ΙΠΠΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ  &  ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

     Όταν η, "περίφημη", ευρωπαϊκή "Κομισιόν" εφιστά την προσοχή του ελλαδικού (και διόλου "Ελληνικού") κράτους στην αγραμματοσύνη του λαού του και ειδικώς στην αγραμματοσύνη των  ν έ ω ν,  κατοίκων, αυτής της χώρας, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναφερθούμε στην ανυπαρξία υψηλής ποιότητος Τεχνών, μεταξύ των οποίων και το Ιππικό Θέατρο!

     Αντιθέτως στην Ουγγαρία όπου το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη, το Ιππικό Θέατρο αποτελεί μία συνηθισμένη μορφή Τέχνης η οποία υπηρετείται από πάρα πολλές ιππικές Ομάδες και με αμέτρητους θεατές οπουδήποτε δίδεται ανάλογη παράσταση.

     Προσφάτως, με τον επικεφαλής και σε αυτό το ιππικό είδος υψηλής Τέχνης, Kassai Lajos δόθηκε μία θεατρική παράσταση με τίτλο "Ο χρυσός Ίππος" ενώπιον χιλιάδων θεατών στο, τεράστιο και κατάμεστο, κλειστό στάδιο της Βουδαπέστης "Papp László Sportaréna".

Papp László Sportaréna [Βudapest]

     Ένα λαμπρό φωτογραφικό υλικό από την συγκεκριμένη παράσταση μας προσφέρει η Ουγγαρέζα φωτογράφος Varga Ramóna στην προσωπική της σελίδα και από αυτά τα υπέροχα φωτογραφικά τεκμήρια μπορεί κανείς να καταλάβει την μεγάλη καλλιτεχνική αξία του Ιππικού Θεάτρου ως υψηλότατη μορφή Τέχνης.

     Δυστυχώς, όμως, ό,τι και να πούμε, στην γραικία θα εξακολουθούν να υπάρχουν αυτοί που προτιμούν περιστασιακές "αοιδούς" ή κάποιο δευτεροκλασάτο συγκρότημα ροκ ή και μέταλ, αδυνατώντας να συλλάβουν έστω τον όρο "Τέχνη" και, ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλέγονται ακόμη και ...υποτιθέμενοι "ιππικώς υποψιασμένοι"!

     Πάντως, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αισθάνεται υπερήφανη για την ίδρυση στους κόλπους της, Σχολής Ιππικού Θεάτρου, της μοναδικής στην Ελλάδα και μία από τις τρεις αντίστοιχες που λειτουργούν στην Ευρώπη με σκοπό την υπηρέτηση αυτής της μοναδικής μορφής Τέχνης όπου Άνθρωπος και Ίππος συνεργάζονται επί σκηνής προς ανάδειξη κοινού υποκριτικού αποτελέσματος, με τις προσπάθειές μας ήδη να διαφαίνονται λίαν καρποφόρες!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Με τον πρωταγωνιστή μας Errik Nour να απολαμβάνει το καλοκαιρινό Παρίσι, την πρωταγωνίστριά μας Δέσποινα Μπόνου στην Επίδαυρο να προετοιμάζει τον Οιδίποδα του Ichinosuke Umekawa, με τον Χρυσοβαλάντη μας στην Άνδρο και μόνο τον Βασίλη μας να δημοσιογραφεί στο λεκανοπέδιο, όπως καταλαβαίνει κανείς η Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" τελεί εν ...διακοπαίς! 

     Ωστόσο, κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Ιδρυτής της Ομάδος και επικεφαλής του Ιππικού Θεάτρου δεν διστάζει να ασκείται στο «μονοπάτι» του rakugo, της ιαπωνικής παραδοσιακής σχολής του μονοπρόσωπου θεάτρου, ώστε να συνεχίσει έστω και μόνος του τις πρόβες όσο οι υπόλοιποι θα χαίρονται τις διακοπές τους, ως άλλος rakugoka Shunputei Ichinosuke, μιας και είναι γνωστό πόσο πεισματάρης και …αδίστακτος είναι!

