ΑΠΟ ΤΟ "ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΟ" ΜΑΣ

 ΑΠΟ ΤΟ "ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΟ" ΜΑΣ 

     Είναι τεράστια η διαφορά να δημιουργείς Πολιτισμό σε μία χώρα όπου ο Πολιτισμός αποτελεί αναγνωρίσιμη συνιστώσα και σε μία άλλη όπου ο "πολιτισμός" εκλαμβάνεται μόνον ως ...κομματικός εν μέσω μιας απολίτιστης κοινωνίας! Είναι εντελώς διαφορετικό το να αναδεικνύεις Παραδόσεις σε μία χώρα όπως η Ουγγαρία η οποία τιμά εκπολιτιστές και σε μία χώρα(?) όπως η Ελλάδα(?) η οποία πισω-σπρώχνει "εκκοματιστές"! Κι εδώ έγκειται η διαφορά συλλογικής αποδοχής ενός έργου όπως η Έφιππη Τοξοβολία και οι έφιππες  πολεμικές τέχνες στην Ουγγαρία και στην Ελλάδα(?).

     Αυτά σκεφτόμουν όταν προ ημερών μία καλοπροαίρετη κυρία, στέλεχος μεγάλου πολιτιστικού Ιδρύματος προέτεινε την ανάδειξη του έργου των "Ελλήνων Κενταύρων" ενώ ο φίλτατος Περικλής Τελειορίδης μας διετύπωσε μιαν εξαιρετική πρόταση η οποία συνέπεσε και με την πρόταση της ευγενούς κυρίας...

     Όμως, μιλάμε για ένα εβραϊκό προτεκτοράτο που δεν προάγει Πολιτισμό αλλά "woke ατζέντα" καθ' υπόδειξη εκείνων που το εκμεταλλεύονται από πολλών χρόνων και εκ της ..."αφανείας" των εγκληματικών συμφερόντων τους. Για ένα προτεκτοράτο που διοικείται ώστε το ανθρώπινο περιεχόμενό του να παραμένει απαίδευτο και σε διαρκή σκοτία ώστε να είναι ευχείριστο, ένα προτεκτοράτο στο οποίο η αστεία "Ακαδημία" του, η οποία απέφυγε να ανακηρύξει ως Ακαδημαϊκό τον κορυφαίο Έλληνα Φιλόλογο της Ελλάδος Ιωάννη Συκουτρή, ανέδειξε ως "ακαδημαϊκούς" την αγράμματη κομμουνίστρια Έλενα Τσαουσέσκου την οποία εκτέλεσε ως κακούργα ο Ρουμανικός λαός και την αγράμματη κομμουνίστρια Λουντμίλα Ζίβκοβα η οποία πέθανε, ολόγυμνη, από κατάχρηση ναρκωτικών. Και, ευτυχώς που η σημερινή φαιδρή "Ακαδημία" απέφυγε την περαιτέρω γελοιοποίηση με την ανάδειξη και του ...Κώστα Ταχτσή ως ..."ακαδημαϊκού", όπως προετοιμάζονταν! 

     Τι χρείαν λόγου έχουμε, άλλωστε, όταν στο σημερινό προτεκτοράτο των γραικύλων η Ευρωπαϊκή Κομισιόν στέλνει αλλεπάλληλες εγκυκλίους προειδοποιώντας ότι οι κάτοικοί του βρίσκονται στον "πάτο" ως οι πλέον ανεκπαίδευτοι Ευρωπαίοι! Τι χρείαν λόγου έχουμε, όταν το ανώτατο πνευματικό(?) Ίδρυμα, το Οθώνειον Πανεπιστήμιο το οποίο για λόγους κομματικούς κι αυτό, παραχαράχθηκε σε "Καποδιστριακό" ώστε να μην θυμίζει τίποτε από την ιστορική πραγματικότητα του κομματικώς ...απαρέσκοντος ιδρυτή του Βασιλέως Όθωνος Α';

     Μιας κι αναφερθήκαμε στη βιομηχανία διπλωματούχων ...τούβλων - "Πανεπιστήμιο", αξίζει να ξεφυλλίσουμε ένα έντυπο ..."θέσφατο" που διδάσκεται στους ατυχείς φοιτητές του και δη στο Τμήμα των ..."Μουσών" του ίσως από το ...μούσι του Μαρξ ο οποίος κυριαρχεί στις ονειρώξεις των κομμουνιστών "διδασκόντων" του! Και, δειγματοληπτικώς, ας ...εγκύψουμε σε ένα κομματικό πόνημα κάποιας κ. Καίτης Ρωμανού η οποία με κύριο προσόν το κομματικό διαβατήριο του Κ.Κ.Ε. ...μπούκαρε απόκοντα στο επιτελείο του μετασοβιετικού "Καποδιστριακού" συγγράψασα το βαρύγδουπο πόνημα "Σκηνική Μουσική του Εικοστού Αιώνα" ώστε να μπορέσει να διαγράψει ευσχήμως την ουσία της Σκηνικής Μουσικής (Wagner, Verdi) της οποίας ο ιδεολογικός πυρήνας υπήρξε εντελώς διαφορετικός από εκείνον της woke μεταπολεμικής εποχής που προωθούν οι κομματικοί υποβολείς της κάθε κ. Καίτης! 

