Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 397 ΧΡΟΝΙΑ...

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 397 ΧΡΟΝΙΑ...



    Όταν το πρωί εκείνης της Κυριακής, 7ης Δεκεμβρίου 1941, στις 07:48, oi γενναίοι γόνοι του Ιερού Ανέμου επετέθησαν εναντίον των διεθνών εγκληματιών στο Pearl Harbour γνώριζαν πολύ καλά ότι επιτελούσαν ένα καθήκον προς όλη την Ανθρωπότητα, αποτρέποντας με αυτοθυσία, το ορατό ενδεχόμενο του αφανισμού ολοκλήρων κοινωνιών στην περίπτωση που οι διεθνείς εγκληματίες επικρατούσαν!



     Εκείνοι οι ευεργέτες της Ανθρωπότητος με το έμβλημα του ανατέλλοντος Ηλίου, είχαν σαφή εικόνα της επικινδυνότητος των διεθνών εγκληματιών-στόχων τους και μέσα από τις μέρμηθες των πολυβόλων τους δεν έβλεπαν "ανθρώπους" αλλά όλους εκείνους που, μετέπειτα, θα σφαγίαζαν αθώους λαούς, στο Βιετνάμ, στη Καμπότζη, στη Κύπρο, στην Αλγερία, στο Ιράκ, στη Παλαιστίνη, στη Σερβία, στην Ουκρανία, στη Λατινική Αμερική, στη Κούβα, στη Λιβύη, στη Χιροσίμα, στο Ναγκασάκι, στο Κατύν, στο Μυ Λάι κλπ κλπ, σε όλο τον μεταπολεμικό και πάντοτε εμπόλεμο πλανήτη!...



     Όμως, η Ανθρωπότητα προτίμησε τους δημίους της και όχι τους υπερασπιστές της, αφού οι ουτιδανοί προτίμησαν να προτάξουν την δειλία τους με τον φόβο ότι μπορεί να κληθούν να απολογηθούν για το δίκαιο που θα έπρεπε να πράξουν, καταντώντας να απολογούνται για το άδικο στο οποίο συνέπραξαν!



     Δυστυχώς, η Ανθρωπότητα δεν κατάλαβε κι επέλεξε  λ ά θ ο ς   ε χ θ ρ ό, όπως παραδέχθηκε, τελικώς, ο Αμερικανός Στρατηγός George Patton, με αποτέλεσμα σήμερα να μεθοδεύεται η μετάλλαξη του dna του ελεύθερου Ανθρώπου σε ένα dna χειραγωγούμενου υπανθρώπου γονατισμένου στην υπηρεσία των εξαχρειωτών του! 



     Κάθε Δεκέμβρη τιμούμε την σεπτή μνήμη των γενναίων γόνων του Ιερού Ανέμου και υποκλινόμεθα στο έμβλημα του ανατέλλοντος Ηλίου!



    Και, μπορεί οι γενναίοι να θυσιάστηκαν, όμως οι μικρές πορσελάνινες κούπες τους, αυτές που άφησαν πίσω τους πριν απογειωθούν για το Pearl Harbour, παραμένουν ακέραιες για να ξαναγεμίσουν με σάκε κατευοδώνοντας τα επόμενα σμήνη των επερχόμενων γενναίων! Διότι οι γενναίοι, πάντα επανέρχονται στην Ιστορία της Ανθρωπότητος και στις 21 αυτού του μηνός, μετά από 397 χρόνια, μία συγκλονιστική σύνοδος του Δία με τον Κρόνο εισάγει την Ανθρωπότητα στην εποχή του Υδροχόου με επικείμενες συγκλονιστικές μεταβολές επί τα βελτίω του Ανθρώπου! Όποιος νομίζει ότι ο πλανήτης στερείται ενστίκτου αυτοσυντηρήσεως πλανάται πλάνην οικτρή! Σημειώστε το!



ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΞΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΡΦΥΟΣ

 

ΕΞΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΞΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΡΦΥΟΣ




Ο Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου", Εκπαιδευτής Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, προνοητικότατα, ...κατόπτευσε το "έδαφος" στο οποίο θα διεξαχθεί προγραμματισμένη εκπαιδευτική εξόρμηση της Ομάδος μας η οποία, ήδη, έχει ανακοινωθεί. Εν συνεχεία, ο Ιφικράτης μας αφηγείται τις εντυπώσεις του από την περιοχή στην οποία θα εξορμήσουμε:



     Αξιοποιώντας τις καιρικές συνθήκες οι οποίες, ναι με άνευ έντονων βροχοπτώσεων πλην δε χαμηλής θερμοκρασίας, έντονης ομίχλης και ψιλόβροχου, αποφασίσαμε με φίλο της ομάδος, παθιασμένο ορειβάτη και λάτρη της περιπέτειας να κινηθούμε προς το όρος Δίρφυς, το οποίο θα αποτελέσει και εστία μελλοντικής μας προπονητικής εξόρμησης.



     Διαβαίνοντας το χωριό Στενή Ευβοίας (την ιστορία της οποίας μπορείτε να δείτε  εδώ ) ήρθαμε σε επαφή με ένα μέρος του οποίου η ιστορία είναι καλά κρυμμένη πίσω από τις λιθόκτιστες οικίες και τους θρύλους.



     Άμεση η άφιξή μας στο καταφύγιο "Μ. Νικολάου" του όρους Δίρφυς δεδομένου ότι για τον μέσο κάτοικο της Εύβοιας αποτελεί συχνό τόπο εξορμήσεων και πηγαίνουμε πλέον με κλειστά μάτια!



     Κινηθήκαμε εν μέσω πυκνής ομίχλης η οποία εφιστά αφενός μεν την προσοχή μας, παρακινεί δε για περιπέτεια και εξερεύνηση της φύσεως στα καλύτερά της!



     Πάντοτε εφοδιασμένοι με τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτεί το βουνό, καθότι το βουνό απαιτεί σεβασμό, η ασέβεια δεν συγχωρείται.



     Αμέσως μετά την άφιξη προχωρήσαμε σε μία γενική περιήγηση στον χώρο, περιτριγυρισμένοι από πυκνό ελατόδασος στον όλο χώρο πέριξ του καταφυγίου.



     Καθότι όμως η αραιή βροχόπτωση άρχισε ελαφρώς να δυναμώνει, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε στην τόξευση σε σημείο το οποίο επέτρεπε την ομαλή διεξαγωγή αυτής.



     Αρχικά δοκιμάσαμε την σταθερότητα του στόχου καθότι οι πολυτέλειες της πόλης και ο όλος εξοπλισμός της στήριξης του στόχου καταργούνται. Στην φύση αυτοσχεδιάζεις, χρησιμοποιείς όλα τα εν δυνάμει μέσα που σου παρέχει η γη προς όφελός σου.



     Στην συνέχεια ασκηθήκαμε σε περισσότερες στάσεις τόξευσης τις οποίες επιχειρήσαμε για πρώτη φορά.



     Ασκήσεις οι οποίες, όπως δείχνει, θα μας απασχολήσουν και στο εγγύς μέλλον και θα αφιερώσουμε σε αυτές τον απαιτούμενο χρόνο.


     Εξ' άλλου, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η βελτίωση έρχεται μέσα από την διαρκή άσκηση που με την σειρά της ενδυναμώνει τους απαιτούμενους νευρώνες προς βελτίωση τόσο της τοξευτικής ικανότητας, όσο και της συγκέντρωσης. (Για μια αναλυτικότερη σχέση τοξοβολίας - εγκεφάλου δείτε αυτόν τον σύνδεσμο).



     Μετά το πέρας της προπονήσεως ξανα-επικεντρωθήκαμε στον όλο περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος μέσα από την θέλξη που ασκεί στον διαβαίνοντα, δεν μπορεί παρά να αποσπάσει την προσοχή του και να τον αφήσει ελεύθερο να πλανάται η σκέψη του ανάμεσα σε έναν κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν που συνηθίσαμε στο άστυ.



     Καταφέραμε και κρατήσαμε στιγμιότυπα από χρωματικές λεπτομέρειες ενός καμβά ζωγραφισμένου με τα καλύτερα χρώματα με καλλιτέχνη την ίδια την Φύση.



     Κατευθυνθήκαμε προς το ελατόδασος, αφήνοντας το μυαλό να ηρεμήσει από την αρνητική ενέργεια που η πόλη σου φορτώνει.



     Κινηθήκαμε στο πραγματικό κόσμο απ' όπου προέρχεται και προορίζεται να επιστρέψει ο άνθρωπος.



     Αφιερώσαμε χρόνο για ηρεμία, χαλάρωση και περισυλλογή και γεμίσαμε το παγούρι - αντίκα της μεταπολεμικής περιόδου κρυσταλλένιο νερό από τις πηγές!




     Ο χρόνος όμως για να επιστρέψουμε πίσω στο καταφύγιο έφτασε, αφήνοντας πίσω το ελατόδασος, καθότι η μετεωρολογική υπηρεσία έδινε σήμα για βροχές κατά τις απογευματινές ώρες.



     Ο πολιτισμός από πίσω μας περίμενε, αναλάβαμε όλον τον εξοπλισμό και πορευτήκαμε προς το σημείο όπου αφήσαμε το αυτοκίνητο με σκοπό την επιστροφή. Κοινή όλων μας ελπίδα η άμεση απελευθέρωση από την εν εξελίξει κατοχή και εγκλεισμό, ως αποτέλεσμα ενός κόσμου διαμετρικώς αντιθέτου προς τον φυσικό άνθρωπο.

Σταυριανόπουλος Γεώργιος - Ιφικράτης


Πηγή εδώ

                                                            

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2020

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"



     Ενώ οι καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών μετέτρεψαν σε λιμνοθάλασσα το σούπερ-Ιππευτήριο των Αθηνών, με την πανάκριβη ποταμίσια άμμο και τις υπερσύγχρονες σχεδιάσεις κάνοντάς το έτοιμο να υποδεχθεί βενετσιάνικες ...λεμβοδρομίες, η φυσική Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", αν και υπό βροχή και αυτή, επέτρεψε στους Μεσσήνιους Συνασκουμένους μας να διεξαγάγουν ένα λαμπρό μάθημα εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου το οποίο διηύθυνε ο Αρχηγός του εκεί Παραρτήματος Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης.



     Για μια ακόμη φορά η υπεροχή των φυσικών συνθηκών στην Ιππική νίκησε το τεχνητό πλαίσιο που καθιερώνει η "ακαδημεική" ("Δυτική") Ιππική στην οποία ο Ίππος υφίσταται ανθρωποκεντρική "διαχείριση" με όσες συνέπειες διαπιστώνονται ακόμη και στην δυνατότητα ομαλής διεξαγωγής της υπό την εξέλιξη σοβαρών καιρικών φαινομένων. Διότι, όταν βρέχει, το, τεχνητό, αμμώδες έδαφος των Ιππευτηρίων, όσο καλές προβλέψεις απορροής ομβρίων διαθέτει εκ σχεδιάσεως, έχει πολύ μικρότερες αντοχές αποφυγής του φαινομένου της "λιμνοθάλασσας" απ΄ ό,τι το φυσικό έδαφος, όπως απεδείχθη και εν προκειμένω.



     Σ΄ αυτό, λοιπόν, το, υπό βροχήν, μάθημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" ο Αθανάσιος επανέλαβε για δεύτερη φορά την αποενοχοποίηση της καχυποψίας του νεαρού επιβήτορος προς τον Άνθρωπο, ακολουθώντας τον κανόνα της ευφυούς "διεγέρσεως" παβλωφικών αντανακλαστικών, με την παρουσία κι ενός ιππαρίου το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως καταλύτης.



     Πάρα πολύ σωστά ο Αθανάσιος δεν άφησε πολύ χρόνο να διαρρεύσει από το προηγούμενο μάθημα και στο δεύτερο εικοσιτετράωρα, αξιοποιώντας την "φρέσκια" μνήμη του επιβήτορος επεχείρησε την επανάληψη. Ας παρατηρήσουμε, λοιπόν, εν συνεχεία, την αλληλοδιαδοχή των σοφών χειρισμών του Αθανασίου ο οποίος κατάφερε ένα ακόμη "βαθύτερο" αποτέλεσμα "συμφιλιώσεως" του επιφυλακτικού επιβήτορος με την παρουσία του Ανθρώπου στον ζωτικό του χώρο και όχι μόνον... 



