EQUUS PRZEWALSKII

ΙΠΠΟΣ PRZEWALSKII

     "Σε ό,τι αφορά τον σημερινό Ίππο, λαμβάνουμε ως σημείο αναφοράς του το γένος Przewalskii (Equus Przewalskii) το οποίο αποτελεί το τελευταίο άγριο είδος Ίππου, "ορατό" μέχρι σήμερα. Πρόκειται περί ενός πρωτογόνου γένους το οποίο εντόπισε (1881) στην περιοχή Tachin Schah (όρη του Κίτρινου Ίππου) της Μογγολίας ο Πολωνός συνταγματάρχης N.M.Przewalskii. Οι Ίπποι του εν λόγω γένους έχουν ανάστημα περίπου 1.30 μ. ανασηκωμένη χαίτη μαύρου συνήθως χρώματος, σκουρόχρωμα άκρα ποδών και ρύγχος ανοιχτόχρωμο. Το χρώμα του τριχώματός του ποικίλλειαπό ανοικτό καστανό έως σκούρο κίτρινο."

[Αρ. Ηρ. Καλέντζη: "ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ" Αθήναι, 2010, σ. 20]

     

     Κάθε μορφής συνεργασία προϋποθέτει την, εκατέρωθεν, καλή γνώση και ορθήν εκτίμηση των συνεργαζομένων και αυτό ισχύει και στην περίπτωση της συνεργασίας του Ανθρώπου με τον Ίππο όπου ο Άνθρωπος έχει το καθήκον της σπουδής του Ίππου αλλά και την υποχρέωση να υποβοηθήσει τον ίππο να τον καταλάβει και να τον εκτιμήσει. Σ΄ αυτή την προσπάθεια, ο Άνθρωπος δεν αρκεί να μάθει να στέκεται σωστά επάνω στον ίππο αλλά και να είναι σε θέση να διαγιγνώσκει τα "μηνύματα" που ανά πάσα στιγμή εκπέμπει η ταξιδερμία, η φυλετική κατάταξη, η μορφολογία, η διάπλαση και ο χαρακτήρας του Ίππου τα οποία φέρουν την στατιστική επαναληπτικότητα της γενετικής.

[Πιέστε για την εμφάνιση του σχετικού PDF]

     Εάν θέλουμε, λοιπόν, να κατανοήσουμε τον σημερινό Ίππο, θα πρέπει προηγουμένως να ανατρέξουμε στην κατανόηση των, εν γένει, χαρακτηριστικών του γενάρχη του Equus Przewalskii, κάτι το οποίο στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν παραλείψαμε, συνιστώντας και σε όλους τους μαθητές μας να μην το παραλείπουν αρκούμενοι στην ανάπτυξη, απλώς, της τεχνικής της ιππεύσεως, κάτι που δεν ολοκληρώνει ποτέ έναν πραγματικό Ιππέα.

     Η μελέτη του Equus Przewalskii, όπως και η μελέτη της Ιππικής, μπορεί να έχουν αρχή αλλά ουδέποτε έχουν πέρας.

     

     Και η δική μας μελέτη η οποία επί χρόνια συνεχίζεται είχε την αρχή της στην in situ σπουδή του Equus Przewalskii, στην Μογγολία, στο πλαίσιο μιας δισκελούς εκπαιδευτικής εμπειρίας στην Ιππική και στην Τοξοβολία. Και, βεβαίως, σε ό,τι αφορά στο ιππικό σκέλος, ο Equus Przawalskii και η σπουδή του ήταν το επίκεντρο.

Ο εξαιρετικός Μογγόλος μεταφραστής μας, 

με τον διακεκριμένο ιπποτρόφο (έφιππο) θείο του

     Με την ανεκτίμητη συμβολή του ταξιδιωτικού Οργανισμού "CEL Tours" και των εξαιρετικών συνοδών που μας διέθεσε καθ΄ όλο το εκπαιδευτικό μας ταξίδι (μεταφραστή και οδηγού) καταφέραμε να μελετήσουμε την γη του Μεγάλου Χαν τόσο στην πρωτεύουσά της (κέντρο), όσο και στο βορρά της (Khōvsgōl), στα κεντροδυτικά της (Kharkhorin), στα νότιά της (Gobi),

     Aυτή η σχεδίαση μας επέτρεψε να εξαγάγουμε συμπεράσματα τα οποία καλύπτουν τον μέσο όρο μιας ευρείας διδασκαλίας που διαρθρώνεται από τοπικές "πραγματικότητες" αναφορικώς με την Ιππική και την Τοξοβολία στην ...πηγή τους!

