ΣΗΜΕΡΑ ΧΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...
Η Ομάδα μας λειτουργεί στο πέμπτο έτος χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ατύχημα! Σήμερα χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσουμε το ...πρώτο ατύχημα στις στατιστικές μας!
Ο Α' Υπαρχηγός της Ομάδος μας, ο Αρπάλυκος, ξεκίνησε τη σημερινή του ημερίδα στο Ιππευτήριο γύρω στις εξίμιση, αναλαμβάνοντας (εκτός Ομάδος και με δική του πρωτοβουλία) ένα πολύ δυνατό αλλά και ατίθασο άτι να το ...ημερέψει! Μετά από μία πανηγυρική προσπάθεια κατάφερε να το βάλει στο Ιππευτήριο και άρχισε να του εφαρμόζει μια κατευναστική αγωγή, όταν το άτι τον κλώτσησε δυνατά στο γόνατο και το δεξί σκέλος της περισκελίδας του πότισε με αίμα...
Ο Αρπάλυκος δεν διέκοψε καθόλου την προσπάθειά του και σε λιγότερο από είκοσι λεπτά το δυνατό και ακατάβλητο άτι είχε μετατραπεί σε ένα χαριτωμένο ...οικόσιτο που υπάκουε στις εντολές συραγωγήσεως του Αρπάλυκου. Όμως, το αίμα στη περισκελίδα είχε ξεχαστεί τελείως, μάλιστα, είχε καλυφθεί από τη σκόνη του Ιππευτηρίου και ο Αρπάλυκος επέστρεψε στη φάτνη του τον ήρεμο, πια, τετράποδο φίλο του!
Ο Αρπάλυκος ξαναγύρισε στο Ιππευτήριο και ανέλαβε έναν αρχάριο μαθητή μας ο οποίος, στο δεύτερο μάθημά του, έπρεπε να διευθύνει τον Ίππο του με κλειστά μάτια. Αφού ο μαθητής έδεσε τα μάτια του με ένα μαντήλι ο Αρπάλυκος έτρεχε μπροστά και με τη σφυρίχτρα του έδινε το στίγμα διυθύνσεως στον έφιππο μαθητή. Αυτό το υπέροχο παιγνίδι κράτησε άλλη μιάμιση ώρα. Ο αιμάτινος λεκές στη περισκελίδα του Αρπάλυκου ούτε καν που φαίνονταν και τα τρεχαλητά του Αρπάλυκου ούτε που μας θύμιζαν κάτι από την κλωτσιά που είχε προηγηθεί πριν δύο ώρες!
Όμως, ο Αρπάλυκος ούτε σε αυτό το σημείο φάνηκε να έχει χορτάσει αυτό που λέμε "σκόνη στο Ιππευτήριο"! Αυτή τη φορά ίππευσε ο ίδιος σε, εναλλάξ, καλπασμούς με προσομοιώσεις Έφιππης Τοξοβολίας και, όπως πάντα, ήταν εξαιρετικός! Όμως, ούτε αυτό φάνηκε ικανοποιητικό για τον Αρπάλυκο όπως δεν φαίνονταν καθόλου πια και ο αιμάτινος λεκές...
Κατόπιν παρακλήσεως μιας αγαπημένης κυρίας, ιδιοκτήτριας ενός νεαρού καταπληκτικού Ίππου ο Αρπάλυκος προθυμοποιήθηκε να ιππεύσει αυτό το τετράποδο, όπως πάντα, άνευ σαγής και ηνιών, οπότε, ξανά στη ράχη ο Αρπάλυκος, ξανά καλπασμούς, ξανά προσομοιώσεις πάνω σε έναν Ίππο ο οποίος κάλπαζε ασυγκράτητος και, φυσικά, "αχαλίνωτος"! Και ο λεκές...
Μετά από τρεις και κάτι ώρες, γύρω στις δέκα αυτού του καλοκαιρινού βραδιού αφήσαμε τους Ίππους να αναπαυθούν και καθίσαμε όλοι μαζύ να αστειευθούμε, όταν ένας σοφός νέος μαθητής μας, φυσικοθεραπευτής στο επάγγελμα, από επαγγελματικό ενδιαφέρον ζήτησε από τον Αρπάλυκο να ρίξει μια ματιά στο σημείο που κλωτσήθηκε από το ατίθασο άτι και τότε φάνηκε ξαφνικά όχι απλώς ένα τραύμα χαίνον αλλά το ...κόκκαλο του ποδιού του Αρπάλυκου!
Ναι, επί τόσες ώρες ο Αρπαλυκος εκπαίδευε Ίππο και μαθητή, ενώ κάλπασε και με δύο διαφορετικά πλάσματα χωρίς να δείξει ΚΑΜΙΑ ενόχληση από ένα τόσο σοβαρό τραυματισμό σε ένα τόσο κρίσιμο για την κινητικότητα σημείο...
Άρον-άρον βρεθήκαμε σε διανυκτευρεύον Νοσοκομείο απ΄ όπου αργά, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, φύγαμε με τον Αρπάλυκο να φέρει πέντε ράμματα!!
Περιστατικό εκτός μαθημάτων και προγράμματος της Ομάδος μας το οποίο, πάντως, επιβεβαιώνει ότι ο μεν Αρπάλυκος δικαίως αναγνωρίζεται ως Α' Υπαρχηγός της Ομάδος, η δε Ομάδα δικαίως αναγνωρίζεται ως Ομάδα Πολεμιστών!
Εύγε Αρπάλυκε κι ας χάσαμε την ...ευκαιρία!
Περισσότερο κι απ΄τις διεθνείς διακρίσεις και τα βραβεία που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα η Ομάδα μας, οι συμπεριφορές των Μελών της, όπως εν προκειμένω του Αρπάλυκου, είναι ό,τι πιο τιμητικό για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΧΙΜΟΣ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή