ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ...ΜΙΜΗΤΕΣ

     Για την "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" είναι χαρά αλλά και τεκμήριο καταξιώσεως του έργου της να παρατηρεί μιμητές του περιεχομένου των φωτογραφιών από τις καθημερινές Προπονήσεις των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" οι οποίες αναρτώνται στους δύο διαδικτυακούς μας Ιστοτόπους.

     Για όλους εμάς, είναι πράγματι ηθική καταξίωση να παρακολουθούμε "θιασώτες" των μεθόδων και τακτικών που καθιερώσαμε, κάτι που επαληθεύει την ορθότητα της λειτουργικής μας "φιλοσοφίας".

     Δυστυχώς, όμως, για τους "αντιγραφείς" μας, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε κάποιες εν δυνάμει επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως η Ιππασία, η απλή "αντιγραφή" εικόνων όχι μόνον δεν είναι αρκετή για να σε προστατεύσει από δυσάρεστες καταστάσεις, αλλά είναι και ο μόνος σίγουρος "δρόμος" να σε οδηγήσει σ' αυτές!

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" προκειμένου να προαγάγει την Έφιππη Τοξοβολία διαθέτει μία τεράστια τεχνογνωσία μετά από μία εξαετία επαφής κι εκπροσωπήσεως του διεθνούς Οργανισμού "KASSAI" o oποίος υπήρξε και το πρώτο μας "Σχολείο", το μεγαλύτερο στο είδος του, παγκοσμίως. Παραλλήλως, εμπιστεύεται την διεύθυνση και τον συντονισμό του αμιγώς εκπαιδευτικού και προπονητικού προγράμματός της σε υπεύθυνο, "αφιερωμένο", στέλεχος με μεγάλη ιππική εμπειρία σε πολλές χώρες του Κόσμου, με πτυχίο ενός από τα μεγαλύτερα, ιστορικά, Ιππικά Κέντρα και γνώστη της Ιππικής τέχνης, όπως προκύπτει όχι μόνο από την πρακτική εμπλοκή του με την Ιππική, αλλά και από το συγγραφικό του έργο. 

     Έτσι, οι φωτογραφίες που αναρτώνται και απεικονίζουν την καθημερινότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αποδίδουν το αποτέλεσμα μιας συστηματικής εκπαιδεύσεως θεμελιωμένης σε βαθειά τεχνογνωσία που εγγυάται ασφάλεια και πρόοδο. Όμως, η απλή "ανάγνωση" και μίμηση με στυλιστική πρόθεση του περιεχομένου αυτών των φωτογραφιών, δεν ενδείκνυται σε καμία περίπτωση για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την Ιππική διότι αυτή δεν απαιτεί απλώς "στυλ" αλλά βαθύτατη γνώση και δεξιότητες!

     Ο Μογγόλος, επί παραδείγματι, ο  οποίος γεννάται στη γιούρτα και πεθαίνει στη ράχη ενός Ίππου, δεν έχει ανάγκη από ιδιαίτερη ιππική διδασκαλία και συμμετέχει σε ιππικούς αγώνες από την ηλικία των τεσσάρων ετών μη διαθέτοντας "Άδεια Ικανότητος Αθλητού" η οποία αποτελεί, επιεικώς, ...ανέκδοτο για την μογγολική Κοινωνία. Δεν φορά καν προστατευτική κάσκα και αρνείται να την φορέσουν και τα βρέφη του τα οποία ιππεύουν! Όμως, αυτός είναι ο Μογγόλος που ζει χειμώνα-καλοκαίρι ανάμεσα σε κοπάδια Ίππων επί αμέτρητες γενεές! Και, αυτό δεν μπορεί να ισχύει για έναν Έλληνα ο οποίος αποφασίζει, συνήθως, σε μεγάλη ηλικία να αποχωρισθεί τον τριθέσιο καναπέ του για να βρεθεί στη ράχη ενός Ίππου σε κάποιον ...Ιππικό Όμιλο! Ο Μογγόλος ούτε καν θυμάται πότε πρωτο-ίππευσε και, βεβαίως, δεν πρωτο-ίππευσε σε κανέναν "Όμιλο" (οποίον ...ανέκδοτο και αυτό, για την Μογγολία) αλλά στα όρη και στις στέππες!

     Συνεπώς, φίλτατοι τολμητίες "μιμήσεως πράξεως ...τελείας", αποφύγετε να καβαλάτε έναν Ίππο και να παίρνετε τα όρη και τα ποτάμια (έστω και με συντηρητικό βάδην, όπως, ευτυχώς, διακρίνεται στις φωτογραφίες που αναρτάτε) εάν προηγουμένως δεν έχετε αποκτήσει επαρκείς δεξιότητες ώστε να ελέγξετε αποτελεσματικά το ζώο σας σε κάθε αστάθμητη αντίδρασή του!

     Η προχειρότητα και  ωχαδερφισμός των ελλαδιτών είναι γνωστές ανίατες "επιζωοτίες" ενός πληθυσμού ο οποίος αποφεύγει να παραγάγει σοβαρό έργο σε οποιοδήποτε πεδίο! Το "σορολόπ" αποτελεί κακόηχη ημεδαπή έκφραση η οποία, πάντως, σφραγίζει (συχνά, μοιραία...) την νεο-ελλαδική καθημερινότητα!

     Όμως, ο Ίππος δεν διαθέτει ούτε χειρόφρενο, ούτε χειρόγκαζο, ούτε ταχύτητες, αλλά συναισθήματα, βούληση και φυσικές αντιδράσεις μη προλαμβανόμενες "έξωθεν"! Έτσι, εκείνος που τον ιππεύει και, πολύ περισσότερο, τον ιππεύει σε εξωτερική περι-ίππευση είναι υποχρεωμένος να κατέχει ιππικές δεξιότητες επαρκείς ώστε να μπορεί να ελέγξει τις επιπτώσεις των αντιδράσεων του Ίππου, έστω και εάν δεν μπορεί να τις προλάβει πάντα. Και αυτό προϋποθέτει εκπαίδευση, άνευ της οποίας ελλοχεύει ο κίνδυνος του μοιραίου!

     Πρόθεσή μας κάθε άλλο παρά είναι η αποθάρρυνση των τολμητιών... αντιθέτως, τους χαιρόμαστε! Όμως, δε παραλείπουμε να τους συμβουλεύσουμε ότι τους θέλουμε αρτιμελείς και υγιείς στη μεγάλη "οικογένεια" των φιλίππων και, κυρίως, εξίσου αρτιμελείς και υγιείς θέλουμε και τους Ίππους τους οι οποίοι εκτίθενται ακόμη και σε κίνδυνο ζωής ιππευόμενοι από ασχέτους! Τέλος...

     Η Ιππική δεν είναι "στυλ", δεν είναι φιγούρα, είναι πολυεπιστήμη και πολυδεξιότητες, άλλως είναι ΚΙΝΔΥΝΟΣ και για τον αδαή άνθρωπο και, κυρίως, για το ανυποψίαστο ζώο το οποίο δεν φταίει ώστε να "πληρώσει" την ασχετοσύνη αδαών!