ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES Μια αποτίμηση...

 ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES 

Μια αποτίμηση...

     Μια ευφυής απόφαση ζωής με έκαμε να συνεχίσω εργαζόμενος μετά την ...συνταξιοδότησή μου, υπέρ της ευημερίας του Ίππου τον οποίο λατρεύω. Έτσι, αφήνοντας πίσω μου το Λυρικό Θέατρο και την κριτική του, αφιερώθηκα στο Ιππευτήριο το οποίο συνεχίζω να υπηρετώ επί 24 χρόνια, ξεκινώντας από αρχάριος Ιππέας στα 48 χρόνια μου και διευθύνοντας την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επί 19 συνεχή χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της Σχολής  το Ιππικό Θέατρο καταλαμβάνει μιαν εξέχουσα θέση συνιστώντας έναν σημαίνοντα εκπαιδευτικό "σπόνδυλο" και στην ειδικώς εκδοθείσα παρουσίασή του αναλύεται πλήρως και το σκεπτικό της προσεγγίσεως αυτού του "σπονδύλου". Και, βεβαίως, όπως το κάθε τι στο εκπαιδευτικό μας curriculum μελετάται προσεκτικότατα και δοκιμάζεται διερχόμενο μέσα από αυστηρά φίλτρα αξιολογήσεως, έτσι και το Ιππικό Θέατρο δομείται μέσα στη σχεδίαση της εκπαιδεύσεώς μας ερευνώμενο κι επαληθευόμενο σε κάθε έκφανσή του πριν μεταφερθούν με υπεύθυνο τρόπο τα εξαγόμενα αυτής της "βασάνου" στους μαθητές μας.

     Ζώντας σε μία χώρα με διεθνώς καταγέλαστο επίπεδο "πολιτισμού", χωρίς καμιάν Αισθητική βίου στην οποία κυριαρχούν οι κανόνες καταυλισμού αθιγγάνων, με υποτυπώδη "Παιδεία" και ανύπαρκτη, σύγχρονη, ιππική Παιδεία, τέλος δε, με τις "Τέχνες" καταβαραθρωμένες από την προαναφερθείσα έλλειψη Παιδείας κι Αισθητικής, θα ήταν αστείο να μιλήσουμε για ...Θέατρο και, δη, Ιππικό. Θα ήταν μάταιο να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε εντόπιες πηγές ώστε να αντλήσουμε εξ αυτών διδάγματα για το δικό μας Ιππικό Θέατρο στοχεύοντας στην γέννηση ενός τέτοιου καλλιτεχνικού "μνημείου" σε ...άγονη γη! Και, για τον λόγον αυτό, ξεκινώντας την προσπάθεια της ανιδρύσεως Ιππικού Θεάτρου στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μελετήσαμε, αναγκαστικώς, παρόμοια εγχειρήματα στο εξωτερικό, κυρίως, στην Ουγγαρία, στη Μογγολία, στη Πολωνία και στην Γαλλία όπου το τελευταίο καλοκαίρι (2023) αφιερώσαμε αρκετό καιρό μελετώντας in situ την Γαλλική, Εθνική Ιππικήν Ακαδημία η οποία λειτουργεί στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών ως έδρα διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου "Zingaro" που διευθύνει ο Clément Marty Βartabas.

     Eδώ, στη γαλλική πρωτεύουσα και λίγα χιλιόμετρα έξω από αυτή, στις Βερσαλλίες, στην αυτοκρατορικήν ιππική εγκατάσταση του Λουδοβίκου ΙΔ' του "Βασιλέως Ηλίου", αναζητήσαμε, με την βοήθεια καλών φίλων, το υπόβαθρο αλλά και την δομή του Θεάτρου "Zingaro" και ήδη έχουμε αναρτήσει δύο εμπειρίες, τόσο για την έδρα της Σχολής, όσο και για το Θέατρο όπου δίδονται οι παραστάσεις. 

     Πέραν, όμως, από αυτές τις "in situ" εμπειρίες μας, ήταν απαραίτητη και η in vitro μελέτη του έργου του Clément Marty Βartabas, προκειμένου να το αποτιμήσουμε και να εξαγάγουμε ό,τι χρήσιμο που θα μπορούσε να υποστηρίξει μιαν ανάλογη προσπάθεια Ιππικού Θεάτρου όχι ως εγχείρημα αντιγραφής αλλά ως πηγή ελλείπουσα για τα ελλαδικά δεδομένα. Και, ομολογουμένως, δεν ανακαλύψαμε τίποτε καλύτερο από την μελέτη των βίντεο της Σχολής του Clément Marty Βartabas (βίντεο των παραστάσεών του) και όσων ακόμη βίντεο παρουσιάζουν το έργο του ως "in vitro" μελέτη.

     Έτσι, στο μεσολαβήσαν τρίμηνο, αφιερώσαμε πολλές ώρες μελέτης του ως άνω υλικού αντλώντας το από τους οκτώ συμπακτούς δίσκους (dvd) που περιέχονται στην επετειακή έκδοση των 25 χρόνων του "Zingaro" και απ΄ όσα υπάρχουν στο διαδίκτυο, μελετώντας καρέ-καρέ  το αντικείμενό μας προκειμένου να ολοκληρώσουμε αυτή την τελικήν  αποτίμησή του η οποία έχει ως εξής:

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΕ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

     Mια καλοπλεγμένη πλεξούδα επάνω σε ένα γυναικείο κεφάλι είναι πάντα μία κόμμωση την οποία εκτιμά ο Ευρωπαίος  και ο θηλυκός πληθυσμός της γηραιάς ηπείρου την υιοθετεί προς ανάδειξη της ομορφιάς του! Βεβαίως κι αναφερόμαστε στον Άνθρωπο! Και την, όντως, πανέμορφη εικόνα της καλοπλεγμένης πλεξούδας την παρατηρούμε (την απολαύσαμε) μέσα στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών επάνω στα κεφάλια πολλών μαθητριών, αλλά, δυστυχώς, όχι μόνον...

     Σε τούτο το διεθνούς εμβελείας ιππικό Ίδρυμα, προσέξαμε ότι ίδια αυτή η κομμωτική αντίληψη μεταφέρεται ...copy/paste και επί των ...Ίππων του, αποκαλύπτοντας μιαν επικίνδυνη ανθρωποκεντρικήν αντίληψη που θέλει "ανθρωποποιημένους" του ...Ίππους και, ίσως, "ιπποποιημένους"  τους ...Ανθρώπους! Κι αυτό ορίζει και το πρώτο μεγάλο λάθος του έργου του Δασκάλου Clément Marty Βartabas, ένα λάθος που "χαρτογραφεί" την αποστασιοποίηση από την Φύση μέσα στους κανόνες της οποίας εντάσσονται όλα τα πλάσματά της καθώς δύο από αυτά, ο Άνθρωπος και ο Ίππος εμφανίζονται με ρόλους αντίστροφους των πραγματικών, ένα παρά φύση "τραβεστιλίκι" που οδηγεί σε γκροτέσκο αποτέλεσμα! 

     Είναι γνωστό ότι ενώ ο Άνθρωπος καταφεύγει σε διάφορα εντομοαπωθητικά για να μην ενοχλείται από τα διάφορα έντομα, ο Ίππος χρησιμοποιεί την χαίτη και την ουρά του για να τα διώχνει και αν οι τρίχες του σε αυτά τα δύο σημεία του σώματός του δεν είναι ελεύθερες να κινηθούν τα έντομα θα συνεχίσουν να τον ενοχλούν, αφήνοντάς τον έκθετο στη δράση τους η οποία πολλές φορές (π.χ. αλογόμυγες) είναι και επικίνδυνη! Κι εδώ, πλέον, η στρεβλότατη αντίληψη του Ανθρώπου για την παρά φύση "ανθρωποποίηση" του Ίππου δεν θέτει, απλώς, ζήτημα ...κομμωτικής ή ζήτημα Αισθητικής αλλά ζήτημα υπάρξεως διότι η μη έγκαιρη απώθηση μιας αλογόμυγας από τον Ίππο μπορεί να είναι καθοριστική για την ζωή του εξ αιτίας ενός οδυνηρού αιφνιδιασμού και της ακολουθίας απροβλέπτων αντιδράσεων που μπορεί να είναι και μοιραίες!

