ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟ ...ΜΑΘΗΜΑ

     Ιππεύοντας ένα τετράποδο το οποίο, μετά από μια ολόκληρη ζωή, κάνει τα πρώτα βήματά του χωρίς στομίδα, παρά ταύτα δε, όπως είναι φυσικό και αναμενόμενο από τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής, ό,τι κάνει το κάνει σωστά, έχεις πάρα πολλά να μάθεις, κυρίως δε, να αποκαταστήσεις στρεβλές συνήθειες και αντιλήψεις που διαμόρφωσες ιππεύοντας ενστομισμένους Ίππους.

     Έτσι, σήμερα, ο Παντελής αποσαφήνισε "σαυτόν", αρχικώς, τις συνέπειες στη μη ακριβή εντολή καλπασμού και την μη έξοδο του Ίππου σε καλπασμό με το "σωστό πόδι".

     Επιμείναμε σε αυτή την λεπτομέρεια υπογραμμίζοντας την μεγάλη της σημασία, ιδιαιτέρως επί φυσικού εδάφους, για την ισορροπιστική "γεωμετρία" της ιππεύσεως και αφήσαμε τον Παντελή να κάνει ο ίδιος τις  παρατηρήσεις του οι οποίες ήσαν ευστοχότατες.

     Συνεχίσαμε με την στενότερη προσέγγιση του Παντελή με το Τόξο και το βέλος. Ο Παντελής όπλισε και αφόπλισε το Τόξο του πολλές φορές εν κινήσει. Δώσαμε, έτσι, την ασφαλή αίσθηση στις εμπλεκόμενες μυικές ομάδες του γι΄ αυτό που θα ακολουθούσε.

     Η καλπαστική προσομοίωση τοξεύσεως ήταν το επόμενο στάδιο και σ΄ αυτό ο Παντελής ανταπεξήλθε θετικά και με ασφαλές "κάθισμα".

     Το μάθημα ολοκληρώθηκε με συγκεκριμένη διαδρομή καλπαστικής εξόδου με τόξευση σε επανάληψη με τα αποτελέσματα που φαίνονται στο βίντεο.

     Ο Παντελής προσεγγίζει ολοταχώς την ημέρα των εξετάσεών του. Από την αυτοπειθαρχία του ίδίου στο να επικεντρωθεί και στη θεωρητική μελέτη εξαρτάται το πότε η Ομάδα μας θα αποκτήσει ακόμη έναν Εφιπποτοξότη. Η πράσινη ...διφθέρα τον περιμένει στο γραφείο του όχι να την αποστηθίσει αλλά να την "συλλάβει" κατ΄ ουσίαν...

     Ωστόσο ο παππούς απόλαυσε και σήμερα μία ωραιότατη βόλτα με την μοτοσυκλέτα του Παντελή, κάτι που είχε καιρό να χαρεί... Παρακαλούνται οι διαθέτοντες μοτοσυκλέτα να του προσφέρουν κάπου-κάπου το κάθισμα του συνεπιβάτη διότι, παρά την ηλικία του, η σέλλα εξακολουθεί να τον συγκινεί πολύ περισσότερο από το κάθισμα ενός οχήματος, εξαιρέσει του πιλοτηρίου ενός αεροπλάνου! Αδυναμίες είναι αυτές...

2222...!

     Το «κοντέρ» της Google του Ιστολογίου μας δείχνει ότι, από το 2010 μέχρι σήμερα, έχουμε αναρτήσει 2222 θέματα, ενώ άλλα 39 παραμένουν αδημοσίευτα προκειμένου να ολοκληρωθούν, δηλαδή, 2261 συνολικά,  σχετικά με τις δράσεις της Ομάδος των «Ελλήνων Κενταύρων», με την Έφιππη Τοξοβολία, την Ιππική, την Τοξοβολία, την Σπαθασκία και, εν γένει, τον Πολιτισμό, που αποτελούν και τα ενδιαφέροντά μας.

     Μία παραγωγή πολιτισμικού έργου, καθημερινού και πολυσχιδούς, που όταν αποτιμάται μάλλον ...τρομάζει, δεδομένου ότι πίσω από κάθε μία από αυτές τις χιλιάδες των αναρτήσεων προϋποτίθεται μία τιτάνια παραγωγή ομαδικού έργου που δημοσιοποιείται, συνοπτικώς, με αυτές τις αναρτήσεις, όχι προς είσπραξη "ευσήμων" αλλά προς ενημέρωση των Μελών μας και των φίλων της Ομάδος μας.  

