ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΞΕΛΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ

     Με καθοσιωμένη τη δειλία και θεσμοθετημένη την αδράνεια, ο σύγχρονος κατωτικός πυκνώνει τις αγέλες των ερμαίων δουλοπαροίκων που, αμέτρητοι, συνθέτουν τις μοντέρνες «κοινωνίες»-στάνες διπόδων αιγοπροβάτων.

     Η έννοια του «μάχεσθαι» θεωρείται αποσκορακιστέα από το μοντέρνο λεξιλόγιο και, πολύ περισσότερο, η έννοια του «Πολέμου» εχθρική για τον εκφυλισμένο μαζάνθρωπο. Έτσι, τα δισεκατομμύρια των ανόητων εξουσιαζόμενων δούλων που θεωρούν τη ψήφο ως δικαίωμά τους θα συνεχίζουν να εξουσιάζονται από τους ολίγιστους ευφυείς που θεωρούν τη ψήφο ως καθήκον των άλλων!

     Η ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη «παιδεία» διδάσκει την «ειρήνη», την πάση θυσία αποφυγή της βίας, την ενδοτικότητα και το ιδανικό της ΜΗ διαταράξεως της καθεστηκυίας «τάξεως» ως υπέρτατο …ιδανικό ευζωίας των μαζών οι οποίες αρνούνται να εννοήσουν ότι ΟΛΑ όσα, βλακωδώς, ενστερνίζονται ως ορθά είναι απολύτως λαθεμένα και στρεφόμενα κατά του εαυτού τους.

     Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», ως πεδίο καλλιεργείας μιας συγκεκριμένης πολεμικής τέχνης, διαθέτει συνείδηση περί της σημασίας και της αξίας, γενικώς, του Πολέμου ως μήτρας του ιστορικού γίγνεσθαι και ως «πατρός πάντων», επίσης δε, διαθέτει και την ισχυρή βούληση να μην επιτρέψει την παραγωγή στους κόλπους της κατωτικών με την ψυχολογία δουλοπαροίκων διότι κάτι τέτοιο απαξιώνει τον ίδιο τον Άνθρωπο και την πορεία του μέσα στους αιώνες. Έτσι, θα θέλαμε να δώσουμε τον «λόγο» σε έναν από τους πλέον «καθιερωμένους» σύγχρονους Έλληνες στοχαστές να μας μιλήσει για τον Πόλεμο και την περί αυτού τοποθέτηση του Εφεσίου φιλοσόφου Ηρακλείτου. Και είναι γνωστό ότι ο Κώστας Αξελός προέρχεται από τον κόσμο της αριστερής ιντελιγκέντσιας, ανώτερο στέλεχος του Κ.Κ.Ε. ως επίσημος κομματικός διαφωτιστής, αλλά και με τόλμη εξομολογητικής αυτογνωσίας, φθάνοντας, μάλιστα σε σημείο να δηλώσει απεριφράστως ότι:

     «Πρέπει να έχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε πως η μαρξιστική σκέψη δεν πρόσφερε μεγάλα πράγματα στη μελέτη της ελληνικής σκέψης γενικά και της προσωκρατικής ειδικότερα.»

[«Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία», 1974, κ. 2^ο, σ. 174]

    Σημειώνει, λοιπόν ο Κώστας Αξελός στο βιβλίο του:

     «Το πρώτο πράγμα που στοχάζεται η σκέψη του Ηράκλειτου είναι ο πόλεμος. Ο πόλεμος δεν είναι καθόλου πρώτα ούτε αποκλειστικά μία δύναμη κοινωνική. Ο πόλεμος είναι μια υπέρτατη  δύναμη που αποκαλύπτεται στο εσωτερικό της ολότητας. Σαν δύναμη αληθινά θεία, ο πόλεμος είναι ο πρωταίτιος του γίγνεσθαι που αντιπαραβάλλει κι ενώνει τα αντίθετα. Ο Ηράκλειτος γίνεται ο καθρέφτης των παλιών μυθολογικών αντιλήψεων και μας λέει ότι ο πόλεμος είναι που ανέδειξε τους θεούς και τους ανθρώπους. Και, γυρίζοντας το βλέμμα προς την καυτή κοινωνική ζωή, μας εξηγεί πως πάντα ο πόλεμος είναι που έκανε άλλους ανθρώπους σκλάβους κι άλλους ελεύθερους. Η σχέση του σκλάβου και του ελεύθερου είναι ανάλογη με τη σχέση του ανθρώπου και του θεού. Αφού ο πόλεμος είναι συμπαντικός, μπορεί να είναι νόμος του κόσμου και συνάμα νόμος ιστορικός συγκεκριμένος. Ο ρυθμός του συμπαντικού γίγνεσθαι, που περιέχει το γίγνεσθαι των πόλεων, είναι ένας πολεμικός ρυθμός. Κάθε τι που γίνεται μέσα στον κόσμο γίνεται με και μέσα στη διχόνοια και στην αναγκαιότητα. Η συμφωνία που χαρακτηρίζει το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας δεν είναι παρά το σύνολο των ασυμφωνιών και των ιδιαίτερων μελωδιών. Η ασυμφωνία είναι σε τέτοιο βαθμό ύψιστος νόμος ώστε γίνεται αναγκαιότητα…».

[«Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία», 1974, κ. 2^ο, σ. 169]

     Την σκέψη του Ηρακλείτου, είναι η αλήθεια, την γνωρίζαμε και χωρίς τη βοήθεια των διαφωτιστών του υπόδικου στην συνείδηση των ελευθέρων Ανθρώπων, κομμουνισμού! Ο Εφέσιος φιλόσοφος ήταν αυτός που διετύπωσε το «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστι, πάντων δε βασιλεύς…» και αν «δώσαμε τον λόγο» στον κομμουνιστή ιστρούχτορα είναι για να δούμε το πόσο ο πόλεμος εκτιμάται ως «ο πρωταίτιος του γίγνεσθαι» (!) ακόμη και από τους «επαγγελματίες …ειρηνιστές» οι οποίοι εκτελώντας μία ποταπή κομματική εντολή δημαγωγούν αντιπολεμικώς υπέρ της, δήθεν, …ειρήνης!

     Δεν θα μείνουμε στην επονείδιστη υποκρισία ενός κομματικού στελέχους (διαφωτιστή, μάλιστα!) ο οποίος άλλα μεν επίστευε, άλλα δε εδίδασκε στη κομματική του πελατεία… Δεν θα μείνουμε στην ηθική εκείνων που οργανώνουν …πορείες ειρήνης και μέμφονται τους … «πολεμοκαπήλους» ενώ οι ίδιοι πιστεύουν ότι ο Πόλεμος είναι η ουσία των πάντων! Θα επιμείνουμε στο καθήκον το οποίο έχουμε απέναντι στην Ιστορία να προετοιμαζόμαστε αναφανδόν για Πόλεμο, διότι χωρίς τον Πόλεμο κανένα «γίγνεσθαι» δεν προσδοκάται!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης