ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ 

ΚΑΙ 

ΠΡΩΤΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΕΥΣΗ

     Μάθημα, μόλις, δεύτερο του Αναστασίου, δεύτερο και εκπληκτικό, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ποιος ο Εκπαιδευτής και ποιος ο εκπαιδευόμενος, ένα μάθημα που άρχισε εντελώς απρόσμενα με μία χειμαρρώδη διάλεξη του σημερινού, façon de parler, "εκπαιδευομένου" και αφιερωμένου επιστήμονος - "διαχειριστή" της αναπαραγωγής της ζωής προς τον Εκπαιδευτή του ο οποίος παρακαλούσε να συνεχίσει να ακούει αυτόν τον παραστατικότατο "λόγο" να του περιγράφει τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο και το "κυνήγι" του πλέον "φερέλπιδος" ωαρίου που παρέχει τις καλύτερες γενετικές προσδοκίες... Μαγεία πραγματική το άκουσμα αυτού του επιστημονικού λόγου ο οποίος ανέλισσε τους φθόγγους σε μεγεθυμένες εικόνες εμπνευσμένου ντοκιμαντέρ, γεννώντας την ίδια την ζωή... Όμως ο τετράποδος επιβήτορας Sepp μας περίμενε και ο στόχος του σημερινού μαθήματος ήταν η εμβάθυνση του "καθίσματος" αυτού του εκπαιδευομένου και, ίσως, (ένα "ίσως" ευσεβούς προσδοκίας...) η πρώτη έφιππη και εν κινήσει, τόξευσή του... Ίδωμεν...

     "Σφιγμένοι" και οι δύο συνεργάτες στην αρχή, Ίππος και εκπαιδευόμενος, ο μεν πρώτος μετά από ένα μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων και ο δεύτερος μετά από μία εβδομάδα τυπικών ατομικών και επαγγελματικών υποχρεώσεων σε ένα σύνηθες καθημερινό περιβάλλον. 

     Στρεσογόνες εμπειρίες και για τους δυο και η ρυταγώγηση κατέδειξε έντονα το τι σημαίνει για τον Άνθρωπο και τον Ίππο (όπως και για κάθε πλάσμα) η, για τον οποιονδήποτε λόγο, ... "απεμπόληση" του "λίκνου" ενός φυσικού περιβάλλοντος.

     Η εφίππευση του εκπαιδευομένου κατέδειξε ακόμη εντονότερο αυτό το "σφίξιμο" με την κλασική "εικόνα" του "γραπωμένου" από τις ηνίες, αναβάτη...  

     Όμως, στη "φαρέτρα" του εκπαιδευτικού συστήματός μας υπάρχουν, καλώς δοκιμασμένες, λύσεις μία κλασική εκ των οποίων, τα "μπαλλάκια", εφαρμόσθηκε και εν προκειμένω. Κι αυτά τα "μπαλλάκια", αμέσως, έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα με την χαλάρωση του εκπαιδευομένου και την, από μέρους του, ανάκτηση της ιδανικής στάσεως και "καθίσματος". Και ιδού η υποδειγματική εικόνα... 

     Βαθμιαία μεν, αλλά, πολύ γρηγορότερα από κάθε ενθουσιώδη προσδοκία, ο εκπαιδευόμενος ανέκτησε την ιππική συνειδητότητά του, μεταφέροντάς την στο πλαίσιο μιας υποδειγματικής ισορροπίας και διαχειρίσεως του Ίππου.

     Ο εκπαιδευόμενος υποβαλλόμενος στην προοδευτική παραδοχή του δευτερεύοντος ρόλου των χειρών του Εφιπποτοξότη στην Έφιππη Τοξοβολία οδηγήθηκε στην αποδέσμευση των χειρών του από την "τυραννία" της εξαρτήσεώς τους από τις ηνίες, κάτι που συμβαίνει στην κοινή Ιππασία.   

     Ήδη, ο εκπαιδευόμενος προσέφερε την αρχική προσδοκία επιτυχούς τοξοφορίας κι έτσι ανέλαβε το Τόξο συνεχίζοντας, με αυτό ανά χείρα, να διατηρεί την βαδιστική κίνηση του Ίππου του διευθύνοντάς τον, επιτυχώς! Ένας συνδυασμός ενεργειών ο οποίος αποτελεί την απαρχή της απαραίτητης αισθήσεως μιας ουσιώδους "τομής στα δύο" του Εφιπποτοξότη ο οποίος με το, μεν, κάτω μισό του σώματός του ελέγχει τον Ίππο του (Ιππασία/κίνηση) ενώ δε, με το άνω μισό ελέγχει το Τόξο του (Τοξοβολία/πυρ). 

     Ο επιτυχής, αύξων, διασκελισμός των βαθμίδων αυτού του, μόλις δευτέρου μαθήματος, έφεραν τον εκπαιδευόμενο στην πρώτη του έφιππη και εν κινήσει τόξευση! Ο αρχικός στόχος αυτού του μαθήματος έδειξε να υλοποιείται με έναν Αναστάσιο ευσταθέστατο και σε πλήρην ισορροπία! Η άφεση της χορδής και η απελευθέρωση του πρώτου βέλους ...εγένετο! Χαρούμενος ο Ίππος, ευτυχής ο Εκπαιδευτής και πόσον, εκ του τάφου, ευτυχέστερος όλων, ο πρόγονός του Αναστασίου, Ιωάννης Συκουτρής χαιρόμενος, στον ηρωικό, μεταθανάτιο  στοχασμό του, έναν απόγονο  στο δικό του γενναίον "ευστοχείν"! Και η αρχή ...εγένετο!

     Η αφίππευση έδειξε έναν εντελώς διαφορετικό εκπαιδευόμενο από εκείνον που, αρχικώς, είχε εφιππεύσει, έναν κυρίαρχο της ισορροπιστικής αυτοπεποιθήσεως και κατακτητή της ιππικής συνειδητότητος, όπως επιδιώκει η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ...όχι μόνον! Διότι, αυτή η αφίππευση, όπως και όλες οι αφιππεύσεις των μαθημάτων μας, έδειξε έναν Ίππο απολύτως ευδαίμονα από μιαν αρμονική συνεργασία με τον Άνθρωπο, με την Φυσικήν Ιππική να συνεισφέρει στην ευημερία του Ίππου κάτι που αποτελεί την, πολύ προ της Έφιππης Τοξοβολίας, ουσιώδην επιθυμία της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Η κατακλείδα του μαθήματος στο πλυντήριο των Ίππων όπου ο Ιππέας επιδαψιλεύει την οφειλόμενη περιποίηση στον ευεργέτην Ίππο του, ανακουφίζοντάς τον από τον εργασιακό κάματο, ως ελάχιστην ανταπόδοση των όσων ο τετράποδος Δάσκαλος προσέφερε στον άνω θρώσκοντα μαθητή του!

     Από τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο ανακύπτει η ζωή, από το κοινωνικό "σπήλαιο" του Πλάτωνος η υπαρξιακή ελευθερία των ζώντων και από το ...Ιππευτήριο με το αχανές βάθος της εν αυτώ εργασίας, η συνειδητότητα η οποία άγει σε μία βέλτιστη σχέση των φυσικών πλασμάτων με την "μήτρα" Φύση. Ένας ζωτικός "κύκλος" κλείνει ανελίσσοντας το "ζειν" σε "ευ ζειν" με έναν από τους πολλούς τρόπους δια των οποίων ο άνω θρώσκων μπορεί να αναβλέψει... Κι, αυτός, ο δικός μας τρόπος είναι η Έφιππη Τοξοβολία.