ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΡΟΛΟΥ Μέρος Α'.

 ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΡΟΛΟΥ

Μέρος Α'.

     Όταν έχεις, ήδη, ολοκληρώσει τρεις κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους (και δεν θα επεκταθώ στην κριτική τους...) δεν δικαιολογείται να μην ξέρεις ότι η εκμάθηση των λόγων του ηθοποιού είναι η απαρχή της επιτυχούς συμμετοχής του στο έργο και άνευ αυτής της εκμαθήσεως και μάλιστα τόσον ενωρίς όσον και η ανάθεση του ρόλου, δεν επιτρέπεται ούτε καν η προσέγγισή του επί σκηνής ή το στήσιμό του on camera.

     Kι όμως, φίλτατος ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός και ό,τι άλλο φανταστεί ανθρώπου νους, προσήλθε ως πρωταγωνιστής στο cast της ταινίας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" επιμένοντας να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα των σκηνών του  χ ω ρ ί ς  να έχει αποστηθίσει τα λόγια του ρόλου του, λέγοντας ότι αυτά θα μπορούσαν να προστεθούν εκ των ...υστέρων με την βοήθεια της ...τεχνολογίας!

     Στην χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"¨και στην απαρχή της εποχής της "ΑΙ", εισέτι επικινδύνως ατελούς, είναι αναμενόμενο να συγκρουόμεθα, μετωπικώς, με παρόμοιες εμμονές που παράγονται από ψευδαισθήσεις ραθύμων οι οποίοι αυτο-νομίζονται ως μέλλουσες ..."διάνοιες", απλώς, με την επίκληση του ..."ChatGPT", αλλά, πόσος "δρόμος", ακόμη, θα πρέπει να διανυθεί ώστε, τελικώς, να υπογράφει ανθ' ημών η "ΑΙ"  εκείνα τα έργα τα οποία εμείς οιυδέποτε θα μπορούσαμε να επιτύχουμε...

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν διαθέτει "Δασκάλους" και σ΄ αυτήν είμεθα όλοι μαθητές και δη αρχάριοι! Κι αυτό δεν σημειώνεται "σεμνότητος ένεκεν", αλλά με πλήρη επίγνωση του λόγου του αληθούς! Έτσι, σε τούτη τη Σχολή μελετούμε και μελετούμε με μαθητικήν πειθαρχία ώστε να έιμεθα βέβαιοι για την ασφαλή γνώση η οποία μπορεί να αποτελεί το θεμέλιο των προσπαθειών μας. Και, βεβαίως, αναφορικώς με τον κλάδο της Σχολής Ιππικού Θεάτρου της Σχολής μας, η μελέτη είναι συνεχής και αδιάπτωτη, όπως ακριβώς απαιτεί η κατανόηση του μεγάλου προαιωνίου καθαρτηρίου ψυχής που λέγεται "Θέατρο", στο δε πλαίσιο αυτής της μελέτης δεν παραλείπουμε και το "φρεσκάρισμα" των ...αυτονοήτων ένα εκ των οποίων είναι και η εκμάθηση των λόγων του ηθοποιού και να τι γράφει ο Mack Owen στο βιβλίο του "Τα Βήματα της Υποκριτικής":

     Με αυτή την επίταση, λοιπόν, ο σπουδαίος συγγραφέας υπογραμμίζει την σπουδαιότητα της εκμαθήσεως των λόγων του ρόλου από τον ηθοποιό και, ευτυχώς, δεν μας προτρέπει να αξιοποιούμε την (όποια) τεχνολογία που θα μας επέτρεπε να τεμπελιάσουμε και να εμφανιστούμε στο "σανίδι" ή on camera καταφεύγοντας σε αυτοσχεδιαστική παντομίμα για να καλύψουμε την αμηχανία της αγνοίας των λόγων του ρόλου μας.  

     Αναμφιβόλως, θα έλθει εκείνη η ημέρα (μπορεί και να είναι πολύ κοντά...) κατά την οποίαν η "αγγαρεία" (όπως την αποκαλεί ο Mack Owen θα απλουστευθεί λόγω της αναπτύξεως της τεχνολογίας, όμως, κατά το παρούσα χρονική στιγμή, ο ηθοποιός θα πρέπει να σέβεται και να τηρεί όσα μας επισημαίνει ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου που προαναφέραμε, περιγράφοντάς μας τα αυτονόητα ώστε να μην ...ανοηταίνουμε νομίζοντας ότι μπορούμε να συμμετέχουμε σε σκηνή ή σε γύρισμα χωρίς να έχουμε μάθει τα λόγια του ρόλου μας.

Συνεχίζεται...

ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ...ΧΡΟΝΟ!

 ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ...ΧΡΟΝΟ!