Με επίκεντρο τον "καταλύτη", το ιππάριο το οποίο συμπεριφέρεται διεκδικητικώς και ανταγωνιστικώς προς τον υπό εκπαίδευση επιβήτορα, η "αγέλη" με επικεφαλής τον Εκπαιδευτή, μπαίνει στη "σκηνή"


Και το ιππάριο δεν χρονοτριβεί περνώντας στην επίθεση επικεντρωμένο στην σακούλα με τα "φαγώσιμα" που κρατά ο "αδιάφορος" Εκπαιδευτής δίκην δολώματος. Ο επιβήτορας, σκεπτικιστής, δείχνει το ανάλογο ενδιαφέρον αλλά συγκρατείται με "δεκανίκι" την παλιά του επιφυλακτικότητα η οποία δείχνει να χρήζει επαναλήψεως της ...θεραπείας.


Ο ...αναιδής μικρόσωμος καταλύτης ...εφορμά στη σακούλα υπογραμμίζοντας τον ...δικαιωματισμό του στο περιεχόμενό της, ενώ ο επιβήτορας αυτοσυγκρατείται ευγενικότατα δείχνοντας ότι τον ενδιαφέρει το ...γεύμα, αλλά κι η επιφυλακτικότητα-επιφυλακτικότητα...


Εδώ, σε αυτή την πολύ κρίσιμη "στιγμή", ο Εκπαιδευτής ο οποίος με την περιφερειακή του όραση μέχρι τώρα παρατηρούσε "πίσω από την πλάτη του" την συμπεριφορά του επιβήτορος, χωρίς να στραφεί προς το μέρος του τελευταίου, διευθετεί το σώμα του κάθετα σε αρχηγική στάση που προσδίδει κύρος αρχηγού αγέλης και ακινητεί, ελέγχοντας ακόμη και την αναπνοή του ώστε να μη δώσει καμία αφορμή ανησυχίας στον επιβήτορα ενώ, διακριτικά και με ένα απολύτως ελεγχόμενο χέρι προσφέρει το φαγώσιμο ...δόλωμα, επιτρέποντας στον εκπαιδευόμενο να το πάρει. Το πρώτο "λάδωμα" είναι γεγονός και η συνδυαστική μνήμη του επιβήτορος μαζύ με τις ιδανικές συνθήκες χειρισμών, αποδίδει!


Τώρα ο Εκπαιδευτής κρατά προς την πλευρά του αναιδούς ιππαρίου την σακούλα επιτείνοντας την επαιτεία του επιβήτορος ο οποίος παρακαλά για νέο ...φαγώσιμο, αλλά ο Εκπαιδευτής δεν ενδίδει πολλαπλασιάζοντας τις ικεσίες του επιβήτορος ο οποίος προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο τον Εκπαιδευτή, κάτι που του μειώνει ακόμη περισσότερο τα ...υπολείμματα των επιφυλάξεών του, όμως ο Εκπαιδευτής δεν αρκείται και συνεχίζει.


Ο Εκπαιδευτής επιμένει να μην ενδίδει σε προσφορά φαγωσίμου προς τον επιβήτορα αλλά εκμεταλλεύεται την "στιγμή" και του απλώνει το χέρι για να τον χαϊδέψει ώστε να αποενοχοποιήσει τις επιφυλάξεις του εκπαιδευομένου Ίππου του όχι μόνον για την ανθρώπινη παρουσία στον ζωτικό του χώρο αλλά και για την ψαύση του ανθρώπινου χεριού. 


Και πάλι μια σωστή επιλογή "γεωμετρίας" χώρου με τον Εκπαιδευτή σε ίσες αποστάσεις μεταξύ ...αναιδούς ¨καταλύτη" (για να μη του χαλάσει το επόμενο βήμα) και επιβήτορος, ευμενούς διαμορφώσεως της ψυχολογίας του εκπαιδευομένου, λήψεως σωστής στάσεως σώματος και το επόμενο φαγώσιμο ...δόλωμα στον δεξί ώμο του Εκπαιδευτή για να αφεθεί στη βουλιμία του εκπαιδευομένου με την σακούλα "πειρασμό" εκτός εμβελείας δράσεως του ιππαρίου.


Και να που ο εκπαιδευόμενο υποκύπτει στην γοητεία των ιδανικών συνθηκών και "αρπάζει" το φαγώσιμο από τον ώμο του Εκπαιδευτή ο οποίος, δολιότατος, δίπλα στο φαγώσιμο έχει εναποθέσει ..."όλως τυχαίως" τον συραγωγέα! Παμπόνηρος ο Εκπαιδευτής εκμεταλλεύεται για άλλη μια φορά την συνδυαστική μνήμη του ζώου η οποία θα καταγράψει συνδυαστικά φαγώσιμο=συραγωγέας και, παρακάτω θα δούμε γιατί...


Ωστόσο, πολύ σωστά ο Εκαπιδευτής εκμεταλλεύεται την εγγύτητα του εκπαιδευομένου και την θετικότατη αντίληψή του για την ...σακούλα την οποία έχει ήδη ταυτοποιήσει με ...θησαυροφυλάκιο κι αυτός ο δαιμόνιος Εκπαιδευτής εισάγει και στην αφοβία της σακούλας (κι όλοι οι Ιππείς καταλαβαίνουν τι κινδύνους σημαίνει ένας Ίππος μη εξοικειωμένος με την πλαστική σακούλα... Και, βεβαίως, υπό τόσο ιδανικές συνθήκες ο εκπαιδευόμενος ...ερωτεύεται την σακούλα  που μοσχοβολά μήλα και καρότα κι άλλα καρότα ...υψηλής μαναβικής! Όχι, αυτή η κίνηση δεν αποτελεί πανάκεια αφοβίας στη πλαστική σακούλα όμως είναι μια πολύ καλή αρχή!


Αλλά ο δολερός Εκπαιδευτής με τον σμπάρο αυτής της ημερίδος "ανασύρει από την φαρέτρα του" και τον συραγωγέα του οποίου την εξοικείωση είχε "δρομολογήσει" πριν, τοποθετώντας τον δίπλα στο δόλωμα. Η συνδυαστική μνήμη του επιβήτορος λειτουργεί και πάλι θετικά στην διακριτική επαφή του συραγωγέως στο ρύγχος του πολύ κοντά στο σημείο απ΄ όπου "τσίμπησε" το τελευταίο φαγώσιμο κι ο συραγωγέας μπήκε ακόμη πιο βαθιά στη συνείδησή του ως κάτι ...φίλιο. Παμπόνηρος ο Μεσσήνιος και σήμερα κατάφερα "τρία σε ένα".


"Αυλαία" στην ημερίδα κι ο εκπαιδευόμενος επιβήτορας, σήμερα, αγάπησε περισσότερο τον Άνθρωπο που μέχρι τώρα τον φοβόνταν, συμφιλιώθηκε με τις πλαστικές σακούλες και αποδέχθηκε την παρουσία του συραγωγέως, δηλαδή, "τρία σε ένα", ε!, δεν ήταν κι άσχημα... Ωστόσο ο μικρός αναιδής καταλύτης με την ξανθιά χαίτη ενίσταται για την απομάκρυνση της πολύφερνης ...σακούλας έτοιμος να διεκδικήσει και πάλι τα κυριαρχικά του δικαιώματα επί του περιεχομένου της ενώ ο εκπαιδευόμενος παρατηρεί με τρυφερότητα τον Εκπαιδευτή έτοιμος να συμβιβαστεί με ένα ακόμη χάδι στο μέτωπο όπως και το προηγούμενο. Πάντα οι δυνατοί προσβλέπουν σε κάτι ανώτερο από τις αναιδέστατες μισοριξιές οι οποίες, όμως, παραμένουν το ίδιο αξιολάτρευτες.




     Όλα τα παραπάνω αποτελούν μια σύντομη περίληψη της διαδικασίας που ακολουθήθηκε και ολόκληρη η παρουσίαση του σημαντικού αυτού μαθήματος θα δημοσιοποιηθεί σε ειδική έκδοση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" προς χρήση των Μελών μας αλλά και οιουδήποτε ενδιαφέρεται να εκπαιδεύσει σωστά έναν νεόλεκτο Ίππο στους τομείς που διαλαμβάνονται στο συγκεκριμένο μάθημα!



Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020

ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ

 ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ  ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ



      Σε μιαν εποχή κατά την οποία οι μεταπολεμικοί «νικητές» και, κατά τεκμήριο πλέον, εχθροί της Ανθρωπότητος «επικαιροποιούν» την ακατασίγαστη δίψα κυριαρχίας τους επί των ανοήτων κοινωνιών οι οποίες τους ανέχονται, καταλύοντας ακόμη και το δικαίωμα της ζωής των Πολιτών, έχουμε καθήκον δυναμικής αντιμετωπίσεώς τους με πρόταγμα την διατήρηση των υπάρξεών μας, των ζωών και της υγείας μας!

 


     Με επαληθευόμενο κατά γράμμα και από τα γεγονότα, το μήνυμα το οποίο, κατά την έναρξη της «κρίσεως» του κοροϊδοϊού, είχε απευθύνει προς τα Μέλη των «Ελλήνων Κενταύρων» ο Ιδρυτής της Ομάδος, αναδύεται επιτακτικό το καθήκον της ανατροπής των εφιαλτικών οργουελιανών σχεδίων των πραγματικών συνωμοτών που απεργάζονται την «νοσοποίηση» της Ανθρωπότητος προς ευχερέστερον έλεγχό της και την, εν τέλει, κυριαρχία τους.

    


     Και στο πλαίσιο της υγιούς αντιδράσεώς μας, η σωμασκία είναι το μεγάλο όπλο κατά των επιβούλων μας οι οποίοι προωθούν τις τοξικοεξαρτήσεις επιχειρώντας την πνευματικήν υποδούλωσή μας, όσο εμείς παραμένουμε υγιείς και ακμαίοι με την φυσικήν οξυγόνωση των κυττάρων μας.

 


     Για τον λόγο αυτό καλούμε τους «Έλληνες Κενταύρους» σε  ε γ ρ ή γ ο ρ σ η   ε π ι β ι ώ σ ε ω ς  εν μέσω θυέλλης συγκυριών και, ανεξαρτήτως πρακτικοτέρων αντιδράσεων τις οποίες απαιτεί η συγκροτημένη αντιμετώπιση των απειλών, αναπροσαρμόζουμε το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα εντός πλαισίου ουσιαστικότερης σωμασκίας και οξυγονώσεως, όπως πρέπει να αναπροσαρμόζεται κάθε δραστηριότητα αναλόγως των επικρατουσών συνθηκών.

 


     Ευτυχώς, με την έγκαιρη πρόβλεψη των δεινών εξελίξεων από το επιτελείο των «Ελλήνων Κενταύρων» ήδη έχει εκπονηθεί ένα εμπλουτισμένο ασκησιολόγιο το οποίο θα συντελέσει στην επίταση της σωμασκίας και της οξυγονώσεως που απαιτούν οι «καιροί», έχει ήδη δοκιμασθεί και έχει κριθεί αποτελεσματικό και, όπως έχουν παρατηρήσει οι παρακολουθούντες την δράση της Ομάδος μας, αρχίζει να εφαρμόζεται βαθμιαίως στο προπονητικό μας πρόγραμμα.

 


     Έτσι, μετά την εισαγωγή στο ασκησιολόγιό μας της Στάσεως του Τόξου η οποία ήδη δημοσιεύθηκε σε ειδικό εγχειρίδιο, σε λίγο θα δημοσιευθεί και η Στάση του Ίππου η οποία είναι και η βασικότερη άσκηση όχι απλώς ευσταθείας αλλά  ε δ ρ ά σ ε ω ς  η οποία θεμελιώνει ένα περαιτέρω υγιές όσο και ισχυρό «κτίσμα» ανθρωπίνου σώματος.

 


      Σε λίγο λοιπόν και, όσοι παραλλήλως προς όλη την άλλη, αδιαλείπτως συνεχιζόμενη, δραστηριότητα των «Ελλήνων Κενταύρων» παρακολουθήσετε και τις Προπονήσεις Τοξοβολίας (άλλωστε, δωρεάν προσφερόμενες!) θα δείτε την μεγάλην ωφέλεια ήδη από τη πρώτη συμμετοχή!



ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.