ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

 ΥΠΕΡ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

     Η πρόσφατη ανάρτηση υπό μορφή pdf προς ελεύθερην ανάγνωση και κριτική του βιβλίου μας «Η ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ‘ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ’», αποδίδει καρπούς και η Δήμητρά μας στέλνει το ερώτημά της:  

     «Στη σελίδα 42 γράφεις ότι δεν διάλεξες τους καλύτερους ιππείς μας για ένα γύρισμα που έκανες. Γιατί; Πάντα δε δείχνουμε το καλύτερο σε μια τέτοια περίπτωση; Και ποιος ήταν ο καλύτερος ιππέας μας;»

     Αρχικώς, δεν έκανα εγώ το «γύρισμα» αλλά η εξαιρετική σκηνοθέτις Ελένη Βλάσση η οποία μου εμπιστεύθηκε τις σκηνές έφιππης δράσεως και εφίππων συγκρούσεων, καθώς και μία σκηνή κλειστού χώρου. Πολύ σοφά η διακεκριμένη σκηνοθέτις ανέθεσε τις ιππικές σκηνές σε κάποιον που γνωρίζει τον Ίππο και αυτό επιβεβαιώνει μιαν άλλη θέση μου η οποία αναφέρεται σε άλλη σελίδα του ίδιου βιβλίου, σύμφωνα με την οποία ο σκηνοθέτης του Ιππικού Θεάτρου θα πρέπει να είναι Ιππογνώστης και Ιππέας.

     Το ερώτημα περί της μη επιλογής του καλύτερου Ιππέως θα μπορούσε να απασχολεί έναν οιονδήποτε εκτός των «Ελλήνων Κενταύρων» αλλά για ένα Μέλος είναι αρκετό να έχει κατά νου τους δύο άξονες της, πλατωνικής, Σχολής μας, την ΑΛΗΘΕΙΑ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, εν προκειμένω δε, τίθεται θέμα αληθείας και συγκεκριμένα:

     Στο Ιππικό ενός τακτικού στρατού δεν είναι όλοι οι Ιππείς άριστοι διότι είναι άνισες οι ανάγκες εν σχέσει με τις δυνατότητες εκπαιδεύσεως. Και όποιος έχει μελετήσει το βιβλίο του Στέφανου Γαλάτη για την Γαλλική Σχολή της Saumur αυτό το καταλαβαίνει καλύτερα. Έτσι, είναι φυσικό οι Ιππείς ενός τακτικού στρατού και, μάλιστα, σε περίοδο πολέμου, να μην συγκρίνονται με Ιππείς επιπέδου Υψηλής Σχολής, ή, έστω, αρίστους ή και πολύ καλούς, όπως αυτοί νοούνται στην ακαδημαϊκήν Ιππική.     

     Υπ΄αυτές, λοιπόν, τις προϋποθέσεις και προς απόδοση της αληθείας των περιστάσεων, επιλέξαμε τους Ιππείς των συγκεκριμένων σκηνών με κριτήριο ότι δεν θα παρουσιάσουμε εξιδανικευμένες «εικόνες» …Ιππικής Δεξιοτεχνίας ή Caroussel στο Ιππευτήριο της Ισπανικής Σχολής Ιππασίας της Βιέννης, αλλά σκηνές συμπλεκομένων εφίππων εν πολέμω. Είναι πολύ σημαντικό να επιμένουμε στην αλήθεια σε κάθε φάση της ζωής μας και να περιφρονούμε τον εντυπωσιασμό του όχλου ψευδόμενοι διότι η αλήθεια μας στέκει απείρως πολύ πιο ψηλά από την οιανδήποτε "δημοφιλία"! 

     Ποιος ήταν ο καλύτερός μας Ιππέας εκείνη την εποχή; Μα βεβαίως, ο εικονιζόμενος, ανήλικος τότε, Γεώργιος (γιος της κ. Γαβριέλας Ζαμόσοβα η οποία μας παρεχώρησε Ίππους και χώρο για το «γύρισμα»).

