ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΙΔΩΝ

     Προσεγγίζοντας με την πρέπουσα αυστηρότητα την πολυ-επιστήμη της Ιππικής, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αναπροσαρμόζει τις εκπαιδευτικές τακτικές της ανάλογα με τις απαιτήσεις της προσωπικότητος κάθε μαθητή της και μελετά την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας από μάθημα σε μάθημα φθάνοντας στο σημείο να μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη, ακόμη και για την επιτυχή ανταπόκριση ενός παιδιού σε ικανοποιητικό Ιππέα και σε λίγα, μόνον, μαθήματα. Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των "Ελλήνων Κενταύρων", η υψηλή εκπαίδευση των Εκπαιδευτών μας αλλά και το αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας της Σχολής μας που μας υποχρεώνει όλους σε μία συστηματική εργασία "χωρίς φραπέ, τσιγάρο, χάχανα και μπάχαλο", έχει λαμπρά αποτελέσματα στο στίβο του Ιππευτηρίου. Κι αυτή την φορά τα παιδιά-μαθητές το αποδεικνύουν ιππεύοντας υπό την διδασκαλία της υπό επίβλεψη Εκπαιδεύτριάς μας Χρυσούλας, στην καθημερινή πια δραστηριότητα της Σχολής μας!

     Πλάσματα γλυκύτατα των οποίων οι Γονείς τους μας τιμούν με την εμπιστοσύνη του πολυτιμότερου "θησαυρού" τους και σήμερα βρέθηκαν κοντά μας για να αναπτύξουν την αυτοπειθαρχία τους, την αυτοσυγκέντρωσή τους, να γυμναστούν και να επικοινωνήσουν με τον Ίππο και την Φύση με τους Ίππους της Σχολής μας που το μόνο τους μειονέκτημα είναι ότι όταν συναντούν αυτά τα παιδιά τους αφιερώνονται τόσο πολύ που θέλουν να ...κοιμούνται στην αγκαλιά τους, υπό το μόνιμο χαμόγελο της Χρυσούλας μας που και αυτή ως Μητέρα νοιώθει πλήρως τα συναισθήματα αυτών των παιδιών.

     Όσοι προνομιούχοι σχετιζόμενοι με τον Σταύλο γνωρίζουν πόσο ψυχωφελής είναι η επαφή με τον ίππο και το "τι" σημαίνει η φροντίδα του μέσα στον οικητήριο χώρο του, την φάτνη , απ΄ όπου ξεκινά και τελειώνει η χαρά της Ιππασίας. Και η Χρυσούλα, πανταχού ...παρούσα, φροντίζει ώστε οι μαθητές της να "κοινωνούν" αυτής της ψυχωφελούς εμπειρίας με ασφάλεια και επάρκεια γνώσεων και χειρισμών.                          

     Και το ...αποτέλεσμα, ορατό επί του στίβου του Ιππευτηρίου, με τους μικρούς μαθητές μας υποδείγματα ιππικής πειθαρχίας και, συνεπαγόμενης, ιππικής τελειότητος, να δίνουν εικόνες όπως αυτές των σημερινών μαθημάτων μας, προετοιμάζοντας τις μικρές μας μαθήτριες σε μέλλουσες μεγάλες Αμαζόνες και Εφιπποτοξότριες!  

     Κυρίως, συμβάλλοντας με το σπουδαίο ιππικό "συμπλήρωμα" στο έργο της Οικογενείας και του Σχολείου προς ανάδειξη γενναίων χαρακτήρων οι οποίοι αποτελούν την καλύτερη θεμελίωση του όλου υπαρξιακού οικοδομήματος στη ζωή. Και, αυτό, το πετύχαμε και σήμερα!

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

     Τρεις μητέρες σήμερα ήρθαν με τους γιούς τους στο Ιππευτήριο μας προκειμένου τα παιδιά τους να ξεκολλήσουν από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και να εισέλθουν στον κόσμο της Ιππασίας. Με την εξαίρεση του Χρηστάκη μας,

που είναι πλέον μεγάλο παιδί και γι’ αυτό τον λόγο σήμερα ξεκίνησε πρώτος στην ράχη του Ίππου για να δείξει στον Ορφέα και τον Φίλιππο την ασφάλεια που παρέχει η ράχη του Ζεππ, ενώ στην συνέχεια ανέλαβε να τον καθοδηγεί από το έδαφος.

     Ο Φίλιππος και ο Ορφέας μη έχοντας κατανοήσει προηγουμένως το μεγάλο αυτό κεφάλαιο που ονομάζεται "Ίππος", ήταν τόσο διστακτικοί απέναντι του τόσο ώστε να χρειάστηκαν να φορέσουν προστατευτικά γιλέκα και κράνη τα οποία διαθέτει η Σχολή μας για όποιον επιθυμεί να τα χρησιμοποιήσει.

     Ξεκινώντας όμως από τον κύκλο προσεγγίσεως του Ίππου, χτίζουμε μία γερή βάση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινούμαστε και να συμπεριφερόμαστε γύρω από τους Ίππους.

     Η διδασκαλία συνεχίζεται στην διεύθυνση του Ίππου από το έδαφος, συνέχεια του προηγουμένου κεφαλαίου αφού από την στιγμή που σε έχει αποδεχθεί σαν αρχηγό του ο Ίππος σε ακολουθεί χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια.

     Εφόσον πλέον έχει καταστεί η παρουσία σου δίπλα στον Ίππο αρχηγική έρχεται και η στιγμή της εφίππευσης που στην συγκεκριμένη περίπτωση βοηθήσαμε τα δύο παιδιά να ανέβουν στον Ίππο λόγω της διαφοράς ύψους με έναν ενήλικα,

     Ξεκινώντας της πρώτες γυμνιππευτικές ασκήσεις για να ξεμουδιάσει ο μαθητής επάνω στην ράχη του Ίππου, πολύ σωστά παρατήρησε ο νεαρός Φίλιππος πως το προστατευτικό γιλέκο που φορούσε δεν ήταν και τόσο προστατευτικό, διότι αντί να τον προφυλάσσει του μείωνε αισθητά το εύρος των κινήσεων του με αποτέλεσμα την στιγμή που διδασκόταν την αφίππευση αυτό να μπλοκάρει στα υπόλοιπα βοηθήματα .

     Γνωρίζοντας όμως τι θα συμβεί ο Κωνσταντίνος βοήθησε τον μικρό Φίλιππο να κατέβει με ασφάλεια και στην συνέχεια που ήταν η σειρά του Ορφέα να Ιππεύσει, παρατηρώντας τη συνέβη στον φίλο του, ζήτησε από τον Εκπαιδευτή να ανέβει χωρίς το ‘’προστατευτικό γιλέκο’’.

     Σεβόμενος την θέληση του νεαρού Ορφέα έτσι και τον ανέβασε ο Κωνσταντίνος που λόγω της μεγαλύτερης άνεσης πλέον εκτέλεσε όλο το πρόγραμμα σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα.

     Αντιλαμβανόμενος και ο Φίλιππος τώρα το τι συνέβη ζήτησε να ανέβει κι αυτός να το δοκιμάσει αλλά αυτή την φορά με ακόμη λιγότερα εξαρτήματα από τον φίλο του.

     Αισθητά πιο άνετος ο Φίλιππος κλήθηκε να Ιππεύσει σε ανάποδο κάθισμα με την λαβή στήριξης του, αυτή την φορά να είναι η ισορροπία του φίλου του Ορφέα.

     Και για μία ακόμη φορά τεκμηριώνεται πως ορθά λειτουργούμε στην Σχολή μας, πως πολύ σωστά επιμένουμε να εφαρμόζουμε τις μεθόδους εκπαιδεύσεως μας και όσες φορές επιλέγουμε να δοκιμάσουμε νέες προσεγγίσεις αυτές τις περισσότερες φορές μας επιβεβαιώνουν πως πολύ σωστά δεν τις έχουμε επιλέξει σε πρώτη φάση διότι η αποφυγή χρήσεως τους έγινε κατόπιν μελέτης.

     Επόμενη πρωταγωνίστρια στο Ιππευτήριο ήταν η αγαπημένη μας Μητέρα που παρ' όλη την γλυκύτητα που δείχνει στον γιο της, με το που ανέβει στον Ίππο, επάνω στον οποίο

μεταμορφώνεται σε Αμαζόνα και οι εικόνες που μας δείχνει στο Ιππευτήριο τεκμηριώνουν πως, πολύ σύντομα, θα την απολαύσουμε να καλπάζει με μεγάλη επιτυχία και στις εξετάσεις της.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντινος Δαμιανάκης,

  

Αρχηγός Ομάδος. 

ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΓΙΟΣ

     Αν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την ενσάρκωση της διεισδύσεως  ...φωτός στο Σταύλο μας θα ήταν για την Αμαλία με το τετράχρονο γιο της Αχιλλέα, δυο πλάσματα που μας ξαναθύμισαν ότι σ'  αυτό το "φτυσμένο" τόπο τα φωτισμένα πλάσματα εξακολουθούν να βρίσκονται ολόγυρά μας.

     Ικανότατη Αμαζόνα η Αμαλία, με οικογενειακό Ιππικό Κέντρο σε μια πανέμορφη περιοχή της κεντρικής Ελλάδος, ιππεύει μαζύ μας για να κατακτήσει την ικανότητα της Εφιπποτοξότριας, κάτι που ήδη το έχει πετύχει. 

     Παραλλήλως, όμως, η Αμαλία μας κάνει την Τιμή να μας εμπιστεύεται τον αγαπημένο της γιο Αχιλλέα ο οποίος δεν έχει καν κλείσει τη πρώτη πενταετία της ζωής του για να χαίρεται κι αυτός μαζύ της τους Ίππους μας και την Έφιππη Τοξοβολία.

     Δυό πλάσματα με ευγένεια ψυχής, όπως και ο Σύζυγος και Πατέρας του (κι αυτός θαυμάσιος αλογατάρης) ζωντανεύουν το Σταύλο μας με τη παρουσία τους.

     Η Αμαλία είναι απλώς εξαιρετική, ακριβής, εγκεφαλική, μεθοδική, ό,τι ακριβώς αποζητά από τον Άνθρωπο ο Ίππος, έστω κι αν σπανίως το ...βρίσκει!

     Το ίδιο με τη Μητέρα του δείχνει να είναι και ο μικρός Αχιλλέας ο οποίος υφίσταται κανονική εκπαίδευση και έχει κατακτήσει την αγάπη όλων μας και, ειδικώς του Αρχηγού και Εκπαιδευτή της Ομάδος μας Αρπάλυκου.  

     Αξιοποιώντας έναν ιδανικό Ίππο-Δάσκαλο, ο Αρπάλυκος, εξαντλεί όλες τις δυνατότητες ώστε να κάνει τον Αχιλλέα να χαρεί ένα παιγνίδι το οποίο, παραλλήλως, εκπαιδεύει.

     Και ο μικρός Αχιλλέας διασκεδάζοντας, μαθαίνει να "πέφτει" ...αφιππεύοντας, όπως άλλοι συνομίληκοί του τραμπαλίζονται στις παιδικές χαρές.

     Έτσι, όλοι μαζύ, Ίππος, Αχιλλέας και Αρπάλυκος, χαίρονται το μάθημα και αναπτύσσουν σχέσεις ζωής που αναπτύσσουν φυσιολογικά την ανθρώπινη προσωπικότητα.

     Και, βεβαίως, έτσι αναπτύσσεται και η αυτοπεποίθηση του Αχιλλέως ο οποίος, σημειωτέον, χειρίζεται τον Ίππο του με ...αρχηγική ψυχολογία και ασφαλέστατο "κάθισμα".

     Και ο νεαρός βλαστός της αγαπημένης μας Αμαλίας δε θα μπορούσε παρά να οργώνει το στίβο με άνεση ασχέτως εάν το λιλιπούτειο μέγεθός του δείχνει τον Ίππο να κινείται ...μόνος του!

     Προσφάτως ο νεαρός Ιππέας ανέλαβε και το Τόξο του!

     Με τις οδηγίες του Αρπάλυκου δε καθυστέρησε να μάθει το χειρισμό του και να ανακαλύψει ακόμη ένα ενδιαφέρον στη ζωή του.

     Μετά την εκτόξευση του πρώτου βέλους του ο Αχιλλέας φάνηκε ότι ανακάλυψε ακόμη ένα ...παιγνίδι και, μακάρι όλοι να έβλεπαν τα όπλα με τη παιδική αθωότητα του μικρού Αχιλλέως...

     Τώρα, το μόνο που θέλει ο Αχιλλέας είναι ένα ακόμη ...βέλος για να ρίξει! Κάπως έτσι αρχίσαμε όλοι στη Τοξοβολία...

     Δε συνηθίζουμε να επαναλαμβάνουμε ποτέ την ίδια φωτογραφία και δη στην ίδια ανάρτηση. Όμως, επιτρέψτε μας μιαν εξαίρεση: αυτή η φωτογραφία είναι μια από τις πιο όμορφες που μπορεί να απαθανατίσει ένας φωτογραφικός φακός!