ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Όπου συμπίπτει ένας ιδανικός Εκπαιδευτής να συνεργάζεται με έναν ιδανικό σχολικό Ίππο τότε, το μάθημα Ιππασίας αναδεικνύεται σε ιδανικό!

     Αυτό επαληθεύεται και στην τελευταία εκπαιδευτικήν ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με ωφελημένη την νεαρή μαθήτρια του επικεφαλής της τοπικής Σχολής, Εκπαιδευτή Αθανασίου Ψωρομύτη.

     Και δεν χρειάζονται πολλά για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει "ιδανικός σχολικός Ίππος" με το οπτικο-ακουστικό υλικό και αυτής της ημερίδος να μιλά από μόνο του για έναν Ίππο ηρεμότατο οποίος, χωρίς κανέναν έλεγχο και καταναγκασμό, αφήνει τη μαθήτριά του να αναπτύξει την σχέση της μαζύ του και να κατανοήσει την αγαθή φύση κάποιων πλασμάτων που μπορεί να τρομάζουν με τον όγκο και την δύναμή τους.

     Θα μπορούσαμε δε, μετά λόγου γνώσεως, να πούμε ότι αυτή η υπέρβαση του φόβου έναντι του "υπερτέρου" σε αυτή την παιδική ηλικία είναι ένα μεγάλο παιδαγωγικό όφελος που διαμορφώνει έναν χαρακτήρα έτοιμο να αντιμετωπίσει με θάρρος τη ζωή!

     Γι αυτό και οι γονείς που επιλέγουν την Ιππασία όχι, απλώς, ως ένα διασκεδαστικό ή αθλητικό "μέσον απασχολήσεως" των παιδιών τους αλλά ως μία παιδαγωγική και ψυχο-σωμασκητική διαδικασία, είναι άξιοι συγχαρητηρίων για την επιλογή τους.

     Τέλος, εδώ είναι που ο μέλλων πολίτης μαθαίνει να γίνεται "ηγέτης" και όχι "εξουσιαστής", μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον που διδάσκει και τους κανόνες της Αισθητικής άνευ της οποίας δεν επιτυγχάνεται ουσιαστική Παιδεία ψυχής! Και, ίσως, αυτό είναι το σημαντικότερο... 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

 ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ 

ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Στο τέταρτο μέρος της παραστατικής αναλύσεως του βιβλίου του Εugen Herrigel «Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» θα διασταυρωθούμε με μια πολύ σημαντική παράμετρο της Ιαπωνικής Τοξοβολίας: την Παιδαγωγική στην διδασκαλία της και την αξιοπρόσεκτη συσχέτισή τους κατά την «μετάδοση» της τέχνης της Τοξοβολίας από τους Ιάπωνες. Αναφερόμενος στον τρόπο της διδασκαλίας που ο ίδιος δέχθηκε, ο Eugen Herrigel επισημαίνει την τακτική του Δασκάλου του Kenzo Awa περισσότερο ως παιδαγωγού και όχι ως απλού διδάσκοντος, ελαχιστοποιώντας τις διορθωτικές παρεμβάσεις προς τον μαθητή, ωθώντας τον να συνειδητοποιεί πρώτος τα λάθη και τις αδυναμίες του και κατόπιν να παρεμβαίνει προς οριστικοποίηση της διορθώσεως.  Και, πράγματι, αυτός κρίνεται και ο παιδαγωγικότερος τρόπος διδασκαλίας ο οποίος, κατ΄ αρχήν, επιδεικνύει σεβασμό προς το πρόσωπο του διδασκομένου ο οποίος αναγνωρίζεται ως αυτάρκης κρίσεως, ενώ δεν επιπροσθέτει δυσβάστακτα «φορτία» οδηγιών στον μαθητή βιάζοντάς τον να τα συγκρατεί και να εφαρμόζει με όσες επιβαρυντικές συνέπειες στην διανοητική κόπωση και την συνεπακόλουθη δυσφορία έναντι του μαθήματος.

