ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

     O 13χρονος Ορφέας ο οποίος έφθασε στην Ομάδα μας συνοδευόμενος από την ευγενέστατη Μητέρα του υπήρξε για μας μια ευκαιρία θυμού για τις γενιές που προηγήθηκαν και αφήνουν σ΄ αυτό το παιδί έναν "κόσμο" πολύ κατώτερο εκείνου που του αξίζει. Και, δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που θυμώνουμε με αυτό το δόλιο "χρησιδάνειο" από τους παρερχομένους ενός "κόσμου" που δικαιούνται οι επερχόμενοι, παρατηρώντας τα παιδιά τα οποία υποδεχόμαστε στην Ομάδα μας να διαθέτουν, κυρίως, πνευματικές ικανότητες που γρήγορα κινδυνεύουν να "εξαχνωθούν" σε ένα, περιβάλλον, υπελικτικό κοινωνικό "χωνευτήρι".

     Με εντολή του Αρχηγού της Ομάδος, ο Ιδρυτής της ανέλαβε την μύηση στην Παραδοσιακή Τοξοβολία του νεοφερμένου Ορφέως και αυτός ήταν ο δεύτερος Ορφέας στη ζωή του Ιδρυτή. Το ίδιο ευφυής με τον πρώτο, το ίδιο πειθαρχημένος με τον πρώτο, το ίδιο αυτοσυγκεντρωμένος με τον πρώτο, το ίδιο ευγενής με τον πρώτο, το ίδιο μαχητικός με τον πρώτο, το ίδιο κοινωνικός με τον πρώτο. Λες να το έχει το ...όνομα;...

     Ο Ορφέας αντιμετωπίσθηκε εξ αρχής στρατιωτικά, με την αυστηρότητα της μυήσεως ενός ενήλικος και χωρίς καμία "εκ-παιδικοποίηση" της διδασκαλίας αλλά με τον Εκπαιδευτή σε ετοιμότητα ...χαλαρώσεως εάν αυτή εκρίνετο απαραίτητη και, όχι, δεν κρίθηκε. Καμία αποβλακωτική εκλαίκευση ή "εκ-νεανικοποίηση" της διδασκαλίας δεν απαιτήθηκε με τον νεαρό εκπαιδευόμενο να αντιλαμβάνεται πλήρως και την γλώσσα και, κυρίως, το πνεύμα μιας τόσο εξειδικευμένης δυναμικής διδασκαλίας. Ο Ορφέας ούτε για μια στιγμή δεν επέδειξε κόπωση ή διάθεση χαλαρώσεως της διδασκαλίας η οποία, όπως προβλέπει το περιεχόμενό της, είχε πολλές παραμέτρους γεωμετρίας του σώματος, χειριστικών διαδικασιών, στοχαστικής αναλύσεως, κατανοήσεως ζωτικών μέτρων ασφαλείας, αφομοιώσεως τυπικών προσεγγίσεων, κλπ κλπ. Όλα τούτα για τον Ορφέα ήσαν υπόθεση, χρονομετρημένων, δέκα λεπτών και τοξεύσεως έντεκα βελών.

     Όταν ο Ορφέας οδηγήθηκε στην Γραμμή Βολής για να συνεχίσει με τους υπολοίπους Συνασκουμένους την προγραμματισμένη Προπόνηση, ο Αρχηγός Βολής ρώτησε με εύλογην απορία τον Εκπαιδευτή του Ορφέως εάν ο νεαρτός ήταν ...έτοιμος μη πιστεύοντας ότι ο 13χρονος, όντως, ήταν. Και μετά την διαβεβαίωση του Εκπαιδευτή, ο Αρχηγός Βολής τον απεδέχθη στην Γραμμή Βολής και ο Ορφέας συνέχισε με τους υπολοίπους προχωρημένους σαν να τόξευε μαζύ τους για ...χρόνια.    

