ξανα-απόλαυσα όπως αμέτρητες φορές το απολαμβάνω και προσπάθησα να εντοπίσω «απάτη» στα γραφόμενά του. Πουθενά, κάτι τέτοιο. Όλα ευσταθέστατα και «γεωμετρημένα», όλα δομημένα σαν από χέρι πνευματικού αρχιτέκτονος και τίποτε «εκκρεμές» παρά μόνο ο προαναγγελθείς και ουδέποτε εκδοθείς τόμος με το τελευταίο μέρος.

     Το μάτι μου ξανάπεσε στο εξώφυλλο του τόμου που ξεφύλλιζα και κάτω από τον τίτλο με το όνομα της πολεμικής τέχνης ξαναδιάβασα τον υπότιτλο: «…Φιλοσοφία-Ιστορία».

     «Φ ι λ ο σ ο φ ί α …»

     Κάθε πολεμική τέχνη εγκλείει στον πυρήνα της την μαγεία της φιλοσοφίας της που αποτελεί και την ίδια τη ‘ψυχή” της. Όποιος ασχολείται με μια πολεμική τέχνη χωρίς, κατά προτεραιότητα, να έχει αποκωδικοποιήσει και να ενστερνισθεί την φιλοσοφία της ματαιοπονεί και μπορεί να έχει καταλήξει ακόμη και πρωταθλητής αλλά χωρίς καμία ουσιαστική σχέση με την τέχνη του.

     Όποιος προσεγγίζει το Αϊκίντο με επιθετική κινησιολογία μπορεί να έχει τις προθήκες του γεμάτες με τρόπαια πρωταθλητισμού αλλά θα έχει πάντα άδεια τη ψυχή του από την αλήθεια του Αϊκίντο. Κι όποιος πατά το πετάλι του ποδηλάτου του με πόδι ποδοσφαιριστή, ταξιδεύει με λάθος όχημα.

     Έτσι κι ο Έλληνας μεταφραστής και «Δάσκαλος» του παραπάνω εγχειριδίου πολεμικής τέχνης έδειξε ότι, πέρα από περιστασιακές «μεγαλοστομίες», ουδέποτε ήταν κοινωνός της φιλοσοφίας της υψηλότατης πολεμικής τέχνης την οποία κατέληξε να θεωρεί … «απάτη» και τον εαυτό του «βλάκα». Γι αυτόν η λέξη «Φιλοσοφία» που είχε τυπώσει με …χρυσά γράμματα στο εξώφυλλο του πονήματός του δεν ήταν παρά μόνο εννέα τυπογραφικά στοιχεία με άγνωστο περιεχόμενο.

     Όμως, τι θέλει να εκφράσει τούτο το κείμενο, μήπως ότι οι μαθητές των πολεμικών τεχνών θα πρέπει να αρκούνται στην φιλοσοφία (ή και …αμπελοφιλοσοφία) της πολεμικής τέχνης τους παραλείποντας την εντατική άσκησή τους στις πρακτικές τεχνικές τους; Κάθε άλλο.

     Εκείνο το οποίο επιχειρεί να υπογραμμίσει αυτό το κείμενο είναι η   π ρ ο τ ε ρ α ι ό τ η τ α  για κάθε μαθητή πολεμικής τέχνης να χαρτογραφεί τον φιλοσοφικό άξονα της τέχνης του και επάνω σε αυτό τον άξονα να δομεί την καθημερινή πρακτική εξάσκησή του ώστε η προσέγγισή του να είναι η ενδεδειγμένη από την ίδια την φύση της τέχνης που επέλεξε. Άλλως, η φρενήρης επικέντρωση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων θα έχει το αποτέλεσμα της ατέρμονης κυκλικής περιστροφής του μικρού τρωκτικού επάνω στον τροχό του κλουβιού του, όπου μπορεί να αναπτύξει μεν μια εντυπωσιακή ταχύτητα περιστροφής χωρίς, δε, κανένα άλλο ουσιαστικό αποτέλεσμα.