ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

     Στις σύγχρονες, "συντεταγμένες", κοινωνίες ο όρος "παιδί" παραμένει, ουσιαστικώς, ασαφής, υποδηλώνοντας έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρείται ως μη διαθέτων την δυνατότητα λήψεως αποφάσεων προς ιδίαν επιβίωση, έναν άνθρωπο ο οποίος παραμένει υπό την φροντίδα τρίτων, μεγαλύτερης ηλικίας το όριο της οποίας αυθαιρέτως τίθεται και οι οποίοι δικαιούνται και υποχρεούνται σε λήψη αποφάσεων περί αυτού. Γενικώς οι κοινωνίες αυτές, θέτουν ένα αυθαίρετο και ανθρωποκατασκεύαστο όριο ηλικίας ώστε να προσδιορίσουν την παιδικότητα, ασχέτως εάν αυτή την παιδικότητα την καθορίζει απολύτως εξατομικευμένα για κάθε άνθρωπο η ίδια η Φύση. Η παιδικότητα, λοιπόν, για όλες τις "αστικά" συντεταγμένες κοινωνίες εγκαταλείπεται στο πλαίσιο της υποκειμενικής πλάνης που αφορμάται από την "αστική" παράμετρο και όχι από την φυσική περί της οποίας λόγο έχει μόνον η "άλαλη" μεν, πλην εύγλωττη Φύση.

     Στις πολεμικές φατρίες οι οποίες αποτελούν ειδικά οργανωμένες κοινωνίες χωρίς "αστική" αλλά φυσική δομή, η παιδικότητα, ως εκ των συνθηκών, είναι πολύ πιο βραχύβια απ΄ ό,τι στις προηγούμενες, ενώ τα κριτήρια προσδιορισμού της συναρτώνται άμεσα από την ικανότητα του ανθρώπου να εκτιμήσει τους κινδύνους που τον απειλούν και να χειρισθεί τα όπλα προς υπέρβασή τους.

     Έτσι, το παιδί μιας αστικής κοινωνίας απειλείται από αθέατους αντιπάλους των οποίων η αφάνεια τους καθιστά μη εγκαίρως αντιμετωπίσιμους και καταλυτικούς ως προς την επικινδυνότητα (έλλειψη οξυγονώσεως, απώλεια απολαύσεως ή και απώλεια του ίδιου του βίου) ενώ το παιδί μιας πολεμικής φατρίας απειλείται από ορατούς, άρα αντιμετωπίσιμους εχθρούς.

     Βεβαίως, οι βαυκαλιστικές "στατιστικές" των λανθανόντων μιλούν για αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής στις σύγχρονες αστικές κοινωνίες των οποίων τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από δισεκατομμύρια μελλοθανάτων ...ευημερούντων νοσηλευομένων, αλλά, αν η εμμονή στην πλάνη των αστικών κοινωνιών δεν ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους, ο Πλάτων θα είχε διαψευσθεί επιμένοντας στην ταύτιση της δημοκρατίας με την τυραννία.

     Στην Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δίνουμε μεγάλη έμφαση όχι απλώς στην ανάπτυξη εφιπποτοξοτικών δεξιοτήτων αλλά, πρωτίστως, μαχητικής ψυχολογίας άνευ της οποίας η αρχέγονη Πολεμική Τέχνη μας δεν είναι δυνατόν να επιτελεσθεί!

     Έτσι, γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ομάδα μας δεν είναι "λέσχη ευπαθών υπάρξεων" αλλά εργαστήριο σμιλεύσεως μαχητικών χαρακτήρων τους οποίους χαρακτηρίζει η Ανδρεία και η Αρετή!

     Η Ομάδα μας δεν επιθυμεί να αναλάβει ρόλο "αποθέτου" αλλά στίβου μάχης για μια εναργέστερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ζωής από τα Μέλη της!

     Όλα τούτα, αναδεικνύουν τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της Ομάδος μας πάνω από τον "στενά" νοούμενο ως "αγωνιστικό" της.

     Μέσα σε αυτό το παιδαγωγικό πλαίσιο, αντιμετωπίζουμε το (ούτως ειπείν και αυθαιρέτως οριζόμενο ως) παιδί ως ομότιμο Συνασκούμενο ενθαρρύνοντάς το να αποκτήσει όσο γίνεται πιο γρήγορα υπευθυνότητα (ούτως ειπείν και αυθαιρέτως οριζομένου ως) ενηλίκου!

     Αποθαρρύνουμε εμφανώς και απροσχημάτιστα την οιανδήποτε υπερπροστατευτική ανάμειξη στο δικό μας παιδαγωγικό έργο  κάθε γονέως ο οποίος επιλέγει να αναθρέψει "αμοιβάδα" αντί Ανθρώπου, "κρεατόμαζα" αντί Πολεμιστή... Και, για να είμαστε ειλικρινείς, σ'  αυτές τις περιπτώσεις δεν αποθαρρύνουμε, απλώς, την "ανάμειξη" αλλά δείχνουμε διακριτικά και έγκαιρα την "πύλη εξόδου" σε παρόμοιους χαρακτήρες γονέων, σεβόμενοι τις παραμέτρους της Ευγονικής με ό,τι αυτές προοιωνίζουν, προειδοποιούν και διδάσκουν.

     Όταν "φθάνει" ένα παιδί στην Ομάδα μας το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι τον "παιδαγωγικό προσανατολισμό" του γονέως που το συνοδεύει καθώς είναι γνωστό ότι οι γονείς διακρίνονται σε εκείνους που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να στηρίζονται σε αυτούς και σε εκείνους τους γονείς που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να μη χρειάζονται στηρίγματα! Εάν διαπιστώσουμε ότι ο συγκεκριμένος γονιός ανήκει στη πρώτη κατηγορία φαρδαίνουμε ακόμη περισσότερο το άνοιγμα της "θύρας εξόδου".

     Δυστυχώς είναι γνωστό ότι στη δημοκρατική τυραννία που υφιστάμεθα, για να οδηγήσεις ένα δίκυκλο μικρού κυβισμού πρέπει να δώσεις εξετάσεις αλλά όχι και προκειμένου να κάνεις ...παιδιά! Κι εμείς δε θέλουμε να καταντήσουμε, επ΄ ουδενί, εκκολαπτήριο διπόδων ορνιθίων διασωληνωμένων με ισόβιο ομφάλιο λώρο από ελαττωματικούς γεννήτορες...

     Ευτυχώς, μέχρι σήμερα δεν συναντήσαμε παρά ελάχιστες περιπτώσεις "αμοιβάδων" (οι οποίες βρήκαν την έξοδο...) και είμαστε ευτυχείς για το ότι η μαχητική φύση της Ομάδος μας προσελκύει, κατά κανόνα, "Ομοίους". Τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένης υπηκοότητος γονείς που μας ενεπιστεύθησαν τα παιδιά τους ήσαν εξ αρχής "υποψιασμένοι" για τον παιδαγωγικό μας προσανατολισμό κι έτσι, αρκετά παιδιά συνασκούνται επί ίσοις όροις μαζύ μας, αυτό το θεωρούμε, δε, ως την μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και Τιμή για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".