     "Επιτέλους, πότε θα δω τον Ταρχανιώτη και πότε θα ξανακαβαλήσω άλογο;" μας γράφει ο φίλτατος Πάνος, ο οποίος σε λίγο ολοκληρώνει τη θητεία του και μας αιφνιδιάζει διότι δεν μας είναι και πολύ εύκολο να περιγράψουμε πόσο απαιτητική προετοιμασία προϋποθέτει ένα καλό κινηματογραφικό αποτέλεσμα και πόσο αυτή η προετοιμασία μας έχει δεσμεύσει όχι μόνον κρατώντας μας μακράν των σχολικών υποχρεώσεών μας αλλά και μακράν της προσωπικής μας ζωής.

Πώς να εξηγήσουμε στον φίλτατο Πάνο πόσο "υλικό" έχουμε κατεβάσει από Βιβλιοθήκες και σε τι δαιδάλους ιστορικών τεκμηρίων έχουμε βυθιστεί για να μπορέσουμε, π.χ., να καταλήξουμε στο χρώμα και τον φωτισμό μερικών βασικών πλάνων για καθένα από τα οποία θα μπορούσαν να συγγραφούν επεξηγματικοί ...τόμοι!  Πώς να του περιγράψουμε τις ατελείωτες ώρες προσηλώσεως και αποκωδικοποιήσεως "αφηγήσεων" αιώνων, απλώς και μόνον για να πειραματιστούμε επάνω σε αμέτρητα painterly frames και να επιλέξουμε μιαν απόχρωση που θα μπορούσε να ζωηρέψει ένα τελικό καρέ από όλα εκείνα που αθροίζονται για να συνθέσουν τελικώς την ταινία; Και, πόσο θα 'πρεπε να απεραντολογήσουμε για να περιγράψουμε το ατέλειωτο ...επισκεπτήριό μας μόνον στο Στρατιωτικό Μουσείο της Κωνσταντινουπόλεως προς άντληση "πειστικότητος πλάνων" με αποτέλεσμα και την τελευταία σχετικήν ανάρτησή μας περί αυτού; 

     Aς μας δώσει χρόνο ο φίλτατος Πάνος και όσοι γνωρίζετε την σοβαρότητα με την οποία στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" προσεγγίζουμε το κάθε τι! Κι όπως σε κάθε τι με το οποίο καταπιαστήκαμε στα 20 χρόνια της λειτουργίας μας καταλήξαμε με το αξιοπρεπέστερο αποτέλεσμα, το ίδιο σας υποσχόμεθα και στον "Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη" την μνήμη του οποίου θέλουμε να τιμήσουμε με τον καλύτερο τρόπο!   

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!...

 ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!...

     Πάει καιρός από τότε που ένα γύφτικο ημιφορτηγάκι μπούκαρε στο Καλλιμάρμαρο φορτωμένο με καρπούζια ως ..."εύρημα" για την λήξη του "Αθήνα 2004" όπου "πούστηδες" (αρχιμιζαδόροι) και ..."παλληκάρια" (γυφτο-κακότεχνοι) ...γίνανε μαλλιά-κουβάρια για να καταλήξει ολόκληρη η Ελλάδα(?) σ' έναν καταχρεωμένο, επί δεκαετίες, καταυλισμό όπου τσαντιροποιήθηκε ακόμη και το Εκατόμπεδο!

      Είκοσι ένα, ολόκληρα, χρόνια πέρασαν από τότε που χρεωθήκαμε για τους πύργους που αγόρασαν στα Λονδίνα "κυρίες" της δημοκρατικής νομενκλατούρας και πανάκριβες, φουτουριστικές, πεζογέφυρες που κατέληγαν σε ...ακάλυπτους χώρους πολυκατοικιών, πλουτίζοντας τους υψηλόβαθμους "αντίφα"  εκείνης της εποχής, σαθρής, όπως όλες οι "μεταποληστευτικές" εποχές της αθλίας δημοκρατίας.

     Από τότε η "ιθαγενής κακοτεχνία" ως πολιτιστική ντροπή ενός λαού απαίδευτου και κακαίσθητου, έδειχνε να έχει αντικαταστήσει την Τέχνη με φυσικό αυτουργό ένα "κράτος" του οποίου η μόνη δύναμη ήσαν οι ...παρακρατικές δομές που δημοκρατικότατα και αντιφασιστικότατα "έστησε" ώστε να γαντζώνεται, ακροβατώντας, στην εξουσία.  

