ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Επιλέγοντας μια μεσαιωνική ενδυμασία με ανάλογο κράνος, επεχείρησα να τοξεύσω ώστε να μελετήσω τις συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι τοξότες εκείνης της εποχής.

     Το κράνος απεδείχθη ο κρίσιμος παράγοντας του όλου εγχειρήματος και η αιτία διαμορφώσεως των πλέον σημαντικών επιδράσεων. Αυτό που επέλεξα εντάσσεται στην χορεία των σχεδιάσεων που, συνοπτικά, ονομάζονται «Crusader Helmets» (κράνη Σταυροφοριών), το δε συγκεκριμένο ονομάζεται «Great Helmet» («Μέγα κράνος» 12ος - 13ος αιώνας μ.χ.χ) όπως αυτά που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ευρωπαίους λόγω της πληθώρας των πλεονεκτημάτων όπως το συμπαγές μέταλλο, το οποίο το έκανε αρκετά ανθεκτικό στα πλήγματα με τις μικρές οφθαλμικές οπές που απέτρεπαν διεισδύσεις εχθρικών επιθετικών μέσων. Ωστόσο, παράλληλα με τα πλεονεκτήματα ήσαν και τα μειονεκτήματα καθώς η συμπαγής κατασκευή επιβάρυνε  το κεφάλι ενώ οι μικρές οφθαλμικές οπές περιόριζαν δραματικά την ορατότητα και, βεβαίως, την περιφερειακή όραση υποχρεώνοντας σε διαρκή περιστροφή την κεφαλή με αποτέλεσμα την κόπωση του αυχένος. Σημειωτέον ότι η χρήση αυτού του συγκεκριμένου κράνους διακόπτεται τον 15^ο αιώνα. Το κράνος δεν εφέρετο σε απευθείας επαφή με την κεφαλή αλλά κάτω από το κράνος εφέρετο η «coiffe», δηλαδή, μία αλυσιδωτή καλύπτρα κεφαλής και κάτω από αυτήν, σε άμεση επαφή με την κεφαλή, ένα ενδιάμεσο προστατευτικό πίλημα προς απόσβεση κραδασμών αλλά και καθέτων πληγμάτων. Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό το πόσες δυσκολίες κοπώσεως του αυχένος αλλά και όλης της κεφαλής με αύξηση της σωματικής θερμοκρασίας και την ανάλογη εφίδρωση επέφερε όλη αυτή η προστασία της κεφαλής στον πολεμιστή και, αυτές τις επιδράσεις ένιωσα κι εγώ φέροντάς την με επίπτωση στην ευστοχία αλλά και στην διάρκεια της ωφέλιμης τόξευσής μου.

     Ο αλυσιδωτός θώρακας  άρχισε να χρησιμοποιείται από την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο, με την χρήση του να καθιερώνεται ευρύτερα από τους επόμενους αιώνες και, δη,  από την εποχή του Καρλομάγνου ως των 11ο αιώνα. Από τον 11ο αιώνα προστίθενται μανίκια και κάλυπταν και τα χέρια. Κάτω από τον αλυσιδωτό θώρακα χρησιμοποιήθηκε το «gambeson» δηλαδή, ένας, συνήθως καπιτονέ, χονδρός επενδύτης, πάνω στον οποίο θα μπορούσε να σταθεί σωστά ο αλυσιδωτός θώρακας αλλά και να λειτουργήσει ως αποσβεστήρας πληγμάτων προστατεύοντας το σώμα. Τα μειονεκτήματα αυτών των προστατευτικών μέσων είναι, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η αύξηση της σωματικής  θερμοκρασίας του πολεμιστή και η εφίδρωση, με την παράλληλη αύξηση του συνολικού βάρους του φόρτου του και τις ανάλογες συνέπειες που συντείνουν στην πρόωρη κόπωση.

