Ο ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ...ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ 

ΤΗΝ ΦΟΡΑΔΑ!

     Είναι παρατηρημένο ότι όταν καλπάζει ο Παντελής η υπέροχη φοράδα μας απογειώνεται σε τέτοιο ...ύψος που δεν συμβαίνει ακόμη και με πολύ ελαφρύτερους αναβάτες!

     Και αυτό το παρατηρήσαμε και σε όλες τις καλπαστικές φωτογραφίες της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος του Παντελή μας, η οποία περιείχε και Έφιππη Τοξοβολία και διδασκαλία Ιππικού Θεάτρου, όπως πάντα.

     Και η ερμηνεία δεν είναι άλλη παρά η ψυχική διάθεση του Ιππέως που χαλαρώνει τον Ίππο και τον κάνει να ...χορεύει μαζύ του! άλλωστε είναι γνωστό το ...ταλέντο του Παντελή μας και ως ...χορευτή!

     Ο πυρήνας αυτού του μαθήματος της Σχολής Ιππικού Θεάτρου υπαγόρευε την συνδιαχείριση λόγου και ιππεύσεως με την ενσυναίσθηση των αναπνευστικών απαιτήσεων που παράγουν και οι δύο συνιστώσες.

     "Καταλύτης" η παρουσία του Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Μηνά, ο οποίος οροθετούσε "σημείο" και διάδραση προκλήσεως λόγου.

     Το σημερινό ασκησιολόγιο ο Παντελής εξετέλεσε με αξιοπρόσεκτην άνεση και χωρίς καμία δυσκολία και ολοκληρώνοντάς το πολύ ταχύτερα και από την οπτιμιστικότερη προσδοκία, βρήκε την ευκαιρία ο Μηνάς μας να του "κλέψει" για ελάχιστες στιγμές την φοραδούλα.

     Ξαναβρίσκοντας την "χαρά" του ο υπό επίβλεψη Εκπαιδευτής μας, υποχειρίασε ακόμη ένα θηλυκό στη ζωή του και, πραγματικά, δεν μπορούσαμε να τον κατεβάσουμε από την γοητευτικότατη τετράποδη.

     Μόνος τρόπος να αποδεσμεύσει την πανέμορφη φοράδα μας ο Μηνάς μας, η αρπαγή της θηλυκής καλλονής από τον πρεσβύτη παππού ο οποίος, ασφαλώς, δεν θα άφηνε την ...ευκαιρία να χαρεί κι αυτός τα θέλγητρα της ...καλλιπύγου τετράποδης! Εν ολίγοις, ο ...κλέψας του ...κλέψαντος!

     Και, επειδή ο Μηνάς μας θα πρέπει να θυμάται ότι τέτοιες "συνευρέσεις" έχουν το ...κόστος τους, τον υποχρεώσαμε να προσφέρει και το ανάλογο ...τίμημα, αδειάζοντας το καρότσι με τα "διάφορα" στον ...κοπρώνα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι πρεσβύτεροι θυμούνται το ...λουμπάγκο τους, τα αρθριτικά τους, το κάτι τις τελικώς το οποίο ασχέτως εάν δεν υφίσταται στην πραγματικότητα, ανασύρεται από τους στυλοβάτες της εγχώριας ...γεροντοκρατίας για να διαιωνίσει την κυριαρχία της...

     Παρά ταύτα, ο Μηνάς όχι μόνον δεν δυσανασχέτησε αλλά και με την ιδιαίτερην ευγένεια που τον χαρακτηρίζει, ...επεξέτεινε την προσφορά του αναλαμβάνοντας να περιποιηθεί την τετράποδη μετά την ίππευση, οδηγώντας την σε μία πεντακάθαρη φάτνη.

     Κάποια αγόρια ξέρουν να προσφέρουν τα "απαραίτητα" στα κορίτσια ακόμη και μέσα στον Σταύλο! Και σ΄ αυτό δεν θα μπορούσε να υστερεί ένας "Έλληνας Κένταυρος". 

