ΜΕ ΔΟΛΟ, ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ
ΚΑΙ ...ΓΟΝΙΜΗ ΕΦΕΥΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πραγματικά, κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει πως οι προσωπικότητες των μέχρι σήμερα Αρχηγών αυτής της Ομάδος διέπονται από τον αστερισμό του ...Λέοντος. Αυτό είναι κάτι που ούτε κανείς μπορεί να ρυθμίσει αλλά ούτε και να σκεφθεί καν ότι μπορεί να έχει προγραμματική εφαρμογή, ενώ, βάσει του νόμου της αιτιοκρατίας τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται ..."τυχαίο".
Στους "Έλληνες Κενταύρους", λοιπόν, σήμερα "άρχει" ο τρίτος, κατά σειρά αναλήψεως καθηκόντων, ...Λέων του οποίου η αρχηγική σκέψη ταυτίζεται με εκείνη των δύο προκατόχων του, οραματιζόμενος το ίδιο εντελές εκπαιδευτικό όραμα μη διστάζοντας να ξανα-ανακαλύψει την φωτιά και τον τροχό όπου, όπως και οι προκάτοχοί του, νομίζει ότι μια επανεκκίνηση εγγυάται πρόοδο.
Με ενθαρρυνόμενη την ελευθερία βουλήσεως στην Ομάδα μας, αυτός ο τρίτος κατά σειρά Αρχηγός εμφανίζεται ως η πλέον πιστή "συνέχεια" των δύο προκατόχων του αν και κανείς από αυτούς δεν προσπάθησε να τον "καλουπώσει".
Και όλα τούτα φάνηκαν στα τελευταία μαθήματα που ο Kωνσταντίνος μας, προσέφερε στους μαθητές του Χρυσούλα, Γεώργιο και Σταύρο όπου κατάφερε να ωφελήσει ραγδαία τα τρία Μέλη μας ακολουθώντας ένα εκπαιδευτικό "σκεπτικό" που άφησαν πίσω τους οι προκάτοχοί του χωρίς να το "συζητήσουν" καθόλου μαζύ του σεβόμενοι την αυτοτέλεια και την βουλησιακή ελευθερία της εκπαιδευτικής του εφευρετικότητος.
Από καταβολής της η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιλέγει αυτήν, ακριβώς, την εφευρετικότητα ώστε να αναπτύσσει τις ικανότητες των μαθητών της και ο Κωνσταντίνος δείχνει ότι την εφευρετικότητα αυτή την διαθέτει εν επαρκεία και την "ανασύρει" σε κάθε μάθημά του.
Δραστική συμβολή σε βαθύτερο και ασφαλέστερο "κάθισμα", θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα στο Ιππευτήριο και, βεβαίως, με την βοήθεια ριζοσπαστικών μεθόδων, τόσο ριζοσπαστικών που κρίθηκε απαραίτητη η ...τσάπα. Και η τσάπα μπορεί να αποτελεί ένα χρηστικό κηπουρικό εργαλείο αλλά για ...έφιππη χρήση, ε, αυτό ποτέ κανένα στόμα δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα... Στη Σχολή, όμως, των "Ελλήνων Κενταύρων" τα αδύνατα παρ΄ ανθρώποις δυνατά παρά τω ...Κωνσταντίνω εστίν...
Έτσι και ο Σταύρος και ο Γεώργιος ανέλαβαν εφίππως και τσάπα και φτυάρι και άλλα ...κηπουρικά εργαλεία και κάπως έτσι ο πρώτος κατέληξε να αποκτά "κάθισμα" και ψυχολογία που στο τέλος του μαθήματος, όταν ο Εκπαιδευτής του του ζητά να αφιππεύσει με τον εύκολο τρόπο εκείνος να θέλει να αφιππεύσει με τον δυσκολότερο...