Εugen Herrigel

     Την Κυριακή, 27η Νοεμβρίου 2022, στις 16:00 μ.μ. και στην έδρα της Ομάδος, καλούνται τα Μέλη των «Ελλήνων Κενταύρων» στην τέταρτην ημερίδα διδασκαλίας της αναλύσεως του έργου "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" του Eugen Herrigel, το οποίο εντάσσεται στον κύκλο των, υποχρεωτικής παρακολουθήσεως, μαθημάτων για όλους τους μαθητές μας, όπως έχει αναγγελθεί από 22ας Ιουνίου 2022. Την ανάλυση του έργου θα υλοποιήσει ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης.

ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ "ΚΑΛΑ"

 Το αρχικό ιδρυτικό όραμα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξε, πρωτίστως, παιδαγωγικό με έμφαση στην αγωγή της ψυχής επί τα βελτίω. Και αυτό το "επί τα βελτίω", κατά τον εμπειρικό προσανατολισμό του Ιδρυτή της, σημαίνει επαύξηση της γενναιότητος διότι μόνον οι γενναίοι είναι και ευγενείς, με την ευγένεια της ψυχής θεμέλιο χρηστότητος χαρακτήρος. Όμως, αυτό σημαίνει σοβαρότητα ασκήσεως και η σοβαρότητα, δυστυχώς, ενώ αναπτύσσει το, ουσιαστικώς, "ευ ζειν", περιορίζει το ..."διασκεδάζειν"!

     Με αυτό το σκεπτικό, τον Σεπτέμβριο του 2018, κατά την έναρξη της τότε Προπονητικής Περιόδου, ο Ιδρυτής της Ομάδος ανεκοίνωσε στα Μέλη της ότι, πλέον, παραμερίζουμε το "περνάμε καλά" και στη θέση του υιοθετούμε το 'περνάμε ωφέλιμα"! Και τότε κάποιοι "τρόμαξαν" και, ευλόγως, απεχώρησαν από μία Ομάδα στην οποία θα ήθελαν να περνούν "καλά"...

     Γνωστή στους επαίοντες η μεγάλη αναθεώρηση του  Maurice Béjart ο οποίος, σε κάποια στιγμή κορυφώσεως του έργου του, εδήλωσε ότι η Σχολή του, πλέον, είναι "πολεμική" και όχι "ειρηνική" ... Αυτό στην σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" χαρακτηρίζει την αφετηρία της "κοσμοθεωρίας" της, κάτι που σημαίνει και την σοβαρότητα της παιδαγωγικότητος στην οποία προσβλέπει. 

     Έχοντας κατά νου την άυλη ωφέλεια της ψυχής, λοιπόν, εκείνο τον Σεπτέμβριο του 2018 υποβαθμίσαμε το "καλά" και αναβαθμίσαμε το "ωφέλιμα", σήμερα όμως και με την λήξη της διήμερης εκπαιδευτικής ημερίδος στην Χαλκίδα που μόλις ολοκληρώθηκε και για την οποία θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση, διαπιστώνουμε ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι σε θέση να ισορροπούν το "ωφέλιμα" με το "καλά" οδηγούμενοι σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα.

     Αυτό διαπιστώσαμε από την διαχείριση του χρόνου και των δραστηριοτήτων τους στο διήμερο της Χαλκίδος των Μελών μας που έλαβαν μέρος.

     Και διαπιστώσαμε, ότι εξίσου ευτυχή με τα Μέλη μας, ήσαν γύρω τους ακόμη και τα ζώα.

     Ένα τεκμήριο πραγματικής προόδου στην προσαρμοστικότητα την οποία απαιτεί η ανέλιξη χαρακτήρων η όλη λειτουργία της Ομάδος μας και τα αποτελέσματα ορατά στα πρόσωπα των "Ελλήνων Κενταύρων"! 

