ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

"ΑΥΤΟ" ΠΟΥ "ΕΙΝΑΙ" ΧΩΡΙΣ ΝΑ "ΕΙΝΑΙ"...

     Για την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", γι αυτήν που ήδη έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία, η πραγματική μάχη, όπως έχουμε ξαναπεί, δίδεται στα ...μετόπισθεν, ανάμεσα σε σκιερά σύδεντρα και στο ηλιοφωτισμένο Ιππευτήριο όπου όλοι μοχθούμε για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων μας και, κυρίως, των χαρακτήρων μας!

     Μπορεί οι Αποστολές μας στο εξωτερικό (αφού στο εσωτερικό είμαστε οι μόνοι που ασχολούμεθα με την Έφιππη Τοξοβολία) να αποσπούν βραβεία αλλά και την εκτίμηση του διεθνούς Κοινού, μπορεί κάποια από τα Μέλη μας να κερδίζουν Κύπελλα και Μετάλλια επιδόσεων, όμως, όλοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" γνωρίζουμε ότι το θεμέλιο των προσπαθειών μας δε βρίσκεται έξω αλλά μέσα στα Ελληνικά σύνορα, εκεί στους προπονητικούς μας χώρους όπου, σχεδόν καθημερινώς, οι Εφιπποτοξότες δίνουμε τη μάχη με τον εαυτό μας.

     Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι για μας το "ταξίδι" αρχίζει με την είσοδο στην Ομάδα μας κάθε νέου Μέλους  και προτιμούμε τον όρο "νέο Μέλος" και όχι "αρχάριος" μιας και όλοι θεωρούμε εαυτούς αρχαρίους! Έτσι, από την στιγμή της πρώτης μυήσεως του νέου Μέλους στο "μονοπάτι" της Τοξοβολίας και της Ιππικής αισθανόμεθα τη βαρειά ευθύνη της σωστής χειραγωγήσεως ενός πραγματικού Αδελφού που θέλει να χαρεί μαζύ μας κοινές χαρές κι εμπειρίες.

    Πάντοτε, εκείνος που αναλαμβάνει να μυήσει έναν νεοεισερχόμενο στην Τοξοβολία ή στην Ιππική αναγνωρίζει στο πρόσωπό του μυούμενου τον ίδιο τον εαυτό του, στο πρώτο του ξεκίνημα. Η ιερότητα του μυουμένου είναι δεδομένη όπως και η υπομονή του μυούντος ανεξάντλητη προκειμένου η μύηση να έχει θετική ροή και να καταλήγει σε μιαν ήρεμη πληρότητα. Έτσι, είναι πρωτόγνωρη και όχι απλώς για τα ελλαδικά δεδομένα, η σιγή και η ηρεμία τόσο των μυήσεων στην Έφιππη Τοξοβολία όπως γίνεται στην Ομάδα μας αλλά και η ηρεμία κατά την διεξαγωγή των Προπονήσεών μας  κατά τις οποίες ακούγονται μόνον φυσικοί ήχοι!

     Λειτουργούμε, πια, έπί πέντε συνεχή χρόνια, με δικές μας δυνάμεις,  με συνεχή πρόοδο, με διεθνή αναγνώριση και, κυρίως, με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων. Όμως, όλα αυτά δεν τα πετυχαίνουμε εμείς αλλά "αυτό", "αυτό" που υπάρχει χωρίς να υπάρχει, που είναι απτό αλλά και χωρίς υπόσταση, που "είναι" χωρίς να "είναι"... "Αυτό" που του είμαστε ευγνώμονες κι ας μη το γνωρίζουμε, "αυτό" που του απευθύνουμε τις ευχαριστίες μας κι ας μη μπορεί να τις ακούσει...

_________________________________________

ΥΓ: 9ης Αυγούστου 2012

     Μια πολυμελής Ομάδα όπως οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" είναι φυσικό να έχει τα Μέλη της διάσπαρτα όπου τα υποχρεώνουν ατομικές, οικογενειακές ή και επαγγελματικές ανάγκες. Οι σχέσεις μας, όμως, δεν επιτρέπουν ποτέ στις αποστάσεις που "παρεμβάλλονται" να χάνεται η μεταξύ μας επικοινωνία και να μπορεί κάθε Εφιπποτοξότης να κατανοεί την σκέψη του άλλου.

     Σήμερα λάβαμε ένα μήνυμα από τον Αθανάσιο, έναν Εφιπποτοξότη τον οποίο οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον κρατούν επί πολύ καιρό στην επαρχία, αλλά που η απουσία του όχι μόνον δεν τον "απεμάκρυνε" από την κοινή ομαδική μας "σκέψη" αλλά, ίσως, τον έφερε πιο ...κοντά μας, απ΄ό,τι φάνηκε από το λακωνικό αλλά μεστό μήνυμά του.

     Ο Αθανάσιος, λοιπόν, παρά τον φόρτο των υποχρεώσεών του, μας έστειλε ένα σύντομο αλλά περιεκτικό μήνυμα μέσα στο οποίο, με μία πρόταση, ανακαλύπτει, προσδιορίζει και συγκεκριμενοποιεί με το όνομά του αυτό το "αυτό" που "είναι" χωρίς να "είναι"...! Του ήταν αρκετό να διαβάσει το Ιστολόγιο της Ομάδος μας για να συλλάβει επακριβώς αυτό που σκοπίμως απεφύγαμε να κατονομάσουμε θεωρώντας το αυτονόητο, όπως και απεδείχθη, για έναν Εφιπποτοξότη!

     Η Έφιππη Τοξοβολία είναι τρόπος ζωής και όχι, απλώς, άθροισμα δεξιοτήτων! Και πάνω απ΄ όλα είναι τρόπος σκέψεως διότι τα όπλα σε χέρια μη σκεπτομένων είναι επικίνδυνα τόσο για τους ίδιους όσο και για τον Πολιτισμό.

      Αθανάσιε, να περνάς καλά και να ξέρεις ότι μας λείπεις!