Ενώ ο Γεώργιος υφίσταται και μία επιπλέον δοκιμασία από τον απρόβλεπτο παππού της Ομάδος ο οποίος, παρεμβαίνοντας με επικουρικήν ακρότητα στο μάθημα του αγαπημένου του Κωνσταντίνου, αρπάζει το ...φτυάρι και επιτίθεται εναντίον του εφίππου Γεωργίου που αιφνιδιάζεται με την ...τσάπα στο χέρι με τον φακό να καταγράφει επικές εικόνες βουκολικών ...αναμετρήσεων.
Η θεατρική πειστικότητα του παππού η οποία, όταν χρειάζεται, φτάνει σε κορυφαία σημεία σκηνικής τέχνης και αυτή την φορά έφερε στο "αμήν" τον έφιππο Γεώργιο ο οποίος, προς στιγμήν νόμισε ότι ο παππούς έβλεπε μπροστά του, τουλάχιστον, τους 301 επί ...κοινοβουλίω και ο καημένος ο εκπαιδευόμενος σκέφθηκε ότι ο Ίππος του θα τον έστελνε οσονούπω στα πλησιέστερα κεραμίδια.
Ευτυχώς, η λογική επρυτάνευσε, ο Κωνσταντίνος έδιωξε κλωτσηδόν τον αφηνιασμένο παππού εκτός Ιππευτηρίου [σε μας δεν αφηνιάζουν οι Ίπποι αλλά, μονίμως, ο παππούς...] και ο Γεώργιος κατέληξε να τοξεύσει ασφαλέστατα από την ράχη του Ίππου του.
Εν τέλει, ο Γεώργιος μετά από όλα αυτά του ...λιναριού τα πάθη, κατάφερε να καλπάσει ωσεί άλλος Καστιλλιανός Ελ Σιντ Καμπεαδόρ και να αφιππεύσει στην αγκαλιά του παππού που τον καταχάρηκε για την μαχητικότητά του, όπως καταχαίρεται όλα του τα εγγονάκια μετά από κάθε μάθημά τους βλέποντάς τα να προοδεύουν υπό την διδασκαλία του Κωνσταντίνου.
Όπως καταχάρηκε και την λαμπρή μας Χρυσούλα η οποία, πλέον, σε όλο το οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό των μαθημάτων της αφήνει εικόνες-επιτομής της Αμαζόνας.
Κι όλα αυτά, ενώ ο ...Αρχισιδηρουργός, όχι του Ζορζ Ονέ αλλά των "Ελλήνων Κενταύρων", Συνασκούμενος Σταύρος μας εξέπληξε με τη νέα του καλλιτεχνική δημιουργία, ένα κατεργασμένο πέταλο με την ένθετη επιγραφή της ονομασίας της Ομάδος μας.
Ο Σταύρος Γεωργάκης ο οποίος έχει ήδη κατασκευάσει εξαιρετικά δείγματα μεταλλουργικής τέχνης εμπνέεται στην Ιππική ανακαλύπτοντας μιαν επιπλέον διάστασή της και χαιρόμαστε με τα δημιουργήματά του ακριβώς όπως και με τις ιππικές επιδόσεις του.
Κυρίως, χαιρόμαστε τον δικό μας μικρό [σε ηλικία...] ...Herbert von Karajan, τον Αρχηγό της Ομάδος μας Κωνσταντίνο ο οποίος με την αθέατη "μπαγκέτα" του διευθύνει τόσο επιδέξια μια τόσο δύσκολη "ορχήστρα" όσο μιαν Ομάδα εφίππων πολεμικών τεχνών, όπως την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".
Και απολαμβάνουμε τις έξοχες ιππικές του ικανότητες όπως καθημερινώς αναπτύσσονται μαζύ με την ηγετική σωφροσύνη του, μέρα τη μέρα, στον ιππικό στίβο.
Όπως απολαμβάνουμε τον Αρχηγό μας Εφιπποτοξότη Κωνσταντίνο Δαμιανάκη στο κυρίως εφιπποτοξοτικό έργο του κάθε φορά που καλπάζει και χειρίζεται το Τόξο του.
