ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

     Το εκπαιδευτικό μας όραμα ήταν εξ αρχής σαφές: απαιτήσαμε την καλύτερη εκπαίδευση στον μικρότερο, δυνατόν, χρόνο και τα καταφέραμε ξεπερνώντας κάθε προσδοκία! Αυτό απέδειξε η σημερινή προπονητική και εκπαιδευτική μας ημερίδα στο Ιππευτήριο όπου πέντε "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ίππευσαν (ο ένας, για πρώτη φορά σήμερα!) τέσσερις Ίππους με τα παρακάτω αποτελέσματα:

     Κατ΄ αρχήν ο Αρπάλυκος ίππευσε δύο διαφορετικούς Ίππους σε ένα βραχύτατο μεν αλλά εξαιρετικό πρόγραμμα Έφιππης Τοξοβολίας. Πρώτα με τον αγαπημένο μας τετραετή (!) Όλι και ακολούθως με τον Μαξ, ο Αρπάλυκος κάλπασε επί ανοικτού πεδίου (όχι με το βοήθημα των σχοινιών ή του σκάμματος που υποχρεώνει τον Ίππο να καλπάζει σε ευθεία!) διευθύνοντας και τοξεύοντας επί στόχου διαμέτρου ...20 εκατοστών (και όχι 80 εκαστών όπως συνηθίζεται!!) αλλά και με ένα ακόμη συντελεστή δυσκολίας:  ο Εκπαιδευτής του στάθηκε ανάμεσα στον καλπάζοντα Ίππο και στον στόχο ώστε να εξαναγκάσει τον Εφιπποτοξότη να τοξεύσει υπολογισμένα και εγκαίρως χωρίς να πλήξει τον ...Εκπαιδευτή του ο οποίος εμπιστεύεται απολύτως και Ίππο και Εκπαιδευόμενο!

    Είναι υπέροχη αίσθηση να ακούς τα βέλη του Εκπαιδευομένου σου να σφυρίζουν στο αφτί σου και εκείνος να πλήττει απλώς τον στόχο και όχι ...εσένα!

     Αυτό είναι η ασφαλέστερη επιβεβαίωση για την ποιότητα της εκπαιδεύσεως που του προσέφερες!

     Κατόπιν ήταν η σειρά του αγαπημένου πιτσιρίκου μας Κάτσπερ, του μικρού Πολωνού με την υπέροχη μεγάλη καρδιά ο οποίος πέρασε με κλειστά μάτια και χωρίς χέρια ύπερυψωμένες βαλβίδες και μισό "χ" κατά τον καλύτερο τρόπο, με το καλύτερο "κάθισμα" και την καλύτερη διεύθυνση Ίππου, μόλις στο δεύτερο μάθημά του!

     Αυτός ο Πολωνός πιτσιρίκος, αφού ίππευσε επί μιάμιση ώρα όχι μόνον δεν κουράσθηκε αλλά βλέποντας τον Αρπάλυκο να εφιππεύει με έφαλση ζήτησε να το κάνει κι αυτός.

     Έτσι, ξεκίνησε μία ακόμη άσκηση και άλλο που δεν ήθελε ο Αρπάλυκος που του έχει αδυναμία... Βεβαίως, ο νεαρός Κάτσπερ δεν έλαβε υπ΄ όψη του το μήκος των ποδιών του Αρπάλυκου ο οποίος, εκ κατασκευής άνετα θα καβάλαγε και ...καμήλα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα...

     Στο τέλος ο Κάτσπερ μας είπε πολύ σοβαρά: "Δεν χορταίνω τα άλογα!". Ούτε κι εμείς μικρέ μας φίλε... εδώ και πολλά χρόνια!

