ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΟ ΙΠΠΕΥΤΗΡΙΟ

     Με την εξοικείωση της τετράποδης Ρωξάνης στο Τόξο και στη Τοξοβολία ξεκίνησε η δραστηριότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στο Ιππευτήριο τούτο το Σαββατοκύριακο.

     Καθώς οι εφιπποτοξοτικές απαιτήσεις της Ομάδος μας ολοένα αυξάνονται, κρίθηκε απαραίτητη η εισαγωγή στο ιππικό δυναμικό μας ακόμη ενός Ίππου και η Ρωξάνη θεωρήθηκε η πιο κατάλληλη.

     Αυτό, λοιπόν, το Σαββατοκύριακο η αγαπημένη μας Ρωξάνη "έδωσε" τις δικές της ..."εξετάσεις" καταλληλότητος στην Έφιππη Τοξοβολία υφιστάμενη τις προβλεπόμενες διαδικασίες εισαγωγής στη παρουσία του Τόξου και στις παραμέτρους της Τοξοβολίας.

     Η πανέμορφη και ευγενέστατη Ρωξάνη, παρά τη δυσκολία των δοκιμασιών στις οποίες υποβλήθηκε, επέδειξε έναν αξιόπιστο και άφοβο χαρακτήρα σε όσα, συνήθως, τρομάζουν έναν οιονδήποτε Ίππο, με αποτέλεσμα σύντομα να αποδεχθεί το Τόξο, τα βέλη και την Τοξοβολία ως φιλικά αντικείμενα και "συνήθη" δραστηριότητα, καταλήγοντας στο να αναπτύξει από μόνη της πρωτοβουλία ταυτοποιήσεως και αποδοχής των μέχρι τώρα ανοίκειων "αντικειμένων".

     Και η χαρά του Μάριου εμφανής από την έλευση της νέας συνεργάτιδος στο εφιπποτοξοτικό πανηγύρι των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Καλωσήλθες Ρωξάνη μας!

     Στο Ιππευτήριο πολλά και διάφορα μαθήματα, πολλές ασκήσεις και μεγάλη πρόοδος, όπως συνήθως και αυτό το Σαββατοκύριακο, όπως και κάθε μέρα.

     Το νέο Μέλος της τετράποδης Οικογενείας του Σταύλου μας απόλαυσε, φυσικά... ο Παντελής ο οποίος βιάζονταν να καλπάσει με τη νέα μας Δασκάλα και, βεβαίως, ποιος θα μπορούσε να συγκρατήσει και τους ...δυο!

     Με μογγόλικο "look" προκόμης η Ρωξάνη και σπαθηφόρος ο Παντελής, ενώ παραδοσιακότερος ο Μάριος με Τόξο επί της "Αρίας".

     Πιστός στη "πρώτη του αγάπη" ο Μάριος και με τις εύστοχες τοξεύσεις του επιβεβαίωσε τη δική του πρόοδο.

     Και, βεβαίως, ο Μάριος δε παρέλειψε και να "γιορτάσει" μαζύ με την Άρια, πλάι στο στόχο, τις επιδόσεις του.

     Σταθερά εγκεφαλικός ο νεαρός μας Δημήτρης κινήθηκε επάνω σε μία σύνθετη διαδρομή ασκούμενος στη διεύθυνση του Ίππου και η διαδρομή του χαράχθηκε τόσο σύνθετη από τον Αρπάλυκο μέχρι σημείου να αναρωτηθούμε "φωναχτά" εάν ο Δημήτρης θα μπορούσε να τη θυμηθεί, όταν ο ίδιος ο Δημήτρης μας διαβεβαίωσε ότι ...ασφαλώς και θα μπορούσε να τη θυμηθεί! και τα κατάφερε, όπως ακριβώς το ...υποσχέθηκε!

     Το βίντεο της διαδρομής παρατίθεται στο τέλος αυτής της αναρτήσεως και εμφανίζει έναν απολύτως αυτοσυγκεντρωμένο Ηγέτη να διευθύνει τον Ίππο του σε μία σύνθετη διαδρομή με κλειστές στροφές που απαιτούσαν ακριβή και έγκαιρο χειρισμό και ο Δημήτρης δεν έκανε λάθος ούτε για μια στιγμή!

     Μετά το μάθημά του ο Δημήτρης θεώρησε σκόπιμο να γνωρίσει στο μικρότερο Αδελφό του Ιωάννη τη χαρά της Ιππασίας ρυταγωγώντας τον προσεκτικά

     Κατόπιν ο Δημήτρης "μύησε" τον Ιωάννη στη Παραδοσιακή Τοξοβολία και ο νεαρότερος (αλλά, εξίσου δυναμικός) Ιωάννης έδειξε ότι ίδιον της ..."Οικογενείας" είναι η ευστροφία πνεύματος και δεξιότητα χειρών!

     Δε κουράστηκε όμως εδώ ο Δημήτρης και συνέχισε να βοηθά στη ρυταγώγηση τη Συνασκουμένη του ως γνήσιος ...Ιππότης.

     Τέλος, σε μια Ομάδα που ο Αδελφός συνασκείται με τον Αδελφό, ο Πατέρας συνασκήθηκε με την θυγατέρα του και όλος ο στίβος του Ιππευτηρίου -και αυτό το Σαββατοκύριακο- μας "παρέπεμψε" στην ωραία ...οικογενειακή υπόθεση των ..."ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

ΜΑΘΗΜΑ ΕΦΙΠΠΗΣ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ 

5ης ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2015

     Με στόχο τη διαμόρφωση της σπαθιστικής ψυχολογίας και των σπαθιστικών αντανακλαστικών στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" προκειμένου οι Εφιπποτοξότες μας να χειρίζονται αποτελεσματικώς και εφίππως τη σπάθη, ξεκίνησαν τα συστηματικοποιημένα μαθήματα Σπαθασκίας με τη βοήθεια του βοηθού Αρχηγού Πρωτεσίλαου, βάσει του ειδικού εγχειριδίου "Saber Exercise" του George S. Patton jr. (τότε, 1914) Εκπαιδευτού Σπάθης της Σχολής Ιππικής του αμερικανικού στρατού.    

     Ακριβής και κατανοητός ο Πρωτεσίλαος, κάθε εβδομάδα, προ της κυρίας Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας, εφεξής θα προσφέρει στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ένα μάθημα Σπαθασκίας διαρκείας μιάμισης ώρας βάσει του περιεχομένου ενός από τα καλύτερα εκπαιδευτικά εγχειρίδια της Έφιππης Σπαθασκίας.

     Πρωτοπορούσα η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ξεκινά τη διδασκαλία της Έφιππης Σπαθασκίας η οποία τείνει να εξαφανισθεί στην σύγχρονη Ευρώπη αλλά και στην Αμερική, όχι μόνον προς όφελος των Μελών μας αλλά και προς διάσωση μιας σημαντικής πολεμικής τέχνης η οποία απετέλεσε πολιτισμική κληρονομιά της Ανθρωπότητος.

     Υπό την ακριβή διδασκαλία του Πρωτεσίλαου, η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αποτελεί το μοναδικό κέντρο συστηματικοποιήσεως της διδασκαλίας της Έφιππης Σπαθασκίας και της συνεχίσεως των παραδόσεών της μέσα στο χρόνο και το σημερινό μας μάθημα επιβεβαίωσε την αποτελεσματικότητα ενός Σχολείου που μοχθεί για τον υπέροχο πολεμικό Πολιτισμό μιας ηπείρου η οποία οδηγείται εκούσα άκουσα στον "ευνουχισμό" του φρονήματός της για επιβίωση.  

     Κατά την σημερινή, εναρκτήρια, διδασκαλία σε ένα φυσικό τοπίο μοναδικής ομορφιάς, στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", με τη πρέπουσα αυτοσυγκέντρωση και σιωπή, όλοι νοιώσαμε την ωφέλεια μιας πρώτης δυνατής εμπειρίας η οποία "κρύβει" πολλές νέες συγκινήσεις.

     Σε ένα μικρό οροπέδιο όπου η πεντακάθαρη ατμόσφαιρα και τα θροίσματα των μοσχομυρωδάτων κωνοφόρων δένδρων μας εξασφάλιζαν ιδανικές συνθήκες ασκήσεως, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" φθάσαμε σε σημείο να ξεχάσουμε τη "ψόφια" τσιμεντούπολη που απλώνονταν παραπέρα και να χαρούμε την επανασύνδεσή μας με την ολοζώντανη φύση του οξυγονωμένου μαχητή της ζωής! 

     Εφεξής, κάθε Σάββατο, πριν τη Προπόνηση της Πραδοσιακής Τοξοβολίας, ο Πρωτεσίλαος θα οδηγεί τα βήματα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στη σπαθιστική διδασκαλία ενός γενναίου αλλά και ειδήμονος στρατιώτη, του George S. Patton jr. o οποίος, σημειωτέον, υπήρξε λάτρης του Ίππου και δε δίστασε να συνεργαστεί με τους Ναζί προκειμένου να περισώσουν από, κοινού, τα υπέροχα Lippizaner τα οποία κινδύνευαν από τους σοβιετικούς απολίτιστους κατεδαφιστές του Πολιτισμού. Την επιχείρηση "Hostau 1945" οι γερμανομαθείς μπορούν να τη μελετήσουν εδώ, ενώ οι αγγλομαθείς μπορούν εδώ να ενημερωθούν σχετικώς.

     Ο Ιδρυτής της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", παιδιόθεν Οπλομάχος, σήμερα υπήρξε ευτυχής παρακολουθώντας τη διδασκαλία του Πρωτεσίλαου και τις επιδόσεις των μαθητών του σε ένα ιδανικό μάθημα το οποίο θα επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα βάσει του περιεχομένου του εγχειριδίου του (μετέπειτα) γνωστού στρατηγού George S. Patton jr. και συγχαίρει τον βοηθό Αρχηγού Πρωτεσίλαο για το συγκροτημένο, σημερινό, εκπαιδευτικό ξεκίνημα!

ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ

     Μετά τον "Κύκλο Προσεγγίσεως" ο οποίος αποτελεί την εισαγωγή στο ιππικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και εγκαθιδρύει τη θεμελιώδη αλληλοαποδοχή Ίππου και Ανθρώπου για κάθε περαιτέρω συνεργασία, έπεται η ρυταγώγηση η οποία συνιστά την πρώτη μεταξύ τους δραστική συνεργασία κατά την εργασία εδάφους. Κατά την ρυταγώγηση, αυστηρώς πριν εφιππεύσει ο μέλλων Ιππέας, αναλαμβάνει από το έδαφος τις ηνίες, με την ρυταγωγούσα χείρα (εκείνη που βρίσκεται προς τον Ίππο) απολύτως χαλαρή και χωρίς καμία τάση σφιξίματος των δακτύλων ή έλξεως, με το άλλο άκρο των ηνιών στην βοηθητική χείρα, ξεκινά αργά (ώστε να δοθεί χρόνος εκκινήσεως και στον Ίππο) με την κεφαλή προς την κατεύθυνση κινήσεως και χωρίς να στρέφεται προς τον Ίππο ώστε να δει ότι ξεκίνησε. Το κρίσιμο σημείο εν προκειμένω είναι η από πλευράς του ρυταγωγούντος πλήρης αυτοπεποίθηση ότι ο Ίππος θα ακολουθήσει διότι αυτό ακριβώς το σημείο αποτελεί το "κλειδί" της επιτυχούς ρυταγωγήσεως και της a priori εργασιακής διασυνδέσεως ίππου και Ανθρώπου. Στην παραπάνω φωτογραφία ο μαθητής ο οποίος για πρώτη φορά έρχεται σε επαφή με τον Ίππο μας δίνει ένα άριστο πρότυπο ρυταγωγούντος, με ορθό κράτημα ηνιών, ορθή τοποθέτηση κεφαλής και ηγετική κίνηση, διότι, η Ιππασία αυτό ακριβώς επιδιώκει, την διαμόρφωση ηγετικών χαρακτήρων με τον "Ηγέτη" αποφασιστικό αλλά και ευγενή, αναλαμβάνοντα την διαχείριση ενός πολύ δυνατότερου αντιπαρατιθέμενου (Ίππο) τον οποίο, όμως, δι ευφυίας και αποφασιστικότητος μπορεί να υπερβεί.

     Κατά την ρυταγώγηση ο ρυταγωγών λαμβάνει υπ΄ όψη του την βραδύτερη του Ανθρώπου ανταποκρισιμότητα σε ευθεία βάδιση του Ίππου του και κινείται σταθερά επί της επιλεγόμενης διαδρομής χωρίς ούτε επί στιγμή να στραφεί προς τον Ίππο (δείγμα αβεβαιότητος, η οποία δεν προσιδιάζει στον Ηγέτη ο οποίος πρέπει να εγκαθιδρυθεί στην συνείδηση του ρυταγωγουμένου Ίππου) και ούτε επί στιγμή, επίσης, να έλξει τις ηνίες με την ρυταγωγούσα χείρα (δείγμα βιασμού προς τον Ίππο ο οποίος, βάσει των περισσοτέρων πιθανοτήτων, θα αντιδράσει δια στάσεως ή δι ανακοπής της προς τα εμπρός βαδίσεως). Ο ρυταγωγών, θα πρέπει να αισθάνεται την διακριτική "ολίσθηση" των ηνιών στη ρυταγωγούσα χείρα του και αυτή η "ολίσθηση" η οποία διαβιβάζεται στην αίσθηση του Ίππου αποτελεί και την διαρκή καθοδηγητική "εντολή" του ρυταγωγούντος προς τον ρυταγωγούμενο, με τον ρυταγωγούντα σταθερά κινούμενο προς την επιθυμητή κατεύθυνση και την κεφαλή του στραμμένη προς αυτή. Η παραπάνω εικόνα αποτελεί έξοχο δείγμα ρυταγωγήσεως και η χαλαρότητα των ηνιών με την όλη υποχειριότητα και χαλαρότητα του Ίππου αποτελούν υπόδειγμα συνεργασίας Ίππου και Ανθρώπου!    

     Η βαδιστική ρυταγώγηση θα πρέπει να εκτελείται επί των ευθειών και στροφών του στίβου αλλά και επί διαδρομής τεθλασμένου ίχνους με εναλλασσόμενες ευθείες και στροφές εκτός στίβου. Καθ' όλη την ρυταγωγική διαδρομή ο ρυταγωγών εκπαιδεύεται στην εκκίνηση (όπως ανωτέρω) αλλά και στην ακινήτηση η οποία έγκειται στη στάση του και στη κλίση προς τα πίσω του κορμού του (βλέπε παραπάνω φωτογραφία) κάτι το οποίο ο Ίππος αμέσως αντιλαμβάνεται ως εντολή ακινητήσεως και του ιδίου.

     Την βαδιστική ρυταγώγηση θα ακολουθήσει η τροχαστική, με τον Άνθρωπο ελαφρώς τρέχοντα ώστε να διατηρεί τροχάζοντα τον Ίππο. Η τροχαστική ρυταγώγηση επιχειρείται μόνον όταν διαπιστωθεί ότι η βαδιστική επετεύχθη πλήρως και χωρίς καμία βιασύνη από πλευράς Εκπαιδευτού. Στην περίπτωση κατά την οποία στην ρυταγωγική διαδικασία παρευρίσκονται και προχωρημένοι μαθητές, καλό θα ήταν να εμπλακούν κάποιοι εξ αυτών ώστε να "παρασύρουν" τον μυούμενο σε ορθότερους χειρισμούς.  

     Την τροχαστική ρυταγώγηση ακολουθεί η καλπαστική, με τον ρυταγωγούντα να αυξάνει την ταχύτητα του τρεξίματός του ώστε να εξαναγκάσει τον Ίππο του να ακολουθήσει με βηματισμό ελαφρού καλπασμού αλλά πάντοτε υπό τις προϋποθέσεις οι οποίες περιγράφονται στην εισαγωγική παράγραφο του παρόντος κειμένου. Και, αποκορύφωμα της καλπαστικής ρυταγωγήσεως θα είναι η υπερπήδηση χαμηλού εμποδίου "Χ", με τον ρυταγωγούντα ελαφρώς προπορευόμενο του ρυταγωγουμένου Ίππου, τουλάχιστον κατά την πρώτη διέλευση, ώστε ο Ίππος να "διδαχθεί" την υπερπηδητική τροχιά.

     Καλόν είναι η καλπαστική ρυταγώγηση να εκτείνεται έως και τον πλήρη καλπαστικό διασκελισμό του εκάστοτε Ίππου ώστε σε αυτό το σημείο (ταχύτητα) να εκτελείται και η υπερπήδηση εμποδίου, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Αυτό ορίζει και το κορυφαίο σημείο επιτυχίας της ρυταγωγήσεως και στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δίδεται μεγάλη προσοχή ώστε σε αυτό το σημείο να φθάνουν όλοι οι μαθητές κατά το εισαγωγικό τους μάθημα και σε ό,τι αφορά στην εργασία εδάφους, πριν την εφίππευση.

     Και, βεβαίως, η καλπαστική ρυταγώγηση υπεράνω εμποδίου είναι ακόμη πιο ωφέλιμη εάν επιχειρείται, ταυτοχρόνως και με επιπρόσθετο συνοδό πλέον του ρυταγωγούντος μαθητού, ώστε ο Ίππος να πλαισιώνεται κατά τέτοιον τρόπο ώστε να υποχρώνεται να διέλθει, ακριβώς, υπεράνω της χιάσεως των βαλβίδων, όπως και στη κανονική υπερπήδηση. 

     Πέραν της εισαγωγικής ωφελιμότητος προς εργασιακή διασύνδεση του Ίππου με τον Ιππέα, η ρυταγώγηση αποτελεί μία ιδανικήν ευκαιρία εκμεταλλεύσεως συνθηκών για την εξοικείωση του Ίππου με αντικείμενα τα οποία δυσκολεύεται να αποδεχθεί υπό άλλες συνθήκες. Η ρυταγωγική διαδικασία η οποία υποχειριάζει  και χαλαρώνει τον Ίππο, τον διευκολύνει στη προσέγγιση του "απεχθούς" αντικειμένου κατά τη διάρκεια της βαδίσεως η οποία αποενοχοποιεί την παρουσία του αντικειμένου λόγω της προσηλώσεως του Ίππου στη βαδιστική διαδικασία, με αποτέλεσμα, στο τέλος της ρυταγωγικής διαδρομής ο Ίππος να έχει αποδεχθεί την οσμή και την "εικόνα" του αντικειμένου έναντι του οποίου, μέχρι τώρα, δυσπιστούσε. Όμως, αυτή η ρυταγωγική παράμετρος δεν εντάσσεται στην κυρίως ρυταγώγηση παρ'  αρχαρίου και προϋποθέτει έμπειρο γνώστη της "Στρογγυλής Κινήσεως".

     Μετά την ρυταγώγηση στο στίβο του Ιππευτηρίου, η ρυταγωγική διαδικασία θα επαναληφθεί και σε εξωτερικές, φυσικές, διαδρομές.

     Από την ρυταγώγηση δε θα πρέπει να απουσιάσει ούτε το αμιγώς ορεινό έδαφος διότι αυτό φέρνει εγγύτερα Ίππο και Άνθρωπο!

     Και μιλώντας για ρυταγώγηση επί φυσικού εδάφους, ασφαλώς, εννοούμε και επί διαδρομών με μεγάλες κλίσεις και όχι, απλώς, οριζόντιες. 