     Kαι όταν ο Μηνάς μας επέστρεψε στο σπίτι, κατέβασε όλους τους σχετικούς ...τόμους προκειμένου να ερμηνεύσει την τεχνική χαμηλής πτήσεως του Παντελή μας! Ελπίζουμε να βρήκε απάντηση...

ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΙΔΩΝ

     Προσεγγίζοντας με την πρέπουσα αυστηρότητα την πολυ-επιστήμη της Ιππικής, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αναπροσαρμόζει τις εκπαιδευτικές τακτικές της ανάλογα με τις απαιτήσεις της προσωπικότητος κάθε μαθητή της και μελετά την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας από μάθημα σε μάθημα φθάνοντας στο σημείο να μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη, ακόμη και για την επιτυχή ανταπόκριση ενός παιδιού σε ικανοποιητικό Ιππέα και σε λίγα, μόνον, μαθήματα. Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των "Ελλήνων Κενταύρων", η υψηλή εκπαίδευση των Εκπαιδευτών μας αλλά και το αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας της Σχολής μας που μας υποχρεώνει όλους σε μία συστηματική εργασία "χωρίς φραπέ, τσιγάρο, χάχανα και μπάχαλο", έχει λαμπρά αποτελέσματα στο στίβο του Ιππευτηρίου. Κι αυτή την φορά τα παιδιά-μαθητές το αποδεικνύουν ιππεύοντας υπό την διδασκαλία της υπό επίβλεψη Εκπαιδεύτριάς μας Χρυσούλας, στην καθημερινή πια δραστηριότητα της Σχολής μας!

     Πλάσματα γλυκύτατα των οποίων οι Γονείς τους μας τιμούν με την εμπιστοσύνη του πολυτιμότερου "θησαυρού" τους και σήμερα βρέθηκαν κοντά μας για να αναπτύξουν την αυτοπειθαρχία τους, την αυτοσυγκέντρωσή τους, να γυμναστούν και να επικοινωνήσουν με τον Ίππο και την Φύση με τους Ίππους της Σχολής μας που το μόνο τους μειονέκτημα είναι ότι όταν συναντούν αυτά τα παιδιά τους αφιερώνονται τόσο πολύ που θέλουν να ...κοιμούνται στην αγκαλιά τους, υπό το μόνιμο χαμόγελο της Χρυσούλας μας που και αυτή ως Μητέρα νοιώθει πλήρως τα συναισθήματα αυτών των παιδιών.

     Όσοι προνομιούχοι σχετιζόμενοι με τον Σταύλο γνωρίζουν πόσο ψυχωφελής είναι η επαφή με τον ίππο και το "τι" σημαίνει η φροντίδα του μέσα στον οικητήριο χώρο του, την φάτνη , απ΄ όπου ξεκινά και τελειώνει η χαρά της Ιππασίας. Και η Χρυσούλα, πανταχού ...παρούσα, φροντίζει ώστε οι μαθητές της να "κοινωνούν" αυτής της ψυχωφελούς εμπειρίας με ασφάλεια και επάρκεια γνώσεων και χειρισμών.                          

     Και το ...αποτέλεσμα, ορατό επί του στίβου του Ιππευτηρίου, με τους μικρούς μαθητές μας υποδείγματα ιππικής πειθαρχίας και, συνεπαγόμενης, ιππικής τελειότητος, να δίνουν εικόνες όπως αυτές των σημερινών μαθημάτων μας, προετοιμάζοντας τις μικρές μας μαθήτριες σε μέλλουσες μεγάλες Αμαζόνες και Εφιπποτοξότριες!  

     Κυρίως, συμβάλλοντας με το σπουδαίο ιππικό "συμπλήρωμα" στο έργο της Οικογενείας και του Σχολείου προς ανάδειξη γενναίων χαρακτήρων οι οποίοι αποτελούν την καλύτερη θεμελίωση του όλου υπαρξιακού οικοδομήματος στη ζωή. Και, αυτό, το πετύχαμε και σήμερα!