     Σημειωτέον ότι, για να καταλήξει σε αυτό το αφύσικο όσο και επικίνδυνο "κομμωτικό" αποτέλεσμα της πλεξούδας της χαίτης, ο Άνθρωπος, η Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών, σπαταλά ατελείωτες ώρες και αναπτύσσει χρονοβόρες τεχνικές των οποίων η διάθεση σε άλλους σημαντικούς τομείς ιππικής εκπαιδεύσεως θα ήταν χρήσιμη! 

     Όμως, αυτή η αντι-φυσική χρονοσπατάλη η οποία συνιστά κακοποίηση ζώου, η ...πλεξούδα, θεωρείται απαραίτητη στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών και, μάλιστα, υποχρεώνει και το ανθρώπινο δυναμικό να ασκείται σκληρά προς ...επίτευξή της! Είναι, πάντως, αυτό το λάθος μια "αποκλειστικότητα" της, σ η μ ε ρ ι ν ή ς, Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών η οποία στεγάζεται στο Ανάκτορο του "Βασιλέως Ηλίου"; Όχι, βεβαίως!...

     Αυτή η "artificielle" αντίληψη της "ανθρωποποιήσεως" του Ίππου αποτελεί την αφετηρία της ολεθρίας "ακαδημαϊκής" Ιππικής των ευρωπαϊκών αυλών της Αναγεννήσεως στις οποίες, αντί οι Εκπαιδευτές να διεισδύσουν στην γλώσσα του σώματος του Ίππου και να επιχειρήσουν να επικοινωνήσουν με αυτόν σεβόμενοι την  φ υ σ ι κ ή  τους υπόσταση επέλεξαν να τον εκλάβουν, όλως αυθαιρέτως, ως ..."Άνθρωπο" να τον "ντύσουν" με ανθρώπινα παραφερνάλια και να τον β ι ά σ ο υ ν ώστε να εννοήσει την δική τους γλώσσα ώστε να εκτελέσει και τις εντολές τους. Και αυτό το τεκμηριώνει το μεγαλοπρεπές άγαλμα που δεσπόζει στην πλατεία του Ανακτόρου των Βερσαλλιών με, έφιππο, τον "Βασιλέα Ήλιο", τον Λουδοβίκο ΙΔ' η ουρά του Ίππου του οποίου φέρει έναν τεράστιο διακοσμητικό ...φιόγκο, όπως ακριβώς έφεραν τα ...κοτσιδάκια των ευγενών της εποχής με ανάλογο συμβολισμό όσο και ασέβεια προς την αληθινή φύση του Ίππου ο οποίος δεν γεννάται με φιόγκους, κοτσιδάκια και ...πλεξούδες! Όταν, όμως, επιλέγεις να επικοινωνήσει με ένα φυσικό πλάσμα όπως ο Ίππος με μιαν αφύσικη γι αυτό "γλώσσα" επιχειρώντας να το υποχειριάσεις, τότε η κατάληξη θα είναι ο  β ι α σ μ ό ς και αυτόν τον βιασμό του Ίππου δεν τον απέφυγε, δυστυχώς, ο Δάσκαλος Clément Marty Βartabas και η Ακαδημία του!

     Έτσι, πλάι στα κοτσιδάκια και τις πλεξούδες, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών του Clément Marty Βartabas, οι βαρειές κακοποιητικές στομίδες που διαστέλλουν από τον  π ό ν ο  τα στόματα των Ίππων και τα γεμίζουν με αφρούς ο δ ύ ν η ς, είναι συνήθεις, α λ γ ε ι ν έ ς, εικόνες ενώ οι ελκυστικές Αμαζόνες χαμογελούν ...ευτυχείς όπως και οι θεατές χειροκροτούν ενθουσιασμένοι χωρίς να συναισθάνονται ότι, εδώ, ο Ίππος υποχειριάζεται  β ι α ί ω ς! Όμως, ενός κακού μύρια έπονται...

