"ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ"

     Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Καταστατικό της "Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών" ενέπνευσε τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" να συντάξει το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" η οποία αποτελεί και το "μητρικό λίκνο" της Ομάδος μας. Αυτή η Εταιρεία ευπατριδών, με τον ιστορικό πατριωτισμό της και την δράση της σε μία τόσο, εθνικώς, ευαίσθητη Ελληνική περιοχή, εμπνέει όλους εμάς στους "Έλληνες Κενταύρους" να προτάσσουμε την αγάπη προς την Πατρίδα μας χωρίς ευτελείς ζητωπατριωτικές "κορώνες" αλλά με καθημερινό έργο εθνικής αγωγής δια της καθημερινής αναβιώσεως των τεχνών του Απόλλωνος και του Ξενοφώντος. Σήμερα, σε στιγμές ιδιαιτέρως κρίσιμες για τα εθνικά συμφέροντα η "Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών" δεν θα ήταν δυνατόν να απέχει των εξελίξεων και, ορθότατα, εγκαλεί τον "παρδαλής διαγωγής"  Γιάννη Μπουτάρη, απολωλός μέλος της, ως εξής:

Κύριε Δήμαρχε,

     Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών σας καλεί, για τον επιπλέον λόγο ότι είσθε παλαιός και σημαίνων εταίρος της, για την αποφυγή αμφιλεγομένων θέσεων, που δεν αντιπροσωπεύουν την συντριπτική πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων και εκθέτουν εν τω προσώπω σας την πόλη μας. Και σας καλεί, κατά την κρίσιμη αυτή περίοδο, να μη δυσχεραίνετε το έργο της διαπραγματευτικής αντιπροσωπείας της χώρας μας, που η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών εύχεται και ελπίζει να πετύχει μιαν εθνικώς αποδεκτή και συμφέρουσα λύση του μείζονος αυτού προβλήματος.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Θεσσαλονίκη, Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

     Συντασσόμεθα πλήρως με το κάλεσμα της "Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών", ευχόμενοι να το "εισπράξει" δεόντως ο αποδέκτης του.

ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

     Από τον Σταύλο και σήμερα, το ξεκίνημα της εκπαιδευτικής ημερίδος μας, από εκεί απ΄ όπου πρέπει να ξεκινά η ιππική εκπαίδευση και εκεί όπου πρέπει να τελειώνει.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" στην οποία προτάσσεται η ευημερία του Ίππου, όλοι, Εκπαιδευτές και μαθητές, θεωρούμε καθήκον αλλά και Τιμή την υπηρέτηση του Ίππου.

     Και παρά το ότι ο σύγχρονος πλαστικοποιημένος και αφύσικος υπάνθρωπος αδυνατεί να σεβασθεί αυτό το πλάσμα επί των ώμων του οποίου στηρίχθηκε ο ανθρώπινος Πολιτισμός [διότι υπάρχουν και δίποδα υποπροϊόντα που λοιδωρούν τον Ίππο και την Ιππική...] οι "Έλληνες Κένταυροι"  θεωρούμε ότι η υπηρέτησή του αποπληρώνει εν μέρει τα όσα ο Ίππος προσέφερε στην Ανθρωπότητα. Κάπως έτσι άρχισαν και τα μαθήματα αυτής της ημερίδος, με την κινητική προθέρμανση των Ίππων στο κυκλοτερές της συραγωγήσεως απ΄ όπου, λόγω βροχής, γρήγορα μεταφερθήκαμε στο κλειστό Ιππευτήριο.

     Σε μια Ομάδα που κάθε συνάντηση των Μελών της είναι χαρά ήταν καλοδεχούμενη η εμφάνιση του ...τσεκουροποιού Σταύρου με δύο ιδιοκατασκεύαστα τσεκούρια, τις τελευταίες "δημιουργίες" του ανά χείρας.  

     Πρόθεσή του να μας προσφέρει ακόμη ένα εξαιρετικό χειροποίητο τσεκούρι, πολύ προσεκτικά κατασκευασμένο, για το εκπαιδευτικό "οπλοστάσιο" της Ομάδος, επιπλέον εκείνου που μας είχε προσφέρει λίγε ημέρες πριν, αλλά χωρίς να φαντάζεται ότι ένας Εκπαιδευτής των "Ελλήνων Κενταύρων" πίσω από κάθε τι βλέπει το όφελος προόδου για τον μαθητή του.

