ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ 21 - 23 ΜΑΪΟΥ 2021

 

ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ 

ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ

21 - 23 ΜΑΪΟΥ 2021

 

    Οι Θεοί συνεργούν για την πρόοδό μας κι αυτό το ξέρουμε όλοι στους "Έλληνες Κενταύρους"! Κι απ΄ ό,τι φάνηκε, μια επιτυχέστατη συνέργεια Θεών ήταν η ευγενής πρόταση του Πολιτιστικού Συλλόγου "Λακεδαιμονίων Πολιτεία" να μας φιλοξενήσει για ένα τριήμερο στην ιερή γη της Λακεδαίμονος, μυώντας μας σε εμπειρίες πρωτόγνωρες και συγκλονιστικές!

     Ομολογουμένως, το εγχείρημα της υποδοχής και φιλοξενίας, μάλιστα, κατά τόσο μεγαλεπήβολο σχεδιασμό ο οποίος και τηρήθηκε κατά γράμμα, 15 ατόμων, δεν ήταν διόλου εύκολο από πλευράς του Συλλόγου "Λακεδαιμονίων Πολιτεία" και του Προέδρου του κ. Αποστόλου Ρηγάκου, όπως και των συνδιοργανωτών Συλλόγων (Τοξευτικού Ομίλου "Δωριεύς" με Πρόεδρο τον κ. Θύμιο Γεωργακάκο, του Θρησκευτικού Σωματείου "Αρχαία Ελληνική Θρησκεία" με Πρόεδρο τον κ. Κυριάκο Χιώτη, του Φωτογραφικού Συλλόγου "Φωτογραφική Ομάδα Λακωνίας" με Πρόεδρο τον κ. Δημήτρη Γιανναράκο και την Μουσική Ομάδα "Ευτέρπη" του κ. Κωνσταντίνου Φραγκή). 

     Παρά ταύτα, απεδείχθη ότι εκείνοι οι αρχαίοι ...σκληροτράχηλοι Σπαρτιάτες εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν εκεί που τους όρισε η Ιστορία, διεκπεραιώνοντας επιτυχέστατα κάθε δύσκολο εγχείρημα όπως αυτό του τριημέρου μας του οποίου το πρόγραμμα ήταν πληθωρικής ομορφιάς για μας, αλλά βαρύτητος για τους οργανωτές! 

   

     Έτσι, το πρωινό της Παρασκευής 21ης Μαίου 2021, 15 "Έλληνες Κένταυροι" βρεθήκαμε στην Σπάρτη για να ξεκινήσουμε ένα υπέροχο, όπως απεδείχθη, τριήμερο, γεμάτο ελληνικήν αλήθεια κι ομορφιά, εν μέσω Συνελλήνων, τους περισσότερους των οποίων συναντούσαμε για πρώτη φορά, κάνοντάς μας, όμως, με τη θερμή φιλοξενία τους να νομίζουμε από την πρώτη στιγμή ότι γνωριζόμασταν χρόνια...

 Ξεκινώντας από την "σκιά" του αγάλματος του πολιούχου βασιλέως Λεωνίδα προς τον οποίο αποτίσαμε τον οφειλόμενο φόρο Τιμής, περάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο της Ακροπόλεως της Σπάρτης έχοντας επικεφαλής έναν πολύ σημαντικό εντόπιο, τον πολιτικό μηχανικό κ. Κωνσταντίνο Γαλάνη ο οποίος, πλέον, έγινε ο μόνιμος "θησαυρός γνώσεών" μας, με την πληθωρική αγάπη του για τον τόπο του και την απεραντοσύνη των ιστορικών του γνώσεων τις οποίες χαρήκαμε καθ΄ όλο το τριήμερο που μας τίμησε με την συνεχή παρουσία του.

Ελάχιστη η απόσταση από το βάθρο του αγάλματος του Λεωνίδα μέχρι την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ακροπόλεως της Σπάρτης και, σχεδόν αμέσως, αρχίσαμε έναν συναρπαστικό ιστορικό περίπατο, περιστοιχιζόμενοι από τους ευγενέστατους Οικοδεσπότες μας οι οποίοι, συνοδεύοντάς μας φρόντιζαν να μας εξηγούν κάθε σημαντικό σημείο με, προεξάρχοντα, βεβαίως, τον κ. Κωνσταντίνο Γαλάνη ο οποίος, πραγματικά χειμαρρώδης και ακούραστος ακούγονταν στα αφτιά μας σαν η φωνή του παρελθόντος τούτου του τόπου.

     Συγκινητικό ακόμη και μόνον να "πατάς" τούτη τη γη, αναπολώντας το κλέος της και τον Πολιτισμό της, έναν Πολιτισμό ο οποίος παρά τις κακόβουλες "ερμηνευτικές" στρεβλώσεις του μαρτυρά επιτεύγματα πολύ πέραν ενός, ολιγαρκούς, "στρατιωτικού" κράτους.

     Σε μια πανέμορφη προ-καλοκαιρινή φύση, η "επαφή" μας με την Ιστορία ήταν βάλσαμο ψυχής και η γλαφυρή αφήγηση του κ. Κωνσταντίνου Γαλάνη ό,τι πιο καλοδεχούμενο!

     Ιδιαίτερη η αίσθηση του χώρου του αρχαίου θεάτρου που βρίσκεται στη νότια κλιτύ της Ακροπόλεως, όπου καθήσαμε και κάποιοι από μας, στοχασθήκαμε εμπνεόμενοι από μιαν "αύρα" αιώνων, ενώ το κομβικό πρόσωπο της διοργανώσεως, ο κ. Δημήτρης Έρης, κατέθετε τις δικές του, σημαντικές, σκέψεις.