     Μια θερμή ευχή να περνούν καλά και σύντομα να ξαναβρεθούμε σε πρόβα!

ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ 

...ΣΤΟΝ ΛΙΜΑΝΙΣΙΟ ΑΕΡΑ

     Τόσο συχνές, πια, οι πρόβες του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη" διότι, πραγματικά, ψυχαγωγούν και διασκεδάζουν όλους τους εμπλεκομένους, με την διδακτική διαδικασία που ακολουθεί ο Γιάννης Δρίτσας.

     Κάθε πρόβα, πια, παράγει ωραία ερωτήματα που παραπέμπουν σε ποικίλες προσεγγίσεις και οι χαρακτήρες των προσώπων του έργου διαγράφονται ολοένα αδρότεροι, καθώς προχωρεί η "επεξεργασία" του κειμένου με την υποκριτική προέκταση.

    Η "αδόκητη" παράταση της παραστάσεως λόγω των εκλογών αναδεικνύεται στο μεγάλο "ατού" της επιτυχίας της διδασκαλίας και ο λόγος των εισαγωγικών στην "αδόκητοι" είναι διότι ήμασταν ...αστρολογικώς ενήμεροι, ήδη, από τον Δεκέμβριο για όσα επρόκειτο να διαδραματισθούν αυτό το καλοκαίρι.

     Η δική μας, πάντως, "παρέα" στην φιλόξενη Σχολή Χορού "Αλέξανδρος Χατζιάρας" απολαμβάνει τις ωραιότερες βραδιές με την "επίγευση" της μοσχοβολιάς του θαλασσινού αέρα του κεντρικού μας λιμανιού το οποίο, παρά τις κακοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, διατηρεί την γοητεία που μας έχει συνηθίσει.

     Σήμερα μαζύ μας ήταν κι ένας άνθρωπος με πάθος για ένα συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος και, ήδη, με δείγμα δουλειάς πολύ πιο πάνω από κάθε προσδοκία, ο Deathor Othell Rogue, ο αγαπημένος μας Μπάμπης με τις ωραίες ιδέες του!

     Μ' αυτά και μ΄ αυτά ανεπαίσθητο περνά το καλοκαίρι και καμία καλύτερη δροσιά από την αφιέρωση στο μονοπάτι της δημιουργίας...! 

ΠΡΟΒΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

     Η πρόοδος, πια, στο κείμενο του "Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη", με την παρουσία της Δέσποινας Μπόνου (Alessandra Scala) προσλαμβάνει άλλη δυναμική...

     Αυτή η νεαρή επαγγελματίας ηθοποιός έχει σύρει μια τόσο δυναμική "πινελιά" που την χαιρόμαστε σε κάθε στιγμή της πρόβας.

     Πολύ "δυνατός" κι απόψε και ο Χρυσοβαλάντης ο οποίος, μάλλον, με την βιωματική προσέγγιση του ρόλου του ως ...αρχιερέως, τον βλέπουμε να τον χάνει η ζαχαροπλαστική και να τον κερδίζει η ...Ριζάρειος...

     Ο ευφυής συνδυασμός στάσεων και εκφοράς λόγου που επέλεξε ο Σκηνοθέτης μας Γιάννης Δρίτσας συνεισέφερε στην γενικότερη "ώθηση" της συλλογικής αποδόσεως.

     Κάποια πράγματα, με την σημαντικότητα της ιδιαιτερότητός τους, είναι ανεκτίμητα όταν έρχονται στην ώρα τους...

     Και είχε κάθε λόγο και απόψε ο Σκηνοθέτης μας Γιάννης Δρίτσας να είναι ικανοποιημένος από την πρόβα!

     Τίποτε πιο "δροσερό" μέσα στον αττικό καύσωνα να συνεργάζεσαι με υπέροχους Ανθρώπους που φορούν ακόμη και ...μπουφάν με κασκόλ, όπως ο αγαπημένος μας Βασίλης που οδηγεί ...μοτοσυκλέτα καθώς πρέπει, ακόμη και με 40 βαθμούς Κελσίου!!

"ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ"

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ - ΣΚΗΝΙΚΑ

     Μία ευτυχής συγκυρία μας επέτρεψε να έχουμε ήδη αποκτήσει και σε μεγάλη ποσότητα, τα αναγκαία υφάσματα για την ραφή των ενδυμασιών των ηθοποιών του θεατρικού μας έργου "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης".

     Το υλικό που έχουμε, πια, στα χέρια μας είναι "ευθυγραμμισμένο" με την "εικόνα" των υλικών της εποχής στην οποία αναφέρεται το έργο μας και, περιέργως πως, είναι αρκετά παλιό, χρονολογούμενο από τις αρχές του 20ού αιώνος ...ιταλικής κατασκευής!

     Έτσι, όλα συνάδουν προς την πρόθεση των συντελεστών του έργου να αποδώσουν με ειλικρίνεια, λιτότητα αλλά και εναργή παραστατικότητα το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο εκείνου του "καιρού", χωρίς μοντερνισμούς, πλατειασμούς, φαμφάρες και φλυαρίες, όπως συνηθίζονται στις συρμώδεις παραγωγές.

     Η όλη σκηνογραφική μελέτη και, ειδικώς, η μελέτη των κοστουμιών βασίσθηκε από τον πονήσαντα στο έργο του Albrecht Dürer αλλά και σε μία εγκυρότατη βιβλιογραφία από την οποία αντλήθηκαν ζωτικές πληροφορίες για την ένδυση και υπόδηση της πρώιμης και μέσης Αναγεννήσεως. Και, ήδη, ξεκινά η ραφή των ενδυμασιών.

ΥΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ 

ΤΗΝ... 

...ALESSANDRA SCALA

[Πρόβα Ιππικού Θεάτρου]

     Kαι, επιτέλους, καταλήξαμε στην ιδανική σύζυγο του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, όχι ως γραφείο ...συνοικεσίων αλλ' ως Σχολή Ιππικού Θεάτρου! Μια αναγεννησιακή Ιταλίδα ...δέσποινα, μεγαλοαστικής οικογενείας με αυθεντικό "sangue latino" και, κυρίως, επαγγελματία ηθοποιό! Σήμερα, υποδεχθήκαμε την αγαπημένη μας ...Δέσποινα η οποία γνώρισε από κοντά το "σχήμα" στο οποίο θα συμπρωταγωνιστήσει και λειτούργησε με τον Σκηνοθέτη μας Γιάννη Δρίτσα.

     Μετά από μία a prima vista γνώση του κειμένου, η Δέσποινα συντονίστηκε με τον Errik Nour και, δυο επαγγελματίες της σκηνής, δεν θα μπορούσαν παρά να φέρουν και το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και να ανελίξουν και όλο το "σχήμα"!

     Στη φιλόξενη "Σχολή Χατζιάρα"  απ΄ όπου η θέα του λιμανιού χαρίζει τις πιο χαλαρωτικές "εικόνες" του νυχτερινού Πειραιά, ο "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" ...χτίζεται μεθοδικά με το πλεονέκτημα της πιστώσεως χρόνου που μας δίνει το εξάμβλωμα των επικειμένων εκλογών.

     Πραγματική αγωγή ψυχής το περιεχόμενο αυτών των ομαδικών συναντήσεων, μας φιλοδωρούν στο τέλος κάθε βραδιάς με κείνο το "κάτι παραπάνω" στον χαρακτήρα και τις δεξιότητες. 

     Και μπορεί ξεκινώντας από την Αθήνα για να φτάσουμε στον Πειραιά να είμαστε αναγκασμένοι να περνάμε ανάμεσα από τους "πεσμένους" στα πεζοδρόμια της Βικτώρια, αλλά φτάνοντας στις γαλήνιες αίθουσες της πειραιώτικης Σχολής, ...ανανήπτουμε κι επανερχόμεθα στα "ίσα" μας ανακαλύπτοντας την ομορφιά της ψυχικής υγείας που προσφέρει η Τέχνη.   