     Η καλή μας Δήμητρα, λοιπόν, δικαιώνει και την επιμονή μου να μελετήσουμε Πλάτωνα και την «Πολιτεία» του. Την ευχαριστούμε γι αυτό όπως και για την υποβολή του ερωτήματός της. Ιδιαιτέρως δε, ευχαριστούμε και τους αναγνώστες του βιβλίου μας.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ

 ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑΣ

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το περιεχόμενο της Βιβλιοθήκης των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι επαρκέστατο ώστε να υποστηρίζει το έργο της Σχολής μας, απαρτιζόμενο από έγκυρες όσο και σπάνιες εκδόσεις, αρχέτυπες, παλαιότυπες και σύγχρονες οι οποίες υπερ-καλύπτουν όλους τους τομείς των εκπαιδευτικών αντικειμένων μας. Εκδόσεις, αλλά και χειρόγραφα, προσεκτικότατα επιλεγμένα από πολλών ετών μας παρέχουν ακριβή πληροφόρηση εφ΄ όλων των τομέων οι οποίοι μας απασχολούν κατά τον εγκυρότερο και πληρέστερο τρόπο, ώστε να παραμένουμε ικανοποιημένοι από την τελική "εικόνα" του έργου μας η οποία τεκμηριώνεται από το υλικό αυτό. 

     Ωστόσο, ποτέ δεν εφησυχάζουμε και πάντοτε αναζητούμε ακόμη περισσότερη και, κυρίως, εγκυρότερη βιβλιογραφία κι αυτή την φορά ο ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" κ. Γεώργιος Κοτζάμπασης φρόντισε να εμπλουτίσει την Βιβλιοθήκη μας με μία σπάνια όσο και διαφωτιστικότατη γαλλικήν έκδοση των μέσων του 19ου αιώνος η οποία, ως εκ του περιεχομένου και, κυρίως, της εικονογραφήσεώς της αναδεικνύεται ανεκτίμητη. 

     Αν και πρόκειται για ένα ειδικό βιβλίο που αναφέρεται στην Ιστορία της Ουγγαρίας και, βεβαίως, εξ αυτής της πλευράς του ενδιαφέρει πολύ την ...ουγγαρογενή Σχολή μας, εν τούτοις η ιδιαίτερη αξία του έγκειται στο ότι αποτελεί μια διακεκριμένη πηγή σκηνογραφικών πληροφοριών που αφορούν στα ενδιαφέροντα της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" λόγω της εκτάσεως της χρονικής περιόδου στην οποίαν αναφέρεται κυρίως δε λόγω της μεγάλης ομάδος των, 15 συνολικώς, σχεδιαστών και χαρακτών οι οποίοι ανέδειξαν το συγγραφικό έργο του M. J. Boldenyi σε έναν πραγματικό "πίνακα ...ζωγραφικής" με έντονη ιστορικήν εικονοπλαστικότητα.

     Στον ίδιο τόμο συμπεριέχονται δύο ξεχωριστά σώματα κειμένων, το αμιγώς ιστορικώς και το αμιγώς εθνογραφικό με διαφορετική σελιδαρίθμηση, συνολικής εκτάσεως 403 σελίδων, με μέγα πλεονέκτημα ότι η όλη αναφορά του γίνεται επί ολόκληρης της Ουγγαρίας, πριν αυτή συρρικνωθεί μετά την Συνθήκη του Τριανόν (1920) πολλών εδαφών και πληθυσμών της παραδιδομένων αδίκως στις όμορες χώρες της.

     Όπως γίνεται αντιληπτόν, το περιεχόμενο αυτού του έργου, αναγκαστικώς, διαπλέκεται με τα ευρύτερα ευρωπαϊκά "πράγματα" αποκτώντας μιαν ιδιαίτερη βαρύτητα, ενώ ως εκ του χρόνου συγγραφής και εκδόσεώς του τοποθετείται ακόμη εγγύτερα προς την εποχή του εργογραφικού ενδιαφέροντος της Σχολής μας κάνοντάς την γι αυτήν σημαντικότατο.

     Ασφαλώς και πρόκειται περί ενός "γενικόλογου" σκηνογραφικού θησαυρού ενδυμασιών, οπλισμού και παρελκομένων μιας κεντροευρωπαϊκής περιόδου αιώνων, αλλά η αξία του ως σκηνογραφικού βοηθήματος δεν περιορίζεται σε αυτό το πλαίσιο...

     Στο βιβλίο αυτό θαυμάζουμε την απόδοση, σε όλα τα χαρακτικά του, επακριβών ενδυματολογικών λεπτομερειών η πληρότητα των οποίων τεκμηριώνει και την αναπαραστατικήν αλήθεια των εικόνων του. 

     Το ίδιο ισχύει και στα χαρακτικά των αναπαριστωμένων προσώπων όπου οι κομμώσεις και τα ξυρίσματα προσθέτουν πληροφόρηση "εποχών". 

     Και αυτός ο σκηνογραφικός τομέας θα μπορούσαμε να πούμε ότι, αν και σημαντικότατος, γενικώς υστερεί σε πληροφόρηση.  

     Σκηνογραφική πανδαισία το έργο του M. J. Boldenyi και στον τομέα της συγκριτικής ενδυματολογίας των λαών της ευρύτερης περιοχής, κάτι που το συναντάμε σε αρκετά σημεία του. 

     Ξεχωριστή έμφαση αποδίδουν οι σχεδιαστές και χαράκτες, εδώ, στην ακρίβεια των ιπποσκευών εποχής.

     Και όπως είναι αναμενόμενον από μιαν αναφορά σε μια ιπποτρόφο χώρα όπως η Ουγγαρία με μακραίωνα Παράδοση Ιππικής, οι καλλιτέχνες εδώ μας προσφέρουν αισθησιακές εικόνες που σηματοδοτούν την Ιππική πολλών αιώνων πριν, έως τον καιρό της εκδόσεως του βιβλίου.

     Έχουμε πολλούς λόγους να είμεθα ευγνώμονες προς τον ευγενή ευεργέτη μας κ. Γεώργιο Κοτζάμπαση για όσα ανεκτίμητα μας προσέφερε ιδιαιτέρως δε για το νέο πρόσκτημα το οποίο πέραν της υψηλής οικονομικής του αξίας η οποία θα ήταν απαγορευτική για εμάς να το αποκτήσουμε, παραμένει ανεκτίμητον ως προς την σκηνογραφική πληροφόρηση που παρέχει στην Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων".    

ΒΑΡΥΝΟΥΣΑ "ΨΗΦΙΔΑ"

 ΒΑΡΥΝΟΥΣΑ "ΨΗΦΙΔΑ"

     Καθώς "τα πάντα ρει και ουδέν μένει" και, μάλιστα, "ρει" γόνιμα και δημιουργικά, "...μια ευτυχής σύμπτωση" έφερε κοντά μας και την σημαντική ...ψηφίδα της μουσικής καλύψεως της προετοιμαζόμενης παραστάσεως της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου μας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης".  

   

Απόφοιτος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πτυχιούχος του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης, με διπλώματα (α) Κλασικής Αρμονίας της Μουσικής και (β) Αρμονίου και Πλήκτρων, καθώς και με εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης όπου παρουσίασε την λύρα της ιδιαίτερης πατρίδας του, αλλά και ραδιοφωνικός παραγωγός όπως επίσης και αφιερωμένος μουσικός σε ορχηστρικά σύνολα με πολλές εμφανίσεις, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Βαρύνουσα, λοιπόν, "ψηφίδα" για την προετοιμαζόμενη παράσταση  ο καλός μας φίλος Γεώργιος Κοχλιός ο οποίος έχει αποκτήσει, ήδη, την εμπειρία του σκηνικού καλλιτέχνη κι έτσι, ως συνθέτης της μουσικής μιας παραστάσεως μπορεί να σταθμίσει πολύ περισσότερες παραμέτρους από μόνες τις νότες και τους ήχους της κύριας αποστολής του...

     Εμείς, τον ευχαριστούμε θερμά για την Τιμή της παρουσίας του ανάμεσά μας και για τις συνθέσεις τις οποίες θα προετοιμάσει για την μουσική επένδυση του έργου μας!

ΙΠΠΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ  &  ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

     Όταν η, "περίφημη", ευρωπαϊκή "Κομισιόν" εφιστά την προσοχή του ελλαδικού (και διόλου "Ελληνικού") κράτους στην αγραμματοσύνη του λαού του και ειδικώς στην αγραμματοσύνη των  ν έ ω ν,  κατοίκων, αυτής της χώρας, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναφερθούμε στην ανυπαρξία υψηλής ποιότητος Τεχνών, μεταξύ των οποίων και το Ιππικό Θέατρο!

     Αντιθέτως στην Ουγγαρία όπου το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη, το Ιππικό Θέατρο αποτελεί μία συνηθισμένη μορφή Τέχνης η οποία υπηρετείται από πάρα πολλές ιππικές Ομάδες και με αμέτρητους θεατές οπουδήποτε δίδεται ανάλογη παράσταση.

     Προσφάτως, με τον επικεφαλής και σε αυτό το ιππικό είδος υψηλής Τέχνης, Kassai Lajos δόθηκε μία θεατρική παράσταση με τίτλο "Ο χρυσός Ίππος" ενώπιον χιλιάδων θεατών στο, τεράστιο και κατάμεστο, κλειστό στάδιο της Βουδαπέστης "Papp László Sportaréna".

Papp László Sportaréna [Βudapest]

     Ένα λαμπρό φωτογραφικό υλικό από την συγκεκριμένη παράσταση μας προσφέρει η Ουγγαρέζα φωτογράφος Varga Ramóna στην προσωπική της σελίδα και από αυτά τα υπέροχα φωτογραφικά τεκμήρια μπορεί κανείς να καταλάβει την μεγάλη καλλιτεχνική αξία του Ιππικού Θεάτρου ως υψηλότατη μορφή Τέχνης.

     Δυστυχώς, όμως, ό,τι και να πούμε, στην γραικία θα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτοί που προτιμούν περιστασιακές "αοιδούς" ή κάποιο δευτεροκλασάτο συγκρότημα ροκ ή και μέταλ, αδυνατώντας να συλλάβουν έστω τον όρο "Τέχνη" και, ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλέγονται ακόμη και ...υποτιθέμενοι "ιππικώς υποψιασμένοι"!

     Πάντως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αισθάνεται υπερήφανη για την ίδρυση στους κόλπους της, Σχολής Ιππικού Θεάτρου, της μοναδικής στην Ελλάδα και μία από τις τρεις αντίστοιχες που λειτουργούν στην Ευρώπη με σκοπό την υπηρέτηση αυτής της μοναδικής μορφής Τέχνης όπου Άνθρωπος και Ίππος συνεργάζονται επί σκηνής προς ανάδειξη κοινού υποκριτικού αποτελέσματος, με τις προσπάθειές μας ήδη να διαφαίνονται λίαν καρποφόρες!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Με τον πρωταγωνιστή μας Errik Nour να απολαμβάνει το καλοκαιρινό Παρίσι, την πρωταγωνίστριά μας Δέσποινα Μπόνου στην Επίδαυρο να προετοιμάζει τον Οιδίποδα του Ichinosuke Umekawa, με τον Χρυσοβαλάντη μας στην Άνδρο και μόνο τον Βασίλη μας να δημοσιογραφεί στο λεκανοπέδιο, όπως καταλαβαίνει κανείς η Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" τελεί εν ...διακοπαίς! 

     Ωστόσο, κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Ιδρυτής της Ομάδος και επικεφαλής του Ιππικού Θεάτρου δεν διστάζει να ασκείται στο «μονοπάτι» του rakugo, της ιαπωνικής παραδοσιακής σχολής του μονοπρόσωπου θεάτρου, ώστε να συνεχίσει έστω και μόνος του τις πρόβες όσο οι υπόλοιποι θα χαίρονται τις διακοπές τους, ως άλλος rakugoka Shunputei Ichinosuke, μιας και είναι γνωστό πόσο πεισματάρης και …αδίστακτος είναι!

     Μια θερμή ευχή να περνούν καλά και σύντομα να ξαναβρεθούμε σε πρόβα!

ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ 

...ΣΤΟΝ ΛΙΜΑΝΙΣΙΟ ΑΕΡΑ

     Τόσο συχνές, πια, οι πρόβες του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη" διότι, πραγματικά, ψυχαγωγούν και διασκεδάζουν όλους τους εμπλεκομένους, με την διδακτική διαδικασία που ακολουθεί ο Γιάννης Δρίτσας.

     Κάθε πρόβα, πια, παράγει ωραία ερωτήματα που παραπέμπουν σε ποικίλες προσεγγίσεις και οι χαρακτήρες των προσώπων του έργου διαγράφονται ολοένα αδρότεροι, καθώς προχωρεί η "επεξεργασία" του κειμένου με την υποκριτική προέκταση.

    Η "αδόκητη" παράταση της παραστάσεως λόγω των εκλογών αναδεικνύεται στο μεγάλο "ατού" της επιτυχίας της διδασκαλίας και ο λόγος των εισαγωγικών στην "αδόκητοι" είναι διότι ήμασταν ...αστρολογικώς ενήμεροι, ήδη, από τον Δεκέμβριο για όσα επρόκειτο να διαδραματισθούν αυτό το καλοκαίρι.

     Η δική μας, πάντως, "παρέα" στην φιλόξενη Σχολή Χορού "Αλέξανδρος Χατζιάρας" απολαμβάνει τις ωραιότερες βραδιές με την "επίγευση" της μοσχοβολιάς του θαλασσινού αέρα του κεντρικού μας λιμανιού το οποίο, παρά τις κακοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, διατηρεί την γοητεία που μας έχει συνηθίσει.