     Δυστυχώς, τόσο τα μέσα προστασίας της κεφαλής (κράνος, αλυσιδωτή καλύπτρα και πίλημα) όσο και του κορμού (αλυσιδωτός θώρακας και εσωτερικός επενδύτης) επιφέρουν απορρύθμιση της αναπνοής με αποτέλεσμα ο πολεμιστής να έχει ανάγκη διαλειμματικών περιόδων ώστε να αποκαθιστά την αναπνευστική λειτουργία του. Προσωπικά, έκανα διαλείμματα ανάνηψης ανά δέκα, περίπου λεπτά και σιγά-σιγά, με αυτά τα διαλείμματα, άρχισα να συνηθίζω τα επιπλέον «φορτία» κοπώσεως τα οποία αρχικά διακύβευαν την ευστοχία μου, βελτιώνοντάς την βαθμιαία.

      Συμπερασματικά θα έλεγα ότι οι πολεμικές ενδυμασίες εποχής, πέραν του αισθητικού τους παράγοντα, βοηθούν τον σύγχρονο ασκούμενο να αναπτύξει επιπλέον φυσικές αντοχές πολύ ωφέλιμες για την σωματική του κατάσταση.   

Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης 

Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος"

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ …ΔΕΟΣ! [Μέρος Θ’]

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ …ΔΕΟΣ!

[Μέρος Θ’]

     Σε μιαν εποχή κατά την οποία συγχέεται η Θεολογία με το ...μάρκετιγκ, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" με καθημερινή ερευνητικήν εργασία προσπαθεί να "ραφινάρει" τις παραμέτρους μιας πολεμικής τέχνης ώστε να τις διακρίνει και να τις ανασυνθέτει σε ένα γόνιμο τελικό αποτέλεσμα.

     Λειτουργώντας σε ένα περιβάλλον εμπορικοποιήσεως Αξιών και ελαχιστοποιήσεως των αξίων, οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν αρκούμεθα, απλώς, στην άσκηση της Έφιππης Τοξοβολίας και των λοιπών εφίππων πολεμικών τεχνών με τις οποίες καταπιανόμαστε, αλλά επιμένουμε σε μία συστηματικήν έρευνα η οποία μας υποψιάζει βαθύτερα στη κατανόηση των αντικειμένων που μας ενδιαφέρουν όσο και στην αποτελεσματικότερη υπηρέτησή τους.

     Ο ερευνητικός κύκλος "ΦΩΣ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ!" που συνεχίζεται για τρίτη χρονιά από την Σχολή μας, μελετά τις επιδράσεις του φωτός και της απουσίας του (σκότος) στην οπτική στοχαστικήν αντίληψη και, ασμένως, ολοκληρώσαμε και την ένατην ερευνητικήν ημερίδα η οποία, βάσει σχεδιάσεως που υπαγόρευσαν τα μέχρι τώρα εξαχθέντα συμπεράσματα και προκειμένου αυτά να επεκταθούν, διεξήχθη σε έναν πολύ ιδιαίτερον εσωτερικό χώρο, κατά πολύ περιορισμένο και με ελεγχόμενες διαβαθμίσεις φυσικού και τεχνητού φωτισμού.   

     Σ΄ αυτό τον χώρο με, επιλεγμένη, υψηλήν επικινδυνότητα και στενότητα, ανεδείχθη ένα τοξευτικό σενάριο συνθηκών "urban" και με επιπρόσθετα στοιχεία τεχνητής "ενοχλήσεως" όπως σιδερένιες βέργες που έπεφταν προκαλώντας θόρυβο και πανικό, παρενοχλούσες διεισδύσεις φυσικού φωτός, παρελκυστικός φωτισμός λικνιζόμενων φλογών, διατάραξη αυτοσυγκεντρώσεως με αιφνιδιαστικές φωτογραφικές "φλασιές"  κλπ.