     Κι από εκείνη την "φαιδρά" όπως και παραμένει, εποχή καταλάβαμε ότι, ο,τιδήποτε αφορά στην Τέχνη της κοινωνίας των γραικύλων, θα παραπαίει μεταξύ ανθυποβαλκανογυφτιάς και queer ανωμαλοτεχνίας! Κι αυτά συναντήσαμε όσο προσπαθούμε να οργανωθούμε για την υλοποίηση της ταινίας "Μιχαήλ Μάρουλλος  Ταρχανιώτης" όπου είχαμε την κακοτυχία να πέσουμε επάνω σε βαρύγδουπες "εταιρείες παραγωγής" (προαγωγής...) εκ των οποίων η μία παρουσίασε ...τραβεστοποιημένο τον "Ιερό Λόχο" των Θηβαίων, η άλλη μας ενημέρωσε ότι ψάχνει προς υλοποίηση ένα ...gay σενάριο με δυνατά αγόρια, η τρίτη μας προειδοποίησε ότι δεν θέλει εθνικά σενάρια γιατί παραπέμπουν σε χούντες κλπ κλπ. Κι αφού οι θεοί μας προστάτευσαν από δίποδα απορρίμματα και τις κακοτοπιές της woke κακαισθησίας των "τεχν-υπανθρώπων" της πιάτσας, απόψε ανασχεδιάσαμε ρεαλιστικά με τον εξαιρετικό μας Σκηνοθέτη Καλλίμαχο την επέκεινα πορεία της υλοποιήσεως της ταινίας μας κι ανακαλύψαμε ότι μπορούμε να την διαχειριστούμε πολύ καλύτερα και, κυρίως, πολύ καλλιτεχνικότερα απ΄ ό,τι οι αγοραίοι κακότεχνοι θα μπορούσαν.

     Ωραίες ιδέες και λυσιτελείς, κατόπιν ώριμης έρευνας και "ψηλαφίσεως" μιας περιρρέουσας σαθρής πραγματικότητος η οποία έχει χάσει κάθε σχέση με την Τέχνη, μας οδηγούν πλέον ακόμη σταθερότερα προς το όραμα του αφιερώματός μας στον Έλληνα λόγιο και πολεμιστή του οποίου την μνήμη τιμούμε! Και συνεχίζουμε!...     

ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΩΝ

 ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΟΓΙΟ 

ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΩΝ

     Επ΄ ευκαιρία της ειδικής ενδυματολογικής μελέτης που ολοκληρώθηκε για τις ανάγκες της κινηματογραφικής ταινίας μας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης", συνθέσαμε ένα Δειγματολόγιο Ιστορικών Ενδυμασιών προς χρήση όσων ενδιαφέρονται για το συγκεκριμένο αντικείμενο.

     Το 65σέλιδο pdf που περιέχει προσεκτικά επιλεγμένες εικόνες από τις πλέον αξιόπιστες πηγές περιέχει υποδείγματα ενδύσεως, υποδήσεως και οπλισμού με ευκρίνεια αποδόσεως ώστε ο μελετητής να μπορεί να μορφώνει αμέσως "εικόνα" του αντικειμένου που τον ενδιαφέρει.

     Μπορείτε να το μελετήσετε ΕΔΩ. 

ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

 ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

     Με πανέτοιμο, πλέον, τον φάκελο της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους, ιδιότητα η οποία προσδίδει πλεονεκτήματα και, βεβαίως, συγκυρίας ευνοούσης, ο Σκηνοθέτης μας καταθέτει αμέσως τα απαραίτητα, προκειμένου η όλη προσπάθειά μας να «επαγγελματικοποιηθεί» η παραγωγή και να υλοποιηθεί το εγχείρημα, όπως του αξίζει, ώστε να τιμηθεί ο «ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ»!

     Ευγνώμονες ευχαριστίες στον πολύτιμο Μέντορα και υποστηρικτή που μας χαράζει το δρόμο συντάσσοντας το πληρέστερο pitch-deck που θα μπορούσαμε να καταθέσουμε.

ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ

 ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ

Κι αφού ανανήψαμε από τους γέλωτες που μας επεφύλαξε το τελευταίο κοινοβουλευτικό "Σατυρικόν" του πάνδημου κοινοβουλευτικού παλκοσένικου, είναι ώρα να περάσουμε στα σοβαρά! Ωστόσο, ας σηκωθούμε απ΄ τα πατώματα όπου μας εκσφενδόνισαν οι νευρικοί γέλωτες εκ της υποργουποιήσεως ως Υπουργού ...Οικογενείας μιας 47χρονης ...άγαμης και ...άτεκνης κι ας παραμείνουμε σε επιφυλακή ευωχίας από τα μελλούμενα μιας εκπορνευόμενης δημοκρατίας στην οποία πρωταγωνιστεί η μεγαλύτερη περιφρόνηση προς τον εκλογικό θεσμό από καταβολής νεωτέρου ελλαδικού κράτους, ένας μειοψηφικός πρωθυπουργός που εμφανίζεται ως ..."θριαμβευτής" και μια σέχτα Σπαρτιατών από την ...Λαμία! Όπως είπαμε, έχουμε και σοβαρά θέματα όπως το σκηνογραφικό ειδικό βάρος της παραστάσεως του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη.