     Όταν επιλέγεις την βία της υποχειριάσεως του Ίππου την οποία επιτάσσει η δυτική, "ακαδημαϊκή" Ιππική και καταφεύγεις στην βασανιστική στομίδα, αρχίζει ένας κύκλος κακοποιήσεως του Ίππου του οποίου οι συνέπειες δεν περιορίζονται στο στόμα του Ίππου αλλά επεκτείνονται στην όλην ακεραιότητά του. 

     Και τούτο το παρατηρούμε, στην κακοποιητική υπερ-συσπείρωση του αυχένος (Rollkur ή Hyperflexion) που αποτελεί κανόνα της όλης συσπειρώσεως του Ίππου στην δυτική, "ακαδημαϊκή", Ιππική και η οποία, ενώ επί αιώνες εθεωρείτο απολύτως επιτρεπτή, ενώ, προσφάτως και μόνον, η "Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας" (F.E.I.) την θεώρησε βασανιστική και την απαγόρευσε!  

     Δυστυχώς, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών το φαινόμενο "Rollkur" εμφανίζεται τόσο συχνά που το παρατηρούμε ακόμη και σε διαφημιστικά στιγμιότυπα του Θεάτρου "Zingaro", κάτι που σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί τυχαίων "υπερβάσεων" αλλά περί εμμονικότητος σε μία κακοποιητική διαχείριση της συσπειρώσεως των Ίππων. Και, ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει πρόθεση βασανισμού του Ίππου από τον Clément Marty Βartabas αλλά μία "αγκύλωση" στα κατεστημένα λάθη των ιππικών παραδόσεων της Ιππικής νοοτροπίας που τον διέπει και η οποία "αγκύλωση" στιγματίζει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της δυτικής, "ακαδημαϊκής" Ιππικής όπως ακριβώς αυτός ο κόσμος συνεχίζει να ζει υπό συνθήκες παρακμιακών κοινωνιών, επιμένοντας στο κακουργηματικό λάθος της τυραννικής δημοκρατίας!  

     Σε προηγούμενη αναφορά μας γράφαμε: " Ο Βartabas παράγει  θ έ α μ α  και τα καταφέρνει άριστα! Προσφέρει στο "μάτι" αυτό που το τέρπει αλλά, ένα μεγάλο "αλλά", το "μάτι" δεν είναι το μόνο "μέρος" του  ό λ ο υ  και το  θ έ α τ ρ ο είναι πολύ περισσότερο από ένα ολιγαρκές "θεώμαι"!" και διόλου τυχαία και ο ίδιος ο Clément Marty Βartabas επισήμως επικαλείται τον όρο "θέαμα" (spectacle) αντί "θεάτρου" (théâtre) στην επίσημη βινιέτα της Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών.  

 

     Και, πράγματι, ανεξαρτήτως εάν δεν αγγίζει αμιγώς το "θέατρο", το ιππικό θέαμα του Clément Marty Βartabas θα ήταν συναρπαστικό εάν κατάφερνε να απαλλαγεί από "μελανές κηλίδες". Διότι, ακριβώς αυτές οι "μελανές κηλίδες" του δεν επιτρέπουν να το χαρούν όσοι επαίοντες θλίβονται από τα διάφορα κακοποιητικά στοιχεία για τον Ίππο που στιγματίζουν την ιππική "διάστασή" του.

     

Θεωρούμε, εκ της προσωπικής εμπειρίας μας ότι με την τήρηση των κανόνων της Φυσικής Ιππικής στην ιππική διδασκαλία των έργων του Θεάτρου "Zingaro" όχι μόνον θα ήταν εφικτά τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά θα προέκυπταν και σε ένα σκηνικό επίπεδο πολύ ανώτερο των ήδη επιτευχθέντων. Και είμαστε βέβαιοι ότι ο Δάσκαλος  Clément Marty Βartabas είναι απολύτως ικανός και να αναθεωρήσει λανθασμένες προσεγγίσεις και να βρει το θάρρος να τις αντικαταστήσει με ουμανιστικότερες ώστε το ιππικό θέαμα που προσφέρει να μην χειροκροτείται μόνον από το αδαές κοινό αλλά και από όσους γνωρίζουν τα intra muros της Ιππικής.