     Έργο, λοιπόν, ομαδικό και όχι ενός μεμονωμένου "συγγραφέως" το περιεχόμενο αυτού του Ιστολογίου με τις 2222 δημοσιευμένες αναρτήσεις του και τις αναμένουσες 39, έρχεται ως οίκοθεν νοουμένη υποχρέωση ενημερώσεως των αναγνωστών μας και επικουρική συμβολή υπευθυνότητος στην Έφιππη Τοξοβολία την οποία συνειδητώς διακονούμε επί 13 χρόνια, πρώτοι "εισηγητές" αυτής της αρχέγονης Πολεμικής Τέχνης στην Ελλάδα.

     Σας ευχαριστούμε, τέλος, για την επισκεψιμότητα η οποία όχι μόνον είναι υψηλότατη αλλά και μας υποχρεώνει, ως εκ τούτου, σε εντατικοποίηση των προσπαθειών των "Ελλήνων Κενταύρων".

"ΠΛΟΪΜΟΤΑΤΗ" ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΣΤΟΜΙΔΟΣ

     Με πλήρες ..."πιστοποιητικό πλοϊμότητος", δηλαδή, πλήρως ιππεύσιμη ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον άνευ στομίδος, ανεδείχθη σήμερα η πανέμορφη φοράδα μας η οποία στα χέρια των μαθητών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" θα έχει πλέον μια πολύ καλύτερη καθημερινότητα χωρίς "σίδερο στο στόμα"!

     Ζαβολιάρικο μαθητούδι που κρύβεται τσαχπίνικα στα τελευταία θρανία για να μη της τραβήξουν το αφτί, η Χρυσούλα μας, που πάλι τεστάρησε την αντοχή των ...νεύρων του Εκπαιδευτή της παριστάνοντας την, δήθεν, ανήμπορη να σταθεί επάνω σε έναν Ίππο με τον οποίο, ήδη, έχει καταφέρει τα ...πάντα!

     Στο ασφαλές περιβάλλον του περικλείστου, λοιπόν, η "άτακτη" Χρυσούλα υποκρίνονταν ότι σήμερα ..."δεν ήταν η μέρα της", ότι, δήθεν δεν μπορούσε να δώσει σωστές εντολές στη φοραδούλα μας, ότι "δεν της έβγαινε"...με τον παππού να μετράει ...προβατάκια για να μη δαγκώσει την άτακτη...

     Όταν όμως η άτακτη βγήκε με τη φοράδα μας στο ελεύθερο, φυσικό περιβάλλον, άρχισε να "πετάει", να καλπάζει και μάλιστα χωρίς ηνίες και να λάμπει στα χαμόγελα ενώ ο παππούς στο τσακ κρατήθηκε να μη της πετάξει τη σφυρίχτρα του! 

     Σήμερα, λοιπόν, η φοράδα μας απέδειξε ότι μετά από ελάχιστες εκπαιδευτικές διαδικασίες, είναι ασφαλής να ιππεύεται χωρίς στομίδα και χωρίς αναβολείς ακόμη και σε φυσικό περιβάλλον κι έτσι, πλέον, θα ιππεύεται τουλάχιστον από τους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Ο κανόνας του ανενστόμιστου Ίππου, για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ορθός και εφαρμόσιμος κατά την διάρκεια των δέκα τριών χρόνων της λειτουργίας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου πάρα πολλοί Ίπποι, μαθημένοι να ιππεύονται μόνον με στομίδα, μετά από μία εκπαιδευτική διαδικασία έγιναν ιππεύσιμοι άνευ στομίδος, κάτι που ευνοεί , ασφαλώς,την ευημερία του Ίππου!

     Και σήμερα, στα μαθήματα που διεξήχθησαν επί φυσικού εδάφους, η συγκεκριμένη φοράδα η οποία επί χρόνια ιππεύονταν με στομίδα βάδισε, τρόχασε και κάλπασε με απόλυτο έλεγχο ακινητοποιήσεως ακόμη και άνευ ηνιών, παρά τις αρχικές, σοβαρότατες, επιφυλάξεις του Ιππαγωγού της  και Προπονητή (κλασικής) Ιππασίας, επιβεβαιώνοντας τις αρχές της Φυσικής Ιππικής την οποία ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"!

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΣΕ CD

O ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΣΕ CD

Σαν δεις στον ορίζοντα σκόνη,

οπλές αν κροτούν βουερές,

μια ίλη εφίππων ζυγώνει

με τόξα και λόγχες στιλπνές.

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάνουν

καλπάζοντας σαν αστραπές,

πυρφόρα τα βέλη ανάβουν

στου Κόσμου τις μύριες καρδιές!

Γενναίων εφίππων οι γόνοι

σημαία  πολέμου κρατούν

κανένας εχθρός δε σιμώνει

εκεί που οι οπλές τους πατούν.

Το θάρρος τους κέντρο του στόχου,

τα βέλη τους δέσμες φωτός.

Εχθρός περιρρέοντος ζόφου

του Χείρωνος ο καλπασμός!

Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» φτάσαν

εν μέσω πολέμου κλαγγής,

φωτιές ένα γύρω ανάψαν

ζεσταίνουν το κέντρο της γης!

     O διακεκριμένος Κύπριος μουσικός και εκπαιδευτικός Kωνσταντίνος Στυλιανού, κυκλοφόρησε το νέο cd του μέσα στο οποίο περιέχεται ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" σε δική του μελοποίηση και στίχους του Ιδρυτή της Ομάδος Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη. Τίτλος του νέου cd "Μια Μέρα".

     Ο ύμνος των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε ανακρουσθεί για πρώτη φορά στην Κύπρο από τον ίδιο τον μελοποιητή του Κωνσταντίνο Στυλιανού το 2012.

     Εκτός του ύμνου των "Ελλήνων Κενταύρων" και της μελοποιήσεως ενός ακόμη ποιήματος του Ιδρυτή της Ομάδος, το νέο cd του Κωνσταντίνου Στυλιανού περιέχει μία ενότητα έντεχνων λυρικών δημιουργημάτων που εξυψώνουν τον Άνθρωπο και το πολιτισμικό του όραμα! 

     

AΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Και για το Παράρτημα των «Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος» αυτό το σαββατοκύριακο υπήρξε γόνιμο. Στο απέραντο και κατάφυτο σταυλικό περιβάλλον στήθηκε και η Γραμμή Βολής. Ενδιαφέρουσες και οι παρατηρήσεις του επικεφαλής του Παραρτήματος Γεωργίου Σταυριανόπουλου-Ιφικράτη ο οποίος στην Αναφορά του σημειώνει:

     «Την 16η Σεπτεμβρίου 2018 στην τακτική, εβδομαδιαία, Προπόνησή μας, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα νέο Μέλος που θέλησε να μυηθεί στην Παραδοσιακή Τοξοβολια.

     Η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων», παραμένοντας ανοικτή σε κάθε νέο ενδιαφερόμενο για το αντικείμενο δράσης μας, καλωσόρισε τον Γιάννη.

     Η στάση σώματος, η αναπνοή, η λαβή Τόξου και βέλους και η επεξήγηση των μερών αυτών είναι πάγια για κάθε εισαγωγική διαδικασία. Τα νέα Μέλη, παρά τις αρχικές ενστάσεις και αμφιβολίες που ενδεχομένως έχουν, δεν αργούν να συνειδητοποιήσουν ότι σε σύντομο χρόνο το ένστικτο λειτουργεί σχεδόν αυτόματα καθότι οι παραδοσιακές αυτές πολεμικές τέχνες είναι βαθιά χαραγμένες στα γονίδια ενός εκάστου.

      Έτσι ο Ιωάννης σε μόλις μια προπονητική ώρα κατάφερε, τόσο να τοξεύσει σε τρεις στάσεις σώματος, σε βάδην, αλλά και να μεταφέρει και σε διερχόμενους που ενδιαφέρθηκαν να τοξεύσουν, τα όσα έμαθε.

     Η χαρά της Ομάδος είναι να βελτιώνονται τα Μέλη της και να σημειώνουν εμφανή πρόοδο.»

