CENTAURS' LIVES MATTER
"Centaurs' lives matter", ακούστηκε να λέει η καλότατη μαύρη Σενεγαλέζα συγκάτοικος κι έσπευσε πολύ ευγενικά, με τα χαριτωμένα μπικουτί της, να μας ξεκλειδώσει από τα έγκατα του κτηρίου της έδρας της Ομάδος μας όπου ο υπερβάλλων ζήλος ασφαλείας του Αλβανού θυρωρού μας θεώρησε σκόπιμο να μας κλειδαμπαρώσει την ώρα που εμείς, ανέμελοι, κάναμε την Προπόνησή μας στον αύλειο χώρο! Ναι, το ζήσαμε κι αυτό, αλλά όταν ο Σκιπετάρος θυρωρός σου είναι αμείλικτος κατά την εκτέλεση της αποστολής του, κινδυνεύεις, ακόμη και ως διαχειριστής, να βρεθείς, μαζύ με τους Συνασκουμένους σου, ...εξουδετερωμένος και εγκάθειρκτος στο ...υπόγειο, αντιλαμβανόμενος ότι ακόμη και στις νεκρές ώρες της Κυριακής οι περιπολίες σ΄ αυτό τον χώρο είναι συνεχείς και ο,τιδήποτε "αφύλακτο" φυλάσσεται αυθωρεί! Και οι Αλβανοί δεν αστειεύονται όταν μας ...προστατεύουν, εν αντιθέσει με όσα τους κατηγορούν οι κακές γλώσσες... Παρά ταύτα...
Το αιφνιδιαστικό φινάλε αυτής της Προπονήσεως που μας έκανε να τρέχουμε ...από διαδρόμου εις διάδρομον (..."Από χωρίου εις χωρίον") προκειμένου να απελευθερωθούμε από το "μεταπλατωνικό τιούνελ" των εγκάτων του κτηρίου μας είχε, για τον Εκπαιδευτή την υψηλότατη κερδοφορία μιας αποσαφηνίσεως συμπερασμάτων τα οποία συνδέονται με την σχέση προσωπικότητος και τοξεύσεως, κάθε Τοξότη.
Μετά από μία δεκαπενταετή εμπλοκή του Εκπαιδευτή με την Τοξοβολία, μόλις, σε αυτή την Προπόνηση του έγινε κατανοητός και κατά τρόπον παραστατικότατο, ο καθοδηγητικός ρόλος της καθόλου ανθρώπινης προσωπικότητος στην διαμόρφωση εξατομικευμένης στοχαστικής αντιλήψεως και τοξευτικής τεχνικής.
Τρεις Συνασκούμενοι διαφορετικών προσωπικοτήτων, καλλιτέχνις (ζωγράφος) η μία, "agrar" πρακτικός και απλός ο δεύτερος και επιστήμων ο τρίτος, ακολούθησαν τρία διαφορετικά μονοπάτια για την κατάκτηση του στόχου και η παρατήρηση της "αναβάσεως" ενός εκάστου ό,τι πιο συναρπαστικό για τον Εκπαιδευτή και την ίδια την Τοξοβολία.
Η πρώτη αφήνονταν στην καλλιτεχνική ...ρέμβη της απολαμβάνοντάς την να αγνοεί τον στόχο και να στέλνει τα βέλη της στο ...άπειρον, εξιταρισμένη από τις "abstrait" ...τροχιές τους. Το μυαλό της ήταν γεμάτο από πινελιές κι αποχρώσεις τόσο όμορφες που δεν άξιζε να τις "χαλάσουμε" προς χάρη της ευστοχίας. Όμως, όταν αποφασίζαμε να της χαλάσουμε το "κάδρο" που είχε κατά νου και να το επαναφέρουμε στην ...πεζή κατάσταση του στόχου, όταν της λέγαμε "Έλα Νικούλα μας, άδειασε τώρα το νου σου, άδειασε την ..."κούπα" σου..." τα βέλη της Νίκης βρίσκονταν όλα επάνω στον στόχο!
