ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΞΙΑ 

ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

     H ειδική επιστήμων, Παιδαγωγός και συγγραφέας κ. Άννα Κοντονή στο εξαιρετικό εγχειρίδιό της με τον αποκαλυπτικό τίτλο "Το Νεοελληνικό Σχολείο και ο Πολιτικός Ρόλος των Παιδαγωγικών Συστημάτων" [Εκδόσεις "Κριτική", 1997,  σ.16] επισημαίνει σε ελάχιστες αράδες την ηθική χρεωκοπία του σχολικού θεσμού στη χώρα μας η οποία, υπό τις επιδράσεις της απάνθρωπης "ντόπιας", αριστερίζουσας, αντιπαιδαγωγικότητος θέλει τον μαθητή υποκείμενο  επιβολών προς αναπαραγωγή ενός χρεωκοπημένου συστήματος! Γράφει , λοιπόν, στο πόνημά της η συγγραφεύς:

     Eυτυχώς που η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ευθυγραμμιζόμενη με την αριστοκρατικότητα της πλατωνικής διανοήσεως αφίσταται της συστημικής αντιπαιδαγωγικότητος και, απαιτώντας την ελευθερία του ατόμου-μαθητή καταλήγει, πάντοτε, εδώ και δώδεκα χρόνια, στο ίδιο ασφαλές και ευτυχές αποτέλεσμα του σημερινού μας εισαγωγικού μαθήματος, ενός νέου Μέλους της Ομάδος μας που είχαμε σήμερα την χαρά να καλωσορίσουμε: της αγαπημένης μας Ιωάννας η οποία σήμερα είχε την πρώτη επαφή της με την Ιππική, διατηρώντας το χαμόγελό της από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή ενός ιδανικού μαθήματος με τον Κωνσταντίνο μας αλλά και με όλες τις "πρωινές" μαθήτριες οι οποίες παρέμειναν για να την βοηθήσουν, με τις δύο εξ αυτών να έχουν αφήσει στο σπίτι τα δύο πεντάχρονα παιδιά τους, κάτι για το οποίο όλοι τις ευγνωμονούμε!

     Ακολουθώντας την διδακτική "φιλοσοφία" του Προγράμματός μας, ο Κωνσταντίνος εισήγαγε την μαθήτριά του στην "γλώσσα του σώματος" με την οποία μπορεί να επικοινωνεί με ασφάλεια με τον Ίππο της. Και η νεαρή Ιωάννα όχι απλώς ανταποκρίθηκε αμέσως στις οδηγίες του Εκπαιδευτή της αλλά άφησε να "ξεδιπλωθεί" από "μέσα" της μια υπέροχη "κορδέλα" αγαθής επαφής με τον περιβάλλοντα φυσικό κόσμο ώστε να διασυνδεθεί τάχιστα με τον τετράποδο, πια, Δάσκαλό της.

     Η συνεργασία εδάφους με έναν Ίππο ο οποίος έδειξε και αυτός από την πρώτη στιγμή ότι αντιλαμβάνεται τις επιθυμίες της Ιωάννας, ήταν και πάλι ολοφάνερη.

     Και όταν ήρθε η στιγμή της εφιππεύσεως, η Ιωάννα, αντιμετωπιζόμενη από τον Κωνσταντίνο όχι ως "κοριτσάκι" αλλά ως μέλλουσα Αμαζόνα, επεχείρησε άψογα τις πρώτες εφάλσεις της που σύντομα την οδήγησαν στη ράχη του Enbarr.

     "Kαθρεφτίζοντας" την υπαρξιακή υγεία της και την ευγένεια της ψυχής της η Ιωάννα αφέθηκε αμέσως στη γοητεία της Ιππασίας απολαμβάνοντας αυτή την απροσδιόριστη αίσθηση ελευθερίας που μας οδηγεί όλους επάνω στη ράχη ενός Ίππου.

     Η αποενοχοποίηση των καταστάσεων ασταθείας που συνεπάγονται για κάθε αρχάριο μαθητή υλοποιήθηκε με την, άνευ χρονοτριβής, μετατόπιση του κέντρου βάρους της προσοχής της Ιωάννας στο ...παιγνίδι.

     Σε ένα Σχολείο που όλοι παίζουμε μαθαίνοντας, η εκπαίδευση είναι ασφαλέστερη, η χαρά μεγαλύτερη και η ωφελιμότητα μέγιστη! 

     Έτσι, η Ιωάννα μας γρήγορα ξέχασε ότι ...ίππευε και αφιερώθηκε στο μπαλλάκι της.

     Από το έδαφος, τα παραμένοντα για το σκοπό αυτό κορίτσια μας άρχισαν να διαμορφώνουν ένα κλίμα ...αθλοπαιδιάς και καθώς ο Κωνσταντίνος διατηρούσε εν ασφαλή κινήσει τον Ίππο κάπου όλοι ξαχαστήκαμε νομίζοντας ότι ήμασταν περισσότερο σε γειτονική Παιδική Χαρά παρά σε Ιππευτήριο.

     Έχοντας εξασφαλίσει την αποενοχοποίηση των καταστάσεων ασταθούς ισορροπίας κατά ένα μεγάλο μέρος, ήρθε η στιγμή της εμβαθύνσεως του "καθίσματος" της Ιωάννας σε ακόμη καλύτερο επίπεδο ασφαλείας και άρχισαν οι περιστροφές επί της ράχεως.

     Η τελική κατάληξη των περιστροφών σε "Μένδειο κάθισμα" όχι μόνον δεν ανησύχησε την Ιωάννα με την παράξενη "αίσθηση" κινήσεως αλλά και την έκανε να την ...απολαύσει!

     Σοφός ο Κωνσταντίνος, παρέδωσε την διεύθυνση του εν κινήσει Ίππου στη μαθήτρια-βοηθό του και ο ίδιος ανέλαβε να επιτηρεί το ασφαλές "κάθισμα" της Ιωάννας η οποία, στο μεταξύ, παρέλαβε και πάλι το μπαλλάκι συνεχίζοντας να παίζει μαζύ του.

     Τώρα, πια, η Ιωάννα είχε συναισθανθεί αρκετά τον Ίππο και την κίνησή του και ήταν έτοιμη να αναλάβει τις ηνίες και να τον διευθύνει. Ο Κωνσταντίνος με την αγαπημένη Αμαλία μας, κατ΄ αρχήν, έδειξαν με λεπτομέρεια στην Ιωάννα το σωστό κράτημα των ηνιών.

     Εν συνεχεία, ο Κωνσταντίνος υπέδειξε τους διευθυντικούς χειρισμούς στην Ιωάννα της οποίας η υψηλή φυσική ευφυία φάνηκε, εν συνεχεία, με την άμεση και ορθή ανταπόκρισή της στη διεύθυνση του Enbarr που ακολούθησε.

     Με συγκροτημένο νου, αλλά και αυτοσυγκέντρωση που, όμως, δεν της "έσβησε" ούτε για μια στιγμή το ...χαμόγελό της, η Ιωάννα , με "άριστες χείρες" οι οποίες ούτε για μια στιγμή δε "βίασαν" τον Ίππο (με τις ηνίες πάντα σε χαλαρή καμπυλότητα) κατάφερε να διατηρήσει τον Enbarr εν κινήσει και διευθύνσει.

     Και όταν και το διευθυντικό "κεφάλαιο" ολοκληρώθηκε, η εμφανής θετική διάθεση της Ιωάννας αλλά και του Enbarr τεκμηρίωσε την επιτυχή κατάληξη αυτού του πρώτου μαθήματος το οποίο δεν είχε ούτε μία δυσάρεστη στιγμή, ούτε μία απρόβλεπτη κατάσταση.

     Το, προβλεπόμενο, καταληκτικό Ορθοστάδην με σταθερό το χαμόγελο της Ιωάννας και τον ήρεμο Ίππο να γέρνει χαλαρά το κεφάλι του στον ώμο της Αμαλίας ήταν ο ωραιότερος "επίλογος" αυτού του μαθήματος του οποίου την επιτυχία μοιράζεται η αγαπημένη μας Ιωάννα με τον Ίππο της, τον ικανότατο Εκπαιδευτή της και τις ευγενείς Συνασκούμενες βοηθούς του. 

     Και το γενναίο αφιππευτικό άλμα της Ιωάννας αποτελεί ένα ορόσημο όχι μιας απλής αφιππεύσεως αλλά μιας ανοδικής πορείας προς την κορυφή της Ιππικής Τέχνης, κάτι που σύσσωμη η Ομάδα της εύχεται να επιτύχει, καλωσορίζοντάς την σε μία ιππική Οικογένεια για την οποία αποτελεί Τιμή και χαρά η Συνάσκηση με ποιοτικές υπάρξεις όπως η Ιωάννα!

     Στο Ιππευτήριο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και σήμερα, από το πρωί, με τα πολλά μαθήματα που ολοκλήρωσαν επιτυχέστατα οι δύο Εκπαιδευτές μας Κωνσταντίνος και Μάριος, επιβεβαιώθηκε ότι σε μία κοινωνία που μαστίζεται από τη κομματική παρακμή και τη δημοκρατικότατη διαιρετικότητα, οι παιδαγωγικές Αξίες της Πλατωνικής αριστοκρατικότητος μπορούν όχι μόνον να αναπτύξουν Ήθος και δεξιότητες αλλά και να διατηρήσουν την χαρά ενός Κόσμου που εξαναγκάζεται σε ολοένα κι επιδεινούμενη θλίψη! 

     Με αυτές τις εκπαιδευτικές "συντεταγμένες" καταλήγουμε πάντα, όπως και σήμερα η Αμαλία μας κατέληξε στο ασφαλές, έυστοχο και ευτυχές εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα, δίνοντάς μας την ικανοποίηση της ορθής υπηρετήσεως της Έφιππης Τοξοβολίας ως αξιακού εφαλτηρίου αναπτύξεως ισορροπημένων μαχητών της ζωής. Κι αν το παραπαίον (αντι-)"παιδαγωγικό" σύστημα μιας χώρας σε πάνδημη απαιδευσία που οδηγεί τους Πολίτες του σε ομαδικό αυτοχειριασμό επιθυμεί να δει τα παιδιά μας, επιτέλους, να ευτυχήσουν, είμαστε στη διάθεσή του. Διότι εμείς ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την ελευθερία του Ατόμου, όπως απαιτούμε και το χαμόγελο όλων μας και, κυρίως, το "χαμόγελο" της Φύσεως, αναπόσπαστο μέρος της οποίας αποτελούμε!