     Σήμερα μαζύ μας ήταν κι ένας άνθρωπος με πάθος για ένα συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος και, ήδη, με δείγμα δουλειάς πολύ πιο πάνω από κάθε προσδοκία, ο Deathor Othell Rogue, ο αγαπημένος μας Μπάμπης με τις ωραίες ιδέες του!

     Μ' αυτά και μ΄ αυτά ανεπαίσθητο περνά το καλοκαίρι και καμία καλύτερη δροσιά από την αφιέρωση στο μονοπάτι της δημιουργίας...! 

ΠΡΟΒΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Η πρόοδος, πια, στο κείμενο του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη", με την παρουσία της Δέσποινας Μπόνου (Alessandra Scala) προσλαμβάνει άλλη δυναμική...

     Αυτή η νεαρή επαγγελματίας ηθοποιός έχει σύρει μια τόσο δυναμική "πινελιά" που την χαιρόμαστε σε κάθε στιγμή της πρόβας.

     Πολύ "δυνατός" κι απόψε και ο Χρυσοβαλάντης ο οποίος, μάλλον, με την βιωματική προσέγγιση του ρόλου του ως ...αρχιερέως, τον βλέπουμε να τον χάνει η ζαχαροπλαστική και να τον κερδίζει η ...Ριζάρειος...

     Ο ευφυής συνδυασμός στάσεων και εκφοράς λόγου που επέλεξε ο Σκηνοθέτης μας Γιάννης Δρίτσας συνεισέφερε στην γενικότερη "ώθηση" της συλλογικής αποδόσεως.

     Κάποια πράγματα, με την σημαντικότητα της ιδιαιτερότητός τους, είναι ανεκτίμητα όταν έρχονται στην ώρα τους...

     Και είχε κάθε λόγο και απόψε ο Σκηνοθέτης μας Γιάννης Δρίτσας να είναι ικανοποιημένος από την πρόβα!

     Τίποτε πιο "δροσερό" μέσα στον αττικό καύσωνα να συνεργάζεσαι με υπέροχους Ανθρώπους που φορούν ακόμη και ...μπουφάν με κασκόλ, όπως ο αγαπημένος μας Βασίλης που οδηγεί ...μοτοσυκλέτα καθώς πρέπει, ακόμη και με 40 βαθμούς Κελσίου!!

"ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ"

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ - ΣΚΗΝΙΚΑ

     Μία ευτυχής συγκυρία μας επέτρεψε να έχουμε ήδη αποκτήσει και σε μεγάλη ποσότητα, τα αναγκαία υφάσματα για την ραφή των ενδυμασιών των ηθοποιών του θεατρικού μας έργου "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης".

     Το υλικό που έχουμε, πια, στα χέρια μας είναι "ευθυγραμμισμένο" με την "εικόνα" των υλικών της εποχής στην οποία αναφέρεται το έργο μας και, περιέργως πως, είναι αρκετά παλιό, χρονολογούμενο από τις αρχές του 20ού αιώνος ...ιταλικής κατασκευής!

     Έτσι, όλα συνάδουν προς την πρόθεση των συντελεστών του έργου να αποδώσουν με ειλικρίνεια, λιτότητα αλλά και εναργή παραστατικότητα το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο εκείνου του "καιρού", χωρίς μοντερνισμούς, πλατειασμούς, φαμφάρες και φλυαρίες, όπως συνηθίζονται στις συρμώδεις παραγωγές.

     Η όλη σκηνογραφική μελέτη και, ειδικώς, η μελέτη των κοστουμιών βασίσθηκε από τον πονήσαντα στο έργο του Albrecht Dürer αλλά και σε μία εγκυρότατη βιβλιογραφία από την οποία αντλήθηκαν ζωτικές πληροφορίες για την ένδυση και υπόδηση της πρώιμης και μέσης Αναγεννήσεως. Και, ήδη, ξεκινά η ραφή των ενδυμασιών.

ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ 

ΤΗΝ... 

...ALESSANDRA SCALA

[Πρόβα Ιππικού Θεάτρου]

     Kαι, επιτέλους, καταλήξαμε στην ιδανική σύζυγο του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, όχι ως γραφείο ...συνοικεσίων αλλ' ως Σχολή Ιππικού Θεάτρου! Μια αναγεννησιακή Ιταλίδα ...δέσποινα, μεγαλοαστικής οικογενείας με αυθεντικό "sangue latino" και, κυρίως, επαγγελματία ηθοποιό! Σήμερα, υποδεχθήκαμε την αγαπημένη μας ...Δέσποινα η οποία γνώρισε από κοντά το "σχήμα" στο οποίο θα συμπρωταγωνιστήσει και λειτούργησε με τον Σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα.

