EUGEN HERRIGEL ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ 11ο ΜΕΡΟΣ

 EUGEN HERRIGEL

ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

11ο ΜΕΡΟΣ

Από τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων"

Εφιπποτοξότην Αριστοτέλην Ηρακλέους Καλέντζη

Το Περιεχόμενο του 11ου Μέρους

Ένα βήμα πριν το τέλος, σ΄ αυτό το υπέροχο μέρος του βιβλίου του ο Eugen Herrigel μας βυθίζει στα πολύ δύσκολα «νερά» της χαρακτηριστικής καμπύλης κατακτήσεως της ουσίας της μεγάλης διδασκαλίας η οποία άγει από την υψηλή αυτοπεποίθηση του ανυποψίαστου αρχαρίου, στην καταβύθιση της αβεβαιότητός του όταν συνειδητοποιεί την άγνοιά του, με την υπερ-ανύψωσή του όταν συνεργασθεί με τον εαυτό του και μετατρέψει την δύναμη σε πνεύμα, προσπερνώντας τον όλεθρο της εκλογικεύσεως των αντιδράσεών του τις οποίες, πλέον, εναποθέτει σε «αυτό» που υπάρχει χωρίς να μπορεί να καθορισθεί και που για λόγους προσδιορισμού και μόνον μπορούμε να το αποκαλέσουμε «Ζεν».

     Με άξονα την αναφορά του στο έργο του Takuan «Η απαθής αντίληψη» το οποίο πραγματεύεται την υπερβατικήν εκπαίδευση του ξιφομάχου, ο Eugen Herrigel υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της απελευθερώσεως του οπλομάχου από την άσκοπη επικέντρωση στην πρόβλεψη των χειρισμών του αντιπάλου και την προσφυγή του στην όξυνση και τον συντονισμό όλων των αισθήσεών του που νοηματοδοτούν «αυτό» που θα του επιτρέψει να προ-αισθάνεται κάθε αντίδραση του αντιπάλου ώστε ο ίδιος να προπορεύεται στον πλέον ενδεδειγμένο, για την περίσταση, χειρισμό που οδηγεί στη νίκη.   

     Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι σ΄ αυτή την διδασκαλία, ο Δάσκαλος δεν προορίζεται να χειραγωγήσει τον μαθητή επάνω στον συγκεκριμένο «δρόμο» αλλά πρέπει να του δείξει τον τρόπο για να πορευθεί επάνω σ΄ αυτόν! 

     Εν κατακλείδι, επισημαίνεται ότι η τελείωση του μαθητή με την βοήθεια της μεγάλης διδασκαλίας η οποία βασίζεται στον συνεχή και μακροχρόνιο διαλογισμό, τον οδηγεί στην αφοβία του θανάτου διότι τον προετοιμάζει ώστε, εκτιμώντας την ζωή, ανά πάσα στιγμή να είναι σε θέση να την εγκαταλείψει γαλήνιος και απαθής. Κι αυτό είναι το καταληκτικό σημείο αυτής της διδασκαλίας, να διαμορφώσει έναν  π ο λ ε μ ι σ τ ή  ο οποίος, ενώ απολαμβάνει τη ζωή να μην άγχεται προ του θανάτου και αυτό να μην καυχάται γι αυτό αλλά να το αποδεικνύει δια των έργων και του παραδείγματος των πράξεών του! Για τον λόγον αυτό, κάθε Αίθουσα των Όπλων αποκαλείται «Τόπος Φωτίσεως».

H ημερίδα

     Ασφαλώς και σε ένα μάθημα δεν είναι δυνατή η διδασκαλία της υπερβάσεως του φόβου του θανάτου, ίσως, ούτε καν σε μιαν ολόκληρη ζωή... 

     Όμως, στην παρούσα ημερίδα, συνοψίσαμε τις κύριες πτυχές των όσων διδαχθήκαμε μέχρι τώρα από το βιβλίο του Eugen Herrigel με ένα πρόγραμμα βασισμένο στον εισαγωγικό διαλογισμό, στην επίτευξη αυτοσυγκεντρώσεως, στην αποφυγή του πανικού στόχου, στην χαλάρωση, στην "κίνηση" επί της ατραπού της Τοξοβολίας εξ Επαφής προς βελτίωση της ευστοχίας και, τέλος, στην εξάσκηση της ταχυβολίας.

     Στην σημερινή ημερίδα δόθηκε έμφαση στην εναλλαγή στόχων μιας κι αυτό αποτελεί την βασική συνιστώσας για την αποφυγή πανικού στόχου. Η Τοξοβολία είναι πολεμική τέχνη και στον πόλεμο η εικόνα του στόχου διαφοροποιείται συνεχώς, κάτι το οποίο θα πρέπει να ισχύει και στην Τοξοβολία.

     Έτσι, διαπιστώσαμε ότι απ΄ τον κήπο μας αφαιρέσαμε το ξεραμένο "φύλλο" που λέγεται "πανικός στόχου" ή, ενίοτε και "ανία", διεγείροντας το στοχαστικό ενδιαφέρον των Συνασκουμένων.

     Κι αυτό, εν τέλει, απεδείχθη γονιμότατο, διαπιστώνοντας ότι σήμερα χαρήκαμε τις καλύτερες τοξεύσεις των συμμετεχόντων.

     Ο Δάσκαλος Eugen Herrigel και πάλι μας "έδειξε το μονοπάτι" κι εμείς "πορευτήκαμε" επάνω σ΄ αυτό με την, οικεία μας, σιγουριά του ...υπνοβάτη!

     "Σφυγμομετρηθήκαμε" προσεκτικά για να βαθμονομήσουμε την "καμπύλη" μας σε τούτη την ημερίδα και, πράγματι, εν σμικρώ, την επαληθεύσαμε ακόμη και ως μία "παρένθεση" της δια βίου "καμπύλης" μας.

     Η όλη προσέγγιση έδειξε ότι, δίκην μηχανικής δράσεως, μεταλλάσσει την δύναμη σε πνεύμα και φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

     Η σωστή αφετηρία του διαλογισμού καταλήγει νομοτελειακώς στην επιδιωκτέα απελευθέρωση του ενστίκτου το οποίο, πλέον, δρα χωρίς λογικές ερμηνείες και ...δυναμόμετρα! Και δρα εξίσου για όλους... Όπως εξίσου για όλους, το περιεχόμενο του έργου του Eugen Herrigel συνιστά ευεργεσία!