ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ

 ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το περιεχόμενο της Βιβλιοθήκης των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι επαρκέστατο ώστε να υποστηρίζει το έργο της Σχολής μας, απαρτιζόμενο από έγκυρες όσο και σπάνιες εκδόσεις, αρχέτυπες, παλαιότυπες και σύγχρονες οι οποίες υπερ-καλύπτουν όλους τους τομείς των εκπαιδευτικών αντικειμένων μας. Εκδόσεις, αλλά και χειρόγραφα, προσεκτικότατα επιλεγμένα από πολλών ετών μας παρέχουν ακριβή πληροφόρηση εφ΄ όλων των τομέων οι οποίοι μας απασχολούν κατά τον εγκυρότερο και πληρέστερο τρόπο, ώστε να παραμένουμε ικανοποιημένοι από την τελική "εικόνα" του έργου μας η οποία τεκμηριώνεται από το υλικό αυτό. 

     Ωστόσο, ποτέ δεν εφησυχάζουμε και πάντοτε αναζητούμε ακόμη περισσότερη και, κυρίως, εγκυρότερη βιβλιογραφία κι αυτή την φορά ο ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" κ. Γεώργιος Κοτζάμπασης φρόντισε να εμπλουτίσει την Βιβλιοθήκη μας με μία σπάνια όσο και διαφωτιστικότατη γαλλικήν έκδοση των μέσων του 19ου αιώνος η οποία, ως εκ του περιεχομένου και, κυρίως, της εικονογραφήσεώς της αναδεικνύεται ανεκτίμητη. 

     Αν και πρόκειται για ένα ειδικό βιβλίο που αναφέρεται στην Ιστορία της Ουγγαρίας και, βεβαίως, εξ αυτής της πλευράς του ενδιαφέρει πολύ την ...ουγγαρογενή Σχολή μας, εν τούτοις η ιδιαίτερη αξία του έγκειται στο ότι αποτελεί μια διακεκριμένη πηγή σκηνογραφικών πληροφοριών που αφορούν στα ενδιαφέροντα της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" λόγω της εκτάσεως της χρονικής περιόδου στην οποίαν αναφέρεται κυρίως δε λόγω της μεγάλης ομάδος των, 15 συνολικώς, σχεδιαστών και χαρακτών οι οποίοι ανέδειξαν το συγγραφικό έργο του M. J. Boldenyi σε έναν πραγματικό "πίνακα ...ζωγραφικής" με έντονη ιστορικήν εικονοπλαστικότητα.

     Στον ίδιο τόμο συμπεριέχονται δύο ξεχωριστά σώματα κειμένων, το αμιγώς ιστορικώς και το αμιγώς εθνογραφικό με διαφορετική σελιδαρίθμηση, συνολικής εκτάσεως 403 σελίδων, με μέγα πλεονέκτημα ότι η όλη αναφορά του γίνεται επί ολόκληρης της Ουγγαρίας, πριν αυτή συρρικνωθεί μετά την Συνθήκη του Τριανόν (1920) πολλών εδαφών και πληθυσμών της παραδιδομένων αδίκως στις όμορες χώρες της.

     Όπως γίνεται αντιληπτόν, το περιεχόμενο αυτού του έργου, αναγκαστικώς, διαπλέκεται με τα ευρύτερα ευρωπαϊκά "πράγματα" αποκτώντας μιαν ιδιαίτερη βαρύτητα, ενώ ως εκ του χρόνου συγγραφής και εκδόσεώς του τοποθετείται ακόμη εγγύτερα προς την εποχή του εργογραφικού ενδιαφέροντος της Σχολής μας κάνοντάς την γι αυτήν σημαντικότατο.

     Ασφαλώς και πρόκειται περί ενός "γενικόλογου" σκηνογραφικού θησαυρού ενδυμασιών, οπλισμού και παρελκομένων μιας κεντροευρωπαϊκής περιόδου αιώνων, αλλά η αξία του ως σκηνογραφικού βοηθήματος δεν περιορίζεται σε αυτό το πλαίσιο...

     Στο βιβλίο αυτό θαυμάζουμε την απόδοση, σε όλα τα χαρακτικά του, επακριβών ενδυματολογικών λεπτομερειών η πληρότητα των οποίων τεκμηριώνει και την αναπαραστατικήν αλήθεια των εικόνων του. 

     Το ίδιο ισχύει και στα χαρακτικά των αναπαριστωμένων προσώπων όπου οι κομμώσεις και τα ξυρίσματα προσθέτουν πληροφόρηση "εποχών". 

     Και αυτός ο σκηνογραφικός τομέας θα μπορούσαμε να πούμε ότι, αν και σημαντικότατος, γενικώς υστερεί σε πληροφόρηση.  

     Σκηνογραφική πανδαισία το έργο του M. J. Boldenyi και στον τομέα της συγκριτικής ενδυματολογίας των λαών της ευρύτερης περιοχής, κάτι που το συναντάμε σε αρκετά σημεία του. 

     Ξεχωριστή έμφαση αποδίδουν οι σχεδιαστές και χαράκτες, εδώ, στην ακρίβεια των ιπποσκευών εποχής.

     Και όπως είναι αναμενόμενον από μιαν αναφορά σε μια ιπποτρόφο χώρα όπως η Ουγγαρία με μακραίωνα Παράδοση Ιππικής, οι καλλιτέχνες εδώ μας προσφέρουν αισθησιακές εικόνες που σηματοδοτούν την Ιππική πολλών αιώνων πριν, έως τον καιρό της εκδόσεως του βιβλίου.

     Έχουμε πολλούς λόγους να είμεθα ευγνώμονες προς τον ευγενή ευεργέτη μας κ. Γεώργιο Κοτζάμπαση για όσα ανεκτίμητα μας προσέφερε ιδιαιτέρως δε για το νέο πρόσκτημα το οποίο πέραν της υψηλής οικονομικής του αξίας η οποία θα ήταν απαγορευτική για εμάς να το αποκτήσουμε, παραμένει ανεκτίμητον ως προς την σκηνογραφική πληροφόρηση που παρέχει στην Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων".    

ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ

 ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΤΑ ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ

Κι αφού ανανήψαμε από τους γέλωτες που μας επεφύλαξε το τελευταίο κοινοβουλευτικό "Σατυρικόν" του πάνδημου κοινοβουλευτικού παλκοσένικου, είναι ώρα να περάσουμε στα σοβαρά! Ωστόσο, ας σηκωθούμε απ΄ τα πατώματα όπου μας εκσφενδόνισαν οι νευρικοί γέλωτες εκ της υποργουποιήσεως ως Υπουργού ...Οικογενείας μιας 47χρονης ...άγαμης και ...άτεκνης κι ας παραμείνουμε σε επιφυλακή ευωχίας από τα μελλούμενα μιας εκπορνευόμενης δημοκρατίας στην οποία πρωταγωνιστεί η μεγαλύτερη περιφρόνηση προς τον εκλογικό θεσμό από καταβολής νεωτέρου ελλαδικού κράτους, ένας μειοψηφικός πρωθυπουργός που εμφανίζεται ως ..."θριαμβευτής" και μια σέχτα Σπαρτιατών από την ...Λαμία! Όπως είπαμε, έχουμε και σοβαρά θέματα όπως το σκηνογραφικό ειδικό βάρος της παραστάσεως του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη.

     Πόσες διαφορετικές παραμέτρους δεν θα συναντήσουμε μέσα στον πυρήνα αυτού του "ειδικού βάρους" ή, μάλλον, πόσες θα πρέπει να υπάρχουν...

      Η απόδοση του κυρίως πνεύματος και των πραγματικών συνθηκών του έργου, η απόδοση των "αποχρώσεων" της εποχής, η σκηνική υπογράμμιση της εικαστικής αλήθειας μιας παρελθούσας πραγματικότητος...

     Και μόλις καταλήξαμε σε μια γλαφυρή λεπτομέρεια της θρησκευτικότητος του όχλου ο οποίος εμφανίζεται στην πρώτη σκηνή του έργου έμφορτος πίστεως προς την εισαγόμενη ξένη "θρησκεία" απεμπολώντας την δική του και σείοντας ...εξαπτέρυγα προς επίταση της ζέσεώς του προς τον νέο θεό... Και, μη γελάσετε, βλέποντας τα εξαπτέρυγα που σχεδιάσαμε για την παράστασή μας διότι απηχούν τον πραγματικό συμβολισμό της νέας θρησκείας, της θεολογικής της βαρύτητος, της Αισθητικής της, των δογματικών αληθειών της...!

     Ναι αυτά τα εξαπτέρυγα θα σείει ο όχλος στην πρώτη σκηνή της παραστάσεώς μας στη θέση των ...ριπιδίων τα οποία υπήρξαν οι προκάτοχοί τους και τα έφεραν διάκονοι, σύμφωνα με τις "Αποστολικές Διαταγές", βεβαίως κι αυτά κοπιαρισμένα από τις παλιότερες ρωμαϊκές συναθροίσεις αφού, η νέα θρησκεία δεν είχε τίποτε δικό της κι όλα τα άρπαξε από όλες τις προηγηθείσες!

     Έχουμε να σας πούμε κι άλλα, όμως, ας κρατήσουμε και κάτι για έκπληξη... Άλλωστε, έχουμε τόσα να μάθουμε στις Βερσαλλίες κι όχι για τα καθίκια που χρησιμοποιούσε ο Λουδοβίκος ΙΔ' αλλά για πολύ σημαντικότερα μετα-λουδοβίκεια ζητήματα, όπως η Ακαδημία Ιππικής Τέχνης που στεγάζεται στο περικαλλές αρχιτεκτόνημα...με την Σχολή Ιππικού Θεάτρου "Zingaro" που εγκολπώνεται...