     Ωραίες συνεργασίες κι απόψε των Μελών του σχήματός μας!

     Θετικά αποτελέσματα ενσαρκώσεως χαρακτήρων και ρόλων.

     Και ξερός από τα γέλια στο πάτωμα, ο χορευτής και Δάσκαλος κλασικού χορού Errik Nour, βλέποντας μέσα από τους καθρέφτες της αίθουσας, τον, σχεδόν ...εβδομηντάχρονο, Ιδρυτή της Ομάδος να επιδίδεται ...κατά μόνας σε ..."ανοίγματα" στη ψηλή μπάρα. Τι να κάνουμε, κάποιοι δεν εννοούν να το πάρουν χαμπάρι ότι, ηλικιακώς, συντάσσονται, πλέον, με τους "εβδομήκοντα", επιμένοντας να παλιμπαιδίζουν...

     Διότι, πράγματι σε αυτό το υπέροχο περιβάλλον δεν μπορεί να μη "παρασυρθείς" από την ρυθμική αγωγή αφού όλα εδώ μέσα, σε αυτή σε καλούν...

     Όλοι οι παρόντες και πάλι έδωσαν τον καλύτερον εαυτό τους παρά τα όσα, καθένας, μετέφερε ως βαρύτατες βιοτικές υποχρεώσεις από το καθημερινό του πρόγραμμα..

     Ο Βασίλης ως πολιτική προσωπικότητα πλέον, ο Χρυσοβαλάντης ως φοιτητής προετοιμάζοντας την πτυχιακή του εργασία και ο Errik με δύο προγραμματισμένες παραστάσεις μπαλλέτου, αλλά και μιας ζωτικής για την χορευτική καριέρα του εξετάσεως. Η Δέσποινα, τέλος με όλες τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις "στη πλάτη" αλλά και με την υπέροχη προοπτική ενός μακρού ταξιδιού στην Ιαπωνία όπου θα απολαύσει ιαπωνικό Πολιτισμό! Όλοι υπέροχοι σ΄ ετούτη την λαμπρή "παρέα"!

     Και κατά την διάρκεια της πρόβας είναι απόλαυση να τους παρακολουθείς να αποδίδουν χωρίς να σκέπτονται το τι υποχρεώσεις τους περιμένουν βγαίνοντας από αυτή την αίθουσα...Τούτος ο ανιδιοτελέστατος μόχθος είναι που σε κάνει να αναγνωρίζεις ως πραγματικό "άνω θρώσκοντα" τον Άνθρωπο κι εκείνο το πρωτόγραμμα να το γράφεις με κεφαλαίο!

ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Επιταχύνσεις αλλά και ραφιναρίσματα υποκριτικής, όσο προχωρούν οι πρόβες!

     Οι σκηνικοί χαρακτήρες αποσαφηνίζονται στην εννόηση των ηθοποιών, οι εποχές σκιαγραφούνται πιο αδρά από τους εμπλεκομένους κάθε σκηνής, μια διαρκής πρόοδος μέρα τη μέρα, στη Σχολή του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Κι αυτή την φορά η πρόβα ξεκίνησε με ασκήσεις αναπνοής.

     Ασκήσεις ενσυναισθήσεως του "μηχανισμού" εισπνοής κι εκπνοής ώστε η εκφορά του λόγου των ηθοποιών να είναι "σκηνικότερη" ή, μάλλον, ...αληθινότερη!

     Και να ΄μαστε όλοι κατά γης να μετράμε τον χρόνο εισπνοής κι εκπνοής, τις κινήσεις του διαφράγματος κι όλα τούτα τα ωφέλιμα και ωραία που διδάσκει  Γιάννης Δρίτσας στο μάθημά του.

     Και, βεβαίως, η κατάληξη όλων τούτων των μεθοδεύσεων δεν μπορεί παρά να είναι κάτι το πολύ ενθαρρυντικό, όπως το περιεχόμενο του μικρού "δείγματος" που ακολουθεί: