ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΟΤΑΝ Ο ΤΑΠΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ...ΚΕΝΤΗΜΑ

     Η πλήρης και συστηματική αξιοποίηση των ατομικών προσδοκιών αλλά και εμπειριών του Εκπαιδευτή αντανακλάται στον εκπαιδευόμενο και στην πρόοδό του! Κι ενώ οι εμπειρίες του Εκπαιδευτή μπορούν να επενδυθούν ακόμη και εξ ολοκλήρου στον εκπαιδευόμενο, οι προσδοκίες του δεν είναι πάντα υλοποιήσιμες, εξαρτώμενες από άλλους παράγοντες πέραν των δυνατοτήτων του. Προσφάτως, σε μία συζήτηση με έναν εξαιρετικό Δάσκαλο χορού και χορογράφο  με τον οποίο οι "Έλληνες Κένταυροι" συνεργάζονται στο θεατρικό πεδίο, τον ακούσαμε να μας λέγει πόσο προσδοκά να διαμορφώσει ενάρετους χαρακτήρες στους μαθητές του και αναλογισθήκαμε το πόσον ευσεβής ήταν ο πόθος του πλην, ανεξάρτητος των αγαθών οραμάτων του... Σε κάθε περίπτωση, ας αρκούμεθα στις εμπειρίες του Εκπαιδευτή προκειμένου οι εκπαιδευόμενοί του να ωφελούνται από αυτές και να προοδεύουν επί του εκπαιδευτικού τους αντικειμένου. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα μας, ανασύραμε από τις προσωπικές μας εκπαιδευτικές εμπειρίες στο  Malbork (Marienburg) κάποιες καθοριστικές "οδηγίες" προς ..."ναυτιλλομένους" ...εφίππων εφαρμογών, ώστε οι δύο σημερινοί μας εκπαιδευόμενοι να προοδεύσουν. Αλήθεια, σε τι μπορεί να συνεισφέρει στην ουσιαστικότερη εκπαίδευση στο Ιππικό Θέατρο και στην Έφιππη Τοξοβολία η σπουδή του ενσταυλισμού και της εκπαιδεύσεως Ίππων και Ιππέων "εν κλειστώ και παραβύστω", όπως σε ένα 

φρουριακό περιβάλλον παρόμοιο με αυτό της έδρας των Τευτόνων Ιπποτών της Βαλτικής;  Πόσο ωφέλιμα, λοιπόν, για την εκπαίδευση δυο συγχρόνων Εφιπποτοξοτών θα ήσαν τα εξαγόμενα από την μελέτη των συνθηκών εκπαιδεύσεως των Ίππων και των Ιππέων των Τευτόνων Ιπποτών στο κάστρο του Malbork αλλά και πόσο εφαρμόσιμα θα μπορούσα να είναι αυτά σε ένα εντελώς διαφορετικό εκπαιδευτικό περιβάλλον; Kι όμως, ενώ η ρήση του Ηρακλείτου "“τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν” παραμένει ως ορισμός της εξελίξεως, η Ιστορία εμμένει σε επαναλήψεις ή και στασιμότητες σε κάποια πεδία που επισύρουν την προσοχή μας αλλά και την απορία μας! Ας επιτρέψουμε, λοιπόν, στην έκταση του εκπαιδευτικού πεδίου αλλά και στο είδος της επιφανείας του εδάφους του να αντλήσουμε ωφέλιμες ασκήσεις για τους συγχρόνους εκπαιδευομένους μας. 

