ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΦΑΤΝΩΜΑΤΩΝ ΨΥΧΗΣ

 ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΦΑΤΝΩΜΑΤΩΝ ΨΥΧΗΣ

     Τα πολιτιστικά συντρίμμια της δημοκρατικής δυτικής παρακμής κείνται κατάχαμα, χαρακωμένα από τις σκιές των κιγκλιδωμάτων της έγκλειστης υποταγής μιας φυλής που παραμένει εθελότυφλη, με τα μάτια της απλανή και τα φατνώματα της ψυχής της απόμακρα, κενά και αδρανή...

     Κι όμως, μέσα σε τούτο το έρεβος των πολιτιστικών ερειπίων της δημοκρατικής Δύσεως όπως, εδώ και πολλές δεκαετίες το κατέγραψε ο Oswald Spengler, υπάρχουν μάτια με ολοζώντανο κι αιχμηρό βλέμμα που, με πολλούς τρόπους, διασπαθίζουν το σκότος κι ανοίγουν χάσματα εισόδου άπλετου φωτός στην απέραντη νύχτα. Κι ένας απ΄ τους δικούς μας τρόπους είναι η εμβάθυνση στην ζενική διδασκαλία του Eugen Herrigel την οποία, αν και μόλις ολοκληρώσαμε, εν τούτοις, αναγνωρίζοντας την ανάγκη της μεγάλης, παγκόσμιας Αλήθειας την οποία πρεσβεύει,υποσχεθήκαμε εις εαυτούς την συνέχιση της δια βίου ασκήσεως επί των ορισμών της.

     Διότι, έτσι δικαιώνεται το βλέμμα και ανιδρύονται πολιτιστικοί βωμοί εκ των ερειπίων! Και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αποβλέπει σ΄ αυτή την ανίδρυση, όπως θα υπομνησθεί κι αυτή την Κυριακή, 23η Απριλίου, στην καταληκτικήν εκδήλωση της παραστατικής αναλύσεως του βιβλίου "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" του Eugen Herrigel, που, επιτυχώς επεχειρήσαμε από τον παρελθόντα Οκτώβριο και στην οποία είστε όλοι καλοδεχούμενοι!     

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Είναι άραγε σωστό να μην μπορούμε να καταλάβουμε από τηλεφώνου την φωνή ενός αγαπητού φίλου;

Πράγματι, μια χαρούμενη κι ανάλαφρη φωνή στο ακουστικό με δυσκόλεψε να καταλάβω σε ποιον ανήκε γιατί κάτι θύμιζε, αλλά… Ρώτησα με ποιον μιλώ και μου είπε το βαπτιστικό του, αλλά και πάλι αναρωτήθηκα… Ναι, ήταν κάποιος αγαπητός φίλος που λίγο καιρό πριν μας είχε συναντήσει σε μιαν εκδήλωση των «Ελλήνων Κενταύρων» στην Καλαμάτα, ερχόμενος από γειτονική πόλη για να παρακολουθήσει μια παρουσίαση του βιβλίου του Eugen Herrigel “Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» και τότε, είχαμε δει έναν πολύ προβληματισμένο νεαρό Συνέλληνα, ευγενέστατο αλλά …βεβαρημένο! Του συστήσαμε ασκήσεις αναπνοής όπως τις εφαρμόζουμε στο πρόγραμμά μας μιας και δεν μπορούσαμε να συνασκηθούμε μαζύ του λόγω αποστάσεων και του ευχηθήκαμε ό,τι αγαθό. Τώρα, στο ακουστικό ακούγονταν εντελώς αλλαγμένος, χαρούμενος και …άνετος, λέγοντάς μας «Ακολούθησα τις ασκήσεις αναπνοής!». Κι έτσι απαντήσαμε στο ερώτημα ότι κάποιες φορές είναι πολύ καλύτερο να μην αναγνωρίσουμε από τηλεφώνου την φωνή κάποιου γνωστού μας προσώπου. Μα πολύ καλύτερο…!

Ο αγαπητός μας φίλος δεν αποτελεί Μέλος των «Ελλήνων Κενταύρων» αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία για μας αφού όλους τους Συνέλληνες (και όχι μόνον…) τους θεωρούμε … «οικογένειά» μας και μοιραζόμαστε μαζύ τους ό,τι θεωρούμε ως ωφέλιμο, όπως και την διδασκαλία του Eugen Herrigel. Kαι είμαστε ευτυχείς διότι την Κυριακή, όπως ο ίδιος μας ενημέρωσε, θα έρθει από την πόλη που κατοικεί για να μας ξανασυναντήσει το απόγευμα της Κυριακής 23^ης Απριλίου στην καταληκτική ημερίδα των συνεδριών που είναι αφιερωμένες στο έργο του μεγάλου Γερμανού Φιλοσόφου!

 Κι αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που καταλήξαμε ότι η μεγάλη παγκόσμια Αλήθεια μας είναι αναγκαία!...

Δημήτρη, θα σε περιμένουμε με χαρά!