ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
ΑΝΤΙ-ΚΡΟΤΟΦΟΒΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ
ΙΠΠΟΥ
Ιππεύουμε σε ελεύθερες φυσικές διαδρομές, όπως απαιτεί η Ιππασία, όπου συνυπάρχουν κίνδυνοι παραγωγής ήχων που μπορεί να τρομάξουν τον Ίππο μας και να τον εξωθήσουν σε επικίνδυνες φοβικές αντιδράσεις ή και αφηνιασμού με ενδεχόμενη πρόκληση δυστυχήματος. Θα φταίει η ..."κακιά ώρα"; Ασφαλώς και όχι! Θα φταίει το κακό μας "κεφάλι" που δεν προέβλεψε να απο-ευαισθητοποιήσει τον Ίππο που ιππεύουμε από την κροτοφοβία και, αυτό ακριβώς κάναμε σήμερα, να απαλλάξουμε τον σχολικό Ίππο μας από τον φόβο προς τον αναπάντεχο ήχο ή και τον έντονο κρότο που μπορεί να προέρχεται από την εκπυρσοκρότηση του όπλου ενός παρακείμενου κυνηγού ή και το σύρσιμο ενός ερπετού πίσω από τον θάμνο! Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κυριαρχεί η διαρκής μέριμνα της ασφαλείας των δραστηριοτήτων μας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σήμερα, αναβαθμίσαμε τον σχολικό Ίππο μας κατά ένα ακόμη επίπεδο όπως αυτό της απαλλαγής του από κάθε κροτοφοβική ανησυχία. Aξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια αντι-κροτοφοβική εκπαίδευση επιχειρείται σήμερα για πρώτη φορά στον συγκεκριμένο Ίππο.
Σεβόμενοι την βασική προϋπόθεση της
βραχυχρόνιας ικανότητος αυτοσυγκεντρώσεως του Ίππου επί ενός εκπαιδευτικού
αντικειμένου και αποφεύγοντας την άσκοπη κόπωσή του, μέσα σε έναν
προγραμματισμό ελάχιστης ώρας, καταφέραμε, στο σημερινό μας Σεμινάριο, να
καταστήσουμε τον σχολικό Ίππο μας αδιάφορο και πλήρως ανεκτικό προς κάθε
εξωτερικό ενοχλητικό θόρυβο, μέχρι σημείου να διατηρεί την πλήρη ηρεμία του και
τον σταθερό καλπασμό του ενώ, επάνω του, ο Μάνος κρατούσε σε συνεχή λειτουργία
σειρήνα πολύ υψηλών ντεσιμπέλ που αναστάτωνε όλο το γύρω φυσικό περιβάλλον
προκαλώντας, μάλιστα, τα διαρκή γαυγίσματα και όλων των σκύλων της περιοχής. Πώς, όμως φθάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα;
Aρχικώς με την επίγνωση ότι δεν είμαστε επηρμένοι "γητευτές" ή ..."ψιθυριστές" ..."παντογνώστες" αλλά συνειδητοί μαθητές του Ίππου ο οποίος μας διδάσκει και δεν τον διδάσκουμε. Κι αυτό το υπογραμμίσαμε στους παρόντες Συνασκουμένους ώστε κανείς να μη παρασύρεται σε συρμώδεις, στον χώρο της Ιππασίας, αυταρέσκειες περί "θαυματουργών γητευτών αλόγων", όπως πολλοί "αυτοσερβίρονται"! Ακολούθως, υπογραμμίσαμε ότι κάθε ανάλογη διαδικασία βασίζεται στην σ υ ν δ υ α σ τ ι κ ή μ ν ή μ η του Ίππου με τον οποίον συνεχώς διαλεγόμεθα και ευφυώς του "περνάμε" τις επιθυμίες μας εμπνέοντάς του εμπιστοσύνη ώστε να μας ανταποδώσει συναίνεση συνεργασίας. Βασικά και εκ των ουκ άνευ όλα τούτα, πριν αναφερθούμε, εν συνεχεία στο περιεχόμενο της σημερινής εκπαιδεύσεως.