     Μέσα στο πλαίσιο των επαυξημένων δυσκολιών προσετέθη και η ...κόπωση των Συνασκουμένων, με την συγκεκριμένη ερευνητικήν ημερίδα να διαρκεί πλέον των δύο ωρών και με τον κεντρικό "νομέα" της ασκήσεως να αναπτύσσεται μετά την πρώτην ώρα.

     Εξ αρχής τονίσθηκε η μεγάλη σημασία της τηρήσεως του Σχολείου Σιωπής (και για λόγους αυτοσυγκεντρώσεως και για λόγους ασφαλείας) κάτι που τηρήθηκε, θα μπορούσαμε να πούμε, επαρκώς, όπως άλλωστε τηρείται σε όλες τις εκπαιδευτικές δράσεις των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Αν και προηγήθηκε μία μικρή και "επιδερμική" προειδοποίηση ως προς το ενδεχόμενο κλειστοφοβικών αντιδράσεων ένεκεν του χώρου, εν τούτοις και στη παρούσα ημερίδα δεν σημειώθηκε κανένα κρούσμα κλειστοφοβικότητος.

     Όλοι οι Συνασκούμενοι ακολούθησαν μία "κυκλική" εκτέλεση προγράμματος, ξεκινώντας από την "εμπέδωση" της σχέσεώς τους με τον στόχο, αλλά και τον χειρισμό του Τόξου υπό συνθήκες μειωμένου φωτισμού. 

     Και, ομολογουμένως, όλη η αθροισμένη μέχρι τώρα εμπειρία αυτού του ερευνητικού κύκλου έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση πολλών τοξευτικών παραμέτρων.

     Μέσα σε μία σύνθεση παραμέτρων οι Συνασκούμενοι κλήθηκαν να "εντοπίσουν" τον στόχο και, κυρίως, να αυτοπειθαρχήσουν έναντι πολλών άλλων παραμέτρων ενοχλήσεως και διασπάσεως προσοχής και τα κατάφεραν, τεκμηριώνοντας τις εκπαιδευτικές επιλογές της Σχολής μας.

     Στο τέλος της ημερίδος, κατά τον Κύκλο απολογισμού έργου, "εισεπράχθησαν" χρησιμότατες παρατηρήσεις και συμπεράσματα τα οποία ενσωματώνονται στα ήδη εξαχθέντα από τις οκτώ, προηγηθείσες, ημερίδες του ερευνητικού κύκλου "ΦΩΣ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ!".

     Και με μεγάλη χαρά μας ακούσαμε και την ενδιαφέρουσα πρόταση δράσεως που κατέθεσε στην Ομάδα ο Συνασκούμενος Σταύρος, βέβαιοι ότι θα την υλοποιήσουμε.

[2016]

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

    Τον δικό του "διάλογο" πειραματικής Τοξοβολίας συνεχίζει ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης, μελετώντας τα αυξομειούμενα βεληνεκή σε κλειστά περιβάλλοντα.

     Οι επικρατούσες περιοριστικές συνθήκες ..."κοροϊδοϊού", ευνοούν την πειραματικήν έρευνα στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο της Ομάδος μας και, όπου "Έλληνες Κένταυροι", είμαστε συντονισμένοι και προς την πειραματική κατεύθυνση, αξιοποιώντας θετικά ημέρες γενικής αδρανείας!

ΕΠΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

 ΕΠΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

     Μετά την πολυετή πειραματική έρευνα και εφαρμογή της καινοτόμου "Τοξοβολίας εξ Επαφής", η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", μετά από τριετή  πειραματισμό, ολοκλήρωσε την έρευνα επάνω σε μία "φόρμα" ενισχύσεως της δυναμοταχύτητος που χαρακτηρίζει την πολεμική τέχνη της Τοξοβολίας, επαυξάνοντας την εκρηκτικότητα του  Τοξότη η οποία καθορίζει και την μαχητικότητά του.