ΠΡΟΒΑ 

"ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΥ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗ"

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΓΟΝΙΜΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΒΡΑΔΥ

     Ένας "χρονισμός" μεταξύ του σκηνικού Διδασκάλου και του Εκπαιδευτή Ιππευτηρίου, "χρονισμός" που δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως "τυχαίος" , έθεσε την προτεραιότητα της εισχωρήσεως στο γραπτό κείμενο των μαθητών της Σχολής Ιππικού Θεάτρου, τόσον κατά την έφιππη όσο και κατά την θεωρητική διδασκαλία.

     Κι ενώ στο Ιππευτήριο υπερυψώσαμε τον "πήχυ"  εισάγοντας τους ιππεύοντες μαθητές στην διαδικασία "αγγίγματος" και του λόγου, απόψε, ο διδάσκων τα θεωρητικά μαθήματα ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας "κλώτσησε να πέσουν για κολύμπι" τους μαθητές της Σχολής Ιππικού Θεάτρου με το σενάριο ανά ...χείρας.

     Μία συντονιστική, της "ομηγύρεως", άσκηση προηγήθηκε, πάντοτε υπό την προσεκτική διεύθυνση του διδάσκοντος μέσα στον χώρο της "Βίλας Marguerite".

     Κατόπιν, πρώτη "κολυμβήτρια" η Χρυσούλα μας η οποία επί είκοσι λεπτά μας έδωσε ένα δείγμα της δικής της προσεγγίσεως στο σενάριο.

     Χαρακτήρας με ιδιαίτερες δεξιότητες η αγαπημένη μας Χρυσούλα, ανεξαρτήτως των φυσικών, άλλωστε, ελλείψεων τεχνικής αφού για πρώτη φορά επιχειρεί απόδοση θεατρικού κειμένου, απέδειξε ότι με την συστηματική της επιμονή, όπως κατακτά βαθμιαίως την Ιππική, μπορεί να κατακτήσει και την θεατρική τέχνη.

     Η "πρωτόλεια" αυτή προσέγγιση της Χρυσούλας μας μπορεί να μην αντέχει σε βαθμολόγηση αποτελέσματος ως σκηνική εργασία, όμως, παρέχει όλες εκείνες τις εγγυήσεις ότι η σκηνική "δράστις" μπορεί να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα εάν, βεβαίως, καταφέρει να υπερβεί την παρορμητικότητά της, εκεί που οι ικανότητές της παραμένουν αναμφισβήτητες.

     Βεβαίως, όλοι μας έχουμε εμφανέστατα καθώς και ...αφανέστατα μειονεκτήματα χαρακτήρος, σημασία όμως έχει να παραμένουμε ειλικρινείς ενώπιον εαυτών και αλλήλων και καθημερινώς να επιχειρούμε την αυτοβελτίωση αλλά και την ετεροβελτίωση των ατελειών μας, έχοντας κατά νου την ρήση του Πλάτωνος ο οποίος επεσήμανε ότι η μεγαλύτερη νίκη του ανθρώπου είναι η ...εαυτού κατανίκηση!

     Και προς αυτό το μονοπάτι η αλτρουιστική και ανιδιοτελέστατη διδασκαλία του Γιάννη Δρίτσα για όλους μας, είναι ακόμη ένα δώρημα της "μοίρας" των "Ελλήνων Κενταύρων"  στα Μέλη μιας τόσο ιδιαίτερης "Οικογενείας".

     Αυτές οι ψυχο-ιαματικές βραδυές στη "Βίλα Μarguerite" αφήνουν πίσω τους μιαν ανείπωτη ωφέλεια συμφιλιώνοντάς μας με τις εαυτών ατέλειες οι οποίες είναι πάντα μαχητές για βελτίωση.

