ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Α Ν Α Τ Ρ Ο Π Η

     Η πολυήμερη και έντονη καταιγίδα "Γαλάτεια" που "έπνιξε" την Αττική μπορεί, αυτό το Σάββατο να ήταν σε πλήρη εξέλιξη και να είχε ακυρώσει όλες τις δραστηριότητες των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όμως τα Στελέχη αυτής της Ομάδος κάθε άλλο παρά "ελεύθερη ημέρα" είχαν. Αντιθέτως, σήμερα θα έπρεπε να αποφασίσουν για δύο σοβαρές παραπτωματικές συμπεριφορές Μελών οι οποίες εξανάγκασαν τον αρχηγό μας να συγκαλέσει τον πειθαρχικό θεσμό του "Κύκλου της Ομάδος" ώστε να αποφασισθεί η περαιτέρω αντιμετώπιση των παραπτωματιών. Την προηγουμένη της συγκλήσεως του "Κύκλου" τα στελέχη της Ομάδος είχαν συσκεφθεί κατ'  ιδίαν ώστε να μορφώσουν γνώμη περί των παραπτωμάτων τα οποία, πέραν της σοβαρότητός τους, είχαν τελεσθεί δημοσία, χωρίς καμία κρυφή ή "σκιερή", έστω, πτυχή. Για τον λόγο αυτό τα δύο κορυφαία Στελέχη μας είχαν προετοιμασθεί ..."καταλλήλως" ώστε να καταγνώσουν ενοχές και ...έσχατες ποινές, αφού προηγουμένως θα απαιτούσαν από τους δύο εμπλεκομένους και εγκαλουμένους την διατύπωση -γονυπετώς- ...συγγνώμης και άλλων τέτοιων αστικοδικανικών. Παρά το αυταπόδεικτο της διαπράξεως των παραπτωμάτων [..."ό.έ.δ."] και το λογικό της οργής των δύο κορυφαίων στελεχών μας για τη συμπεριφορά Μελών μας, μια απροσδιόριστης προελεύσεως "φωνή" υπενθύμισε ότι κανένας δεν πρέπει να είναι βέβαιος για την ενοχή κάποιου πριν ολοκληρωθεί η αποδεικτική διαδικασία διότι πάντοτε υπάρχει ο αστάθμητος της πλήρους ανατροπής και της πλέον αναμενομένης εκβάσεως. Όσο για το "συγγνώμη", η ίδια "φωνή" υπέμνησε ότι αν το "συγγνώμη" προέρχεται εξ επιβολής ουδεμίαν αξία έχει όσο εάν είναι αυθόρμητο.   

     Για τον Αρχηγό των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", αυτός ο "Κύκλος" ήταν ο πρώτος της θητείας του αλλά και ιδιαιτέρως σοβαρός, αφού είχε να διαχειρισθεί μία σοβαρότατη κρίση συμπεριφορών με, δυστυχώς, αυταπόδεικτο βαρύτητα. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το νεαρότατο της ηλικίας του Αρχηγού αλλά και την ελάχιστη εμπειρία του στη θέση του, μας έκαναν όλους να αισθανόμεθα άβολα λίγο πριν αρχίσει ο "Κύκλος". Κι όμως... 

     Ο νεαρός Αρχηγός μας, έδειξε να είναι λίαν οργανωμένος, με πολυσέλιδη καταγραφή του κατηγορητηρίου το οποίο ανέγνωσε με μεγάλη προσοχή και ερμηνευτική προέκταση προς διευκόλυνση όλων να κατανοήσουν την ακριβή διάσταση των παραπτωμάτων των δύο εγκαλουμένων. Η εύλογη οργή του Αρχηγού κατά την διάρκεια της αναγνώσεώς του φόρτισε αρκετά το "κλίμα" στον, σκόπιμα, ημιφωτισμένο χώρο της έδρας της Ομάδος και όλοι είχαν αρχίσει να μαντεύουν την πτώση ενός βαρύτατου "τσεκουριού" στους "αυχένες" των δύο παραπτωματιών ώσπου, η ίδια ενοχλητική "φωνή" θύμισε ότι ο "Κύκλος της Ομάδος" δεν αποτελεί . κατ' ανάγκην, τιμωρητικό θεσμό αλλά, κυρίως, διερευνητικό και τίποτε προ της ολοκληρώσεως της αποδεικτικής διαδικασίας και της τοποθετήσεως όλων των παρισταμένων δεν είναι τετελεσμένο. Παρά ταύτα, η δικαιολογημένη αποστροφή όλων προς την κρατούσα "Δικαιοσύνη" άφηνε να αιωρείται στον "αέρα" η αίσθηση ενός προειλημμένου ..."αποκεφαλισμού" των δραστών κάτι που, ευτυχώς, απεδείχθη ότι δεν ισχύει στο όργανο απονομής Δικαιοσύνης των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" που είναι ο "Κύκλος της Ομάδος". 

     Με την γνωστή ωριμότητα και σοφία που δεν εκπλήσσει, πια, κανέναν μας τοποθετήθηκε ο Συνασκούμενος Ακάδημος, Μέλος του Δ.Σ., τον οποίο πάντοτε διακόπτει και εκνευρίζει, άθελά του, ο προπετέστατος Ιδρυτής της Ομάδος στον οποίο, όμως, κανείς δε κρατά ...κακία, ίσως λόγω προχωρημένης ...ηλικίας. 

     Με την ίδιαν ωριμότητα τοποθετήθηκε και ο Υπαρχηγός της Ομάδος μας Μάριος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από υψηλή δικαιοκρισία στην οποία δίνει μεγάλη έμφαση η Ομάδα μας η οποία δεν περιορίζεται στο επίπεδο του φορέως μιας Πολεμικής Τέχνης αλλά επιδιώκει να ανελίσσεται ως μία ακμάζουσα, μικρή Πλατωνική "Πολιτεία" εν μέσω μιας μεγάλης παρηκμασμένης Κοινωνίας σε διαρκή υπέλιξη.

     Βασικό Στέλεχος της Ομάδος και ο Πρωτεσίλαος για πολλοστή φορά απέδειξε ότι η συναισθηματική ερμηνεία του Δικαίου είναι κατά πολύ ανώτερη από την "εισαγγελική" και "κατά γράμμα" ερμηνεία του, αφήνοντας την ευγένεια της ψυχής του να σαρώσει, όπως η καταιγίδα που μαίνονταν έξω από το παράθυρο του ημιφωτισμένου, αυτού χώρου, κάθε αρνητικό. Για άλλη μια φορά ο Πρωτεσίλαος μας ξενάγησε στα άδυτα του αιφνιδιασμού όπου μια θεμελιώδης διδαχή αναδύεται μέσα από το απρόσμενο. Έτσι, επετελέσθη και η πρώτη ανατροπή ή, μάλλον, το πρώτο ήμισυ της ανατροπής για την οποία το προηγούμενο βράδυ στον ίδιο χώρο είχε αναφερθεί εκείνη η απροσδιόριστη και αισιόδοξα "προφητική" "φωνή"...

     Παρά την ηλικία των δεκαεννέα χρόνων του ο Γεώργιος, ώριμος κι αυτός ως άλλος ...Χείρων,  εισέδυσε σε βάθος χλόης κρίσεως, κάτι σαν Kusa Δικαίου, μιλώντας με όρους Ninpo, ;ώστε να γεφυρώσει βάθρα ακραίων αφετηριών... Ακόμη μια φορά που ο νεαρός Συνασκούμενος έδειξε έναν πραγματικό "ΕΛΛΗΝΑ ΚΕΝΤΑΥΡΟ" έστω και ...απω-ανατολικών διαφυγών.

     Αφοπλιστική και η Επιστήμη μας εντυπωσίασε με την άνεση των τοποθετήσεών της κάνοντάς μας να την εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο ως Συνασκουμένη και ως Μέλος της δικής μας "Οικογενείας".

     Η ήρεμη δύναμη "Φλώρα" δε χρειάστηκε να παρέμβει ιδιαιτέρως αφού όλοι, πριν από αυτή, είχαν "ασφαλτοστρώσει" το "έδαφος" εξομαλύνοντας, πια, ό,τι θα μπορούσε να αποτελέσει κίνδυνο "προσκρούσεως". Έτσι, όπως συμβαίνει σε κάθε "Κύκλο", αίφνης, αγκαλιές άνοιξαν, σχέσεις γεφυρώθηκαν -και, μάλιστα, ακόμη στενότερα από πριν...- χαμόγελα φάνηκαν και, ΝΑΙ, διατυπώθηκαν ακόμη και ...συγγνώμες, ειλικρινείς και εκ βαθέων, που κανείς δεν είχε σκεφθεί να απαιτήσει. Για άλλη μια φορά ο "Κύκλος της Ομάδος" απεδείχθη στον καλύτερο θεσμό εξομαλύνσεως και ισχυροποιήσεως των σχέσεων των Μελών της Ομάδος, υπογραμμίζοντας την υψηλή ποιότητα όσων επιλέγουν τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ως παράλληλη "Οικογένειά" τους αναδεικνύοντάς τους ως πραγματική Πλατωνική "Πολιτεία" αρίστων και δικαίων. Περισσότερο απ΄ όλους και όλα, όμως, παρατηρήσαμε να αναδεικνύεται ο Αρχηγός μας Κωνσταντίνος ως ένας αυθεντικός δικαιοκριτής, άριστα οργανωμένος πνευματικά, ικανός να διαχειριστεί όχι μόνον τον Ίππο και το Τόξο του αλλά και μία κρίση από τις πλέον δύσκολες, ήδη από την πρώτη του φορά ως επικεφαλής "Κύκλου της Ομάδος".

     Η, ανυπόπτως, προαναγγελθείσα ανατροπή είχε ήδη πραγματωθεί, επαληθεύοντας την ισχύ των ανεστραμμένων πιθανοτήτων όπου το "βέβαιο" υποχωρούσε ενώπιον του απιθάνου, όπου το προβλεφθέν απρόβλεπτο συνετελέσθη και, μάλιστα, μετά συγγνώμης που ποτέ δεν ζητήθηκε.... Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ανεδείχθησαν ακόμη δυνατότεροι. Και η περίεργη, εκείνη, "φωνή" μπόρεσε, πια, να εξαφανισθεί στην απεραντοσύνη του χαοτικού σύμπαντος. Απλά πράγματα... Απόψε, ο Αρχηγός μας Κωνσταντίνος μπορεί να τραγουδά παίζοντας τα αγαπημένα κρουστά του:

"Όταν κάποιος χαίρεται να διδάσκει

έχοντας καρδιά μικρού παιδιού,

τότε ο άνεμος του Πολέμου θα χορεύει

ανάμεσα στα ανοιξιάτικα λουλούδια"

Και παρά την "Γαλάτεια" που ακόμη μουσκεύει, έξω, την αττική γη, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" βιώνουμε μια συνεχή Άνοιξη μέσα στη παράξενη εφιπποτοξοτική "Οικογένειά" μας.