     Ήδη, συνοψίζονται και "καθαρογράφονται" τα προκύψαντα συμπεράσματα και πολύ σύντομα θα δημοσιευθούν υπό μορφή ειδικής μελέτης προς χρήση κάθε ενδιαφερομένου.

     Ο πειραματικός χαρακτήρας της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, καρποφόρος, διανοίγοντας νέους "ορίζοντες" στην άσκηση της Τοξοβολίας η οποία, ως πολεμική τέχνη, "παρακολουθεί" τον Άνθρωπο, από καταβολής της!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

CENTAURS' LIVES MATTER

     "Centaurs' lives matter", ακούστηκε να λέει η καλότατη μαύρη Σενεγαλέζα συγκάτοικος κι έσπευσε πολύ ευγενικά, με τα χαριτωμένα μπικουτί της, να μας ξεκλειδώσει από τα έγκατα του κτηρίου της έδρας της Ομάδος μας όπου ο υπερβάλλων ζήλος ασφαλείας του Αλβανού θυρωρού μας θεώρησε σκόπιμο να μας κλειδαμπαρώσει την ώρα που εμείς, ανέμελοι, κάναμε την Προπόνησή μας στον αύλειο χώρο! Ναι, το ζήσαμε κι αυτό, αλλά όταν ο Σκιπετάρος θυρωρός σου είναι αμείλικτος κατά την εκτέλεση της αποστολής του, κινδυνεύεις, ακόμη και ως διαχειριστής, να βρεθείς, μαζύ με τους Συνασκουμένους σου, ...εξουδετερωμένος και εγκάθειρκτος στο ...υπόγειο, αντιλαμβανόμενος ότι ακόμη και στις νεκρές ώρες της Κυριακής οι περιπολίες σ΄ αυτό τον χώρο είναι συνεχείς και ο,τιδήποτε "αφύλακτο" φυλάσσεται αυθωρεί! Και οι Αλβανοί δεν αστειεύονται όταν μας ...προστατεύουν, εν αντιθέσει με όσα τους κατηγορούν οι κακές γλώσσες... Παρά ταύτα...
  

     Το αιφνιδιαστικό φινάλε αυτής της Προπονήσεως που μας έκανε να τρέχουμε ...από διαδρόμου εις διάδρομον (..."Από χωρίου εις χωρίον") προκειμένου να απελευθερωθούμε από το "μεταπλατωνικό τιούνελ" των εγκάτων του κτηρίου μας είχε, για τον Εκπαιδευτή την υψηλότατη κερδοφορία μιας αποσαφηνίσεως συμπερασμάτων τα οποία συνδέονται με την σχέση προσωπικότητος και τοξεύσεως, κάθε Τοξότη.

     Μετά από μία δεκαπενταετή εμπλοκή του Εκπαιδευτή με την Τοξοβολία, μόλις, σε αυτή την Προπόνηση του έγινε κατανοητός και κατά τρόπον παραστατικότατο, ο καθοδηγητικός ρόλος της καθόλου ανθρώπινης προσωπικότητος στην διαμόρφωση εξατομικευμένης στοχαστικής αντιλήψεως και τοξευτικής τεχνικής.  

     Τρεις Συνασκούμενοι διαφορετικών προσωπικοτήτων, καλλιτέχνις (ζωγράφος) η μία, "agrar" πρακτικός και απλός ο δεύτερος και επιστήμων ο τρίτος, ακολούθησαν τρία διαφορετικά μονοπάτια για την κατάκτηση του στόχου και η παρατήρηση της "αναβάσεως" ενός εκάστου ό,τι πιο συναρπαστικό για τον Εκπαιδευτή και την ίδια την Τοξοβολία.