     Τούτες οι ...μεταμεσονύκτιες εμπειρίες ζωής, έρχονται, σιγά-σιγά, να ακεραιώσουν την σμίλευση ψυχής που μας προσφέρει η Έφιππη Τοξοβολία και η έφιππη μαχητική εμπειρία με μία καλλιέργεια Ήθους η οποία συμπληρώνει τον άνω θρώσκοντα και τον ανυψώνει πέραν της χαμοζωής μιας μαζοκρατικής παρακμής. Αφού, έτσι "φτιάχνονται" χαρακτήρες, ...σκηνικοί και ..."άλλοι"!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Διατηρώντας την σταθερότητα της παραγωγής γόνιμου έργου, το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" υπό την επιτυχή καθοδήγηση του επικεφαλής του Αθανασίου Ψωρομύτη προάγει τα Μέλη του τόσο στην Ιππική όσο και στην Τοξοβολία με συνεχή προπονητική εργασία.

     Την φορά αυτή τους "Έλληνες Κενταύρους Καλαμάτας" χαιρόμαστε χωρίς την παρουσία της πανέμορφης φοραδούλας Ρέας που εκπαιδεύουν στη Γραμμή Βολής, της τακτικής, εβδομαδιαίας ομαδικής Προπονήσεώς τους.

    Συντεταγμένοι με εμφανή δυναμισμό οι προπονούμενοι Συνασκούμενοί μας της Καλαμάτας μας θυμίζουν τους αντίστοιχους Κερκυραίους και μας κάνουν να αισθανόμεθα υπερήφανοι για τις εικόνες που μας προσφέρουν. Και, βεβαίως, η αρχηγία Βολής από τον Μελέτη μας αποτελεί εγγύηση προπονητικής αρτιότητος.

     Μόνο παράπονό μας είναι η απουσία της Ρέας από το αποστελλόμενο οπτικοακουστικό υλικό και, παρακαλούμε, να μη στερούμεθα της "εικόνος" της και, ασφαλώς, της προόδου της. 

"ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΟΝΤΑΣ" ΤΟΝ ΜΑΘΗΤΗ

     Κάθε μάθημα Ιππασίας αποτελεί και μία διδασκαλία γόνιμης επικοινωνίας με την Φύση και τα πλάσματά της και, εάν οι άνθρωποι κατάφερναν να παρακολουθούν ένα τέτοιο μάθημα μια φορά, έστω, την εβδομάδα θα είχαν πολλά να ωφεληθούν.

     Στο Ιππευτήριο, σήμερα, χαρήκαμε ένα πολύ αποτελεσματικό μάθημα που ολοκλήρωσε με επιτυχία η Εκπαιδεύτρια υπό επίβλεψη Χρυσούλα στη μαθήτριά της Κωνσταντίνα. Και το χαρήκαμε, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε, όπως πάντα, μέσα από την φάτνη, μέχρι την τελική θεαματική αφίππευση της μαθήτριας εν κινήσει του Ίππου.

     Μία σειρά δυσεπίλυτων κόμβων είχε να επιλύσει η Εκπαιδεύτρια εξ αρχής κι απ΄ ό,τι φάνηκε τα κατάφερε αρκετά ικανοποιητικά. Αναμενόμενες φοβίες που εάν δεν υπάρχουν επισημαίνουν ...πρόβλημα, εκτελεστικούς δισταγμούς, ίσως και μια σοβαρή επιφύλαξη πλήρους συμμετοχής της μαθήτριας στο μάθημα (πάντα ένα μέρος του εαυτού μας μπορεί να παραμείνει "κλειδωμένο"), αλλά η Χρυσούλα με προσήνεια έφτασε στον διδακτικό-αντικειμενικό της σκοπό.

     Βεβαίως, η Χρυσούλα, ως νέα Εκπαιδεύτρια και δη υπό επίβλεψη, ακόμη δεν μπορεί να παρατηρήσει κάποιες ...αδιόρατες ενδείξεις οι οποίες θα πρέπει να ξεπεραστούν 9'θεραπευθούν") ώστε να εξομαλυνθεί η διδασκαλία του μαθήματος και να υπάρξει το ποθητό αποτέλεσμα. Μια ανεπαίσθητη ένταση στο σφίξιμο των λαβών της σελλίσκης από τον μαθητή, η κίνηση του Εκπαιδευτή προς την μάστιγα εντός του Ιππευτηρίου και την επίδραση αυτής της κινήσεως στη συνδυαστική μνήμη του Ίππου, τα "δάνεια χρόνου" που ικετεύει ο μαθητής μιλώντας συνεχώς κατά την διάρκεια της ιππεύσεώς του που δείχνουν επιφυλακτικότητα εκτελέσεως παραγγελμάτων του Εκπαιδευτή και πολλά άλλα...