     Ό,τι και να πούμε για τούτο τον αρχαιολογικό χώρο είναι ελάχιστο και, απερχόμενοι, μόνη μας επίκληση στην πολιούχο Αθηνά Χαλκίοικο να προστατεύει με την χάλκινη "θωράκισή" της την ιστορική μνήμη των κατιόντων των αρχαίων Ομοίων, ώστε να διαιωνίζεται μια παράδοση ομαίμων η οποία, κάποτε, μπορεί να ανασυστήσει μιαν, εν ύπνω, Πατρίδα.

    Κατόπιν, η "Οικία της Ευρώπης" στη συμβολή των οδών Διοσκούρων και Παλαιολόγου, με τα δύο σημαντικά ρωμαϊκά ψηφιδωτά δάπεδα, την «Αρπαγή της Ευρώπης» (1872) και τον «Ορφέα ως γητευτή ζώων».

     Κατόπιν, μας περίμενε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, το πρώτο (1875) επαρχιακό Μουσείο της μετα-οθωμανικής Ελλάδος, στη πόλη την οποία δημιούργησε ο Βασιλέας Όθων και οι επιτελείς του. 

     Και σ΄ αυτη την πόλη ο επισκέπτης νιώθει τόσο ...οικεία, με μια ρυμοτομία φιλικότατη προς τον Άνθρωπο και την ανάγκη του να χαρεί ένα αστικό περιβάλλον που να αγκαλιάζει τις καθημερινές ανάγκες του για κίνηση, εν αντιθέσει προς την απάνθρωπη ελλαδική πρωτεύουσα!

     Εν συνεχεία, ένας άλλος ιστορικός τόπος μας υποδέχθηκε: Το Μενελάειον, το ιερό του Μενελάου και της Ελένης που βρίσκεται στην ανατολική όχθη του Ευρώτα και νοτιοανατολικώς της Σπάρτης, στην κορυφή του λόφου της Θεράπνης.

     Έχοντας την ευκαιρία να εποπτεύσουμε από ψηλά όλη την γύρω περιοχή, νιώθοντας την ισχυρήν "ενέργεια" του σημείου, διαλογισθήκαμε ακροώμενοι τους ψιθύρους αιώνων, με τον θεό ήλιο να δείχνει τόσο κοντινός παρασύροντάς μας να τον αγγίξουμε με τ΄ ακροδάχτυλά μας. 

     Κι εδώ ήταν ανεκτίμητη φωνή του ιστορικού παρελθόντος του χώρου, ο κ. Κωνσταντίνος Γαλάνης ο οποίος δεν κουράστηκε να μας εξιστορεί τα σημαντικότερα του ιερού του Μενελάου και της Ελένης, ίσως, καλύτερα απ΄ ό,τι  θα μας τα εξιστορούσαν οι ίδιοι. Πραγματικά, υπήρξαμε τυχεροί από την παρουσία του κ. Κωνσταντίνου Γαλάνη του οποίου η αφηγηματικότητα θύμιζε παθιασμένο δάσκαλο παλιού καλού εκπαιδευτηρίου που δεν ήθελε να αφήσει καμιά λεπτομέρεια μακριά από την γνώση των μαθητών του.

     Στο σημείο αυτό η διοργάνωση προέβλεπε ασκήσεις Τοξοβολίας με την φροντίδα του Προέδρου του τοπικού Τοξευτικού Ομίλου "Δωριεύς" κ. Θύμιου Γεωργακάκου ο οποίος μερίμνησε και για την έγκαιρη τοποθέτηση στόχων.

     Προηγουμένως, όμως, ο Συνασκούμενος Αντώνης Διαγούπης μερίμνησε για την ενεργοποίηση του drone της Ομάδος μας ώστε να απαθανατίσουμε οπτικοακουστικό υλικό τόσο για λόγους εσωτερικής εκπαιδεύσεως, όπως συνηθίζουμε για όλες τις δράσεις μας, όσο και για την αρχειοθέτηση στιγμιοτύπων μετά από μια τέτοιαν ευκαιρία τοξεύσεων σε ένα τόσο ιδιαίτερο αρχαιολογικό "σημείο".

     Και η εικόνα που μας προσέφερε το drone, ήταν πράγματι συναρπαστική από κάθε άποψη!

     Και όταν διαπιστώθηκε ότι όλα ήσαν κατά τα προβλεπόμενα, ο κ. Θύμιος Γεωργακάκος μας έκανε μιαν εξαιρετική, εισαγωγική, παρουσίαση της αθλητικής Τοξοβολίας και του εξοπλισμού της.

     Αξίζει να σημειωθεί ότι στο λόφο της Θεράπνης όπου και το Μενελάειον, κατέφθασαν και πολλοί τοξόφιλοι επισκέπτες μαζύ με τα παιδιά τους, γνωρίζοντας για την εκδήλωση, ήταν δε ιδιαίτερη η χαρά μας να συναντούμε εξαιρετικούς Συνέλληνες με ενδιαφέρον τόσο για την αθλητική Τοξοβολία, όσο και για την δική μας, Παραδοσιακή Τοξοβολία, ως πολεμική τέχνη! 

     Εδώ, οι "Έλληνες Κένταυροι", θύσαμε δια τοξεύσεων στους Θεούς και απολαύσαμε μια χαλαρωτική Τοξοβολία της οποίας το "αποτύπωμα" αρχειοθετήθηκε με αρκετά στιγμιότυπα στην "φωτοθήκη" της Σχολής μας.

     Αργά το βράδυ, στον χώρο φιλοξενίας μας τον οποίο, ο Συνασκούμενος Σταύρος, ευγενώς μας παρεχώρησε για όλη την διάρκεια της εδώ διαμονής μας, τσίκνιζε επικινδύνως για την ...πυρασφάλεια του ...νομού, μια ...ασθμαίνουσα ψησταριά, προετοιμάζοντας τα "κρεατικά" τα οποία (συν τοις άλλοις) μας προσέφερε αφειδώς ο Οικοδεσπότης μας και όχι μόνον...

     Πέραν του "άρτου" μας περίμεναν και μουσικοί με τα όργανά τους καθώς και η φωνή του κ. Κωνσταντίνου Γαλάνη με ένα τίμπρο που θα ζήλευαν πολλοί επαγγελματίες, για να περάσουμε δυό ώρες ευωχίας ελληνικής, με σπάνια συμποσιακή "χημεία"! 

     Θα περίμενε κανείς μετά από όλα τούτα τα πολλά αλλά και σπουδαία, να επήρχετο κάματος και...η αγκάλη του Μορφέως, όμως, στην οικογένεια των "Ελλήνων Κενταύρων" κάτι τέτοιο ακούγεται, επιεικώς ως ...ακατανόητο! Άλλωστε τι "Κένταυροι" θα ήμασταν αν το ...τονάζ των καλοψημένων κρεατικών, τα λοιπά εδέσματα και ο άφθονος οίνος μαζύ με το μουσικό ξεφάντωμα ...βάρυναν τα βλέφαρά μας... 

     Και για να μην αναφερθούμε και στα ...πούρα που κατέλυσαν κάθε έννοια εγκρατείας, όπως ακριβώς και στη "φυλή" των μυθικών Κενταύρων όπου ο έκλυτος βίος δεν εξαγνίσθηκε ούτε από την απαράμιλλη σοφία του Χείρωνος...

     Κι έτσι, βρεθήκαμε μεταμεσονυκτίως στη κεντρική πλατεία του Καστρίου να ανάβουμε ...πυρσούς και να επιδιδόμαστε σε συντεταγμένη νυχτερινή Τοξοβολία.

     Εν προκειμένω, επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά η κατιούσα συγγένεια της Ομάδος μας με τους μυθικούς Κενταύρους διότι, παρά τις ...ασωτίες που προηγήθηκαν και παρά το ότι εφαρμόσθηκε μια πολύ σύνθετη βασική άσκηση (για πρώτη φορά στη Σχολή μας) όλη η Γραμμή Βολής απέδειξε ότι συντίθεται από χαλκέντερους πολεμιστές και όχι απλούς "Τοξότες".

     Η συγκεκριμένη, βασική, άσκηση, προερχόμενη από το Κασσαϊκό ασκησιολόγιο προχωρημένων είναι συνδυαστική με πολλές παραμέτρους που αυξάνουν τον βαθμό δυσκολίας της.

     Σημειωτέον ότι η εκτέλεση αυτής της ασκήσεως δεν προτείνεται για νυκτερινές ώρες λόγω επικινδύνων παραμέτρων που περικλείει και, ασφαλώς, δεν προτείνεται για ασκουμένους οι οποίοι ήδη έχουν υποστεί έναν σοβαρό κάματο από το ημερήσιο πρόγραμμα που προηγήθηκε και το μεγάλο ...φαγοπότι που ακολούθησε. Κι όμως...

     Ο Ιδρυτής της Ομάδος και Αρχηγός Βολής έκρινε ότι όλοι οι παρόντες ήσαν σε θέση να ανταποκριθούν με ασφάλεια κι επιτυχία στην εν λόγω άσκηση, όπως κι έγινε.

     Και το αποτέλεσμα "ορατό επί του στόχου" μέσα στη νύχτα, με μόνο φωτισμό δύο πυρσούς και υπό τους συνεχείς ήχους του ρολογιού στο καμπαναριό της εκκλησίας, περασμένες μία μετά τα μεσάνυχτα!

     Ιδιαίτερη η χαρά μας να απολαμβάνουμε τον φίλο μας Δημήτρη να καταφέρνει σωστή κίνηση αλλά και εύστοχες τοξεύσεις.

     Ίδια και η χαρά μας παρατηρώντας τον νεαρό γιατρό Δημήτρη να διατηρεί πλήρη κυριαρχία τεχνικής, κινήσεως αλλά και στόχου!

     Κάτι τέτοια εμβόλιμα "έκτακτα" βαθμολογούν την Ομάδα μας και αναπτύσσουν διαρκώς τις δεξιότητες των Μελών μας.

     Γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα ολοκληρώσαμε αυτή την έκτακτη Προπόνηση και τρισευτυχισμένοι από το πρόγραμμα, αυτής, της πρώτης ημέρας στη Λακωνία, πήραμε τον ανήφορο για το χώρο του Σταύρου όπου θα έπρεπε να κοιμηθούμε, εάν βεβαίως ο Οικοδεσπότης δεν μας προσέφερε νυκτερινή ...μαστίχα με συνεπαγόμενη ευχάριστη ξαγρύπνια στις υπέροχες βεράντες του απ΄ όπου απολαμβάναμε τον σκοτεινό όγκο του Ταϋγέτου. ...Κένταυροι γαρ, αχαλίνωτοι κι ακαταπόνητοι...