     Το ίδιο ενθουσιασμένος με τον Ορφέα ήταν και ο Εκπαιδευτής Σπαθασκίας την οποία ο 13χρονος παρηκολούθησε ...ακούραστος έχοντας ολοκληρώσει με άνεση την προηγηθείσα Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

    Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε για τα παιδιά μας και πόσος σκεπτικισμός θα πρέπει να μας βαραίνει για τα δικά μας "πεπραγμένα"... Πάντως, στους "Έλληνες Κενταύρους"  οι επιτελείς έχουν επίγνωση...

 ΤΟ ΠΡΟΝΗΠΙΟ - ΜΕΛΛΩΝ ΠΟΛΙΤΗΣ

    To να πηγαίνεις στα "προνήπια" αλλά να μπορείς να παρακολουθείς ισότιμα με τους "μεγάλους" επί δέκα συνεχείς ώρες το απαιτητικότατο πρόγραμμα μιας Ομάδος εφίππων Πολεμικών Τεχνών δεν είναι, απλώς, ένα ηλικιακό επίτευγμα αλλά ένα παιδαγωγικό θαύμα.

     Κι αυτό το παιδαγωγικό θαύμα το έχει καταφέρει η Μητέρα του μικρού Αχιλλέα ο οποίος αποτελεί δραστήριο όσο και ικανότατο Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων", παρά τη νηπιακή ηλικία του.

     Και καταφέρνει πάντα να ανταποκρίνεται, όπως και οι μεγάλοι, στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις της Ομάδος στην οποία, η Μητέρα του τον εμπιστεύθηκε.

     Συμμετέχοντας χαμογελαστός σε όλες τις εκπαιδεύσεις της Ομάδος και χωρίς να υστερεί διόλου σε επιδόσεις, ο μικρός Αχιλλέας, γυμνάζει το σώμα όσο λίγα παιδιά της ηλικίας του, αλλά αυτό είναι μόνον το "πρόστωον"  του μεγάλου οφέλους από την συμμετοχή του στους "Έλληνες Κενταύρους".

     Η συστηματική πνευματική άσκηση μέσα από ένα σύνθετο και δυναμικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα όπως αυτό των "Ελλήνων Κενταύρων" και, κυρίως, η ανάπτυξη της Πολεμικής Αρετής του μέλλοντος Πολίτη, είναι η πραγματικά μεγάλη ευεργεσία.

     O Aχιλλέας, πλέον, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως και όλα τα ενήλικα Μέλη της Ομάδος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

     Υπό την επίβλεψη του Αρχηγού και των Εκπαιδευτών της Ομάδος, ο Αχιλλέας αντιμετωπίζεται όχι ως ανεύθυνο και υπερπροστατευόμενο "παιδί", αλλά ως υπεύθυνος μελλοντικός Πολίτης ο οποίος θα βασίσει την βιωτή του στην αυτοπειθαρχία και την αποτελεσματικότητα, "μονοπάτια" που απεχθάνονται οι σύγχρονοι "πουθενάδες μπαχαλάκηδες". Διότι ο Αχιλλέας προορίζεται να τιμήσει τη ζωή και όχι να την ευτελίσει.

     Κατά την τελευταία ομαδική Προπόνηση ο Αχιλλέας, υπό την διδασκαλία του Αρχηγού της Ομάδος μας Κωνσταντίνου, κατάφερε να τοξεύσει και να καταρρίψει δύο ιπτάμενους στόχους τοξεύοντας με βέλη από την φαρέτρα των "μεγάλων" τα οποία στη φωτογραφία δείχνουν μεγαλύτερα από το ...μπόι του...

     Εμείς, ευχόμαστε στον μικρό Αχιλλέα πάντα να τοξεύει στο κέντρο των στόχων του και είμαστε βέβαιοι ότι αυτό θα το καταφέρνει με την Παιδεία και την αγωγή που του δίνουν οι αγαπημένοι Γονείς του.