ΚΑΤΑ ΦΥΣΗ!

ΚΑΤΑ ΦΥΣΗ!

      Η Ιππασία είναι το βασικό σχολείο της αναδείξεως του ΗΓΕΤΗ, λόγος για τον οποίον, ανέκαθεν, ήταν κύριο μάθημα όλων των στρατιωτικών Ακαδημιών του κόσμου, βεβαίως και της Ελλάδος μέχρι την στιγμή που η "μεταπολίτευση", απεφάσισε να απονευρώσει (διάβαζε: "διαλύσει") τον Ελληνικό Στρατό, καταργώντας το μάθημα της Ιππασίας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων προκειμένου να αποστρατιωτικοποιήσει τα στελέχη του μετατρέποντάς τα σε ευτελισμένα δημοσιοϋπαλληλάκια με μόνη "έγνοια" τους τον μισθό, το εφ΄ άπαξ και την σύνταξη! Έτσι, στα μέσα της δεκαετίας του '80 η Ιππασία καταργήθηκε στη "Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων", οι Ίπποι της εγκαταλείφθηκαν και οι εκπαιδευόμενοι αξιωματικοί του ελλαδικού (πλέον) "στρατού" μετετράπησαν σε κομματικά σκύβαλα! Και το αποτέλεσμα ΟΙΚΤΡΟ! τόσο ΟΙΚΤΡΟ! όπως το βλέπουμε σε ένα από τα αμέτρητα παρόμοια τεκμήρια εξευτελισμού της δημοκρατικής και αντιφασιστικής, σημερινής, γραικίας:

     Όμως, απέναντι σε αυτές τις δημοκρατικές και αντιφασιστικές ...κωλοκουνίστρες, η φύση προνοεί για την "απάντησή" της και αντιπαραθέτει την ΥΓΕΙΑ η οποία είναι απαραίτητη για την επιβίωση των πλασμάτων της!

     Λίγα μέτρα πιο πέρα από την "Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων", την ίδια στιγμή, μια Ομάδα Ελλήνων με συνείδηση της εθνικής της προελεύσεως και χωρίς να καταδέχεται καμιάν εξωτερική "βοήθεια", με απολύτως δικά της "μέσα", καταφέρνει να διατηρεί ζωντανές τις Αξίες και την πολεμική Παράδοση της φυλής μας, αναδεικνύοντας τον υγιή Πολεμιστή ανάμεσα στους αρρώστους που συνθέτουν την περιρρέουσα ψυχοπαθητική δημοκρατική και αντιφασιστική ανθρωπομάζα: Οι "Έλληνες Κένταυροι", "τοις  κ ε ί ν ω ν  ρήμασι πεπεισμένοι", διατηρούμε την αλκή της ράτσας μας κι αφήνουμε όσους "γεννήθηκαν νεκροί και ζουν πεθαμένοι" να θάπτουν τα κουφάρια τους στα μνήματα που τους σκάβει η επιλογή τους!

     Διότι, η διατήρηση της ψυχοπνευματικής όσο και σωματικής υγείας είναι προσωπική υπόθεση  ε π ι λ ο γ ή ς  του νουνεχούς ο οποίος, ακόμη και σε τόσο παρακμιακές εποχές, μπορεί να επιτύχει την ευδαιμονία του ακολουθώντας το φυσικό "μονοπάτι" του άνω θρώσκοντος το οποίο είναι παράλληλο με την φύση, άξονας της οποίας είναι η άσκηση!

     Αγγίζοντας την εικοσαετία συνεχούς, όσο και ευρυθμότατης, λειτουργίας της η ιδεαλιστική και μη κερδοσκοπική, Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων κατά την καθημερινή της δράση, σεμνύνεται να έχει υποδείξει στους 630 μαθητές της την γόνιμη κατεύθυνση για την διατήρηση του Ήθους και της υγείας τους και συνεχίζει...

     Μελλοντικός σκοπός μας είναι η ένταση των προσπαθειών μας προς όφελος ακόμη περισσότερων μαθητών μας επιμηκύνοντας ακόμη περισσότερο την χασματική απόσταση που μας διαχωρίζει από το περιρρέον αρρωστημένο περιβάλλον της ανθρωπομάζας που έχασε τον προορισμό της. Κι αυτό είναι υπόσχεση στον εαυτό μας!   

ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΜΟΛΕΝΙΤΖ

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ 

ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΘΜΟΝ ΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΟΠΛΟΥ 

ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ 

(1876)

Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ή Σμολένιτζ ή Σμολένσκυ (Φεβρουάριος 1843 - 27 Σεπτεμβρίου 1915) ήταν ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, αντιστράτηγος πυροβολικού, ήρωας του Ελληνοτουρκικού πόλεμου του 1897 και δυο φορές υπουργός στρατιωτικών. Ο Κωνσταντίνος Σμολένσκη ήταν μέλος της ιστορικής οικογένειας των Σμολένσκη ή Σμόλενιτς οι οποίοι κατάγονταν από την Μοσχόπολη. Σύμφωνα με μια εκδοχή, το επώνυμο της οικογένειας ήταν Δήμου, το οποίο και άλλαξαν σε Σμολένσκη, όταν έλαβαν τίτλο ευγενείας στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Το Σμολένσκη παραπέμπει στο όρος Σμόλικα της Πίνδου, μεγάλες εκτάσεις του οποίου οι Δήμου είχαν στην κατοχή τους από την βυζαντινή ήδη περίοδο. Κατά μία άλλη εκδοχή, ο προπάππος του αντιστράτηγου - Σίμων Σμόλενιτς - εγκαταστάθηκε στην Ουγγαρία από την Μοσχόπολη, μετά το 1770 και απέκτησε περιουσία. Από την έπαυλη της οικογένειας, στον βορρά της Ουγγαρίας, που ονομαζόταν Σμολκ προήρθε και το επώνυμο της οικογένειας. Πατέρας του Κωνσταντίνου Σμολένσκη ήταν ο επίσης στρατιωτικός Λεωνίδας Σμόλενιτς, και μητέρα του η Μαρία Αξιώτη από την Νάξο, κόρη του οπλαρχηγού Κωνσταντίνου Αξιώτη. Είχε ακόμα έναν μικρότερο αδερφό τον επίσης στρατιωτικό, Νικόλαο Σμόλεντς. Ο Σμολένσκη παντρεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου του 1875, την Χαρίκλεια (ή Χαριτίνη) Μελά, κόρη του γνωστού συγγραφέα, Λέοντος Μελά, και θεία του Παύλου Μελά, και μαζί απέκτησαν πέντε κόρες, από τις οποίες όμως επέζησαν μόνο οι τρεις: η Μαρία, η Ραλλού και η Σοφία. Από αυτές, η Ραλλού Σμολένσκη, αυτοκτόνησε σε ηλικία 20 ετών, αφού σύμφωνα με τον τύπο της εποχής έπασχε από μελαγχολία μετά τον θάνατο της μητέρας της. Ο Σμολένσκη κατοικούσε στο σημερινό Νέο Φάληρο, σε έπαυλη νεοκλασικού ρυθμού που χτίστηκε πιθανότατα την δεκαετία 1875 - 1885, στην οδό που έφερε το όνομά του, και συγκεκριμένα στο σημερινό διατηρητέο και ανακαινισμένο κτίριο επί των οδών Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Κωνσταντίνου Σμολένσκη 25 - αν και διατηρούσε ακίνητη περιουσία και στο κέντρο της Αθήνας. Η κηδεία του έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1915, με πλήθος κόσμου να τον συνοδεύει στο Α΄ Νεκροταφείο όπου ετάφη, ενώ του αποδόθηκαν όλες οι στρατιωτικές τιμές.

     Πολύ πριν ο ελλαδικός στρατός καταντήσει "καμαριέρα" λαθροεισβολέων και οι στρατώνες μετατραπούν σε ...hot-spots, όπως συνέβη στη μεταπολιτευτική δημοκρατία, τα στελέχη του Ελληνικού Στρατού, οι Αξιωματικοί του, όχι μόνον ήσαν προσηλωμένοι αυστηρώς στα στρατιωτικά καθήκοντά τους αλλά και διέθεταν ιδιαίτερη μόρφωση με αποτέλεσμα, ακόμη και σήμερα να θαυμάζουμε το συγγραφικό έργο που άφησαν πίσω τους ακόμη και μέχρι την περίοδο των στρατιωτικών Κυβερνήσεων της 21ης Απριλίου. Ειδικώς δε για το όπλο του Ιππικού, πάμπολλα εκπαιδευτικά στρατιωτικά εγχειρίδια και διάφορες εκδόσεις, υπογραφόμενα από Έλληνες Αξιωματικούς, πλείστα εκ των οποίων διασώζουμε στην Βιβλιοθήκη μας, μας αφήνουν άναυδους για την επιστημονικότητα και την πληρότητά τους, ενώ ένα τεράστιο και θλιβερότατο κενό παρομοίων εργασιών παρατηρούμε από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, μία περίοδος "νεκρή" για την παραγωγικότητα στρατιωτικής τεχνογνωσίας εν συγκρίσει με τις προηγηθείσες περιόδους. Εν μέσω αυτών των συγγραμμάτων που αφορούν στον Ίππο και την Ιππική, λαμπρή θέση κατέχει το, ως άνω, Εγχειρίδιο του Στρατηγού του Πυροβολικού Κωνσταντίνου Σμολένιτζ  το οποίο συνέγραψε όταν ήταν, ακόμη, Υπολοχαγός. Σε αυτό το υπέρ 700 σελίδων ογκωδέστατον εγχειρίδιο, συμπεριλαμβάνονται 108 σελίδες, τιτλοφορούμενες "ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΙΠΠΟΥ" το περιεχόμενο των οποίων συνιστά μιάν αυτοτελή Ιππογνωσία ανεκτίμητης αξίας.