     Η πρώτη αφήνονταν στην καλλιτεχνική ...ρέμβη της απολαμβάνοντάς την να αγνοεί τον στόχο και να στέλνει τα βέλη της στο ...άπειρον, εξιταρισμένη από τις "abstrait" ...τροχιές τους. Το μυαλό της ήταν γεμάτο από πινελιές κι αποχρώσεις τόσο όμορφες που δεν άξιζε να τις "χαλάσουμε" προς χάρη της ευστοχίας. Όμως, όταν αποφασίζαμε να της χαλάσουμε το "κάδρο" που είχε κατά νου και να το επαναφέρουμε στην ...πεζή κατάσταση του στόχου, όταν της λέγαμε "Έλα Νικούλα μας, άδειασε τώρα το νου σου, άδειασε την ..."κούπα" σου..." τα βέλη της Νίκης βρίσκονταν όλα επάνω στον στόχο!

     Ο δεύτερος δεν άνοιγε χορδή αλλά πάταγε ...σκανδάλη πολυβόλου (μπορεί και να πυροδοτούσε διηπειρωτικό πύραυλο)... Αντιμετώπιζε εξ αρχής μέχρι τέλους τον στόχο ως ζωντανή απειλή της υπάρξεώς του κι απολάμβανε την ταινία των πυρομαχικών του, συγγνώμη, τα βέλη του να ..."εκρύγνηνται" επάνω στο "πρόσωπο". Ματαίως του εξηγούσαμε τα οφέλη της ...Τοξοβολίας εξ Επαφής αλλά και δεν προσπαθήσαμε να αλλοιώσουμε τον αιματώδη χαρακτήρα του σεβόμενοι το δικαίωμα κάθε πλάσματος στην διατήρηση της φυσικότητος της υπάρξεώς του. Και όπως έγραψε ο μεγάλος Εθνικοσοσιαλιστής φιλόσοφος Otto Dietrich: "Δεν δεχόμαστε, απλώς, την ελευθερία του ατόμου, την απαιτούμε!". Έτσι κι αυτός κατάφερε να αποδώσει τα καλύτερα!

     Ο τρίτος, σίγουρα, δεν κρατούσε τόξο αλλά ...χειρουργικό νυστέρι, διότι, αν και εντελώς αρχάριος (τρίτη εκπαιδευτική εμπειρία του) απέδωσε πέραν πάσης προσδοκίας. Συνεχώς επικεντρωμένος στην στοχαστική του "ευθεία" ("πρόσωπο", αιχμή βέλους, χορδή) δεν είχε καμία σχέση με Τοξότη αλλά με εργαστηριακό ερευνητή που διατηρεί το μάτι στο προσοφθάλμιο. Από την διευθέτηση επί της στοχαστικής "ευθείας" μέχρι την άφεση της χορδής η αφιέρωσή του στην τοξευτική διαδικασία δεν ενεφάνισε ούτε ένα κενό προσοχής, ούτε ένα τόσο δα μικρό χάσμα επικεντρώσεως και το αποτέλεσμα όπως αναφέρεται παραπάνω.

     Στο τέλος της Προπονήσεως οι Συνασκούμενοι ευχαρίστησαν ευγενέστατα τον Εκπαιδευτή αλλά ίσως δεν αντελήφθησαν την βαθύτατην υπόκλιση του Εκπαιδευτή προς αυτούς για το μεγάλο μάθημα που του προσέφεραν, μυώντας τον σε ένα πολύ σημαντικό "κεφάλαιο" της Τοξοβολίας... Και τα σπουδαία διδάγματα αυτού του μαθήματος τούτης της "Γραμμής Βολής" προς τον Εκπαιδευτή δεν θα επενδυθούν, απλώς, στην βελτίωση των μελλοντικών προπονητικών σχεδιάσεων των συγκεκριμένων τριών Συνασκουμένων, αλλά όλων των Συνασκουμένων της Ομάδος μας!

     Από τις αντικειμενοφόρες πλάκες του δικού μας προπονητικού "μικροσκοπίου" δεν αφήνουμε τίποτε να πάει ...χαμένο! Όπως και από την αντιρατσιστική μας τοποθέτηση δεν παραμένει απαρατήρητος ο μοδάτος ρατσισμός του "black lives matter" εξυγιαίνοντάς τον σε "a n y live matters"!