      Λαμβανομένου υπ΄ όψη ότι ως επίκεντρο της Σκηνικής Μουσικής παραμένει παγκοσμίως αναγνωρισμένη η Όπερα, στο περισπούδαστο "σύγγραμμα"  της κ. Καίτης και επί 232 σελίδων η Όπερα καταλαμβάνει (στο τέλος!) μόνον ...7 ουσιώδεις σελίδες και κάμποσες με παρτιτούρες! Έτσι, σε ...7 σελίδες οι φοιτητές του "Τμήματος Μουσικών Σπουδών" θα αποκτήσουν ...οπερική Παιδεία και θα κατανοήσουν αυτό το κορυφαίο μουσικό είδος. Και το πλέον αστείο, η κ. Καίτη μπαίνει κατευθείαν στο σοβιετικό "ψητό" που είναι και το εμφανές αντικείμενο του πόθου της, αποφεύγοντας κάθε αναφορά στον "ομφάλιο λώρο" της Όπερας του 20ού αιώνος με την καταγωγή της, πάντοτε για κομματικούς λόγους της συγγραφέως. Σημειωτέον δε, θα αποφύγουμε, για λόγους σοβαρότητος..., να κρίνουμε το "περιεχόμενο" του κειμένου αυτού του εντύπου, διερωτώμενοι εάν το συνέγραψε "χειρ τις ή πους τις"... αποφεύγοντας κάθε ...ομοφοβική τάση και "εκτυφλωμένοι" από την συγγραφική λάμψη ενός φωστήρος της ...τρισηλίου θεότητος! 

     Είναι κατανοητό το άχθος ψυχής ενός "πλασιέ woke ατζέντας" σε κάθε ...προστριβή του με την ιστορική πραγματικότητα και, δη, ενός τομέως όπως η Παιδεία και η Τέχνη, λόγος για τον οποίο η κ. Καίτη, στην περίπτωση της Όπερας, αποτάσσεται μετά ...βδελυγμίας τον Richard Wagner και βάζοντας σε ξένα χείλη την δική της μύχια ...εξομολόγηση, αποφαίνεται περί του κορυφαίου οπερικού συνθέτη όπως διαβάζουμε στο παραπάνω παράθεμα. 

     Και με οκτώ κακογραμμένες αράδες η κ. Καίτη "καθαρίζει" με τον ...ενοχλητικό Richard Wagner, όπως διαβάζουμε παραπάνω.

     Είναι βεβαίως αυτονόητη η αποστροφή της κ. Καίτης προς κάθε τι κομματικώς αρεστόν της, αλλά, δυστυχώς, εκ των πραγμάτων δεν προσφέρονται και πολλά προς κάλυψη του κενού όσων η εμβρίθειά της απορρίπτει, Έτσι, η κυρία αυτή επιστράτευσε "σοβιετόστροφους" ...ρεγιονισμούς, ...σουπρεματισμούς, ...κονστρουκτιβισμούς για να μας πει ότι η καθαρή συγκίνηση στη τέχνη (της) είναι να κρεμάσεις τη μασέλα σου μπροστά σε ένα τελάρο που δείχνει λεκέδες ή ένα μαύρο καρέ σε ένα άσπρο φόντο...

     Κάπως έτσι η κ. Καίτη υποχρεώνει τους φοιτητές της να "εισπνεύσουν"  την ανόητη όσο και κακαίσθητη σοβιετολαγνία της, μη παραλείποντας, ασφαλώς, να μας εξιστορήσει τον "σοσιαλιστικό ρεαλισμό" στην Σοβιετική Ένωση με την απαραίτητη αντιφασιστική "κορώνα" που αποτελεί πάσο εντάξεως σε μισθολογικές καταστάσεις επιλεκτικών "στρατεύσεων" κι ενώ εμείς αγωνιούσαμε να μάθουμε για την ...Όπερα, καταλήξαμε να την ακούσουμε να μας προτείνει προς ...διδακτικήν ακρόαση ένα εξάμβλωμα όπως αυτό που ακολουθεί με πρωταγωνίστρια την σύζυγο του ...Μάο Τσε Τούγκ:

     Kαταλαβαίνουμε, λοιπόν, το επίπεδο της "Παιδείας" μιας χώρας στης οποίας το "Πανεπιστήμιο" διδάσκονται οι παραπάνω αθλιότητες ως "Όπερα" και αφού η Όπερα είναι και το κορυφαίο είδος Μουσικής, δημιούργημα Μουσών, φανταζόμαστε σ΄ αυτή την χώρα τι "αντίληψη" επικρατεί περί "Παιδείας" και "¨Πολιτισμού" πριν επανέλθουμε στον αρχικό μας προβληματισμό περί της συλλογικής αποδοχής σοβαρών έργων όπως η Έφιππη Τοξοβολία και οι έφιππες πολεμικές τέχνες οι οποίες δεν περικλείουν και το ...κλέος της συζύγου του Μάο Τσε Τουγκ ή της κ. Καίτης...

     Ωστόσο, η όλη κατάσταση μας είναι λίαν ευχάριστη διότι φαιδρότερη δεν θα μπορούσε να υπάρξει, παρατηρώντας την αντιφασιστική δημοκρατία να αφανίζεται εν μέσω των ανομημάτων της, κυρίως, των πολιτιστικών ανομημάτων της για τα οποία καθίσταται αξία ...εμπτυσμού μαζύ με όλα τα δίποδα παραφερνάλιά της! Και, από το δικό μας "Πλατωνικό Θεωρείο" το δράμα της "πλατείας", με πάμπολλες κυρίες "Καίτες", αναδεικνύεται στην διασκεδαστικότερη κωμωδία!