ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΟΝΑΣΤΙΣΜΩΝ

 ΣΥΓΚΡΙΣΗ  ΚΑΙ  ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΟΝΑΣΤΙΣΜΩΝ

     Από την, προ-ρωμαϊκής κατακτήσεως, εποχή την οποία ακολούθησε η καταλυτική και ανεπίστρεπτη ξένη κυριαρχία, η Ελλάδα έπασχε από αδυναμία ορθών επιλογών η οποία και της κόστισε την ύπαρξή της. Τελευταία από όλες τις εσφαλμένες επιλογές της η παραχώρηση "βήματος" στον εβραίο εχθρό του ανθρώπινου Πολιτισμού, Σαύλο εν μέσαις Αθήναις, με ό,τι ολέθριο ακολούθησε ως προς την απεμπόληση της πατρώας των Ελλήνων θρησκείας... Και, όπως ήταν φυσικό, οι ολέθριες επιπτώσεις συνεχίσθηκαν από τότε μέχρι σήμερα δι΄ όλων των τραγικών παραμέτρων του εισαχθέντος εβραιοχριστιανικού δόγματος μεταξύ των οποίων και ο μοναστισμός του.

     Πτωματολάτρις, η ξενόφερτη θρησκεία, υμνεί τα λείψανα και σύρει τους πιστούς της γύρω από αυτά, υποχρεώνοντάς τους να προσκυνούν κομμένα κεφάλια, κομμένα χέρια και πόδια και άλλα νεκροτομικά παρασκευάσματα τα οποία υπό ομαλές συνθήκες θα έπρεπε να είχαν αποτεφρωθεί ή ενταφιασθεί! Το ίδιο και ο μοναστισμός της του οποίου τα ιδανικά είναι  η παραίτηση από τη ζωή και τα εγκόσμια και ο θάνατος!

     Εν αντιθέσει προς τον εβραιοχριστιανικό μοναστισμό, ο βουδιστικός μοναστισμός, ακολουθώντας εντελώς διαφορετικό "μονοπάτι" ενθαρρύνει την σχέση με την ζωή και τα εγκόσμια αναδεικνύοντας μοναχούς υγιείς και δυνατούς, μοναχούς πολεμιστές όπως απαιτεί η διαιώνιση της ζωής.

     Ο βουδιστικός μοναστισμός οξυγονώνει τον μοναχό και τον οδηγεί στην αρμονία ενός βίου συνυφασμένου με την φύση και την κίνηση, εμπνέοντάς τον να ασκείται τόσο πνευματικώς όσο και σωματικώς, δηλαδή,  π λ ή ρ ω ς!

     Δυστυχώς, οι επί αιώνες εσφαλμένες "επιλογές" μας έχουν ως αποτέλεσμα την απονέκρωση ενός λαού ο οποίος έχει ως εθνικό του ύμνο την εξύμνηση ..."κοκκάλων", αντί της ιαχής "Ω! τριακόσιοι σηκωθείτε...!" και το κατάντημά του να ελέγχεται από αναξίους! Είναι ζήτημα υπάρξεως των Ελλήνων η συνέγερση και η αποτίναξη των ολεθρίων, μέχρι τώρα, επιλογών οι οποίες χρειάζονται άρδην αναθεώρηση! Και σε αυτό οι "Έλληνες Κένταυροι" είμαστε από 17ετίας στρατευμένοι.

ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ 

ΚΑΙ 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

     Οι μαθητές του «Dharma Gate Buddhist College» το οποίο είναι ανώτερη Βουδιστική σχολή ανεγνωρισμένη από το Ουγγρικό κράτος και η μόνη στην Ευρώπη, επεσκέφθησαν την Κοιλάδα “KASSAI” γενόμενοι δεκτοί από τον Δάσκαλο Kassai Lajos.

     Είναι δεδομένοι οι ισχυροί δεσμοί της Έφιππης Τοξοβολίας με τα πνευματικά ρεύματα που διαμορφώνουν Πολιτισμό και ο Οργανισμός "KASSAI" επιμένει σε αυτους τους δεσμούς οι οποίοι ενισχύουν την εσωτερική ποιότητα των Εφιπποτοξοτών!

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα ΕΔΩ.