     Ακολουθώντας τα πρότυπα του Ιδρυτή της Ομάδος (αφθονη άσκηση, άφθονη απόλαυση, περιφρόνηση του ύπνου) νωρίς το επόμενο ξημάρωμα, δυνατά τα Μέλη μας βρέθηκαν στο χαριτωμένο τοπικό κφενεδάκι τη κ. Στέλλας για το πρωινό!

     Τα πιάτα με την "τραβηχτή πίτα" και το κασέρι στο δίσκο της κ. Στέλλας, απλά αλλά ...ελληνικώς δυνατά, άδειασαν εν ριπή οφθαλμού από τους ετοιμοπόλεμους παρεπιδημούντες Κενταύρους διότι αυτή η δεύτερη ημέρα της εξορμήσεώς στη Λακεδαίμονα ήταν συνέχεια μοναδικών εμπειριών κι έπρεπε να προλάβουμε! 

     Μπορεί η ημέρα να ξεκινούσε με την επίσκεψη ενός σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, όμως, το κέφι σε όλους μας δεν μας επέτρεψε την διατήρηση της παραμικρής σοβαρότητος με αποτέλεσμα, όπου βρισκόμασταν και στεκόμασταν να ακούμε το λαγούτο, το κλαρίνο και την φωνή του κ. Κωνσταντίνου Γαλάνη βλέποντας τον αγαπημένο μας Αντώνη να χορεύει εν μέση οδώ. Γενική ευωχία όλων μας στη Σπάρτη, δώρο των οργανωτών μας σε όλα τα Μέλη μας, από την πρώτη στιγμή της εδώ αφίξεώς μας!

     Από τον Μυστρά, λοιπόν, ξεκίνησε η δεύτερη ημέρα της εξορμήσεώς μας και αρωγός πολύτιμων γνώσεων για το επισκεπτόμενο μνημείο το κ. Δημήτρης Έρης, λάτρης του τόπου του αλλά και γνώστης της Ιστορίας του.

     Και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η πρόσληψη του λόγου του από όλα τα Μέλη μας τα οποία, χάρη στη διοργανωτική φροντίδα αυτής της τριήμερης εξορμήσεως δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους μόνον χαρούμενα αλλά και σοφότερα, αποκομίζοντα πλειάδα γνώσεων γεωγραφικών και ιστορικών.

     Πάντοτε εντυπωσιακή η καστροπολιτεία του Μυστρά και κάθε φορά που την επισκεπτόμαστε ολοένα και περισσότερο "εκκωφαντική" στα μάτια και στους λογισμούς μας.

     Επίκεντρο αντιφατικών συναισθημάτων για τους Έλληνες, τόπος "αναδεύσεως" ανελληνίστων θεοκρατών σκοταδιστών με ευγενείς ψυχές που, επί ματαίω, προσδοκούσαν την αναγέννηση της, μετά την μάχη της Λευκόπετρας, καθημαγμένης φυλής μας...

     Εδώ ο καταραμένος "δικέφαλος αετός", ο οποίος οδήγησε σε "ερείπια" πέντε βασίλεια (Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ή, ψευδεπίγραφο "Βυζάντιο", Βασίλειο Σκεντέρμπεη, Τσαρική Ρωσία, Σερβία, Αυστρουγγαρία) να μας θυμίζει ότι η ήττα και η πτώση έχουν σύμβολο το οποίο, μάλιστα, οι ανόητοι επικαλούνται ακόμη...

     Εδώ, μέσα στη Μητρόπολη κι ο στύλος επάνω στον οποίο οι μισέλληνες χριστιανοί είχαν χαράξει κατάρες κατά των Ελλήνων και φρόντισαν να τις αποξέσουν εντρεπόμενοι εαυτούς...

     Ωστόσο, αυτός ο τόπος ποτέ δεν θα πάψει να συμβολίζει την διεφθαρμένη κάστα ενός παρακμιακού, ψευδώνυμου, "Βυζαντίου" το οποίο, μετά τον παρασυρμό του από το σάρωθρο του Μωάμεθ του Πορθητή, συνέχισε να καταδυναστεύει τον Ελληνισμό, μασκαρεμένο μέσα σε χρυσοϋφαντα άμφια!

      Σε κάθε περίπτωση, αυτό το πολισματικό μνημείο παρουσιάζει ένα μεγάλο ενδιαφέρον ως προς την οχυρωτική του κι οι "Έλληνες Κένταυροι" πάντοτε εξ αυτής της επόψεως προσεγγίζουμε τον Μυστρά και κάθε φορά που βρισκόμαστε εδώ η οχυρωτική του μας συγκινεί! 

     Πάλι τον λόγο είχε, εν συνεχεία, εκτός Μυστρά αλλά στις "υπωρειές" του, σε έναν γηπεδικό χώρο, ο κ. Θύμιος Γεωργακάκος ο οποίος, ευγενέστατα, μας είχε στήσει τους στόχους για μία τοξευτική σπονδή στους Έλληνες Στρατιώτες της αναγεννησιακής Δύσεως, τους πολεμιστές-ταγούς του μεταρρωμαϊκού Ελληνισμού οι οποίοι αποτελούν και τα "αεί ζώντα" ινδάλματα των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     Μόνος "αιφνιδιασμός" μας, στη Γραμμή Βολής, η άνεση και η ταχύτητα τοξεύσεως της μικρής κόρης του συμπαρισταμένου Αρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" η οποία, απλώς, τόξευσε ταχύτερα από το ...διάφραγμα της φωτογραφικής μηχανής μας, με αποτέλεσμα να μη μπορέσουμε να απαθανατίσουμε το στιγμιότυπο, οπότε, αντ΄ αυτής παραθέτουμε, Τιμής ένεκεν, την φωτογραφία του αξιότατου γεννήτορός της ώστε να ...εμπεδώσουμε και το "από που πήρε το παιδί"!...

     Με "ομοβροντίες" ομαδικών τοξεύσεων χαιρετίσαμε τους κορυφαίους μαχητές του Ελληνισμού, Έλληνες Στρατιώτες της αναγεννησιακής Δύσεως αναφωνώντας στον καθένα εξ  αυτών το "γαίαν έχοις ελαφράν" με τον ήχο των βελών μας επί των στόχων, ευχόμενοι στους επιγόνους να μάθουν για εκείνους και το έπος τους το οποίο, αν και αναγνωρίζεται από όλη την Ευρώπη στην Ελλάδα της μεταρρωμαϊκής παρακμής παραμένει άγνωστο!

     Και κατευθυνόμενοι προς το επόμενο δρώμενο της ημέρας, ο Αντώνης μας και πάλι κατελήφθη από την κάμερα σε ξέφρενο ενθουσιασμό να χορεύει επάνω σε ό,τι εύρισκε μπροστά του. Αχ, τι μας κάνετε κύριοι διοργανωτές προσφέροντάς μας τόση χαρά κι ενθουσιασμό στο τόπο σας...

     Επόμενος σταθμός, το ιππικό σκέλος του τριημέρου, στο "άπλωμα" της Βορδόνιας, με τον Ταύγετο να μας "αγκαλιάζει" και να εφορά! Μια συναρπαστικότατη "στιγμή" για όλους μας διότι εδώ, στην απόμερη πελοποννησιακή "γωνιά", στη "ρίζα" του Ταϋγέτου, η ζείδωρη μοίρα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" θα μας επέτρεπε να πραγματοποιήσουμε μιαν, ίσως, παγκόσμια "πρωτιά" μυώντας τον πρώτο πλαγιοβαδιστή Ίππο στην Έφιππη Τοξοβολία, κάτι που καταφέραμε και, ήδη, δημοσιοποιήσαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας. 

     Εδώ μας περίμεναν τρία αξιαγάπητα πρόσωπα, ένας Ίππος (πλαγιοβαδίστρια φορβάδα) η εξαιρετική δεκαπεντάχρονη Αμαζόνα της, η Μαίρη και ο ευτυχής Πατέρας Ιωάννης (Παυλάκης) για να μας εμπιστευθούν τον υπέροχο Ίππο τους δίνοντάς μας την ευκαιρία να προχωρήσουμε σε ό,τι καταφέραμε.

     Εκτός, όμως, από τον στόχο που προανεφέρθη, σ΄ αυτή την ημερίδα, κατ΄ αρχήν η συνομίληκη της Μαίρης και Μέλος της Ομάδος μας Χαρά "προϊδέασε" την τοπικήν Αμαζόνα στην Φυσικήν Ιππική και στην Γυμνιππευτική (Voltige).

      Για την Μαρία η συνίππευση με την Χαρά ήταν ένα αναπάντεχο παιγνίδι που την χαλάρωσε και μία προσχεδιασμένη "κίνηση" για να βρεθούν αυτά τα δύο νεαρά εξαιρετικά πλάσματα με την κοινή τους αγάπη προς τον Ίππο τόσο "κοντά" ώστε να καταφέρουν να ανελιχθούν από κοινού και οι δύο στο πρόγραμμα που ακολούθησε, όπως κι έγινε.

     Το ίδιο ευεργετικό αυτό το ολιγόλεπτο ασκησιολόγιο και για την Χαρά μας, εξοικειώνοντάς την "a prima vista" με έναν άγνωστο Ίππο και, μάλιστα, πλαγιοβαδιστή, βηματισμό με τον οποίο, μέχρι σήμερα, ούτε η Χαρά ούτε και τα λοιπά Μέλη μας έχουν οιανδήποτε εξοικείωση. 

      Και σύντομα η Μαίρη έδειξε επικέντρωση στις απαιτήσεις της Γυμνιππευτικής, πριν την αναλάβει ο Αντώνης μας για να την μυήσει στην Έφιππη Τοξοβολία.

    Τηρώντας τις αρχές της ιεραρχίας της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων, αντί του Αντώνη, θα έπρεπε να αναλάβει την Μαίρη ο, παριστάμενος, Αρχηγός του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εφιπποτοξότης Αθανάσιος Ψωρομύτης ως Εκπαιδευτής, αν όμως, δεν ήταν ήδη απασχολημένος με την χαλάρωση της Αργούς, της πανέμορφης φορβάδος του φίλτατου Δημήτρη Έρη η οποία, προ της ...ανθρωποσυνάξεως κλπ έδειξε μια μικρή δυσπροσαρμοστικότητα την οποία ανέλαβε να κατευνάσει ο Αθανάσιος.

     Πράγματι η Αργώ, έδειξε πως προτάσσει την θηλυκότητά της η οποία αποζητά την διαρκή επιδαψίλευση ενδιαφέροντος, υποκρινόμενη περισσότερο παρά νιώθοντας πραγματικά "εξημμένη" κι αυτό της ..."ξέφυγε" με την ευχαρίστηση που δέχθηκε τις ψαύσεις κι εντριβές του Ιδρυτή της Ομάδος ο οποίος, αν και εφήρμοσε έντονες πιέσεις στο κρίσιμο πεδίο της σπονδυλικής στήλης της υποκάτω της ακρωμίας, η Αργώ όχι μόνον δεν ...ταράχθηκε και δεν σκίρτησε αλλά ...ζήτησε κι άλλο.

     Αυτά τα υπέροχα ζώα, οι Ίπποι, διαθέτουν τέτοιαν ευφυία που αν το γνώριζε ο Άνθρωπος θα τα ανεδείκνυε ως υπάτους εκπροσώπους του για να ευημερήσει! 

     Σημειωτέον ότι, την επόμενη ημέρα με το ίδιο αξιολάτρευτο αλογάκι, την Αργώ, ο Σταύρος μας έκανε ασκήσεις προσομοιώσεως  με την τετράποδη, πραγματικά, "κυρία", όπως φαίνεται στη φωτογραφία!

     Εκ παραλλήλου, ο Αντώνης προχώρησε στην μυητική διαδικασία της Μαίρης στην Έφιππη Τοξοβολία με τον δικό του τρόπο ο οποίος δείχνει έναν άξιο μέλλοντα Εκπαιδευτή, προσεκτικό και διεξοδικό που κερδίζει τον μαθητή του, λόγος για τον οποίο ήδη του ανατίθενται εκπαιδευτικά καθήκοντα από τον Ιδρυτή της Ομάδος ο οποίος τον εμπιστεύεται "ωσεί Εκπαιδευτή" αν και ακόμη δεν έχει δώσει εξετάσεις Εφιπποτοξότη έστω κι αν είναι έτοιμος! 

     Ικανοποιητικότατη η μυητική διαδικασία απέδωσε καρπούς και η Μαίρη εξετέλεσε τις πρώτες της τοξεύσεις.

 

      Ακολούθησε η Δέσποινά μας με το άριστο κάθισμα το οποίο ήδη έχει εμπεδώσει, κυρίως, με τα μαθήματα Ιππικού Θεάτρου που την βοήθησαν πολύ να "στήσει" το σώμα και τον αυχένα της και, λόγω της βαδιστικής ιδιαιτερότητος της πλαγιοβαστικής φορβάδος, η Δέσποινα κάλπασε χωρίς καν να το καταλάβει.

     Πάντοτε ιδανική "εικόνα" Έφιππης Τοξοβολίας η Δέσποινα έδωσε "νόστιμη τροφή" στις κάμερες (του τοπικού Πρακτορείου και της Σχολής μας) και η ίδια ξέρει πια πολύ καλά να τροφοδοτεί με σωστή "εικόνα" Αμαζόνος αντλώντας από την εμπειρία της ως ηθοποιού.

     Η Αμαζόνα μας, τόξευσε με άνεση αν και πρώτη φορά σε έναν νέον Ίππο και, μάλιστα, πλαγιοβαδιστή. Και αυτή είναι η προσδοκία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" για τους μαθητές της, να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ιππεύσουν και να τοξεύσουν σε φυσικό έδαφος οιονδήποτε Ίππο τους διατεθεί, κάτι που ελάχιστες Σχολές επιδιώκουν, αρκούμενες σε τυποποιημένες επαναλήψεις. Αλλά, αυτό είναι και Ιππασία και Έφιππη Τοξοβολία!

     Ο Αντώνης ίππευσε δια της γνωστής, ανετότατης εφάλσεως που δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί ο Ίππος.

     Με ιδανικές "χείρες" και γλυκύτατους χειρισμούς ο Αντώνης διηύθυνε τον Ίππο του επί παντοδαπού εδάφους αντιλαμβανόμενος κακλύτερα τον ιδιαίτερο πλαγιοβηματισμό του. 

     Ιδανικές και οι καλπαστικές τοξεύσεις του Αντώνη μας με γεωμετρημένο σώμα και άκρα, κυρίως, με φυσικότητα και αξιοπρόσεκτη άνεση σε έναν τόσο διαφορετικό Ίππο από εκείνους που ίππευε μέχρι τώρα!

     Πάντοτε ευγενείς και φιλόφρονες προς τους "Έλληνες Κενταύρους" οι διοργανωτές μας το έδειξαν γι'  άλλη μια φορά κατά το πέρας και αυτής της ημερίδος με την προσφορά μελιού από τον Συνέλληνα κ. Κυριάκο Χιώτη προς όλους μας! 

     Επόμενος "προορισμός" μας ο ποταμός Κάστωρ με τα εξαιρετικά τοπία της διαδρομής του.

     Στις σκιές των πανύψηλων δένδρων του, δίπλα στη ροή του νερού του, χαλαρώσαμε και όχι μόνον...

     Εδώ βρήκαμε την ευκαιρία για έναν διευρυμένο Κύκλο Ομάδος και, μάλιστα, συμπεριλαμβανομένων κι επισκεπτών, αφού τα πάντα στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι δημόσια, προκειμένου να αναλύσουμε συμπεριφορές ατόμων που συγχέουν τα συμπαθέστατα Cavalli (Ίππους) με τις ...καβαλίνες και προς αποφυγή παρομοίων χαρακτήρων στην Ομάδα μας η οποία, ευτυχώς, χαρακτηρίζεται από αδαμάντινες προσωπικότητες, αποβάλλοντας κάθε περιττό!

     Στον ίδιο χώρο ο Αντώνης μύησε στην Τοξοβολία κι όσους προσήλθαν μαθαίνοντας ότι θα είμαστε εδώ.

     Τέλος, ο Βασίλης μας ως Αρχηγός Βολής, παρέσυρε τα Μέλη μας σε μιαν απογευματινή Προπόνηση υπό τους ήχους της ροής του Κάστορος.