ΣΕ ΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ & ΗΜΙΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ

     Όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο (2019) ο μόλις ένδεκα χρόνων Χάρης, ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην Έφιππη Τοξοβολία, άκουσε από τον Εκπαιδευτή όλα τα απαραίτητα "βασικά" κατά το ισχύον "πρωτόκολλο" που τηρείται στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια και η πρόοδος των μαθητών στα μαθήματά τους. Και από τότε, ο Εκπαιδευτής του δεν χρειάστηκε να επανέλθει διότι ο Χάρης σε κάθε μάθημά του τηρεί κατά γράμμα τα όσα άκουσε εντυπωσιάζοντας για την συνέπειά του και την αυτοπειθαρχία του.

     Ο Χάρης είναι παιδί, ούτε καν έφηβος, φοιτά στο σχολείο του και καθημερινώς, πλην Πέμπτης, ιππεύει δύο ή και περισσότερους Ίππους σε μία διαρκή πρωταθλητική εκπαίδευση Έφιππης Τοξοβολίας και Υπερπηδήσεως Εμποδίων. Καθημερινώς πρωί και απόγευμα ακολουθεί ένα σκληρό εκπαιδευτικό πρόγραμμα διατηρώντας το κέφι και το χαμόγελό του και ουδέποτε ακούστηκε να δηλώνει απρόθυμος ή ...κουρασμένος.

     Σήμερα, αφού αφίππευσε ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων, ετοιμάζονταν για ένα ειδικό πρόγραμμα Ιππικής Δεξιοτεχνίας, πριν ολοκληρώσει την ημερήσια εκπαίδευσή του με μάθημα Έφιππης Τοξοβολίας. Ωστόσο σε ένα ολιγόλεπτο διάκενο δεν αρνήθηκε να μυήσει στην Τοξοβολία, μαζύ με Συνασκούμενό του, δύο φίλες της Ομάδος μας και ο φακός τον συνέλαβε να περιμένει αμίλητος, υπομονητικός και ευγενέστατος τους Συνασκουμένους του να ολοκληρώσουν τις τοξεύσεις τους, ιστάμενος σε στάση ΠΡΟΣΟΧΗΣ (2) με το Τόξο του ΥΠΟ ΜΑΛΗΣ (1) όπως τον περασμένο Σεπτέμβριο του είχε υποδείξει ο Εκπαιδευτής του! 

     Ναι, μέσα σε μία παρακμιακή κοινωνία της οποίας τα παιδιά αποδομούν τη ζωή τους παράγοντας ασκήμια και βαρβαρότητα, υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως ο Χάρης που διαιωνίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με αισθητική βίου και αυτοπειθαρχία! Σ'  αυτή την ηθικώς χρεωκοπημένη κοινωνία της οποία οι πρώτοι ένοχοι είναι οι ίδιοι οι θεσμοί της και ο σαθρός "Πολιτισμός" τον οποίο παράγει!

     Σε μιαν εκφυλισμένη κοινωνία χαώδους αναρχίας και διαστροφικότητος, όπου τα παιδιά των ηλιθίων αβανταδόρων του κοινουβουλευτικού διαφθορείου οδηγούνται αγεληδόν από ψυχοπαθείς "ιστρούχτορες" ολοένα και κοντύτερα στην ασκήμια, τη αρρώστεια και στο έγκλημα(!) με το οποίον έγκλημα επιχειρείται συστηματικώς η εξοικείωση της παιδικής ψυχής ώστε η ηλικιακή "ωρίμανση"  των δημοκρατικών και αντιφασιστών πολιτών να τους βρει τέλεια κτήνη, όπως το σύστημα τους θέλει!

     Αλλά εντελώς αντίθετος είναι ο κανόνας παιδαγωγικής στους "Έλληνες Κενταύρους" στους οποίους διδάσκεται η φυσιοκεντρική υγεία των χαρακτήρων, όπου οι νεαροί μαθητές ίστανται σε στάση "προσοχής", ώστε στον, πρεσβύτερο, Εκπαιδευτή να συγχωρούνται ελάχιστες στιγμές ...ημιαναπαύσεως και μόνον!