ΚΑΡΜΑ

     Φιλοσοφική κοσμοθέαση  τιθέμενη σε συνεχή διαδικασία λογικής βασάνου και όχι στατική θρησκεία εγκλωβισμένη στην δογματικότητα, ο Βουδισμός, διατηρεί και επαυξάνει την διαχρονική «ζωντάνια» του αλλά και εθνοκοινωνική σημαντικότητά του με τις ιδιοτυπίες των, κατά περιόδους και κατά τόπους, εκφράσεών του.

     Διακρινόμενος σε δύο κυρίους κλάδους, στον Τεραβάντα (Theravāda, «δρόμος» των πρεσβυτέρων ή πρωιμότερος) και Μαχαγιάνα (Mahāyāna, μέγα «όχημα» ή υστερότερη μετεξέλιξη) παρατηρούμε δύο διαφορετικά υποστρώματα αντιλήψεων τα οποία, πάντως, μαζύ κατατείνουν στην κοινή απόληξη της ανελίξεως της ψυχοπνευματικής υποστάσεως του Ανθρώπου.

     «Πρόσημο» βίου στον κύκλο των μετενσαρκώσεων του όντος, αποτελεί το κάρμα (karma), λέξη σανσκριτική που σημαίνει «δράση»(καρ) και «αποτέλεσμα» (μα), ή, «αίτιο» και «αιτιατό», δηλαδή, τον πυρήνα του αέναου «κύκλου» που συνιστά την αναγέννηση μέσα από τις εναλλαγές ζωής και θανάτου με ό,τι αυτές οι εναλλαγές συμπεριλαμβάνουν καταλήγοντας στην σαμσάρα (saṃsāra), «θεμέλιο» ζωής της βουδιστικής Κοσμοθεάσεως.

     Αναφερόμενοι στο κάρμα, δηλαδή στις πράξεις σε συνάρτηση με τα αποτελέσματά τους που χαρακτηρίζουν την ζωή του όντος, θα πρέπει να επισημάνουμε την ειδοποιό διαφορά των συνειδητών πράξεων από τις ασυνείδητες πράξεις, ή, τις πράξεις κατόπιν συνειδητής βουλήσεως του όντος από τι πράξεις χωρίς συνειδητή βούληση του όντος, παρέχοντας τρία παραδείγματα:

     1. Θέτω σε κίνηση το όχημά μου αγνοώντας ότι τα φρένα του είναι ελαττωματικά και προκαλώ ατύχημα. Εν προκειμένω, το κάρμα μου δεν λαμβάνει αρνητικό πρόσημο.

     2. Θέτω σε κίνηση το όχημά μου γνωρίζοντας ότι τα φρένα του είναι ελαττωματικά και προκαλώ ατύχημα. Εν προκειμένω, το κάρμα μου λαμβάνει αρνητικό πρόσημο.

     3. Θέτω σε κίνηση το όχημά μου παραβλέποντας ότι τα φρένα του είναι ελαττωματικά και θεωρώντας ότι δεν μπορεί να συμβεί σε «εμένα» ατύχημα, τελικώς δε προκαλώ ατύχημα! Είναι προφανές το λανθασμένο «σκεπτικό» μου και η αδικαιολόγητη ολιγωρία μου αρκούμενος σε έναν «εξορκισμό» ο οποίος, εξ αρχής, φαίνεται ότι δεν προστατεύει από ένα ατύχημα.  Εν προκειμένω, το κάρμα μου και πάλι λαμβάνει αρνητικό πρόσημο διότι επέλεξα (με ελεύθερη βούληση) να αδρανοποιήσω (να εξουδετερώσω) την σκέψη μου ώστε να συναισθανθώ τον κίνδυνο της κινήσεως ενός οχήματος με ελαττωματικά φρένα.

     Ανακαλύπτουμε, λοιπόν, ότι εκείνο που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα δεν είναι αυτή καθαυτή η πράξη αλλά η βούληση (η πρόθεση ή, όπως η νομική επιστήμη ορίζει, ο δόλος) που προηγείται της πράξεως, ή, αυτό το οποίο ο Βουδισμός ορίζει ως «σετάνα» (cetanā) εν αντιθέσει με πράξεις ασύνειδες (αθέλητες) τις οποίες ο Βουδισμός ορίζει ως «ασετάνα» (acetana). Και αυτή η κινητήρια, της κάθε πράξεως, βούληση διακρίνεται σε αποχρώσεις αισθημάτων που συνοψίζονται στην αγάπη ή στο μίσος με όλα τούτα να αθροίζονται και να αποτιμώνται στον ύστατο «παρονομαστή» του βίου του όντος ο οποίος καθορίζει και την «ποιότητα» της εκάστοτε μετενσαρκώσεώς του.

     O Βουδισμός εξισώνει το κάρμα με την βούληση υπαγορεύοντας στoν Άνθρωπο την απόδοση προσοχής στην ποιότητα της βουλήσεώς του βάσει της οποίας θα υπάρξει και ο ύστατος απολογισμός του κάρμα του. Και, τούτο πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε να βαρύνει περισσότερο όσο στην εξάσκηση των Πολεμικών Τεχνών, οπωσδήποτε, συμπεριλαμβανομένης της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Η θετικότητα («εύ») του πράττειν («καρ») απολήγει στην ευπραξία, ήτοι, στο θετικό αποτέλεσμα («μα») και αντιστρόφως! Και ο Εφιπποτοξότης καλείται να απολαύσει μιαν ωφέλιμη μετενσαρκωτικήν εμπειρία (saṃsāra) ως άθροισμα θετικών συνειδητών επιλογών (cetanā) που τον ανελίσσουν στον χρόνο.

     Δική μας η επιλογή, δική μας η ευθύνη, δική μας και η σαμσαρική πίστωση ή η χρέωση! 

ΜΕ ...ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ

     Μια Ομάδα όπως αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αποτελεί ένα viriya-magga (ηρωικό μονοπάτι) δεν μπορεί παρά να ενθαρρύνει την viriya-bala, την πανίσχυρη και θετική, πνευματικήν, ενέργεια η οποία συνιστά μία από τις πέντε αρετές του αρίου πολεμιστή. Kι αυτή η ενέργεια ήταν διάχυτη στο Ιππευτήριό μας την τελευταία Κυριακή κατά την οποία ανεβλήθη η εκδήλωση της εισαγωγής εγχόρδων λόγω βλάβης του βαθυχόρδου αλλά η εκπαιδευτική μας δραστηριότητα υπήρξε, αμείωτα, εντονότατη με μαθήματα και δράσεις που μας οδήγησαν στο vitakka, την αντίληψη, ενός αληθινού satori, μιας πραγματικής φωτίσεως.

     Για την φοραδούλα μας  η εξοικείωση με την σπάθη ήταν, μέχρι σήμερα, μια paccavekkhana-nimitta, μια αναδρομική κατάσταση που σήμερα ήρθε σε αίσιο  πέρας.

     Και κάπως έτσι ο Πρωτεσίλαος με  χαρά, μια λυτρωτική pāmujjia, που κατακτάται μετά την επίτευξη μιας nibbāna η οποία συνιστά τον παραμερισμό κάθε αρνητικότητος, ανέλαβε την σπάθη επί του Ίππου ως ένα προοίμιο νέων εκπαιδευτικών εφαρμογών.

     Με φανατική appamāda, την επιμέλεια, μελέτης των ινδιάνικων παραδόσεων, ο Δημήτρης μας δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει κάτω από τον Ίππο και σήμερα τον χάρηκε σε μία ολιγόλεπτη μύηση. Με εμφανή την arupa-rāga, τον πόθο για ανώτερην ευτυχία, στις προσδοκίες του, πιστεύουμε ότι σήμερα έκανε ένα ακόμη βήμα προς αυτήν. 

     Με γαλήνη  και ηρεμία σώματος ως απότοκο πνευματικής καλλιεργείας, passadhi, η Νατάσα διεκπεραίωσε το τρίτο, μόλις, μάθημά της στον υπαίθριο στίβο, αφηνόμενη χαλαρά στους τροχασμούς του Ίππου της.

     Και με μία anuttaram yogakhemam, απαράμιλλη σιγουριά, η Νατάσα, στο τέλος κατάφερε και την πρώτη εν κινήσει έφιππη τόξευσή της, σηματοδοτώντας την "είσοδό" της στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Με υποδειγματική dāna, δηλαδή, την  υπέρβαση κάθε εγωισμού ο Παντελής επιδόθηκε στις βασικές προσομοιώσεις που δείχνουν bhakti, αφοσίωση, στην συντήρηση της εφιπποτοξοτικής δεξιότητος.

     Μία νέα μαθήτρια , μία upāsika και, πάντως, ένας άριστος άνθρωπος, ένας uttamapurisa, η Ζηνοβία μας ξεκίνησε σήμερα την ωραία περιπέτειά της στην Ιππική και στην Έφιππη Τοξοβολία μετο εισαγωγικό της μάθημα. 

     Σε κατάσταση pīti, πλήρους ανατάσεως και από την πρώτη στιγμή, η Ζηνοβία απόλαυσε τις διαδοχικές καταστάσεις ισορροπίας που εισάγουν στην Ιππασία. 

     Και η Ζηνοβία κατέληξε με την muditā, την καταυγάζουσα χαρά που μοιραζόμαστε με τους άλλους για την επιτυχή έκβαση αυτής, της πρώτης επαφής της με τον επιβήτορα Ίππο της ο οποίος, πάραυτα,για άλλη μία φορά την δέχθηκε σαν ..."αρνάκι"!

     Μακράν κάθε ātmā, κάθε εγωκεντρικής εκτροπής, ο Πρωτεσίλαος, εφάρμοσε πιστά τις οδηγίες που του δόθηκαν, καταλήγοντας στο ποθητό αποτέλεσμα.

     Έτσι, ως γνήσιος ariya, ένας ευγενής αφυπνισμένος, κατέληξε  σε αρμονική καλπαστική τόξευση!

     Και το "μάτι" της αλήθειας, το dhama-chakkhu, ο αδιάψευστος φωτογραφικός  φακός, κατέγραψε και την άνεση του αποτελέσματος!  

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΩΤΙΣΗ

     Ο Βουδισμός Μαχαγιάνα, αποτελεί μία από τις κατευθυντήριες φιλοσοφικές συνιστώσες της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", όπως έχει διακηρύξει και ο Ιδρυτής της Ομάδος, Εφιπποτοξότης Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης ως εισηγητής στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Συνέδριο. Και, μιλώντας για "Βουδισμό" οι μεν "επιπολής" αναγνώστες θα αντιληφθούν "θρησκεία", οι δε βαθύσκεπτοι θα εννοήσουν "φιλοσοφία", αλλά τούτο είναι παντελώς αδιάφορο προς τον γράφοντα...

     Διόλου, λοιπόν, παράξενο ότι ο Βουδισμός Μαχαγιάνα είναι γνωστός στην Κίνα και ως "Ντιάνα" λόγω ενός βασικού του "συστατικού" το οποίο αποτελεί μία διαδικασία προς την φώτιση.

     Στις αρχαίες, ιερές, ινδουιστικές Ουπανισάδες απαντάται ένας σημαντικός πνευματικός όρος ο οποίος χαρτογραφεί το μονοπάτι που άγει στο υψηλότερο επίπεδο συνειδήσεως ' ο όρος αυτός είναι ο "ντιάνα".

     "Ντιάνα" δεν είναι παρά μία τελεία μορφή διαλογισμού κατά τον οποίο ο διαλογιζόμενος απορροφάται και εξαϋλούται προσεγγίζοντας το "σαμαντχί", δηλαδή, την τελική λύτρωση.

     Έχοντας τις ρίζες του βαθιά στον Ινδουισμό, ο Βουδισμός αποδέχεται τον όρο "ντιάνα" τον οποίο μεταγλωττίζει σε "ιάνα", εκφράζοντας με αυτόν μια διαδικασία οκτώ σταδίων κατά την οποία ο διαλογιζόμενος απαλλάσσεται από κάθε περισπασμό δυνατό να "θαμπώσει"  την διαύγεια των αισθήσεών του και να "σκιάσει" κάθε προσπάθειά του για αμφιθέαση της ζωής και του Κόσμου.

     Έτσι, το βουδιστικό "ιάνα" συντελεί σε μία εναργή "οξυδερκή" αυτοσυγκέντρωση του διαλογιζομένου όχι ως ένας αυτοσκοπός αλλά ως μία κυματοειδώς ανελισσομένη ψυχοπνευματική κατάσταση διαμορφώνουσα το πλαίσιο μιας τελείας ηρεμίας και διαυγούς ενοράσεως που άγουν στη φώτιση.

     Ο ιερός κύκλος της διδασκαλίας του Βουδισμού Χαν τον οποίο, πλέον, ανέπτυξαν οι Κινέζοι ιεράρχες του πατριάρχη Μποντιντάρμα, εμπεριέχει το "ντιάνα" ενσωματωμένο στην ταοϊστική φιλοσοφία του Λάο Τσε. Eίθε, δε, όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" να καταστούν κοινωνοί αυτού του "ντιάνα" άγοντες εαυτούς προς την φώτιση.