     Η Χαρά χειρίσθηκε ένα πολύ δύσκολο αλογάκι, από εκείνα που μέσα σε λίγα λεπτά σε εξοντώνουν με την απάθεια στις εντολές σου, που σε κάνουν να νοιώθεις εκμηδενισμένο "αδρανές υλικό" έτοιμο να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια... Κι όμως, η νεαρή αυτή κοπέλλα όχι μόνον δε σκέφθηκε να εγκαταλείψει την προσπάθειά της αλλά και κατάφερε και να διευθύνει αυτό το (κατά τα λοιπά) γλυκύτατο τετράποδο περνώντας, με κλειστά μάτια, από υπερυψωμένες βαλβίδες με το πρέπον κάθισμα και τον πρέποντα ρυθμό. Και όχι μόνον...

     Λίγο αργότερα, όταν η Βαρβάρα εφίππευσε στο ίδιο δύσκολο αλογάκι, η Χαρά συνέχισε το μάθημά της ως ...Εκπαιδεύτρια πλέον της Βαρβάρας βοηθώντας την να κάνει όσα και εκείνη λίγο πριν, με τον ίδιο άψογο τρόπο!

     Ο Σπύρος ίππευσε για πρώτη φορά σήμερα! Ικανός, πειθαρχημένος και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, κατάλαβε ότι η Ιππασία γυμνάζει ολόκληρο το σώμα και δεν είναι απλή "βόλτα" αλλά μία επίπονη και απαιτητική σωμασκία! Μετά τον εισαγωγικό "Κύκλο Προσεγγίσεως Αρχηγού" εξετέλεσε τις προβλεπόμενες προκαταρκτικές ασκήσεις Γυμνιππευτικής με τον ακριβέστερο τρόπο και χωρίς καμία δυσκολία, άψογος όπως και στην (εξίσου απαιτητική) καθημερινότητά του!

     Ο Αρπάλυκος ανέλαβε, όπως προβλέπεται στην Ομάδα μας, να μυήσει το Μέλος μας στην Ιππασία καθίζοντάς τον βαθιά πάνω στη γυμνή ράχη του Ίππου...  

...ενθαρρύνοντάς τον να κάνει περιστροφές επάνω στον Ίππο ο οποίος έχει μάθει να βοηθά τον εκπαιδευόμενο ώστε να εκτιμήσει το τι έχει "ανάμεσα" στα πόδια του...

... να αντιληφθεί την αίσθηση ισορροπίας ακόμη και υπό συνθήκες ανεστραμμένου καθίσματος...

...και, τέλος να ισορροπήσει όρθιος επί του Ίππου σε μία κατάσταση ...ασταθούς ισορροπίας, με υπερυψωμένο το κέντρο βάρους του ανθρώπινου σώματος!

     Έτσι, ο αρχάριος, ήδη από το πρώτο του μάθημα καταφέρνει να διέλθει από μισό "χ" με κλειστά μάτια και χωρίς χρήση χειρών, κάτι που τον "δρομολογεί" στην Έφιππη Τοξοβολία της οποίας η ίππευση αποτελεί την κορωνίδα όλων των ειδών ιππεύσεως! Στο σημείο αυτό ξεκινά η όμορφη "περιπέτεια" του Εφιπποτοξότη με αυξημένη αίσθηση ισορροπίας, ιδιοδεκτικότητος και κιναισθησίας!

     Και μετά από μία τόσο όμορφη και παραγωγική προπονητική και εκπαιδευτική ημερίδα η μεν Μητέρα του αγαπημένου μας Κάτσπερ πήρε αγκαλιά τον γιό της, ενώ ο Εκπαιδευτής (μη διαθέτοντας έναν ...Κάτσπερ) πήρε αγκαλιά ένα εξίσου λατρευτό πλάσμα που μετρούσε μία, μόλις, ...ημέρα ζωής!

     Αυτά συμβαίνουν στη πανέμορφη καθημερινότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κι όλα τούτα χωρίς ΚΑΝΕΝΑ απρόοπτο, χωρίς την παραμικρή πτώση και, βεβαίως, χωρίς προστατευτικούς ...θώρακες και καπέλλα ! Έτσι, απλά και φυσικά... αλλά με πολλή γνώση του αντικειμένου μας και σωφροσύνη.