     Οπότε, αφού παραλάβαμε το νέο δημιούργημα του αγαπημένου μας Συνασκουμένου και τον ευχαριστήσαμε για την ευγενική του προσφορά, του το δώσαμε στο ...χέρι ξεκινώντας το μάθημά του και όχι για ...διακοσμητικούς λόγους.

     Μόλις στο τρίτο του μάθημα, ο Σταύρος, σήμερα θα έπρεπε να βαθύνει το "κάθισμά" του και να διευθύνει τον Ίππο του υπό συνθήκες μεγαλύτερης δυσκολίας αλλά και ακριβείας.

     Με διελεύσεις "σερπαντίνας" μέσω συγκεκριμένων σημείων που δημιουργούσαν τα ανοίγματα ήδη στημένων εμποδίων στο κλειστό Ιππευτήριο, ο Σταύρος θα έπρεπε να διευθύνει τον Ίππο του με τις ηνίες στο ένα χέρι και το τσεκούρι στο άλλο ώστε και εμπειρία ακριβούς διευθύνσεως να αποκτήσει ['σερπαντίνες"] και το "κάθισμά" του να βαθύνει εξαναγκαζόμενος από το, περίπου, δίκιλο βάρος του τσεκουριού που κρατούσε στην ανάταση με το άλλο χέρι.

     Στο τέλος του μαθήματος ο Σταύρος κατάφερε να ισορροπήσει με τα δύο χέρια στην πλήρη έκταση, καθισμένος με ασφάλεια και ισορροπία στη ράχη του Sepp ο οποίος εξελίσσεται σε άριστο Ίππο Γυμνιππευτικής και Φυσικής Ιππικής, ενώ η βροχή έπεφτε ...ρομαντικότατα στη σκεπή του κλειστού Ιππευτηρίου.

     Βλέποντας πόσο πολύ βοήθησε στο προηγούμενο μάθημα τον Γεώργιο η διδασκαλία δια συραγωγήσεως, το σημερινό του Μάθημα ξεκίνησε από εκεί που το αφήσαμε, μοιράζοντας φιλιά στο τέλος, γιατί πλέον αυτός ο ...δικηγόρος το είχε δεδομένο πως θα τον απολαμβάναμε και σήμερα.

     Στο δεύτερο "γκρούπ" των περισσότερο προχωρημένων, ο Γεώργιος και η Χρυσούλα ετοιμάζονταν να εφαρμόσουν ασκήσεις ελεγχομένης αφιππεύσεως άνευ χειρών εν κινήσει, ως μια εισαγωγή στη Djigitovka, της ιππευτικής των Κοζάκων, της οποίας η στοιχειώδης διδασκαλία κρίνεται ενισχυτική της ασφαλείας της ιππεύσεως και τις αρχές της οποίας είμαστε οι μόνοι στην Ελλάδα που εκτιμούμε.

     "Προθερμαίνοντας" την ψυχολογία των μαθητών του, ο Εκπαιδευτής, επιχειρεί την βαθμιαία αποευαισθητοποίηση των ...αναστολών τους συραγωγώντας τους και εντείνοντας, σιγά-σιγά την δυσκολία των ασκήσεων με προσεκτικές οδηγίες. 

     Έτσι ο Γιώργος αντί να περιμένει την εντολή του Εκπαιδευτή του αυτήν την φορά δεν δίστασε, να εγκαταλείψει την λαβή του καθίσματός του και, κατά πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο, να αφήσει από μόνος του τα χέρια του από την ασφάλεια που του παρείχε αυτό το βοήθημα.