     Μετά από μία a prima vista γνώση του κειμένου, η Δέσποινα συντονίστηκε με τον Errik Nour και, δυο επαγγελματίες της σκηνής, δεν θα μπορούσαν παρά να φέρουν και το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και να ανελίξουν και όλο το "σχήμα"!

     Στη φιλόξενη "Σχολή Χατζιάρα"  απ΄ όπου η θέα του λιμανιού χαρίζει τις πιο χαλαρωτικές "εικόνες" του νυχτερινού Πειραιά, ο "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" ...χτίζεται μεθοδικά με το πλεονέκτημα της πιστώσεως χρόνου που μας δίνει το εξάμβλωμα των επικειμένων εκλογών.

     Πραγματική αγωγή ψυχής το περιεχόμενο αυτών των ομαδικών συναντήσεων, μας φιλοδωρούν στο τέλος κάθε βραδιάς με κείνο το "κάτι παραπάνω" στον χαρακτήρα και τις δεξιότητες. 

     Και μπορεί ξεκινώντας από την Αθήνα για να φτάσουμε στον Πειραιά να είμαστε αναγκασμένοι να περνάμε ανάμεσα από τους "πεσμένους" στα πεζοδρόμια της Βικτώρια, αλλά φτάνοντας στις γαλήνιες αίθουσες της πειραιώτικης Σχολής, ...ανανήπτουμε κι επανερχόμεθα στα "ίσα" μας ανακαλύπτοντας την ομορφιά της ψυχικής υγείας που προσφέρει η Τέχνη.   

     Ωραίες συνεργασίες κι απόψε των Μελών του σχήματός μας!

     Θετικά αποτελέσματα ενσαρκώσεως χαρακτήρων και ρόλων.

     Και ξερός από τα γέλια στο πάτωμα, ο χορευτής και Δάσκαλος κλασικού χορού Errik Nour, βλέποντας μέσα από τους καθρέφτες της αίθουσας, τον, σχεδόν ...εβδομηντάχρονο, Ιδρυτή της Ομάδος να επιδίδεται ...κατά μόνας σε ..."ανοίγματα" στη ψηλή μπάρα. Τι να κάνουμε, κάποιοι δεν εννοούν να το πάρουν χαμπάρι ότι, ηλικιακώς, συντάσσονται, πλέον, με τους "εβδομήκοντα", επιμένοντας να παλιμπαιδίζουν...

     Διότι, πράγματι σε αυτό το υπέροχο περιβάλλον δεν μπορεί να μη "παρασυρθείς" από την ρυθμική αγωγή αφού όλα εδώ μέσα, σε αυτή σε καλούν...

     Όλοι οι παρόντες και πάλι έδωσαν τον καλύτερον εαυτό τους παρά τα όσα, καθένας, μετέφερε ως βαρύτατες βιοτικές υποχρεώσεις από το καθημερινό του πρόγραμμα..

     Ο Βασίλης ως πολιτική προσωπικότητα πλέον, ο Χρυσοβαλάντης ως φοιτητής προετοιμάζοντας την πτυχιακή του εργασία και ο Errik με δύο προγραμματισμένες παραστάσεις μπαλλέτου, αλλά και μιας ζωτικής για την χορευτική καριέρα του εξετάσεως. Η Δέσποινα, τέλος με όλες τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις "στη πλάτη" αλλά και με την υπέροχη προοπτική ενός μακρού ταξιδιού στην Ιαπωνία όπου θα απολαύσει ιαπωνικό Πολιτισμό! Όλοι υπέροχοι σ΄ ετούτη την λαμπρή "παρέα"!

     Και κατά την διάρκεια της πρόβας είναι απόλαυση να τους παρακολουθείς να αποδίδουν χωρίς να σκέπτονται το τι υποχρεώσεις τους περιμένουν βγαίνοντας από αυτή την αίθουσα...Τούτος ο ανιδιοτελέστατος μόχθος είναι που σε κάνει να αναγνωρίζεις ως πραγματικό "άνω θρώσκοντα" τον Άνθρωπο κι εκείνο το πρωτόγραμμα να το γράφεις με κεφαλαίο!