Ο δεύτερος δεν άνοιγε χορδή αλλά πάταγε ...σκανδάλη πολυβόλου (μπορεί και να πυροδοτούσε διηπειρωτικό πύραυλο)... Αντιμετώπιζε εξ αρχής μέχρι τέλους τον στόχο ως ζωντανή απειλή της υπάρξεώς του κι απολάμβανε την ταινία των πυρομαχικών του, συγγνώμη, τα βέλη του να ..."εκρύγνηνται" επάνω στο "πρόσωπο". Ματαίως του εξηγούσαμε τα οφέλη της ...Τοξοβολίας εξ Επαφής αλλά και δεν προσπαθήσαμε να αλλοιώσουμε τον αιματώδη χαρακτήρα του σεβόμενοι το δικαίωμα κάθε πλάσματος στην διατήρηση της φυσικότητος της υπάρξεώς του. Και όπως έγραψε ο μεγάλος Εθνικοσοσιαλιστής φιλόσοφος Otto Dietrich: "Δεν δεχόμαστε, απλώς, την ελευθερία του ατόμου, την απαιτούμε!". Έτσι κι αυτός κατάφερε να αποδώσει τα καλύτερα!
Ο τρίτος, σίγουρα, δεν κρατούσε τόξο αλλά ...χειρουργικό νυστέρι, διότι, αν και εντελώς αρχάριος (τρίτη εκπαιδευτική εμπειρία του) απέδωσε πέραν πάσης προσδοκίας. Συνεχώς επικεντρωμένος στην στοχαστική του "ευθεία" ("πρόσωπο", αιχμή βέλους, χορδή) δεν είχε καμία σχέση με Τοξότη αλλά με εργαστηριακό ερευνητή που διατηρεί το μάτι στο προσοφθάλμιο. Από την διευθέτηση επί της στοχαστικής "ευθείας" μέχρι την άφεση της χορδής η αφιέρωσή του στην τοξευτική διαδικασία δεν ενεφάνισε ούτε ένα κενό προσοχής, ούτε ένα τόσο δα μικρό χάσμα επικεντρώσεως και το αποτέλεσμα όπως αναφέρεται παραπάνω.
Στο τέλος της Προπονήσεως οι Συνασκούμενοι ευχαρίστησαν ευγενέστατα τον Εκπαιδευτή αλλά ίσως δεν αντελήφθησαν την βαθύτατην υπόκλιση του Εκπαιδευτή προς αυτούς για το μεγάλο μάθημα που του προσέφεραν, μυώντας τον σε ένα πολύ σημαντικό "κεφάλαιο" της Τοξοβολίας... Και τα σπουδαία διδάγματα αυτού του μαθήματος τούτης της "Γραμμής Βολής" προς τον Εκπαιδευτή δεν θα επενδυθούν, απλώς, στην βελτίωση των μελλοντικών προπονητικών σχεδιάσεων των συγκεκριμένων τριών Συνασκουμένων, αλλά όλων των Συνασκουμένων της Ομάδος μας!
Από τις αντικειμενοφόρες πλάκες του δικού μας προπονητικού "μικροσκοπίου" δεν αφήνουμε τίποτε να πάει ...χαμένο! Όπως και από την αντιρατσιστική μας τοποθέτηση δεν παραμένει απαρατήρητος ο μοδάτος ρατσισμός του "black lives matter" εξυγιαίνοντάς τον σε "a n y live matters"!
Ο τρίτος, σίγουρα, δεν κρατούσε τόξο αλλά ...χειρουργικό νυστέρι, διότι, αν και εντελώς αρχάριος (τρίτη εκπαιδευτική εμπειρία του) απέδωσε πέραν πάσης προσδοκίας. Συνεχώς επικεντρωμένος στην στοχαστική του "ευθεία" ("πρόσωπο", αιχμή βέλους, χορδή) δεν είχε καμία σχέση με Τοξότη αλλά με εργαστηριακό ερευνητή που διατηρεί το μάτι στο προσοφθάλμιο. Από την διευθέτηση επί της στοχαστικής "ευθείας" μέχρι την άφεση της χορδής η αφιέρωσή του στην τοξευτική διαδικασία δεν ενεφάνισε ούτε ένα κενό προσοχής, ούτε ένα τόσο δα μικρό χάσμα επικεντρώσεως και το αποτέλεσμα όπως αναφέρεται παραπάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.