Αρκετά τα όσα χρειασθήκαμε σήμερα και όλα είχαν το νόημά τους σε τούτη την πολύ ειδικήν εκπαιδευτικήν ημερίδα κατά την οπολία, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε αντί άλλου Τόξο το αρχαίο Ελληνικό Τόξο το οποίο ευγενώς δώρισε στην Ομάδα μας ο κατασκευαστής του, Συνασκούμενος Περικλής Τελειορίδης προς τον οποίο είμεθα ευγνώμονες.
Βασικό, όμως, εργαλείο υπήρξε μία σειρήνα παραγωγής διαφόρων ήχων αρκετών ντεσιμπέλ που κατάφερε να ξεσηκώσει ολόκληρο τον ...Υμηττό, ενώ ταυτοχρόνως, έμαθε τον σχολικό Ίππο μας να μην φοβάται θορύβους και κρότους αφού, αυτή η συσκευή με ειδική ρύθμιση παρήγαγε και τέτοιους.
Σήμερα είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε και δύο φίλους της Ομάδος, την Ταξιαρχία ικανή Αμαζόνα και Κριτή Ιππικής Δεξιοτεχνίας της Ε.Ο.Ι. και τον Ιωάννη ο οποίος ίππευσε για πρώτη φορά με εξαιρετικό αποτέλεσμα, όπως θα δούμε εν συνεχεία.
Με άνετο γυμνιππευτικό "κάθισμα" η Ταξιαρχία οδήγησε τον Ίππο από το Ιππευτήριο στον χώρο του Σεμιναρίου βοηθώντας το αγαπημένο μας τετράποδο να "εγκλιματισθεί" στο "περιβάλλον αγέλης" που του προετοιμάσαμε ώστε να διατηρούμε πολύ καλή την ψυχολογία του και το ίδιο σε κατάσταση θετικής συνεργασίας.
Λίγο αργότερα, ο Ιωάννης θα ίππευε για πρώτη φορά και με αποτέλεσμα που θα μας εξέπληττε.
Ανεξαρτήτως της ισορροπίας του ο Ιωάννης μας ενθουσίασε με το διαρκές χαμόγελό του ανεξαρτήτως ισορροπιστικής καταστάσεως με, ομολογουμένως, αιφνιδιαστικά επίπεδα δυσκολίας.
Και οι δύο φίλοι μας με την θετικότατην "αύρα" τους συνέβαλαν ζωτικά στην επιτυχία της ημερίδος μας, λόγος για τον οποίον θερμώς τους ευχαριστούμε! Μαζύ μας, σήμερα μετά από καιρό και ο αγαπημένος μας Βασίλης με τον Πατέρα του δίνοντάς μας την χαρά να επαληθεύσουμε ότι, αν και μετά από μακρά αποχή από την Ιππασία, ο Βασίλης διατηρεί τα όσα έμαθε αναλλοίωτα.
Τον Βασίλη τον χαρήκαμε περισσότερο όταν ο ίδιος μας ζήτησε να ...τροχάσει και τρόχασε με άνεση!
Με ήπιο τρόπο και με την βοήθεια μιας "εισαγωγικής" σφυρίκτρας υπερήχων διεγείραμε, αρχικώς, την ακοή του Ίππου πριν χρησιμοποιήσουμε την συσκευή παραγωγής υψηλών θορύβων και ξεκινήσουμε το κυρίως πρόγραμμά μας.
Eν συνεχεία η κυρίως αντι-κροτοφοβική εκπαίδευση του Ίππου μας "ξεδιπλώθηκε" επί του "καμβά" της καθημερινής εργασίας του με έφιππο χειριστή του τον Μάνο και με πρώτο μέλημα την "τοποθέτηση" του τετραπόδου στο πνεύμα εργασίας των τριών βασικών βηματισμών. Το εργασιακό "ξύπνημα" του ζώου είναι απαραίτητο πριν από κάθε εκπαιδευτικό εγχείρημα.