     Υπέροχο περιβάλλον με υπέροχους φίλους και πάντα κοντά μας η αγαπημένη μας πλαγιοβαδίστρια φορβάδα να αναμένει στωικά την συνέχεια του προγράμματος στο τρέιλερ που την μετέφερε.

     Πανέμορφες εικόνες ελληνικής επαρχίας με ευγενείς υπάρξεις, εντελώς διαφορετικές από τα αποστήματα ανθρωποειδούς ...καβαλίνας που συχνά τείνουν να μας "λερώσουν" στο αθηναϊκό "χωνευτήρι".

     Το βράδυ, ομαδικό και διόλου μυστικό (αφού συμφάγαμε και με πολλούς φίλους που μας τίμησαν με την προσέλευσή τους) δείπνο στη φιλόξενη αυλή της κ. Στέλλας με τα ωραιότατα εδέσματα που μοσχοβολούσαν ...σπιτική κατσαρόλα.

     Τρίτη και τελευταία ημέρα αυτού του μοναδικού, για όλους μας τριημέρου στη Σπάρτη και οι προετοιμασίες για την παρακολούθηση του προγράμματος μέχρι την προγραμματισμένη απογευματινή μας αναχώρηση άρχισαν από νωρίς το πρωί με το αλησμόνητο ...ρυζόγαλο της κ. Στέλλας. Αυτός ο Σταύρος μας, είχε φροντίσει τόσο τέλεια κάθε λεπτομέρεια της φιλοξενίας μας..

     Στο Ξηροκάμπι, σήμερα και πρώτη "στάση" στο Εργαστήριο Ψηφιδωτών "Mosaic Art Greece" της κ. Δήμητρας Κολομβάκου η οποία με πάθος μας εξήγησε την τέχνη της εν μέσω των εντυπωσιακών δημιουργημάτων της, αφήνοντάς μας, μάλιστα, να χειρισθούμε τα εργαλεία της για να κόψουμε γυαλί και πέτρα.

     Εδώ προσέξαμε με, κυριολεκτικώς, κομμένη την ανάσα μια σπανιότατη εκδοχή trompe-l'œil  σε …μωσαϊκό, με εξαιρετικά αποτελέσματα, αλλά και πολλά άλλα, απολαμβάνοντας το μυρωδάτο τσίπουρο με το οποίο μας φίλεψε!

     Ποτέ δεν θα φανταζόμασταν ότι σε ένα απομεμονωμένο χωριουδάκι της Λακωνίας θα ανταμώναμε τόσες πολιτιστικές εκπλήξεις μέχρι σημείου να ανακαλύψουμε τον … Errik Sattie παιγμένο με αρχαία ελληνική …λύρα κι ένα «Gnossiene 1» …μαγικό!

     Ναι, αλήθεια σας λέμε και τόσο ένα συναρπαστικό εργαστήρι κατασκευής χειροποίητων αρχαίων ελληνικών οργάνων χωμένο σ΄ ένα πανέμορφο κήπο, όσο και το μαγικότερο παίξιμο του «Gnossiene 1» είναι έργο ενός Συνέλληνος, ρέκτη του αρχαίου ελληνικού μέλους, του κ. Γιάννη Π. Σταθάκου ο οποίος όχι μόνον μας φιλοξένησε στον χώρο του, αλλά και μας εισήγαγε στα της λύρας, αλλά και ευγενέστατα μας προσέφερε ένα cd με μουσική «δουλειά» του το οποίο δε σταματούμε να το ακούμε μετά την επιστροφή μας από την μαγική Λακωνία…

      Α, ναι, όλα αυτά τα μυθικά στο Ξηροκάμπι (Λακωνίας), στο εκθετήριο-εργαστήριο «Νέα Λύρα» του κ. Γιάννη Π. Σταθάκου όπου και η μουσική ομάδα «Ευτέρπη» με τους κ.κ. Κώστα Φραγκή  και Αντώνη Κτενά. 

     Κι από το "άντρο" των λυράρηδων του Ξηροκαμπίου, βγήκαμε όλοι μαζύ, πομπικά στο δρόμο παιανίζοντας τα όργανα, κατευθυνόμενοι για το αποχαιρετιστήριο γλέντι στη πλατεία του πλάτανου.

     Αριστερά μας περάσαμε το παμπάλαιο μαγικό γεφύρι που χαρακτηρίζει τη περιοχή με τη θολωτήν ομορφιά του που στέκει αγέρωχη επί αιώνες.

     Αυτό το γεφύρι του Ξηροκαμπίου, στους πρόποδες του Ταϋγέτου, συνδέει τις δύο όχθες του φαραγιιού του Ανακώλου μέσα στο οποίο ρέει ο ποταμός Ερασίνος και αριθμεί ζωή 2050 χρόνων που το καθιστά το, εν ενεργεία, αρχαιότερο γεφύρι της Ευρώπης!

     Κι ένα διαφωτιστικό βίντεο γι αυτό το παμπάλαιο γεφύρι με σπουδαία καταληκτικά συμπεράσματα όχι μόνον για το συγκεκριμένο μνημείο αλλά και για την εν γένει ανικανότητα του ελλαδικού "κράτους" να διαχειρισθεί την πολιτιστική κληρονομιά μας, είναι το παραπάνω.

     Στο γεφύρι αυτό αποχαιρετήσαμε με το δικό μας "ηχηρό" τρόπο τους φιλοξενητές μας αλλά και την υπέροχη Λακεδαίμονα η οποία, σε κάθε γωνιά της κρύβει τεκμήρια υψηλού Πολιτισμού, όπως κι εδώ, σ΄ αυτή την ερημιά όπου ένα ωραιότατο ανοικτό θέατρο ξαφνιάζει τον επισκέπτη.

, Το θέατρο αυτό που "αφομοιώνεται" πλήρως από τον περιβάλλοντα, φυσικό, χώρο και συναρπάζει με τις αναλογίες του και την αρχιτεκτονική του σεμνότητα το μάτι του έκπληκτου επισκέπτη είναι έργο του κ. Ιωάννη Π. Σταθάκου ο οποίος, λίγο πριν, μας είχε φιλοξενήσει στο εργαστήριό του «Νέα Λύρα» και που εκτός από το παρόν, έχει κατασκευάσει και το θέατρο του "Σαϊνοπουλείου Ιδρύματος" στην Σπάρτη, όπως και την πλατεία του Ξηροκαμπίου. 

      Εδώ, που όλη η τριγύρω περιοχή δεν απέχει καθόλου από έναν εμπνευσμένο πίνακα ζωγραφικής νατουραλιστή καλλιτέχνη που αποτυπώνει στο καμβά του ονειρικά τοπία... 

     Ο αποχαιρετιστήριος χορός στον πλάτανο, μέσα στην παραμυθένια φύση του Ξηροκαμπίου μοναδικός.

     Ενώ τα κρεατικά ψήνονταν στα κάρβουνα υπό τους ήχους των λαϊκών οργάνων χόρεψαν όλοι μηδέ εξαιρουμένου και του Βασιλάκη μας, μέχρι το απόγευμα όταν χωρίσαμε με όλους τους αγαπημένους μας φίλους που μας προσέφεραν τρεις ημέρες γεμάτες γνώση, ευδιαθεσία κι ενθουσιασμό για κάτι που σίγουρα θα συνεχισθεί. 

     Γι αυτό και δεν επιμείναμε σε ...αποχαιρετισμούς διότι ποτέ μία συνέργεια Θεών δεν μένει στη μέση ή μάλλον στην ...αρχή. Κι εδώ διατηρούμε την πεποίθηση ότι έγινε μια αρχή, σε μια κοινωνία κι έναν τόπο όπου το πρόταγμα της πολιτιστικής προτεραιότητος είναι εμφανές.

Μπαίνοντας με τον Αντώνη στο αυτοκίνητο της επιστροφής για την Αθήνα παρατηρήσαμε ψεκάδες βροχής στον ανεμοθώρακα! Κοιταχτήκαμε με απορία κι ο Αντώνης είπε "Ναι, σταγόνες βροχής, αλλά δεν έχουμε σύννεφα... Περίεργο!" Διόλου περίεργο, αφού ο υέτιος Δίας αποχαιρετά τους πιστούς του με υετό, δηλαδή, ψεκάδες βροχής, όπως και τότε, Ιούλιο μήνα, όταν κατεβαίναμε από τον Όλυμπο έχοντας δώσει όνομα στον Ορφέα... Γι αυτό και ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" συνέχισε να φορά το ευγενές δώρο που του προσέφερε ο κ. Κυριάκος Χιώτης, την γαλάζια μπλούζα της "Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας" με το κεντημένο έμβλημα...

     

ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ!

Προς τον Σύλλογο "Λακεδαιμονίων Πολιτεία"  και τον Πρόεδρό του κ. Απόστολο Ρηγάκο.

Προς τον Τοξευτικό Όμιλο "Δωριεύς" 

και τον Πρόεδρό του κ. Θύμιο Γεωργακάκο.

Προς το Θρησκευτικό Σωματείο "Αρχαία Ελληνική Θρησκεία" και τον Πρόεδρό του κ. Κυριάκο Χιώτη.

Προς τον Φωτογραφικό Σύλλογο "Φωτογραφική Ομάδα Λακωνίας" και τον Πρόεδρό του κ. Δημήτρη Γιανναράκο.

Προς το Studio Καλλιτεχνικής Σιδηρογλυπτικής "Iron Junk Art" και τον  κ.Αλέξανδρο Παπαστρατηγάκη.

Προς το Εργαστήριο Ψηφιδωτών "Mosaic Art Greece" και την κ. Δήμητρα Κολομβάκου

Προς την Μουσική Ομάδα "Ευτέρπη" του κ. Κωνσταντίνου Φραγκή.

Προς το Εργαστήρι Αρχαίας Λύρας και τον κ. Ιωάννη Π. Σταθάκο.

Προς τους Μουσικούς κ.κ. Παναγιώτη Αγγελάκο και Μάκη Μπούκαλη.

     

Προς τους Φωτογράφους κ.κ. Νάνσυ Γρούμπου και Ηλία Γρηγόρη.

Και, βεβαίως, τον πολιτικό μηχανικό και κατασκευαστή δημοσίων έργων, τον κ. Κωνσταντίνο Γαλάνη, για την ιστορική του διδασκαλία αναφορικώς με τα αρχαιολογικά σημεία τα οποία περιηγηθήκαμε!

Ευχαριστούμε και τους δύο βασικούς "κορμούς" 

της διοργανώσεως, 

τον κ. Δημήτριο Έρη

υπεύθυνο γενικού συντονισμού. Και,

τον κ. Σταύρο Γεωργάκη

υπεύθυνο συντονισμού συνδιοργανωτών με την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", αλλά και χορηγό εξαιρετικής διαμονής στον ιδιόκτητο χώρο του των Μελών της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", ως διακεκριμένο Μέλος της και ο ίδιος.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.