ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!...
Πάει καιρός από τότε που ένα γύφτικο ημιφορτηγάκι μπούκαρε στο Καλλιμάρμαρο φορτωμένο με καρπούζια ως ..."εύρημα" για την λήξη του "Αθήνα 2004" όπου "πούστηδες" (αρχιμιζαδόροι) και ..."παλληκάρια" (γυφτο-κακότεχνοι) ...γίνανε μαλλιά-κουβάρια για να καταλήξει ολόκληρη η Ελλάδα(?) σ' έναν καταχρεωμένο, επί δεκαετίες, καταυλισμό όπου τσαντιροποιήθηκε ακόμη και το Εκατόμπεδο!
Είκοσι ένα, ολόκληρα, χρόνια πέρασαν από τότε που χρεωθήκαμε για τους πύργους που αγόρασαν στα Λονδίνα "κυρίες" της δημοκρατικής νομενκλατούρας και πανάκριβες, φουτουριστικές, πεζογέφυρες που κατέληγαν σε ...ακάλυπτους χώρους πολυκατοικιών, πλουτίζοντας τους υψηλόβαθμους "αντίφα" εκείνης της εποχής, σαθρής, όπως όλες οι "μεταποληστευτικές" εποχές της αθλίας δημοκρατίας.
Από τότε η "ιθαγενής κακοτεχνία" ως πολιτιστική ντροπή ενός λαού απαίδευτου και κακαίσθητου, έδειχνε να έχει αντικαταστήσει την Τέχνη με φυσικό αυτουργό ένα "κράτος" του οποίου η μόνη δύναμη ήσαν οι ...παρακρατικές δομές που δημοκρατικότατα και αντιφασιστικότατα "έστησε" ώστε να γαντζώνεται, ακροβατώντας, στην εξουσία.
Κι από εκείνη την "φαιδρά" όπως και παραμένει, εποχή καταλάβαμε ότι, ο,τιδήποτε αφορά στην Τέχνη της κοινωνίας των γραικύλων, θα παραπαίει μεταξύ ανθυποβαλκανογυφτιάς και queer ανωμαλοτεχνίας! Κι αυτά συναντήσαμε όσο προσπαθούμε να οργανωθούμε για την υλοποίηση της ταινίας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" όπου είχαμε την κακοτυχία να πέσουμε επάνω σε βαρύγδουπες "εταιρείες παραγωγής" (προαγωγής...) εκ των οποίων η μία παρουσίασε ...τραβεστοποιημένο τον "Ιερό Λόχο" των Θηβαίων, η άλλη μας ενημέρωσε ότι ψάχνει προς υλοποίηση ένα ...gay σενάριο με δυνατά αγόρια, η τρίτη μας προειδοποίησε ότι δεν θέλει εθνικά σενάρια γιατί παραπέμπουν σε χούντες κλπ κλπ. Κι αφού οι θεοί μας προστάτευσαν από δίποδα απορρίμματα και τις κακοτοπιές της woke κακαισθησίας των "τεχν-υπανθρώπων" της πιάτσας, απόψε ανασχεδιάσαμε ρεαλιστικά με τον εξαιρετικό μας Σκηνοθέτη Καλλίμαχο την επέκεινα πορεία της υλοποιήσεως της ταινίας μας κι ανακαλύψαμε ότι μπορούμε να την διαχειριστούμε πολύ καλύτερα και, κυρίως, πολύ καλλιτεχνικότερα απ΄ ό,τι οι αγοραίοι κακότεχνοι θα μπορούσαν.
Ωραίες ιδέες και λυσιτελείς, κατόπιν ώριμης έρευνας και "ψηλαφίσεως" μιας περιρρέουσας σαθρής πραγματικότητος η οποία έχει χάσει κάθε σχέση με την Τέχνη, μας οδηγούν πλέον ακόμη σταθερότερα προς το όραμα του αφιερώματός μας στον Έλληνα λόγιο και πολεμιστή του οποίου την μνήμη τιμούμε! Και συνεχίζουμε!...