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!

 [ΜΕΡΟΣ ΣΤ']

     Υπάρχουν πολλά είδη ιατρικής, εξαρτώμενα από την προσέγγιση, την εθνική προέλευση, τους επιμέρους διαφόρους κλάδους ειδικοτήτων κλπ κλπ, διακρίνοντας μέχρι και την αστρολογικήν εκδοχή αυτής της ευρύτατης επιστήμης, την Αστρολογικήν Ιατρική η οποία, εσχάτως κατακτά ολοένα και περισσότερη επιστημονική «προσοχή» μέσα από την ολιστική «θέαση» που τείνει να κυριαρχήσει.

     Στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» επιμένουμε να μελετούμε τα πάντα τα οποία αποτελούν προέκταση της Ιππικής και της Τοξοβολίας με γνώμονα την αυτοβελτίωσή μας σε όλα τα υπαρξιακά μας επίπεδα και κάθε δράση μας τίθεται υπό το μικροσκόπιο μιας αντικειμενικής και ανιδιοτελούς παρατηρητικότητος ώστε κάθε εξαγόμενο να μπορεί να έχει ευρύτερην ωφελιμότητα.

     Καταστάσεις όπως η βελτίωση της κιναισθητικής ισορροπίας, της οράσεως κλπ κλπ, προεκτάσεις που καταλήγουν ακόμη και στη διερεύνηση της ευεργετήσεως ακόμη και των πασχόντων από Δ.Ε.Π.Υ. μελετώνται με πολύ μεθοδικότητα στο πειραματικό εργαστήριο των «Ελλήνων Κενταύρων» και μέσα στο πλαίσιο των πρακτικών, καθημερινών, δραστηριοτήτων μας.

     Έτσι, μέσα σε μία ενότητα στοχευμένων πειραματικών Προπονήσεων,επιχειρούμε να εξαγάγουμε θετικά συμπεράσματα για την βελτίωση της οράσεώς μας μέσα από επινοημένες ασκήσεις οι οποίες προάγουν πολλές παραμέτρους της. Και η παρούσα ημερίδα με πρωταγωνιστή τον Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη, Εφιπποτοξότη Μηνά Τσομπανιάν ήταν η συνέχεια της ενότητος "Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!" κατά το οποίο διχάσαμε και ανασυνθέσαμε την στοχαστικήν όραση κινούμενοι επί δύο αξόνων οπτικής αντιλήψεως, τον επιθυμητό της στοχαστικής γραμμής και τον συνεπαγόμενο εκ των χειρισμών του σκοπεύοντος προς εξαγωγή συγκριτικών συμπερασμάτων σχέση εχόντων όχι απλώς με την βελτίωση της σκοπεύσεως αλλά και της ιδίας της οράσεως του σκοπεύοντος.

     Τα βέλη "flu flu" στην Τοξοβολία είναι γνωστά και είναι εκείνα των οποίων η σχεδίαση του πτερώματος είναι τέτοια ώστε να επαυξάνει, κατά την πτήση τους, την οπισθέλκουσα ώστε να περιορίζει το βεληνεκές τους. Αυτά τα βέλη χρησιμοποιούνται, κυρίως, κατά ιπταμένων στόχων ή όπου αλλού απαιτείται βραχύ βεληνεκές ώστε να μη χάνονται. Το πτέρωμά τους δεν αποτελείται από τα κλασικά τρία ή τέσσερα φτερά αλλά από ένα ενιαίο μήκος μακρού πτεροειδούς σώματος (τεχνητού, συνήθως) το οποίο τοποθετείται περιστροφικώς και ελικοειδώς πέριξ του κορμού του βέλους ώστε να μην επιτρέπει βεληνεκές στο βέλος άνω των, συνήθως, 30 μέτρων. Και, στην δική μας περίπτωση θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα "flu flu" βέλη τα οποία, όμως, αποφύγαμε να χρησιμοποιήσουμε, χρησιμοποιώντας τα κοινά ώστε να εντείνουμε την σχεδιασμένη δοκιμασία υποχρεώνοντας τον ασκούμενο σε αδρότερη προσπάθεια, έτσι ώστε να ωφεληθεί περισσότερο. Στην περίπτωση μας, λοιπόν τα βέλη που χρησιμοποιήθηκαν είναι τα κοινά, με τριπλό φυσικό πτέρωμα τα οποία κινούνται σε μακρά βεληνεκή χωρίς ανασχέσεις και τα οποία ...κοστίζουν, με αποτέλεσμα ο Τοξότης να ενεργοποιείται πλήρως, ώστε να μην χαθεί κανένα βέλος με το συνεπαγόμενο κόστος του. 