 ΤΟ ΠΡΟΝΗΠΙΟ - ΜΕΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΗΣ

    To να πηγαίνεις στα "προνήπια" αλλά να μπορείς να παρακολουθείς ισότιμα με τους "μεγάλους" επί δέκα συνεχείς ώρες το απαιτητικότατο πρόγραμμα μιας Ομάδος εφίππων Πολεμικών Τεχνών δεν είναι, απλώς, ένα ηλικιακό επίτευγμα αλλά ένα παιδαγωγικό θαύμα.

     Κι αυτό το παιδαγωγικό θαύμα το έχει καταφέρει η Μητέρα του μικρού Αχιλλέα ο οποίος αποτελεί δραστήριο όσο και ικανότατο Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων", παρά τη νηπιακή ηλικία του.

     Και καταφέρνει πάντα να ανταποκρίνεται, όπως και οι μεγάλοι, στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις της Ομάδος στην οποία, η Μητέρα του τον εμπιστεύθηκε.

     Συμμετέχοντας χαμογελαστός σε όλες τις εκπαιδεύσεις της Ομάδος και χωρίς να υστερεί διόλου σε επιδόσεις, ο μικρός Αχιλλέας, γυμνάζει το σώμα όσο λίγα παιδιά της ηλικίας του, αλλά αυτό είναι μόνον το "πρόστωον"  του μεγάλου οφέλους από την συμμετοχή του στους "Έλληνες Κενταύρους".

     Η συστηματική πνευματική άσκηση μέσα από ένα σύνθετο και δυναμικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα όπως αυτό των "Ελλήνων Κενταύρων" και, κυρίως, η ανάπτυξη της Πολεμικής Αρετής του μέλλοντος Πολίτη, είναι η πραγματικά μεγάλη ευεργεσία.

     O Aχιλλέας, πλέον, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως και όλα τα ενήλικα Μέλη της Ομάδος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

     Υπό την επίβλεψη του Αρχηγού και των Εκπαιδευτών της Ομάδος, ο Αχιλλέας αντιμετωπίζεται όχι ως ανεύθυνο και υπερπροστατευόμενο "παιδί", αλλά ως υπεύθυνος μελλοντικός Πολίτης ο οποίος θα βασίσει την βιωτή του στην αυτοπειθαρχία και την αποτελεσματικότητα, "μονοπάτια" που απεχθάνονται οι σύγχρονοι "πουθενάδες μπαχαλάκηδες". Διότι ο Αχιλλέας προορίζεται να τιμήσει τη ζωή και όχι να την ευτελίσει.

     Κατά την τελευταία ομαδική Προπόνηση ο Αχιλλέας, υπό την διδασκαλία του Αρχηγού της Ομάδος μας Κωνσταντίνου, κατάφερε να τοξεύσει και να καταρρίψει δύο ιπτάμενους στόχους τοξεύοντας με βέλη από την φαρέτρα των "μεγάλων" τα οποία στη φωτογραφία δείχνουν μεγαλύτερα από το ...μπόι του...

     Εμείς, ευχόμαστε στον μικρό Αχιλλέα πάντα να τοξεύει στο κέντρο των στόχων του και είμαστε βέβαιοι ότι αυτό θα το καταφέρνει με την Παιδεία και την αγωγή που του δίνουν οι αγαπημένοι Γονείς του.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΩΝΤΑΣ, ΚΑΤΑ ...ΦΥΣΗ

     Η αποτυχία των δυτικών -και όχι μόνον- Κοινωνιών έγκειται στην αποτυχία της Παιδαγωγικής τους, μιας "Παιδαγωγικής" στείρα ανθρωποκεντρικής η οποία αρνείται την Πολεμική Αρετή ως κεντρικό άξονα επιβιώσεως, υποκαθιστώντας την με φρούδες πασιφιστικές ονειρώξεις "πασπαλισμένες" με ενθαρρυνόμενη και υποβοηθούμενη ...ηλιθιότητα.