     Το ίδιο μαχητική και σήμερα ήταν και η Χρυσούλα μας. Αν και η Χρυσούλα, μία κοπέλα από το Καζακστάν, έχει φοβηθεί πολλές φορές ,ακόμα και να εκτελέσει τις εντολές του Εκπαιδευτή της, και καμιά φορά ακόμα να του πει πως δεν θέλει να συνεχίσει, αμφιβάλλοντας για τις ικανότητές της, στο τέλος και σήμερα τα κατάφερε αρκετά ...θεαματικά. Και η λεπτοκαμωμένη και εύθραυστη Χρυσούλα, με έκανε να θυμηθώ σήμερα εκείνη την αρχαία ρήση: «Μικρός μεν τω δέμαϊ αλλά μαχητής»

     Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι ένα τέτοιο μάθημα σπανίως μπορεί να υλοποιηθεί με απόλυτην επιτυχία διότι προϋποθέτει όχι, απλώς, γνώσεις και ικανότητες Εκπαιδευτή, αλλά και "χημεία" σχέσεων και επικοινωνίας μεταξύ Εκπαιδευτή και μαθητή. Επειδή όμως αυτό το τελευταίο είναι κανόνας στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτό το μάθημα ήταν υποδειγματικό και με τον Εκπαιδευτή να προσέχει και την τελευταία λεπτομέρεια ακριβούς εκτελέσεως των ασκήσεων.

     Έτσι, οι μαθητές κατάφεραν να ανταποκριθούν στο περιεχόμενο του μαθήματος ταχύτατα και με πλήρη ασφάλεια, διαμορφώνοντας μία "μυική μνήμη" και δεξιότητα που θα τους βοηθήσει σε όλη τους την ιππική δραστηριότητα να ανταπεξέρχονται με ασφάλεια τις πτώσεις, ικανότητα στην οποία δίνει έμφαση η Σχολή μας. 

     Και όταν ο μαθητής προσγειωθεί με ασφάλεια στο έδαφος "εγκαταλείποντας" τον Ίππο -ηθελημένα ή αθέλητα- τότε κάποιοι που νομίζουν ότι η κάσκα Ιππασίας αποτελεί "πανάκεια ασφαλείας" του Ιππέως, μπορούν να αναθεωρήσουν.

     Μπορεί ένα τέτοιο μάθημα να είναι "αντιεμπορικό" και να μην ..."πληρώνεται" λόγω του κόπου του Εκπαιδευτή να το διεκπεραιώσει, όμως, μαθήματα σαν κι αυτό "σπονδυλώνουν" την εκπαίδευση στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρώντας μηδενικό τον δείκτη ατυχημάτων, ανεξαρτήτως των θυσιών που συνεπάγονται για τους Εκπαιδευτές και το Επιτελείο της Ομάδος.

     Και δεν θα αποσιωπήσουμε την ικανοποίησή μας απολαμβάνοντας τους μαθητές μας όχι μόνον να εκτελούν με τόση άνεση ένα τόσο εξειδικευμένο ασκησιολόγιο βασιζόμενο στους κανόνες της Φυσικής Ιππικής, της Γυμνιππευτικής ακόμη και στις αρχές της ιππευτικής των Κοζάκων (Djigitovka)

     Διόλου τυχαία δεν είναι αυτή η επιτυχία για την Σχολή μας αφού σε εμάς, ακόμη και οι προχωρημένοι δεν διστάζουν να ομολογήσουν ‘’κοίτα το κάνει και καλύτερα από εμένα’’, αφού ακόμα και οι Εκπαιδευτές τις Σχολής μας θεωρούμε τους εαυτούς μας μαθητές και θα καθόμαστε ισοβίως στα "θρανία" της Ιππασίας.

Εφιπποτοξοτικά!

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης,

Αρχηγός Ομάδος.

ΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ 

ΤΟ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ

     Mε την συμμετοχή του πρωτοείσακτου 13χρονου Ορφέως, η τελευταία ομαδική Προπόνηση Σπαθασκίας προχώρησε ένα βήμα πιο μπροστά τους "Έλληνες Κενταύρους" για να κρατήσουν σωστά και αποτελεσματικά την Σπάθη, έφιπποι.

     Με "πυξίδα" του το εγχειρίδιο του Στρατηγού George S. Ρatton, ο δικός μας Πρωτεσίλαος, μετέφερε, όπως πάντοτε αφιλοκερδώς και με ευγενική προσφορά ψυχής, στους Συνασκουμένους του, δεξιότητες οι οποίες "ακονίζουν" το μυαλό και ασκούν το σώμα. 