     Κι αυτό, όμως για την Χρυσούλα μας είναι ζήτημα χρόνου, όπως, άλλωστε, υπήρξε για όλους μας. Γι αυτό και σήμερα, όταν η εξαιρετική μαθήτρια αφίππευσε, όλοι όσοι παρακολουθήσαμε αυτό το μάθημα καταλάβαμε για μια ακόμη φορά ότι ο κόσμος κάνει μέγα λάθος να ...εκκλησιάζεται σε ναούς αντί στα ...Ιππευτήρια! Εδώ, η κατάνυξη και η ευλάβεια προς την θεία Φύση σώζουν πολύ περισσότερες οξυγονωμένες "ψυχές", απ΄ όσο κάποιοι νομίζουν ότι θα τα καταφέρουν εισπνέοντας λιβάνι!...

ΕΦΙΠΠΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

     Mε βαθύτατη περίσκεψη και, ομοίως, αιδώ,, η σημερινή ημερίδα Ιππικού Θεάτρου μας τεκμηριώνει ότι η διαδασκαλία του Ιππικού Θεάτρου μπορεί να προορίζεται να αναδείξει εφίππους ηθοποιούς, αλλά, κυρίως, προορίζεται να αναδείξει  αρίσοτυς ...Ιππείς. Και κάτι ακόμη: τα όσα συνέβησαν σήμερα στο Ιππευτήριο επιβεβαιώνουν την ορθή αποκωδικοποίηση της ουσίας της διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου από την υποδειγματική, στο είδος της, Σχολή η οποία αποτελεί και το πρότυπό μας.

     Σήμερα, λοιπόν, επιχειρήσαμε την πρώτη "δοκιμή" αποδόσεως εφίππου ρόλου όχι παραβιάζοντας το -για μας- "άβατο" της θεατρικής διδασκαλίας το οποίο αποτελεί ευθύνη του θεατρικού διδασκάλου μας Ιωάννη Δρίτσα,  αλλά "ιχνηλατώντας" το, καθαρώς, τεχνικό μέρος της συσχετίσεως του εφίππου ηθοποιού με τον Ιππέα! Δηλαδή, την ψυχολογία του εφίππου με την, ταυτόχρονη, τεχνική του!

     Το "φιλότιμο" ...πείραμα διεξήχθη με δύο λαμπρούς μαθητές της Σχολής Ιππικού Θεάτρου οι οποίοι έχουν επιδείξει διακεκριμένες ικανότητες όχι μόνον ως καλότατοι Ιππείς αλλά και ικανότατοι έφιπποι Τοξότες, ζυγώνοντας ήδη την ημέρα των εξετάσεών τους! Δύο αποτελεσματικοί Ιππείς οι οποίο,ι από καιρό, καλπάζουν και τοξεύουν με αξιοπρόσεκτη, μάλιστα, ευστοχία και ταχυβολία, παρά την αρχαριότητά τους, καταφέρνοντας, μάλιστα και να υπολογίζουν με μεγάλην ακρίβεια τα μήκη των καλπαστικών διαδρομών τους, μετατρέποντας τον Ίππο σε ...συρμό του μετρό! Κι όμως! Σήμερα δυσκολεύτηκαν τόσο πολύ να διαχειρισθούν την απλή έξοδο σε καλπασμό του Ίππου με αποτέλεσμα να ...εκνευριστούν χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν το αίτιο της δυσκολίας, εκλαμβάνοντάς το, άλλοτε ως πρόβλημα του Ίππου και άλλοτε ως ανικανότητα δική τους. Τι είχε συμβεί; Μα τίποτε το ιδιαίτερο, πλην του ότι σήμερα έπρεπε να έρθουν σε επαφή με μια πρώτη διεκπεραίωση έφιππου θεατρικού ρόλου, υποχρεωμένοι να υποταχθούν στις απαιτήσεις του γνωστού ζενικού κοάν ..."παλαμάκια χωρίς χέρια"!  

     Και να φανταστεί κανείς ότι και σήμερα όπως και σε κάθε εκπαιδευτικήν ημερίδα όλα έγιναν κατά πως έπρεπε να γίνουν, ακόμη και οι προθερμάνσεις των δύο μαθητών πριν την έναρξη της ημερίδος.

     Σήμερα οι δύο Γεώργιοι θα έπρεπε να τραγουδήσουν μιαν άρια του Giuseppe Verdi ...πλένοντας ταυτοχρόνως τα ...δόντια τους αλλά και κάνοντας, την ίδια στιγμή, ...γαργάρα , με στοματικό διάλυμα! 

     Και στην αρχή, όταν εξηγήθηκε και στους δύο το αντικείμενο αυτής της απλής ασκήσεως τους φάνηκε έως και ...αστεία! Μα τώρα, τι μας ζητάνε, αυτό το απλούστατο που εμείς έχουμε καταφέρει τα δυσκολότατα; Αμ, δεν...! Και κάπως έτσι και οι δύο, κυριολεκτικώς, δεινοπάθησαν μέχρι να καταφέρουν κάποιους περιορισμένους καλπασμούς χωρίς και να τοξεύουν, αυτοί που, ως τώρα, έχουν πετύχει τα απαιτητικότατα!...

     Η ημερίδα ξεκίνησε, συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε με συνθέτοντα μέρη πολλά και ασυνήθιστα, με το καθένα από αυτά να έχει την ιδιαίτερην εκπαιδευτική σημασία του για την ανάδειξη του τελείου Ιππέως ο οποίος απαιτείται στο Ιππικό Θέατρο.

     Τακτικές, αποστάσεις, κινήσεις, στάσεις, λόγος, χειρονομία, σ΄ αυτή την ημερίδα ήσαν στοιχεία απαραίτητα αλλά και αποτελούντα για τους δύο μαθητές ..."σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες".Και σήμερα, λόγω μιας άλλης παραμέτρου (όχι μην περιμένετε να την διαβάσετε διότι αυτά τα μαθήματα δεν μπορούν να διεξαχθούν ...άνευ διδασκάλου...) δεν ίσχυε το "βάζω πόδια για να βγάλω τον Ίππο σε καλπασμό" διότι σήμερα στο Ιππευτήριο έπρεπε να ηχήσουν ...παλαμάκια άνευ κρούσεως ...παλαμών!

     Κι ενώ το πίσω μέρος των ωραιότατων υποδημάτων των δύο μαθητών μας με τις λευκάζουσες αποτυπώσεις των αλάτων του ιδρώτος του Ίππου έδειχνε την φιλότιμη προσπάθειά τους η οποία, εν πολλοίς, παρέμεινε ..."αδικαίωτη", μόλις προς το τέλος αυτής της σπουδαίας ημερίδος αντελήφθησαν το "τι" δεν κατάφεραν και το πως θα μπορούσαν να το καταφέρουν, όχι τόσο για να εξελιχθούν σε καλούς ηθοποιούς αλλά σε αρίστους Ιππείς!

     Μετά την ανάρτηση αυτού του κειμένου, ο γράφων θα επιστρέψει στην καθημερινή ...ολονυκτία του προς αποκρυστάλλωση αποκωδικοποιητικών συμπερασμάτων για την ακεραίωση της ιππικής εκπαιδεύσεως των μαθητών της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων", ωστόσο, είναι υπερήφανος διότι η αρχική σκέψη ότι το Ιππικό Θέατρο μπορεί να εξελιχθεί σε στυλοβάτη της προόδου των Εφιπποτοξοτών μας και μελλόντων ηθοποιών επιβεβαιώνεται γεωμετρικώς! Και ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, διεκδικεί, πλέον, την αξιοπρεπέστερην αναβίωσή του.