     Η δεύτερη παράμετρος, μετά το είδος των βελών,είναι ο περιβάλλων χώρος μέσα στον οποίο θα διεξήγετο η συγκεκριμένη πειραματική ημερίδα και προτιμήσαμε ένα ιδανικό φυσικό τοπίο που το ονομάζουμε η ...τούνδρα του Θορικού. "Τούνδρα" είναι ένα χερσαίο οικοσύστημα μέσα στο οποίο οι επικρατούσες χαμηλές θερμοκρασίες εμποδίζουν την ανάπτυξη δένδρων και η λέξη "τούντρα"\, από την γλώσσα των Σάμι (εκρωσισμένα), σημαίνει "άδενδρη πεδιάδα". 

     Στην τούνδρα η κυρίαρχη βλάστηση αποτελείται από χόρτα, βρύα και λειχήνες ενώ σε μερικά μέρη της τούνδρας αναπτύσσονται και δέντρα. Και, όσο και εάν φανεί παράδοξο, ένα τέτοιο μικρό οροπέδιο με χαρακτηριστικά τούνδρας, εκτείνεται στο Θορικό (Αττικής), δίπλα ακριβώς από το Ιππευτήριό μας το οποίο, συχνά χρησιμοποιούμε για προπονητικούς σκοπούς λόγω του ανοικτού του πεδίου. Σε αυτό λοιπόν το ανοικτό, "τούνδρικο" χερσαίο τοπίο επιλέξαμε να διεξαγάγουμε την συγκεκριμένη πειραματικήν ημερίδα.

     Όπως μας ενημέρωνε το 65 χρόνων υψομετρικό κολωνάκι της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, το συγκεκριμένο σημείο βρίσκεται 200 μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και οι επικρατούσες συνθήκες ήσαν χαμηλού βαρομετρικού με καλές ορατότητες και cavok, ενώ το gps μας έδινε θερμοκρασία 24C.

     Η τόξευση εν προκειμένω, ήταν απολύτως συγκεκριμένη και σύνθετη, με αντιθετικές παραμέτρους.

     Ο ασκούμενος θα έπρεπε να επιλέγει έναν νοητό στόχο επί του εδάφους όχι όμως σε μεγάλην απόσταση από τον ίδιο, να επιλέγει την γωνία μεγίστου βεληνεκούς δίνοντας στο βέλος του καθοδική τροχιά προσκρούσεως στον στόχο (εμπηκτική βολή), να παρατηρεί καθ΄ όλη την τόξευση το σημείο του στόχου (σκόπευση) αλλά και ολόκληρη την τροχιά του βέλους από την εγκατάλειψη της χορδής μέχρι την πρόσκρουση στον στόχο και, κατόπιν, να μεταβαίνει προς περσυλλογή του βέλους το οποίο, επ΄ ουδενί, δεν θα έπρεπε να χαθεί.