      Οι ευχές μας για πρόοδο του Παραρτήματος, το συνοδεύουν!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Μια "ήρεμη δύναμη" που "μεταφράζεται" σε σταθερή ανέλιξη χαρακτηρίζει τις ομαδικές Προπονήσεις του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".

     Στο νέο τους, γαλήνιο αλλά και "ολύμπιο"  προπονητικό περιβάλλον, η κερκυραϊκή μας Ομάδα δείχνει την διαρκή πρόοδο των Μελών της με μία δωρική λακωνικότητα που εκφράζεται, κάθε φορά, μέσα από το εκάστοτε οπτικοακουστικό υλικό.

     Κι όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, εκείνο που εξάγεται από την δραστηριότητα του κερκυραϊκού Παραρτήματός μας είναι μια διαρκώς αναπτυσσόμενη "εσωτερικότητα" η οποία χαρακτηρίζει την ιδιοσυστασία του επικεφαλής του, Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη.

     Δεν έχει σημασία να "μιλήσουμε" για τα όσα θετικά εξάγονται από τις συνεχείς Προπονήσεις αυτού του Παραρτήματος, θετικά για ζητήματα τεχνικής ή και επιδόσεων.

     Εκείνο που έχει σημασία να υπογραμμίσουμε είναι η συνεχής ανέλιξη των ψυχοπνευματικών ωφελειών των προπονουμένων του, όπως "διαβάζονται" στο υλικό που αφήνουν πίσω τους, κάθε φορά που απέρχονται από την Γραμμή Βολής.

ΣΚΗΝΙΚΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ

     H σκηνική Σπαθασκία αποτελεί μιαν «εικαστική» χορογραφικήν αναπαράσταση πραγματικής σπαθιστικής εμπλοκής η οποία δεν έχει καμία σχέση με μαχητικό ρεαλισμό.

     Ο ειδικός, δάσκαλος Σπαθασκίας και συγγραφέας Νick Evangelista, στο βιβλίο του  "The Art and Science of Fencing"  αφιερώνει, μόνον, τις δύο τελευταίες, από τις 288, σελίδες του, στη σκηνική Σπαθασκία (Theatrical Fencing) σημειώνοντας τα εξής:

     «Η Σπαθασκία επί σκηνής θεάτρου ή στην κινηματογραφική κάμερα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Σπαθασκία. Το μεγαλύτερο μέρος της δράσεώς της δραματοποιείται με την ακραία υπερβολή και μεγαλοποίηση. Ο δάσκαλος της σκηνικής Σπαθασκίας Fred Cavens που διηύθυνε τις σκηνές μονομαχίας σε κλασικές ταινίες όπως "The Adventures of Robin Hood" (1938) και το "The Mark of Zoro" (1940), κάποτε παρετήρησε: "Στην οθόνη οι σκηνές μονομαχίας για να επιτύχουν άριστη "φωτογραφία" και να γίνουν αποδεκτές από τους θεατές θα πρέπει να παρουσιάζονται υπερθετικά μεγαλοποιημένες"»

     Συνεπώς, η επί σκηνής θεάτρου ή κινηματογραφικής κάμερας μονομαχητικών ή σπαθιστικών στιγμιοτύπων δεν προϋποθέτει καθόλου την τήρηση των κανόνων Σπαθασκίας αλλά την ανάπτυξη χορογραφικής φαντασίας ώστε ο θεατής να εντυπωσιασθεί και όχι να βαθμολογήσει την σπαθιστική ακρίβεια των αντιδράσεων των εμπλεκομένων, δοθέντος, άλλωστε ότι ο θεατής δεν παρακολουθεί ένα θέαμα ως ειδικός Σπαθιστής αλλά μόνον για την προσωπική του ψυχαγωγία.

     Η μεγαλοποίηση κι ο εντυπωσιασμός του θεατή είναι, λοιπόν, ο στόχος, της σκηνικής Σπαθασκίας και όχι η ακριβής απόδοση σπαθιστικών τεχνικών και κανόνων και όποιος αποφασίσει να πάει στον κινηματογράφο για να δει μία ταινία του ...Ζορό προκειμένου να μάθει Σπαθασκία και Μονομαχητική αντί να πάει σε μία ειδική Σχολή, θα παραμείνει θεατής χωρίς ποτέ να γίνει Σπαθιστής.