     Και τα όσα αποκομίσαμε συζητώντας με σημαντικούς ιπποτρόφους της Μογγολικής στέπας στις γιούρτες και στα Ιπποστάσιά τους, ξαποσταίνοντας με γάλα φορβάδος και πάντοτε με την βοήθεια του άοκνου συνοδού-μεταφραστή μας, ήσαν ανεκτίμητα τόσο για τον Equus Przewalskii, όσο και τον σύγχρονο Μογγολικό Ίππο αλλά και τον σημερινό Ίππο, ευρύτερα. 

     Η πρώτη παρατήρησή μας που αφορά στη διαμόρφωση του σύγχρονου Μογγολικού Ίππου είναι η διατήρηση πολλών μορφολογικών παραμέτρων του Equus Przewalskii, κυρίως, ως προς το ύψος και την σκελετική διαμόρφωση του κρανίου.

     Μελετώντας τα έμβια δείγματα των αγελών που προστατεύονται αυστηρότατα στις περιοχές των ορίων των εθνικών πάρκων Terelj και Ηustai, αλλά και σκελετικά ευρήματα εκεί και σε διάφορες άλλες περιοχές, είχαμε την δυνατότητα να παρατηρήσουμε όχι μόνον την μορφολογία του Equus Przewalskii ή Takhi όπως αποκαλείται το γένος αυτό στη σημερινή Μογγολία, αλλά και το ταμπεραμέντο τους.

     Στις αυστηρώς φυλασσόμενες εκτάσεις αυτών των εθνικών πάρκων, τα Takhi συμβιώνουν σε ξεχωριστές, κατ΄ οικογένεια, αγέλες που αποτελούνται, κατά μέσον όρο, από τέσσερα έως είκοσι άτομα, ζουν κάθε μία εκτός οπτικής προσβάσεως από τις άλλες κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, με τα μέλη τους να κινούνται πολύ κοντύτερα το ένα προς το άλλο κατά την διάρκεια του χειμώνος ώστε να αποφεύγουν επιθέσεις λύκων οι οποίοι καθηλώνουν τον Ίππο επιτιθέμενοι στο ένα του πόδι και κατόπιν, καθιστώντας τον ανίκανο να αντιδράσει, τον κατασπαράζουν με την άνεσή τους.

     Και όταν, αργότερα, ιππεύσαμε διάφορους σύγχρονους Μογγολικούς Ίππους οπουδήποτε βρεθήκαμε στη χώρα του Μεγάλου Χαν, αισθανθήκαμε από την ράχη τους να υλοποιείται η ίδια κίνηση που παρατηρούσαμε στα άτομα των αγελών των πάρκων Terelj και Hustai ως "δείγμα" της συνεχείας του ταμπεραμέντου του Equus Przewalskii μέσα στον χρόνο.  

   

     Η λέξη "κλειδί" στην κατανόηση του Ίππου όπως εξάγεται από την παρατήρηση και μελέτη του Equus Przewalskii είναι μία: "Πείσμα"! Και όσοι ασχολούνται με την Ιππική θα έχουν διαγνώσει το "πείσμα" ως κυρίαρχη συνιστώσα της συμπεριφοράς του Ίππου. "Πείσμα" σε ό,τι αφορά στην επιμονή των προσκτηθεισών συμπεριφορών που εδραιώνονται με την συμβολή της συνδυαστικής του μνήμης και που η "θεραπεία" του προϋποθέτει την ευφυία και την παιδαγωγική ηπιότητα (και ποτέ την βία, υφ΄ οιανδήποτε μορφή...) του Ιππέως. Ένα πείσμα που κατάγεται από το αίσθημα αυτοσυντηρήσεως του Equus Przewalskii o οποίος επέμεινε να επιβιώσει των εξαιρετικώς αντιξόων καιρικών συνθηκών της Μογγολίας όπου οι χαμηλότατες θερμοκρασίες που αγγίζουν τους -50C επί αρκετούς μήνες τον χρόνο συντελούν στην αυστηρότερη φυσικήν επιλογή των ισχυροτέρων πλασμάτων τα οποία μπορεί να ανήκουν και στους ιππίδες. 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ KYUDO

     Μπορεί οι "Ομοσπονδίες" και οι άλλοι ευκαιριακοί παράγοντες που καταδυναστεύουν τον Αθλητισμό στη Πατρίδα μας να μην μας έχουν συνηθίσει σε σοβαρή εργασία, όμως οι ξένες Ομοσπονδίες στις πολιτισμένες χώρες του πλανήτη παράγουν σοβαρό έργο για την ανάπτυξη των αθλημάτων που διαχειρίζονται και πρώτιστο "κεφάλαιο" αυτού του έργου η συγγραφή και έκδοση εκπαιδευτικών εγχειριδίων τα οποία, για τις δικές μας "Ομοσπονδίες" είναι ...άγνωστες λέξεις!

      Στην κατεστραμμένη από τις δολοφονικές αμερικανικές πυρηνικές βόμβες Ιαπωνία του 1953, η εκεί Ιαπωνική Ομοσπονδία Kyudo προχώρησε στην έκδοση ενός εκπαιδευτικού εγχειριδίου για τον "Δρόμο του Τόξου" (όπως αποκαλείται η Ιαπωνική Παραδοσιακή Τοξοβολία) το οποίο περιλαμβάνει με κάθε λεπτομέρεια την "ετικέτα" και την τεχνική της τοξεύσεως.

     Ακόμη και εάν το αντικείμενό μας δεν είναι, αμιγώς, το Kyudo, η μελέτη αυτού του εγχειριδίου κάνει σοφότερο κάθε Τοξότη αναφορικώς με τις αρχές της Ιαπωνικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας αλλά και την σοβαρότητα με την οποία οι Ιάπωνες αντιμετωπίζουν την Παράδοσή τους.

     Ο ευρύτερος παιδαγωγικός σκοπός της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων" συγκαταλέγει την υποχρέωση των Μελών της Ομάδος μας και τα προτρέπει στην μελέτη όλων των εκδοχών των παραμέτρων της πολεμικής μας τέχνης, όπως η Ιππική και η Τοξοβολία. Έτσι, προτρέπουμε τους "Έλληνες Κενταύρους" και στην μελέτη του παρόντος εξόχου εκπαιδευτικού εγχειριδίου από το οποίο μπορούν να αποκομίσουν πολύτιμη γνώση. Το εγχειρίδιο βρίσκεται ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Kαταφέρνοντας να επιστρέψει στην Πατρίδα, μόλις την τελευταία στιγμή, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, παρά τις αχαρακτήριστες "απαγορεύσεις" υπό το πρόσχημα του "κορωναϊού" και την ως εξ αυτών αδυναμία ανασυντάξεως των Μελών των Παραρτημάτων του για κοινές Προπονήσεις, ο ίδιος βρίσκει συνεχώς τον τρόπο να διατηρείται στην πρέπουσα φυσική κατάσταση ώστε να μπορέσει, μετά την άρση των ανυπόστατων απαγορεύσεων να επιστρέψει στα εκπαιδευτικά του καθήκοντα.

     Μπορεί το κράτος με την συμπεριφορά των "ειδικών" εκπροσώπων του να εξευτελίζεται αυτοαναιρούμενο και αυτοδιαψευδόμενο ως προς την "επικινδυνότητα" της, δήθεν, "πανδημίας" με εικόνες όπως η παραπάνω, όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" αποφεύγοντας την τρομοκράτηση που εντέχνως ενσπείρουν τα κρατικά φερέφωνα τηρούμε τους κανόνες προλήψεως του ιού της μεταδιδόμενης εποχικής γρίπης η οποία, κάθε χειμώνα, συνιστά τον ίδιο ετήσιο κίνδυνο και τίποτε παραπάνω!

     Την φορά αυτή ο Ιφικράτης επέλεξε μιαν ιδανική παραλία στο τόπο του και "μετέφερε" εκεί το ασκησιολόγιο Σπάθης που διδάχθηκε στη σχολή του Βουκουρεστίου όπου διέμενε πριν επιστρέψει λόγω των γεγονότων.

     Το "practice and practice and practice" του Δασκάλου μας Kassai Lajos για τους "Έλληνες Κενταύρους" είναι κανόνας απαράβατος και ο Ιφικράτης, όπως και όλοι μας, φροντίζουμε να τον τηρούμε παρά τις αντίξοες συνθήκες που υφιστάμεθα, διαμορφωμένες από ένα ανήθικο και ανθελληνικό κράτος!

     Κι ενώ τα "κράτη" έρχονται και παρέρχονται, οι "Έλληνες Κένταυροι" διατηρούμε αναλλοίωτες τις Αξίες μας για διαρκή ομαδική και ατομική πρόοδο και αυτοβελτίωση, περιφρονώντας περιστασιακούς δυνάστες και λοιπά σκύβαλα τα οποία υπηρετούν αφέντες εχθρικούς προς το δικόμας εθνικό και κοινωνικό συμφέρον!

      Έτσι, ο Ιφικράτης μας, δεν παρέλειψε να εργασθεί και στον Σταύλο όπου φρόντισε τους αργοσχολάζοντες Ίππους, συναντώντας και τις δύο νέες φορβάδες οι οποίες, προσφάτως, ήρθαν να προστεθούν στο έμψυχο δυναμικό της σταυλικής "οικογενείας". Και σύντομα θα έχουμε τα ακόμη καλύτερα νέα του!

ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

     Φαίνεται ότι "εκείνο" που αναζητούν εσπευσμένα οι ερευνητές-επιστήμονες, η Φύση το έχει "ανακαλύψει" από καταβολής της και το προσφέρει αφειδώς και δωρεάν προς όλους: Την δυνατότητα οργανικής αυτορρυθμίσεως και στο νου μας έρχεται ο νομπελίστας Γερμανός Otto Warburg και οι αλήθειες του περί των ευεργετικών επιδράσεων της οξυγονώσεως τις οποίες τιμούμε καθ΄ όλη την δράση της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Η ίδια οξυγόνωση βοηθά κάποιον που έχει πολύ καιρό ακόμη για να "πατήσει" τα ...30, ώστε να επισκέπτεται τον γιατρό του μόνον για εξαγωγή ...φρονιμίτη και...

     ...Και η ίδια οξυγόνωση είναι αυτή η οποία βοηθά κάποιον άλλον που "πατά" τα ...70 χωρίς να έχει πάρει μέχρι τώρα ούτε ...ασπιρίνη!

     Όχι, δεν είμαστε γιατροί και τα μόνα φάρμακά μας το οξυγόνο, το νερό και η κίνηση αλλά, ως φαίνεται, αυτή η υπεραπλούστατη ...."πολυφαρμακία" μπορεί να αναδειχθεί σε μέγα ευεργέτημα όταν "υποστυλώνεται" από τον Ίππο και το Τόξο κι εμείς, σήμερα, καταφύγαμε και πάλι στα Τόξα (αφού οι Σταύλοι παραμένουν κλειστοί εις επίρρωση του ...σεναρίου του "κορωναϊού") πρωτίστως, για να αποφύγουμε την ακούσια ...διασωλήνωσή μας σε καμία Μ.Ε.Θ. ως πάσχοντες εκ των συνεπειών του συγχρόνου λοιμού των ...Αθηνών! 

     Kλασικού περιεχομένου η σημερινή Προπόνησή μας με ένα κοινότυπο μεν, ωφελιμότατο δε, ασκησιολόγιο του οποίου ο σκοπός ήταν η διόρθωση σφαλμάτων αφέσεως αλλά και ευστοχίας μέσων αποστάσεων.

     Τα 150 βέλη που τόξευσε ο Μηνάς φάνηκαν πολύ ευεργετικά υποδεικνύοντάς του ακόμη καλύτερες ατραπούς αφέσεων αλλά και καλύτερο έλεγχο του σημείου προσκρούσεώς τους.

     Και αυτά τα βέλη, σήμερα, τον βοήθησαν να αυτοσυγκεντρωθεί πολλές φορές και να καταλήξει στο αποτέλεσμα που είχε κατά νου κατά την στιγμή της αφέσεως!

     Αλλά και ο συγκεκριμένος, πολυμορφικός, ιδιωτικός χώρος ο οποίος αναδεικνύεται ιδανικός για εξάσκηση ολιγομελούς Γραμμής Βολής, για άλλη μια φορά μας έκανε να ευγνωμονούμε τον σχεδιαστή του!

      Κλασική, περιεκτικότατη και "γρήγορη" Προπόνηση, ιδανική από κάθε πλευρά, η σημερινή, μας κάνει να παρακαλάμε τον υψηλό σκηνοθέτη του "κορωναϊού" να συνεχίσει την ...παράσταση επ΄ ωφελεία, πραγματική και άνευ εισαγωγικών, της φυσικής μας υγείας! 

     Mια Προπόνηση που βοήθησε τον Μηνά ως υπεύθυνο της επιτυχίας του τοξευτικού προγράμματος των προγραμματισμένων  εκδρομών του "Manessis Travel"  να σταθεί στο ύψος της αποστολής του μετά την λήξη του "curfew".

     H Tοξοβολία είναι ένας βαθύτατος διαλογισμός που σε αυτοπειθαρχεί ώστε να σκέπτεσαι και να δρας γρήγορα και ...εύστοχα! Μια θεραπευτική διαδικασία που δεν αλλάζει το γονιδίωμά σου, αλλά σε υποβοηθά να αντιδράς σωστότερα μέσα στην κοινωνική καθημερινότητα, να εντοπίζεις, π.χ., κατασκευασμένες "πανδημίες" που υποβλέπουν στην κατάλυση της ιδιωτικότητός σου ως Πολίτη και, αποφεύγοντας συνωμοσιολογίες, να ελέγχεις τους πραγματικώς συνωμοτούντες εναντίον των ατομικών ελευθεριών σου, προαναγγέλλοντας, μάλιστα και την εμφύτευση του microchip! Και τότε, η Τοξοβολία, Έφιππη ή στατική σε οδηγεί σ΄ αυτό το αποτέλεσμα:

Η ΙΠΠΑΣΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΤΟ 1866

     Μία εκτενής αναφορά σε δύο συνέχειες, συνολικής εκτάσεως 37 σελίδων, στην Στρατιωτική Εφημερίδα «ΟΝΗΣΑΝΔΡΟΣ» (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1866) αφιερώθηκε στην Θεσσαλία, υπό τον τίτλο «Στατιστική της Θεσσαλίας»

     Μία εκτεταμένη περιγραφή από πολλές απόψεις της Θεσσαλίας, σε μιαν εποχή πολύ κρίσιμη για την Ελλάδα, περιγραφή πλήρης πληροφοριών εκ των οποίων αντλούμε κάποιες πολύ χαρακτηριστικές για τα τότε ιππικά «πράγματα», περιλαμβανόμενες σε μία σελίδα, την οποία παραθέτουμε εν συνεχεία:  

Δημητρίου Λιαντίνη:

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

     Με τον «χρωστήρα» της διανοητικής τόλμης του, ο αείμνηστος καθηγητής Δημήτριος Λιαντίνης σκιαγραφεί το καθηλωτικό «πορτρέτο» της ατείχιστης, δωρικής, Σπάρτης, προκειμένου να υπογραμμίσει την μεγάλη σημασία της παιδείας και της λιτότητος για την θεμελίωση μιας υγιούς πολιτείας η οποία απετέλεσε και πρότυπο ακόμη και για όσους την απαξίωσαν και την λοιδώρησαν!

     Δωρικοί οι κίονες, δωρικός ο ρυθμός του Παρθενώνος, αυτού του πολιτιστικού «Έβερεστ» της ανθρωπότητος που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το φανταστούμε ως …ιωνικού ρυθμού, μας επισημαίνει ο μεγάλος Δάσκαλος Δημήτριος Λιαντίνης, στην εισήγησή του! Κι αυτή δεν ήταν η μόνη έμπνευση των Δωριέων Σπαρτιατών προς τον Ελληνικό αλλά και παγκόσμιο Πολιτισμό, όπως εισηγείται ο Δημήτριος Λιαντίνης. Ο ίδιος ο πυρήνας του φιλοσοφικού  λόγου εγκαταβιούσε στην Σπάρτη όπως αναφέρει σε διάλογο του «Πρωταγόρα» ο Πλάτων, μας ιστορεί ο Δημήτριος Λιαντίνης και μας υπενθυμίζει «Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» ως επίκεντρο του φιλοσοφικού στοχασμού.

     Και παρατηρεί ότι όταν Πλάτων, αυτός που θεωρούσε ως επιδίωξη το επίτευγμα μιας μακροημερεύουσας Πολιτείας, όπως ακριβώς ο Αδόλφος Χίτλερ, απέκλειε τους λογάδες «ποιητές» από το πρότυπο της δικής του κοινωνίας, ήταν προσηλωμένος στην έμπρακτη απαίτηση υπερνικήσεως της «ανάγκης» επέκεινα του απλού και αχρήστου «λόγου».

     Ο Δημήτριος Λιαντίνης, χρησιμοποιώντας τους ιταλικούς όρους «ordo» (τάξη) και «disciplina» (πειθαρχία) αναφέρεται στον …φασίστα Πλάτωνα και υπογραμμίζει ότι η υπεροχή της Σπάρτης ενυπήρχε στην συνείδηση των πολιτών της οι οποίοι θεωρούσαν εαυτούς δεσμευόμενους όχι από υπερκείμενους νομοφύλακες-εξουσιαστές αλλά από μία εσωτερική τάξη και πειθαρχία η οποία υπαγόρευε την αυτοδέσμευση έναντι του Νόμου ως κυρίαρχη προϋπόθεση πολιτειακής ευημερίας! Και αυτή η εσωτερική υπακοή στον Νόμο αναιρεί την ανάγκη εξωτερικού περιτειχισμού της πόλεως της οποίας οι πολίτες έχουν επίγνωση των υποχρεώσεών τους έναντι αυτής και εαυτών, καθιστώντας την Σπάρτη έξωθεν ατείχιστη ως «έσωθεν» απρόσβλητη.

     Η προσήλωση στην κατανίκηση του περιττού και στην ανταπόκριση στις απαιτήσεις της «ανάγκης», εδραιωμένες στην παιδεία, είναι το διαχρονικό δίδαγμα για την ευημερία της πολιτείας και των πολιτών. Ένα δίδαγμα καταγόμενο απευθείας από την αρχαία (και μόνη!) Ελλάδα, διαχεόμενο δια των αιώνων προς όλη την ανθρωπότητα, αναμένει την έμπρακτη υλοποίησή του από τις καθημαγμένες, σύγχρονες, κοινωνίες και αυτό το δίδαγμα μας μεταφέρει η εισήγηση του αειμνήστου Δασκάλου.

     Και αυτό το ανεκτίμητο μάθημα του Δημητρίου Λιαντίνη επικαιροποιείται από τις δεινές σημερινές υπελίξεις της ελλαδικής κοινωνίας η οποία εξατμίζεται μέσα σε πρωτοφανή απαιδευσία και τρυφή που αγγίζουν το όριο της αγελαίας αυτοχειρίας.

     Οψόμεθα!

ΓΑΛΛΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ 

ΤΟΥ "ΙΠΠΟΥ"

("CHEVAL")

     Στην Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» αποδίδουμε τα δέοντα στο καθοριστικό  «εργαλείο» επικοινωνίας που συνιστά η γλώσσα και η ορολογία, ως βασικός άξων τεχνικών αναφορών, όπως η Ιππική και οι επιμέρους κλάδοι της. Δυστυχώς, στην Ελληνική γλώσσα εντοπίζονται ελάχιστες αξιόπιστες πηγές εκ των οποίων θα μπορούσε να αντληθεί μία έγκυρη ιππική ορολογία και, εκ της αρχής της λειτουργίας της Σχολής μας (2005) αναδιφήσαμε στις πλέον παραδεκτές πηγές ώστε, τόσον η προφορική όσο και η γραπτή διδασκαλία μας να δομείται επάνω σε μία «βάση» ορθής ιππικής ορολογίας.

     Μία από τις πηγές έγκυρης ιππικής ορολογίας και, μάλιστα, δίγλωσσης (Ελληνικά και Γαλλικά) αποτελεί και το, τρίτομο, «Λεξικόν, Γαλλοελληνικόν και Ελληνογαλλικόν,  Επιστημονικών και Τεχνικών Όρων» του λογίου Ταγματάρχη του Πυροβολικού Αντωνίου Θ. Ηπίτη, το οποίο εξέδωσε ο ίδιος ως Λοχαγός το 1895 και αφιέρωσε στον, επίσης, στρατιωτικό, Αντισυνταγματάρχη, πατέρα του.

     Εκ του Λεξικού αυτού παραθέτουμε το λήμμα «Ίππος» («Cheval») προς διευκόλυνση των ενδιαφερομένων για το συγκεκριμένο αντικείμενο. Δυστυχώς, η παλαιότητα αλλά και το πολύτιμο του αυθεντικού αντιτύπου δεν επέτρεψε μία καλύτερη φωτογράφιση των, ωστόσο αναγνωσίμων, σελίδων του, αιτούμενοι της επιεικείας των αναγνωστών μας.