     Η διδασκαλία των όπλων με την παράλληλη διδασκαλία της τέχνης του Ξενοφώντος αποδεικνύεται το καλύτερο διέξοδο μονοπάτι που οδηγεί "εκτός σπηλαίου" αντάξιο των προσδοκιών μιας Ομάδος η οποία εμπράκτως και με συνέπεια υπηρετεί το Πλατωνικό ιδεώδες.

     Μία "κυψέλη" παραγωγής συστηματικού έργου, πολυεπίπεδου και πολυπρισματικού, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" διδάσκει ότι όπου επίμοχθο έργο εκεί και πραγματική χαρά και πρόοδος κι αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της δωδεκάχρονης λειτουργίας μας επιδιώκουμε να διατηρήσουμε επ΄ ωφελεία των Συνασκουμένων μας.

     Στόχος μας η διάπλαση Ελληνικών χαρακτήρων σε μία εποχή και περιοχή που χαρακτηρίζονται από ένδεια γόνιμου έργου και περίσσεια φληναφηματικού λόγου. Μας αρκεί ότι μόνοι εν μέσω ερειπίων το καταφέρνουμε.

ΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Αναζητούμε το ...λάθος μας για να ερμηνεύσουμε την αλματώδη ...πρόοδο της Ομάδος μας στο κέντρο, στην περιφέρεια αλλά και στην Ευρώπη, όπου ο πρώην Αρχηγός μας διαπρέπει. 

     Το παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" ακολουθεί και αυτό την ...ειμαρμένη της προόδου της Ομάδος μας με μία εκπληκτική προπονητική ημερίδα της οποίας το περιεχόμενο ήδη αναρτήσαμε και σχολιάσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, βάσει της αναφοράς που μας απέστειλε ο επικεφαλής του.

     Πρόσωπα υγιή, οξυγονωμένα και, κυρίως, ισορροπημένα όπως μόνον όσοι ενασχολούμενοι με υγιείς δραστηριότητες μπορεί να είμεθα, είτε στην Αθήνα, είτε στη Κύπρο, είτε στην Καλαμάτα, είτε στην Κέρκυρα, είτε στην Χαλκίδα, είτε στην Αγγλία, είτε ...όπου γης, οι "Έλληνες Κένταυροι" χαιρόμαστε τον δυναμισμό τον οποίο μας δωρίζει η πολεμική τέχνη μας και, βεβαίως, χαιρόμαστε το Παράρτημα των Φαιάκων Συνασκουμένων μας παρακολουθώντας την συνεχή ανέλιξή του.

     Kαι για τους Κερκυραίους Συνασκουμένους μας η ευχή μας είναι να προοδεύουν διαρκώς με τον δυναμισμό της πολεμικής τέχνης μας ο οποίος μας καθιστά προνομιούχους πνευματικής και σωματικής υγείας.

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ

     Περισσότερο από ένα χρόνο στην Αγγλία, ο τέως Αρχηγός της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" Δημήτριος Χρήστου - Αρπάλυκος διαπρέπει, πρώτα ως Σταυλίτης και αμέσως ως Εκπαιδευτής, σε έναν από τους καλύτερους Σταύλους της Ευρώπης με θεμέλιο τις γνώσεις και δεξιότητες που ανέπτυξε στηρίζοντας επί τέσσερα χρόνια την Ομάδα μας.

     Ένα αναλυτικό άρθρο προετοιμάζεται να αναρτηθεί στο παρόν Ιστολόγιο με την πρόοδο του Εφιπποτοξότη Αρπάλυκου, τις πρωτιές του σε αγώνες και την διδασκαλία του στην Αγγλία όπου η Ιππική Τέχνη διακονείται με μεγάλη προσοχή  και απαιτητικότητα.

     Το υπό προετοιμασία κείμενο θα αποτελεί μία σπονδή στη δικαίωση της εργατικότητος ενός συγχρόνου Έλληνος, μιας εργατικότητος η οποία θα πρέπει να είναι ο σταθερός, καθημερινός, προσανατολισμός για κάθε έναν που θα ήθελε να ασχοληθεί με την Ιππική Τέχνη σε οποιονδήποτε τομέα της.

Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣ ΛΕΕΙ:

     «Για να καταφέρω να κάνω Έφιππη Τοξοβολία εδώ χρειάστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ να εκπαιδεύσω όλους τους Ίππους Σχολής στην Έφιππη Τοξοβολία ώστε να μειώσω της πιθανότητες να τρομάξει οποιοσδήποτε άλλος Ίππος περνώντας από τον στίβο με οποιονδήποτε άλλο μαθητή. Αυτό σημαίνει ότι έχω ήδη άνω των 15 Ίππων έτοιμους και εκπαιδευμένους για Έφιππη Τοξοβολία.»  

Έπεται

ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

     O 13χρονος Ορφέας ο οποίος έφθασε στην Ομάδα μας συνοδευόμενος από την ευγενέστατη Μητέρα του υπήρξε για μας μια ευκαιρία θυμού για τις γενιές που προηγήθηκαν και αφήνουν σ΄ αυτό το παιδί έναν "κόσμο" πολύ κατώτερο εκείνου που του αξίζει. Και, δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που θυμώνουμε με αυτό το δόλιο "χρησιδάνειο" από τους παρερχομένους ενός "κόσμου" που δικαιούνται οι επερχόμενοι, παρατηρώντας τα παιδιά τα οποία υποδεχόμαστε στην Ομάδα μας να διαθέτουν, κυρίως, πνευματικές ικανότητες που γρήγορα κινδυνεύουν να "εξαχνωθούν" σε ένα, περιβάλλον, υπελικτικό κοινωνικό "χωνευτήρι".

     Με εντολή του Αρχηγού της Ομάδος, ο Ιδρυτής της ανέλαβε την μύηση στην Παραδοσιακή Τοξοβολία του νεοφερμένου Ορφέως και αυτός ήταν ο δεύτερος Ορφέας στη ζωή του Ιδρυτή. Το ίδιο ευφυής με τον πρώτο, το ίδιο πειθαρχημένος με τον πρώτο, το ίδιο αυτοσυγκεντρωμένος με τον πρώτο, το ίδιο ευγενής με τον πρώτο, το ίδιο μαχητικός με τον πρώτο, το ίδιο κοινωνικός με τον πρώτο. Λες να το έχει το ...όνομα;...

     Ο Ορφέας αντιμετωπίσθηκε εξ αρχής στρατιωτικά, με την αυστηρότητα της μυήσεως ενός ενήλικος και χωρίς καμία "εκ-παιδικοποίηση" της διδασκαλίας αλλά με τον Εκπαιδευτή σε ετοιμότητα ...χαλαρώσεως εάν αυτή εκρίνετο απαραίτητη και, όχι, δεν κρίθηκε. Καμία αποβλακωτική εκλαίκευση ή "εκ-νεανικοποίηση" της διδασκαλίας δεν απαιτήθηκε με τον νεαρό εκπαιδευόμενο να αντιλαμβάνεται πλήρως και την γλώσσα και, κυρίως, το πνεύμα μιας τόσο εξειδικευμένης δυναμικής διδασκαλίας. Ο Ορφέας ούτε για μια στιγμή δεν επέδειξε κόπωση ή διάθεση χαλαρώσεως της διδασκαλίας η οποία, όπως προβλέπει το περιεχόμενό της, είχε πολλές παραμέτρους γεωμετρίας του σώματος, χειριστικών διαδικασιών, στοχαστικής αναλύσεως, κατανοήσεως ζωτικών μέτρων ασφαλείας, αφομοιώσεως τυπικών προσεγγίσεων, κλπ κλπ. Όλα τούτα για τον Ορφέα ήσαν υπόθεση, χρονομετρημένων, δέκα λεπτών και τοξεύσεως έντεκα βελών.

     Όταν ο Ορφέας οδηγήθηκε στην Γραμμή Βολής για να συνεχίσει με τους υπολοίπους Συνασκουμένους την προγραμματισμένη Προπόνηση, ο Αρχηγός Βολής ρώτησε με εύλογην απορία τον Εκπαιδευτή του Ορφέως εάν ο νεαρτός ήταν ...έτοιμος μη πιστεύοντας ότι ο 13χρονος, όντως, ήταν. Και μετά την διαβεβαίωση του Εκπαιδευτή, ο Αρχηγός Βολής τον απεδέχθη στην Γραμμή Βολής και ο Ορφέας συνέχισε με τους υπολοίπους προχωρημένους σαν να τόξευε μαζύ τους για ...χρόνια.    