Διότι, πίσω στο Malbork (όπως και στην Lipica ή στο Balatonfenyves) η ίππευση μέσα σε κλειστούς χώρους και πίσω από βαρειές πόρτες, μεταβάλλει τον βαρύτιμο "τάπητα" της Ιππικής σε πολύτιμο, λεπτό, κέντημα το οποίο είναι ο "καμβάς" της εξιδανικεύσεως της έφιππης χρήσεως των αγχεμάχων και, εν γένει, όπλων που αποτελούν αναπόσπαστα μέρη του εφίππου μαχητή. "Βελονιά" ...λεπτή, λοιπόν, σήμερα, με τις χαμηλές θερμοκρασιακές συνθήκες να μας θυμίζουν τα τρία εκπαιδευτικά ταξίδια στην έδρα των Τευτόνων Ιπποτών αλλά, μέχρις εδώ! Οι υπόλοιπες ισχύουσες για σήμερα συνθήκες μόνον κατά προσομοίωση "εκείνων" νοούνται, μόνον ως εκπαιδευτική εικοτολογία η οποία, όμως, άγει στο αυτό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Ας "ξεκλειδώσουμε", λοιπόν, τις εμπειρίες και τα εξαγόμενα...

     Σαν "τι", λοιπόν, αρετές, θα έπρεπε να χαρακτήριζαν τους Ίππους που ήσαν εξαναγκασμένοι να ενσταυλίζονται σε ένα φρουριακό περιβάλλον όπως αυτό του Malbork, αρετές προς τι οποίες θα έπρεπε να κατατείνει και η εκπαίδευση των ιδίων αλλά και των Ιππέων τους? Εν αρχή ην το κλειστό και παράβυστον περιβάλλον τους! Αυτό το ιδιαίτερο περιβάλλον με τα στενά περάσματα, συχνά επικλινή και χιονοσκέπαστα που τα έκαναν ιδιαιτέρως ολισθηρά για τα πέλματα των εύσωμων Ίππων (συχνά κατάφρακτων) και των, ομοίως, Ιππέων τους 

     Κι αυτά απαιτούσαν καλήν επαφή με τις ηνίες κατά την διάρκεια της κινήσεως στους εσωτερικούς χώρους του κάστρου προς αντιμετώπιση της ολισθηρότητος, κάτι που εν συνεχεία συμπλήρωσαν οι "βίδες" που προσθέταμε καθημερινώς στην πετάλωση κάθε πρωί που ξεκινούσαμε την ίππευση. Ωστόσο η επαφή με τον Ίππο μέσω των ηνιών...

     
     Επιπλέον, η κίνηση σε κλειστό περιβάλλον, η προσπέλαση θυρών και διαδρόμων, διαμορφώνει μίαν ιδιαίτερη "ψυχολογία" στον ίππο και στον Ιππέα εγείροντας κοινή συνεργασία αντιμετωπίσεως των επιπτώσεων...

     Έτσι, σήμερα, συνεπτύξαμε τον ..."τάπητα" στα όρια ενός λεπτεπίλεπτου "κεντήματος" που περιελάμβανε όλα τούτα ως "ραφινάρισμα" ιππικής δεξιοτεχνίας ουδεμίαν σχέση έχουσα με ανθρωποκατασκεύαστα και ανούσια "dressage" αλλά με τους φυσικότατους κανόνες ιππεύσεως σε μη αναπεπταμένο πεδίο.

     Αποτελεί προπονητική υποχρέωση η εναλλαγή των καθημερινών εκπαιδευτικών σεναρίων και προς αυτή την κατεύθυνση κατέτειναν οι σημερινές επιλογές προς "εκλέπτυνση" της διευθυντικής και, εν γένει, ιππευτικής δεξιοτεχνίας των εκπαιδευομένων μας, έχοντας κατά νου τις ανάγκες που ανέδειξε η, μόλις, προηγούμενη εκπαιδευτική μας ημερίδα με τα ...ευτυχή απρόοπτά της! 

     Και σήμερα μπήκαν "όρια", σημάδια και σινιάλα, ώστε οι διαδρομές να γίνουν συγκεκριμένες και πιο συγκεκριμένα τα σημεία αναφοράς τους.

     Μπήκαν "σημαδούρες" ώστε να περιορισθεί η απεραντοσύνη του αναπεπταμένου πεδίου και να γίνει ένα απλό "στενό πέρασμα".

     Κι όλα τούτα με την προσομοίωση και των συνθηκών εκτρεπτικής ολισθηρότητος.

     "Πονηριές" κι απάτες, κάτι σαν trompe-l'œil, κάτι σαν τα ...καταπιστεύματα του Σώρρα και τα δημοσιονομικά κατα...φεσώματα της (αντ-)εθνικής μας (παρα-)οικονομίας! Απάτη, να δουν τα μάτια σας...

     Απάτη, αλλά μικροδιορθωτική προσέγγιση στους χειρισμούς αλλά και στην προσομοίωση Έφιππης Τοξοβολίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την βελτιστοποίηση των επιδόσεών τους.

     Κι εδώ το ορισμένο "σημείο" έπαιξε τον ρόλο του και τον έπαιξε αποτελεσματικότατα!

     Και οι δύο εκπαιδευόμενοι ούτε που κατάλαβαν ότι ο οξυκόρυφος ιστός που προσομοιώνει την λόγχη των αναγεννησιακών Ελλήνων Στρατιωτών τους μετέφραζε την ισορροπία σε διαρκή ...δοκιμασία, μέχρι που σιωπηρώς τους δίδαξε "γεωμετρία" βαθέος "καθίσματος".

     Και κάπως έτσι κατέληξαν σε υπαιχμική λαβή του ιστού εν καλπασμώ, έτοιμοι για την πρώτη τους δορατομαχία...

     Στο τέλος της ημερίδος ήταν χάρμα ...ώτων να τους ακούς να αποτιμούν το μάθημά τους λέγοντας ότι σήμερα κατάφεραν πολύ καλύτερες εντολές προς τον ίππο και πολύ καλύτερα διευθυντικά αποτελέσματα.

     Μα, αυτό ακριβώς επεδίωξε η σχεδίαση του περιεχομένου αυτής της ημερίδος.

     Μόνη παραπονούμενη η αγαπημένη μας φοράδα η οποία μας παραπονέθηκε ότι σήμερα δεν άκουσε πραγματικά βέλη να εξαπολύονται από την ράχη της. Δεν πειράζει, την επόμενη φορά.

     Και την αφήσαμε να χαρεί στη ράχη της την καλή μας φίλη Σύντια η οποία σήμερα μας τίμησε με την παρουσία της κοντά μας!

     Όχι, δια θείας επιφοιτήσεως δεν γίνεται τίποτε και, ιδίως, τίποτε δεν γίνεται και δεν προσδοκάται να γίνει στην Ιππική όπου τα πάντα περνούν μέσα από το φίλτρο της ιδίας εμπειρίας που ανακτάται από την προσωπική εξάσκηση εξικνουμένη μέχρι του μόχθου. Και μπορεί οι μύθοι των αφελών να μιλούν για "άγια πνεύματα εν είδει ...περιστεράς" αλλά αν τύχει και καθίσει κανένα αρπακτικό στο κεφάλι σας μην ξιπασθείτε νομίζοντας ότι σας "κατσικώθηκε" το ..."άγιο πνεύμα"! Όταν πέφτουν οι θερμοκρασίες, η πείνα κάνει ακόμη και τα αρπακτικά να αδιαφορούν για την επιφάνεια πάνω στην οποία θα προσγειωθούν για να αναζητήσουν τροφή, αρκεί η επιφάνεια να δείχνει φιλόξενη και γαλήνια, όπως θα πρέπει να είναι και η ύπαρξη κάθε ενασχολουμένου με την Ιππική Τέχνη! Αυτό το τελευταίο ποτέ μην το ξεχνάμε, διότι η γαλήνη αν δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πολεμιστή, όπως νοείται και κάθε έφιππος, τότε ελαχιστοποιείται κάθε πιθανότητα επιτυχίας των προσδοκιών του!