     Ο τότε Υπολοχαγός και μετέπειτα ήρωας Στρατηγός Κωνσταντίνος Σμολένιτζ (οι περισσότεροι τον γνωρίζουν ως "Σμολένσκυ" αλλά εκείνος προτιμούσε το "Σμολένιτζ") σε αυτές τις 108 σελίδες, με ακρίβεια, λακωνικότητα αλλά και εξονυχισμό του αντικειμένου μας καθιστά κοινωνούς περί τα του Ίππου με τέτοια πληρότητα ώστε η Σχολή μας έχει αντλήσει εξ αυτού σημαντική πληροφόρηση προς όφελος των μαθητών μας με στοιχεία τα οποία παραμένουν διαχρονικής σημαντικότητος και αναλλοίωτα μέσα στον χρόνο! 

Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ 

ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ,

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" 

ΔΙΕΞΗΧΘΗ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ

     Όλα δείχνουν πως έρχεται η ώρα να φυλάξουν τον Έβρο οι ... "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας". Κι αυτό διότι απέδειξαν ότι εκεί που ακόμη κι ο στρατός κάνει πίσω, εκείνοι προχωρούν μπροστά και ολοκληρώνουν τον ΑΝ.ΣΚ.

     Τα βαρέα καιρικά φαινόμενα στη σημερινή Κέρκυρα μπορεί να έτρεψαν σε άτακτη φυγή τον στρατό και να τον έκλεισαν στους ...κοιτώνες του, αλλά δεν εμπόδισαν καθόλου το καταδρομικό απόσπασμα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" να ολοκληρώσει με λαμπρήν επιτυχία την τακτική εβδομαδιαία ομαδική του Προπόνηση και, μάλιστα, με ασκήσεις που τις βλέπουμε για πρώτη φορά επάνω στο βραγμένο και ολισθηρό δάπεδο του υπαίθριου προπονητικού τους χώρου.

     Έχουμε την αίσθηση ότι, οσονούπω, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" θα κληθούν να μεταφέρουν σε ελληνικό έδαφος τους δύο "απωλέσαντες" τον προσανατολισμό τους άνδρες [...] του Μηχανικού, που κατέληξαν στα κάτεργα της Jandarma στην Αδριανούπολη.

     Δεν ξέρουμε τι [σκατά...] "αποτελεσματικότητα" μπορεί να έχει ο Καμμένος επί του θέματος, αλλά είμαστε σίγουροι ότι ο επικεφαλής του Παραρτήματός μας στην Κέρκυρα Χριστόφορος Κασφίκης με τους άνδρες, τις γυναίκες αλλά και τους ανηλίκους του Συνασκουμένους, μπορούν να επαναπατρίσουν και τους δύο "απωλέσαντες τον προσανατολισμό τους" αυθωρεί και παραχρήμα, προκειμένου να τους κάνουν και μια διδασκαλία ώστε να μη χάνουν τόσο εύκολα το "μονοπάτι" και, κυρίως, να μη παραδίδουν τόσο εύκολα τα όπλα τους στον εχθρό.

     Σε μια χώρα που όλα γίνονται hot spots [τουτέστιν, μαλλιοκούβαρα] ο προπονητικός χώρος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" τιμά την επικράτεια επιτρέποντας στα εκεί συνασκούμενα Μέλη να αμύνονται, πράγματι, του πατρίου εδάφους.

     Αν και στους "Έλληνες Κενταύρους" δεν δεχόμεθα άκαπνα γιωτόμπαλλα ή σκουριασμένες κρεμαγιέρες, χάρην εθνικού συμφέροντος και μόνον θα κάνουμε μια υποχώρηση και θα δεχθούμε, εφ΄ όσον μας καταθέσουν αίτηση εγγραφής, τον Πάκη, τον Alexis και τον Panos, στην περίπτωση που θα ήθελαν έστω και αργά να αποκτήσουν λίγη μαχητικότητα για να μη πούμε ...ανδροπρέπεια.