     Η ρυταγώγηση προάγει την φυσικότητα της σχέσεως Ίππου και Ανθρώπου για αυτό και είναι απολύτως εφικτή ανεξαρτήτως ηλικία, γνώσεων και σωματικής δυνάμεως του ρυταγωγούντος. Δίδει την προπορεία στο ένστικτο και, ως εκ τούτου, κρίνεται ως ανεκτίμητη άσκηση ακόμη και για αρίστους Ιππείς.

     Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" η απουσία ατυχημάτων δεν αφήνεται στη τύχη αλλά αποτελεί τον καρπό μακράς εμπειρίας και πολύ προσεκτικής εκπαιδευτικής σχεδιάσεως. Και η ρυταγώγηση κατέχει κυρίαρχη θέση στην εκπαίδευσή μας, όπως φαίνεται και στο εκπαιδευτικό μας εγχειρίδιο. Διότι, μόνον έτσι μπορούμε να είμεθα υπερήφανοι για την, πρωτίστως, αδελφοποίηση του Ανθρώπου με τον Ίππο και την, δευτερευόντως, ανάδειξη, αρίστων Ιππέων κατά το "πνεύμα" του Ξενοφώντος του οποίου τους, περί Ιππικής, κανόνες διακονούμε.  

ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΟΝΤΑΣ 

ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΝ ΜΑΘΗΤΗ ΜΑΣ

     Με έναν ακόμη νέο ταλαντούχο μαθητή ενισχύεται από σήμερα το δυναμικό των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ».

     Ικανότατος από τη πρώτη στιγμή, ηγετικότατος αλλά και ευγενέστατος με τον Ίππο του, ο Φίλιππος δικαιώνει έμπρακτα το όνομά του και η «Άρια» επιβεβαίωσε με το υπέροχο «καλωσόρισμά» της την εύστοχη επιλογή της ονοματοθεσίας του νέου μας Μέλους

     Ήδη, από το πρώτο του, σημερινό, μάθημα ο Φίλιππος μας έδωσε τη χαρά ενός μέλλοντος ιδανικού Ιππέως και όχι μόνον…

     …Ο Φίλιππος, φθάνοντας μέχρι και τον τροχασμό,  κατάφερε και να τοξεύσει εν κινήσει απολαμβάνοντας τη πρόγευση μιας μοναδικής εμπειρίας που συνεπάγεται ο μεγάλος μας «έρωτας», η Έφιππη Τοξοβολία!

     Τον καλωσορίζουμε κι εμείς και του ευχόμαστε να χαρεί αυτό που θέλησε να κατακτήσει. Ήδη βρίσκεται στο καλύτερο «δρόμο»…    

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ "ΠΑΝΕ" ΟΙ ΙΠΠΟΙ

     Με εξασφαλισμένη τη διαρκή μας πρόοδο στην Έφιππη Τοξοβολία και, ευρύτερα, στις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, υπεισερχόμενοι ολοένα και περισσότερο στο "πνεύμα" των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως, διεισδύουμε ακόμη βαθύτερα στις τακτικές τους οι οποίες ήσαν συνυφασμένες με τη μάχη στο φυσικό περιβάλλον χωρίς, βεβαίως, υποστηρικτικές δομές.

     Tώρα, λοιπόν, που μάθαμε να …παίζουμε στα δάχτυλα της μιας χειρός τον Ίππο και το Τόξο, μόλις έγινε γνωστή η επικείμενη τοξευτική εξόρμησή μας στο φαράγγι, ο Αρχηγός και τα Μέλη μας άρχισαν να δοκιμάζουν τις αντοχές τους πέραν της ράχης του Ίππου τους, όπως ακριβώς ίσχυε «τον καιρό εκείνο» όταν οι μάχες δεν αποτελούσαν ‘αποκλειστικότητα» των «πεδινών»! 

     Ως άλλοι αναγεννησιακοί Στρατιώτες, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» συμβιβάζονται πλέον και με την τακτική της άμιππης ορεινής δραστηριότητος με ό,τι υπέροχο για έναν φυσικό οργανισμό, αυτό συνεπάγεται!