     Πόσες διαφορετικές παραμέτρους δεν θα συναντήσουμε μέσα στον πυρήνα αυτού του "ειδικού βάρους" ή, μάλλον, πόσες θα πρέπει να υπάρχουν...

      Η απόδοση του κυρίως πνεύματος και των πραγματικών συνθηκών του έργου, η απόδοση των "αποχρώσεων" της εποχής, η σκηνική υπογράμμιση της εικαστικής αλήθειας μιας παρελθούσας πραγματικότητος...

     Και μόλις καταλήξαμε σε μια γλαφυρή λεπτομέρεια της θρησκευτικότητος του όχλου ο οποίος εμφανίζεται στην πρώτη σκηνή του έργου έμφορτος πίστεως προς την εισαγόμενη ξένη "θρησκεία" απεμπολώντας την δική του και σείοντας ...εξαπτέρυγα προς επίταση της ζέσεώς του προς τον νέο θεό... Και, μη γελάσετε, βλέποντας τα εξαπτέρυγα που σχεδιάσαμε για την παράστασή μας διότι απηχούν τον πραγματικό συμβολισμό της νέας θρησκείας, της θεολογικής της βαρύτητος, της Αισθητικής της, των δογματικών αληθειών της...!

     Ναι αυτά τα εξαπτέρυγα θα σείει ο όχλος στην πρώτη σκηνή της παραστάσεώς μας στη θέση των ...ριπιδίων τα οποία υπήρξαν οι προκάτοχοί τους και τα έφεραν διάκονοι, σύμφωνα με τις "Αποστολικές Διαταγές", βεβαίως κι αυτά κοπιαρισμένα από τις παλιότερες ρωμαϊκές συναθροίσεις αφού, η νέα θρησκεία δεν είχε τίποτε δικό της κι όλα τα άρπαξε από όλες τις προηγηθείσες!

     Έχουμε να σας πούμε κι άλλα, όμως, ας κρατήσουμε και κάτι για έκπληξη... Άλλωστε, έχουμε τόσα να μάθουμε στις Βερσαλλίες κι όχι για τα καθoίκια που χρησιμοποιούσε ο Λουδοβίκος ΙΔ' αλλά για πολύ σημαντικότερα μετα-λουδοβίκεια ζητήματα, όπως η Ακαδημία Ιππικής Τέχνης που στεγάζεται στο περικαλλές αρχιτεκτόνημα...με την Σχολή Ιππικού Θεάτρου "Zingaro" που εγκολπώνεται... 

ΑΠΟΨΕ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΠΡΟΒΑ

     Ως φαίνεται, μια τύχη αγαθή συνοδεύει τούτον τον "Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη" κι εκεί που ο συγγραφέας του είχε απογοητευθεί για το ατελέσφορο της υλοποιήσεως της σκηνής finale όπου ένας αλληγορικός χορός κλείνει την αυλαία, εκεί ο Συνασκούμενος Γεώργιος διάλεξε απ΄ το κοντάρι του λαχειοπώλη τον πρώτο αριθμό και τον προσέφερε στην Ομάδα του Ιππικού Θεάτρου. Και ποιος ήταν αυτός ο πρώτος αριθμός; Μα, ποιος άλλος από κάποιον εναργέστατο σκαπανέα Πολιτισμού, ευρυμαθέστατο "Άνθρωπο" του χορού (Δάσκαλο και χορογράφο) και τόσο ανιδιοτελή που στη πρώτη μας συνάντηση άνοιξε το πουγγί της καρδιάς του και σκόρπισε το περιεχόμενό του στα πόδια μας...

     Απόψε δεν κάναμε πρόβα αλλά τρυπώσαμε σε ένα πειραιώτικο νεοκλασικό απ΄ όπου χαρήκαμε το νυχτερινό λιμάνι και μέσα στο δικό του "βασίλειο" που, από μόνο του αποτελεί έργο τέχνης, γνωρίσαμε αυτόν που θα κλείσει την αυλαία στη παράσταση που ετοιμάζουμε και που αποτελεί το μνημόσυνο ενός τραγικού πνευματικού πολεμιστή της Αναγεννήσεως.

     Αλέξανδρε Χατζιάρα, ευγνώμονες που μέχρι τώρα υπήρχες κοντά μας κι από απόψε κι ανάμεσά μας, ευγνώμονες για το περιεχόμενο της καρδιάς και της προσωπικότητός σου κι εντυπωσιασμένοι από το έργο ζωής της "Ανώτερης Επαγγελματικής κι Ερασιτεχνικής Σχολής Χορού"  που κοσμεί τα καλλιτεχνικά "πράγματα" τούτου του τόπου.