     Στοχαστική προσπάθεια, παρακολουθητική προσπάθεια, κινητική προσπάθεια σε έναν συνδυασμό λίαν ωφέλιμο για κάθε πλάσμα αδρανούν σε ένα αστικό περιβάλλον με ό,τι αυτό σημαίνει.

     Και στην περίπτωση του δικού μας Συνασκουμένου η σύνθεση των τριών προσπαθειών έδειξε ωφέλιμα αποτελέσματα και στο πεδίο της οπτικής οξύτητος και στο πεδίο της σωματικής εκγυμνάσεως και στο πεδίο της ψυχοπνευματικής γαλήνης, σε έναν χρόνο κατά πολύ μικρότερο του αρχικώς αναμενομένου.

     Κατ΄ αρχήν, οι πρώτες τοξεύσεις επεχειρήθησαν σε ένα αναπεπταμένα, άδενδρο, τοπίο. Το διάσπαρτο με πέτρες έδαφος επιβάρυνε την προσπάθεια της κινήσεως για την περισυλλογή του βέλους, αλλά εδώ δεν επιμείναμε πολύ λαμβανομένης υπ΄ όψη ανατομικής ευαισθησίας στα κάτω άκρα του Συνασκουμένου, Οι εδώ τοξεύσεις, τρόπον τινά, ήσαν περιορισμένες αριθμητικώς εν είδει προθερμάνσεως.

     Και, τηρώντας πάντοτε την διαλειμματικήν αρχή της εκγυμνάσεως, λόγω των γενικοτέρων συνθηκών, κατά την παρούσα φάση δώσαμε, προνοητικώς, τα απαιτούμενα περιθώρια ανανήψεως στον Συνασκούμενο, πριν μετακινηθούμε στο, ελαφρώς διαφοροποιημένο, επόμενο πεδίο.

     Εδώ, παρατηρούμε χαμηλά δένδρα και ανοίγματα ανάμεσα σε αυτά τα οποία θα είναι και οι επιλεγμένοι "στόχοι" μας, τα πεδία, δηλαδή, επί των οποίων θα επιχειρούμε να στέλνουμε τα βέλη μας.

     Η διάταξη των δένδρων θα δυσκολέψει κατά πολύ την στοχαστική διαδικασία αλλά και την παρατήρηση της τροχιάς λόγω της αποκρύψεώς της πίσω από τα δένδρα.

     Κι εδώ θα διανυθούν αποστάσεις για την περισυλλογή των βελών μετά από τις τοξεύσεις και, μπορεί εδώ η επιφάνεια του εδάφους να μην είναι διάσπαρτη από πέτρες, η κλίση του όμως συνεισφέρει σε δυσκολία.

     Τέλος, η άσκηση συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε σε πεδίο κατάφυτο από υψηλά χόρτα μέσα στα οποία "καρφώνονταν" τα βέλη και θα έπρεπε ο ασκούμενος να κορυφώσει την προσπάθεια της παρατηρήσεως της τροχιάς προκειμένου να μην χάσει βέλος.

     Ο αγαπημένος Μηνάς μας, πράγματι, δεν έχασε ούτε ένα βέλος και η μόνη απώλεια της ημερίδος ήταν μία σπασμένη αιχμή από πρόσκρουση, προφανώς, του βέλους σε πέτρα.

     Πολλά νέα στοιχεία για την βελτίωση της οράσεως αλλά και του ενστίκτου μας προσθέσαμε στα ήδη εξαγόμενα από τις Προπονήσεις μας, μετά και από αυτή την ειδική προπονητικήν ημερίδα, την τόσο κοπιαστική. 

     Και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι κινούμενοι και τοξεύοντας υπό τις παρούσες συνθήκες επί δύο ώρες η ευθέως ανάλογη της κοπώσεως ωφέλεια είναι το παραμένον ενώ η κόπωση αποθεραπεύεται ακόμη και με μια σύντομη στάση στα ερείπια που βρίσκονται στο δρόμο της επιστροφής προς τον Σταύλο.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