     Και, η καταπληκτική αίσθηση του δαμασμού του φυσικού εδάφους, που απαιτεί την ίδια ευστροφία αλλά και «ευγένεια» με τον Ίππο, αρχίζει, πια, να γίνεται «κτήμα» των Μελών μας.      

  

     Μέγα προνόμιο της Ομάδος μας η φυσική της θέση μέσα σε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο το οποίο διαθέτει κάθε είδος εδάφους.      

     Και, βεβαίως, σ’  όλη τη γύρω περιοχή δε μένει τίποτε ανεξερεύνητο από τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» οι οποίοι, πέραν των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών προσεγγίζουν ακόμη περισσότερο στη «μάνα Φύση» …θηλάζοντας το ζωοποιό οξυγόνο της.      

    

     Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, προχωρούμε και προς τα εκεί που εκ φύσεως ο Ίππος δε πάει… Ένα νέο πεδίο μαχητικότητος ανοίγεται για την Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» και αυτό θα δώσει μία ευρύτερη, νέα, διάσταση στη παραδοσιακή και στην ενστικτώδη Τοξοβολία.   

     Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» χαράζουμε νέους ορίζοντες στην Έφιππη αλλά και στη Παραδοσιακή Τοξοβολία, με προσεκτική σχεδίαση και, πάνω απ΄ όλα, σοφή καθοδήγηση από εκείνους που μας υποστηρίζουν εκπαιδευτικώς, ώστε να ωφελούμεθα, να ασκούμεθα και, πάνω απ΄ όλα, να συνεχίζουμε τις Παραδόσεις των Προγόνων μας με ευγένεια ψυχής και ρώμη σώματος.    

ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ 

ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ

     Δύο μήνες τη μεγάλη τοξευτική εξόρμηση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στο φαράγγι και οι προετοιμασίες για μία επιτυχημένη διοργάνωση άρχισαν, απόψε, στην έδρα της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" υπό την παρουσία του επικεφαλής της συνδιοργανώτριας "HELLAS CANYON" Γιώργου Ανδρέου.

    Πραγματικός δάσκαλος του αντικειμένου ο Γιώργος Ανδρέου, έχοντας προβλέψει τα πάντα και με τις σημειώσεις του ανά χείρας μας έδωσε τη χαρά της επικοινωνίας με έναν μύστη, αφιερωμένο σε αυτό που πρωτίστως λατρεύει και, δευτερευόντως, επαγγέλλεται με επιτυχία επί πολλά χρόνια.

    Στη διεξοδικότατη συνάντηση εργασίας, ο Γιώργος Ανδρέου μας εξήγησε με σαφήνεια όλες τις παραμέτρους που έλαβε υπ΄ όψη του ώστε η εκπαιδευτική ημερίδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" με πρόγραμμα Παραδοσιακής Τοξοβολίας σε φαράγγι να μην είναι μόνον τοξευτικώς ωφέλιμη αλλά και απολαυστική για όλους μας. Και η επιτελική ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", ο Αρχηγός μας Αρπάλυκος, ο βοηθός του ο Πρωτεσίλαος, ο Ιωάννης, ο Θοδωρής, η Μαρίλη, όλοι να τον ακούνε προσεκτικά και να χαίρονται τον εύληπτο λόγο ενός απόλυτου γνώστη να τους μυεί σε μιαν ακόμη όμορφη περιπέτεια απ΄ αυτές που σχεδιάζουν προσεκτικά και διεκπεραιώνουν με επιτυχία κάποιοι ρομαντικοί ...αλογατάρηδες που δεν αρκούνται στον Ίππο και στο Τόξο αλλά προσπαθούν να εννοήσουν την ίδια τη ζωή και το φυσικό λίκνο της μέσα στο οποίοι σφύζει.

    Διότι, σε κάθε περίπτωση, οι απόγονοι και συνεχιστές της εποποιίας των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως δε μπορεί παρά να είναι και άριστα οργανωμένοι και να απολαμβάνουν τις τέχνες Πολέμου αναπαυόμενοι ...μέσα στη δούλεψή τους!