     Έτσι, ένα σημερινό δεκαπεντάχρονο χρειάζεται "γονική συναίνεση" για να παρακολουθήσει μια τηλεοπτική ταινία αλλά, στην ίδια ηλικία μπορεί άνευ συναινέσεως του οιουδήποτε να αλλάξει το ...φύλο του. Ο στραγγαλιστικός έλεγχος των μαζών από τους συστημικούς "διανομείς" της, δήθεν, ευημερίας τους, προϋποθέτει την αντικατάσταση της κατά Φύση Παιδαγωγικής από μία χειραγώγηση καμουφλαρισμένη με το απατηλό "λούστρο" μιας δήθεν "ευζωίας" η οποία αποτελεί την συνισταμένη ενός ολέθριου αποφυσικισμού.

     Στην Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων" μπορεί το κυρίως αντικείμενο να είναι η διδασκαλία μιας αρχέγονης, ιππικής Πολεμικής Τέχνης, όμως, με αυτήν ως "εφαλτήριο", επιδιώκεται ο παιδαγωγικός εκφυσικισμός των χαρακτήρων των Μελών μας και η επαναχάραξη ενός παιδαγωγικού προσανατολισμού αποκαταστατικού [στο μέτρο των δυνατοτήτων μας] του οικτρού αποτελέσματος της αντιφυσικής μαζικής "Παιδαγωγικής" η οποία στιγματίζει την εποχή μας.

     Διδασκόμενοι τον σεβασμό της ζωής, δια της κατανοήσεως της σημασίας του Πολέμου ως απευκταίου αποτελέσματος αδυναμίας συνεννοήσεως των ανθρώπων, εκπαιδευόμαστε στη χρήση του Τόξου ως παραμέτρου του "Si vis pacem, para bellum", μέσα σε ένα εντελώς φυσικό περιβάλλον που αναδεικνύει την σχέση του Ανθρώπου με τη Φύση.

     Και τα Μέλη μας, κυρίως τα έχοντα γονικήν ιδιότητα (αν και αυτή την ιδιότητα την αισθανόμεθα όλοι, ακόμη και οι μη έχοντες δικά μας παιδιά) θεωρούμε ότι όλοι ανεξαιρέτως, ενήλικες και ανήλικοι, άνδρες και γυναίκες, αρχάριοι και προχωρημένοι, αποτελούμε μια ολιγάριθμη Κοινωνία υποχρέων προς ορθή παιδαγώγηση εαυτών και παιδιών, κάτι που εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας συνάσκηση.

     Παραδείγματα γονέων-Παιδαγωγών πάμπολλα στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".

     "Σπαρτιάτισσα" από το ...Καζακστάν η Χρυσούλα, δεν διαπρέπει απλώς στην Έφιππη Τοξοβολία αλλά και στα οικογενειακά και επαγγελματικά καθήκοντά της, όπου κι αν βρεθεί. Ο υγιής και δημιουργικός χαρακτήρας δεν αποτελεί τοπικιστικό "μονοπώλιο" κανενός λαού αλλά γονιδιακή ιδιότητα εντοπιζόμενη, ξεχωριστά, στα άτομα.

     Δεν την βλέπουμε κάτω από τα σεσουάρ των κομμωτηρίων να ξοδεύει χρόνο επικαλούμενη "άγχος" και "ανία" όπως συνηθίζει ο κανόνας των ομοφύλων της σήμερα, αλλά την βλέπουμε να ασκείται με το βρέφος της στην αγκαλιά ακόμη και πάνω στον Ίππο.

     Η Χρυσούλα μεγαλώνει το παιδί της έχοντάς το δίπλα της ακόμη και στη Γραμμή Βολής, αφιερώνοντάς του, στοργικά, την προσοχή της ώστε να του μεταλαμπαδεύσει την δική της αγάπη για την Τοξοβολία που βοηθά το άτομο στην αυτοσυγκέντρωση και, έτσι, στην ευστοχία του καθημερινού βίου.

     "Σπαρτιάτισσα" από το ...Μεσολόγγι και η Αμαλία μας. Μητέρα σπουδαία που και αυτή δεν αφήνει το παιδί της ούτε για μια στιγμή μακρυά από όσα επέλεξε ως ωφέλιμα κι ευχάριστα για την ίδια, δηλαδή, την Έφιππη Τοξοβολία και τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες.

     Και η Αμαλία μας δεν "παρκάρει" το παιδί της ανεξέλεγκτο από την επίβλεψή της και την απολαμβάνουμε να το φέρνει μαζύ της σε κάθε Προπόνησή της, σε κάθε δράση της, μέσα στην Ομάδα, δείχνοντάς του το, κατά Φύση, "μονοπάτι".

     Κι έτσι, ο νεαρός βλαστός της αγαπημένης Συνασκουμένης μας κάθε φορά που βρίσκεται ανάμεσά μας, ανακατευθύνεται σε υγιείς "ορίζοντες" μέσω της φυσικής παιδαγωγικής "ατραπού", απολαμβάνοντας την αγκαλιά όλων μας.

     Και ενώ όλα αυτά τα κατά Φύση συμβαίνουν στη ολιγάριθμη κοινωνία των "Ελλήνων Κενταύρων", στην ευρύτερη και πολυάριθμη σπαρασσόμενη κοινωνία των εκατομμυρίων αποφυσικοποιημένων ανθρώπων των τσιμεντουπόλεων η "Παιδαγωγική" είναι ..παρά Φύση. Εκεί, οι μάνες "παρκάρουν" τα παιδιά τους σε "παιδικούς σταθμούς" για ...baby-"parking", όπου οι Ίπποι, ναι, αυτά τα ΕΜΒΙΑ πλάσματα, εκλαμβάνονται ως ...τελάρα ζωγραφικής για να χαράξουν πάνω στα σώματά τους οι νεαροί βλαστοί τις μουτζουρογραφίες τις οποίες οι "ιστρούχτορες" τους υπαγορεύουν ως ..."τέχνη", όπως στον παιδικό "σταθμό" της Θεσσαλονίκης με το όνομα "Κοπερτί", του οποίου ο διευθυντής Τάσος Γλατζής, είχε το θράσος να αποπειραθεί να δικαιολογήσει την κακοποίηση των Ίππων, εξορκίζοντάς την ως ..."θεραπευτικό πρόγραμμα". Και θα θέλαμε πολύ να δούμε τις αντιδράσεις του κάθε αγύρτη διαστροφέα ψυχών και χαρακτήρων αν του ζητούσαμε να σταθεί μπροστά στα πινέλα μας να του ζωγραφίσουμε τη πλάτη...

     Η κτηνωδία της αποφυσικοποιημένης κοινωνίας των διεστραμμένων, επιχειρεί με διάφορα προσχήματα να "στοκάρει" την κενότητά της μη διστάζοντας να "σερβίρει" και ως τελάρα ζωγραφικής σώματα ζωντανών Ίππων υπό τον "φερετζέ" μιας ύπουλης και απάνθρωπης "Παιδαγωγικής" η οποία ευτελίζει την ζωή και την ίδια την Φύση.

     Καθένας είναι ελεύθερος να διαλέξει ό,τι επιθυμεί σε μία διαστροφικώς λειτουργούσα κοινωνία, όπου το έμβιον [ζώον] θεωρείται ..."κτήμα" του ανθρώπου από τον ίδιο τον "νόμο" και στην οποία οι λέξεις "Ιππαγωγός" και "Κυναγωγός" είναι άγνωστες, αντικαθιστώμενες από την αισχρή λέξη "ιδιοκτήτης". Στην ίδια κοινωνία όπου τα ναρκωτικά, είτε υπό την μορφή "ουσιών", είτε υπό την μορφή αντιφυσικών "ιδεολογημάτων"  γεμίζουν τα πεζοδρόμια με αποτρόπαιες φιλελεύθερες εικόνες...

    Εμείς, επιμένουμε στην Παιδαγωγική κατά Φύση και θα επιμένουμε, προσηλωμένοι στο συμφέρον της ατομικής και ομαδικής υγείας της ολιγάριθμης, μεν, αλλά φυσικότατης δε κοινωνίας που διαμορφώσαμε εν μέσω των αυτοχείρων που μας περιβάλλουν.