Έτσι, με τον Μάνο σε κλασικό γυμνιππευτικό "κάθισμα" ο Ίππος βάδισε, τρόχασε και κάλπασε χωρίς κανέναν ηχητικό περισπασμό. Και δεν παραλείψαμε να προσέξουμε την ραγδαία βελτίωση του καλπαστικού γυμνιππευτικού "καθίσματος" του αρχαρίου Μάνου με έναν ανενστόμιστο Ίππο, κάτι, βεβαίως, αναμενόμενο για έναν συνειδητό μαθητή της Ιππασίας ο οποίος τηρεί τακτικό πρόγραμμα μαθημάτων, όπως ο Μάνος.
Όμως, εμείς που χρησιμοποιούμε Τόξο, σήμερα ήταν απαραίτητο κατά την παρούσα εισαγωγική διαδικασία ο Ίππος μας να ιππευθεί και με Τόξο, πριν, η συσκευή προκλήσεως θορύβων "πιάσει δουλειά". Για τον λόγο αυτό ο Μάνος ανέλαβε το Τόξο το οποίο, όπως προανεφέρθη, ήταν το πρωτοεισαγόμενο αρχαίο Ελληνικό Τόξο κατασκευής Περικλέους Τελειορίδη και ανεξαρτήτως εάν δεν εντοπίζονται αρχαία τεκμήρια εφίππου χρήσεώς του, εμείς το χαρήκαμε σήμερα για πρώτη φορά επάνω στον σχολικό Ίππο μας.
Το συγκεκριμένο Τόξο κατά την σημερινή του, πρώτη, έφιππη δοκιμασία έδειξε ότι δεν είναι και ό,τι ευκολότερο για τον έφιππο Τοξότη, χωρίς όμως, αυτό να εμποδίζει τον Μάνο να το χειρισθεί αποτελεσματικώς, αν και οι χρηστικές δυσκολίες τον υπεχρέωσαν να αυξήσει την στήριξή του επί των γονάτων κάτι όχι και τόσο αποδεκτό στην ισορροπία της ιππεύσεως. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν μειώνει διόλου την μαχητικήν Αξία του Τόξου και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" οι δυσκολίες μας εκπαιδεύουν και όχι τα "εύκολα" και ο Μάνος αυτό το ξέρει καλώς ως πρώην καταδρομέας-αλεξιπτωτιστής ο οποίος συντηρεί τις ικανότητές του με καθημερινήν εξάσκηση, άξιος συγχαρητηρίων. Και αφού ο Ίππος μας "προϊδεάσθηκε" από μακρινές αποστάσεις με τους ήχους της "δαιμονικής" συσκευής και εισήχθη σταδιακώς στην "ακουστικήν ενόχληση", τώρα, είχε έλθει η ώρα να υποστεί τις αφόρητες ηχητικές ενοχλήσεις της επάνω στη ...ράχη του, όπερ και ...εγένετο με ασφάλεια και χωρίς καμία δυσφορία του με έφιππο χειριστή πάντοτε τον Μάνο. Σημειωτέον, ότι η συγκεκριμένη εκπαίδευση είναι απαραίτητη όχι μόνον για ιδιωτικώς ιππευόμενους Ίππους αλλά και Ίππους αστυνομικών καθηκόντων όπου η έφιππη χρήση υψηλόσυχνης σειρήνας είναι απαραίτητη!
Με τη σειρήνα στα χέρια του αναβάτη του να
ηχεί σε ντεσιμπελ οχήματος ...Πυροσβεστικής και καλπάζοντας τάχιστα και χωρίς καμία ένδειξη ενοχλήσεως, ο σχολικός
Ίππος μας στη τελευταία σκηνή του σημερινού μας σεμιναρίου απέδειξε ότι τα
πάντα είναι εφικτά όταν ο Άνθρωπος σέβεται αυτό το πλάσμα και του εξηγεί με
σεμνότητα και χωρίς καμία εξουσιαστικήν έπαρση το "τι" θέλει να
κάνει. Και αυτή η σκηνή ήταν και το τελικό "ό.έ.δ." αυτού του Σεμιναρίου!
Πλήρες φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