     Το ίδιο ενθουσιασμένος με τον Ορφέα ήταν και ο Εκπαιδευτής Σπαθασκίας την οποία ο 13χρονος παρηκολούθησε ...ακούραστος έχοντας ολοκληρώσει με άνεση την προηγηθείσα Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

    Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε για τα παιδιά μας και πόσος σκεπτικισμός θα πρέπει να μας βαραίνει για τα δικά μας "πεπραγμένα"... Πάντως, στους "Έλληνες Κενταύρους"  οι επιτελείς έχουν επίγνωση...

ΠΟΙΟΤΗΤΑ, ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΤΑΧΥΤΗΤΑ 

ΚΑΙ, ΚΥΡΙΩΣ,

ΑΡΜΟΝΙΑ

     Τηρώντας τους Κανονισμούς, ελάχιστη ώρα μετά την ολοκλήρωση της ομαδικής εβδομαδιαίας Προπονήσεως και σήμερα, ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στέλνει, τυπικότατα, την αναφορά του:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΦΙΚΗΣ 18/2/2018, 16:07 μ.μ.

Αγαπητοί Συνασκούμενοι ,

Ολοκληρώθηκε και σήμερα 18/02/2018 η Προπόνηση των ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ.

Σήμερα εισήχθησαν νέα δεδομένα τόσο στο ζέσταμα όσο και στην τόξευση τα οποία θα αναλυθούν παρακάτω. Το ασκησιολόγιο εκτός από κλασσικές ασκήσεις περιέλαβε και ασκήσεις οι οποίες είχαν σκοπό να δαμάσουν όσον αυτό ήταν δυνατό τους χρόνους τόξευσης ώστε να υπάρξει ομοιογένεια κατά στην εκτέλεση αυτής ( της τόξευσης ) δίχως να υπάρχει χρόνος ακουστικά ( σφυρίχτρα ) Το πώς επετεύχθη αυτό θα αναλυθεί παρακάτω καθώς θα σας σταλεί και το οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο).

Το ασκησιολόγιο αναλύεται και εξηγείται ως εξής :

Ζέσταμα .

Εδώ εφάρμοσαν ασκήσεις της οποίες κάναμε χθες στην σχολή AIKIDO για να ξεκινήσουμε όπλα ( κοντάρι και ξίφος ) δίνετε μεγάλη έμφαση στην ωμική ζώνη και στην πλάτη καθώς και στην μέση .

Θα την ανεβάσουμε σε βιντεάκι την επόμενη φορά .

Πλάγιες -Προσθιες -Πάρθιες βολές .

Άσκηση " έμβολο " .

Δημιουργήσαμε δύο ομάδες μια των 6 και μια των 7 ατόμων . Η μια ομάδα έκατσε πίσω από την άλλη .Τοξεύονας η μπροστά ομάδα ΧΑΛΗΛΏΝΕΙ και τοξεύει η πίσω, με το που μετράνε  3δλ ξανασηκώνονται τοξεύουν χαμηλώνουν και τοξεύουν οι πίσω κτλ. τρία βέλη .  Αρχικά εκτελέστηκε η άσκηση δίχως τόξα και μετά με τόξα . Υπήρξε συγχρονισμός όχι όμως όπως το θέλαμε . Η άσκηση αυτή θα επαναληφθεί.

Κινούμενος στόχος μπουκαλάκι 500ml απόσταση 12 μέτρα.

Συγκέντρωση στον στόχο. Απόσταση 10 μέτρα.

Εδώ δώσαμε έμφαση στην συγκέντρωση των βελών στο κέντρο του στόχου με μεμονωμένες βολές των τριών βελών. Ο καθένας είχε τους χρόνους του για να τοξεύσει . Το αποτέλεσμα ήταν χμμμμμ όχι και το αναμενόμενο. Έτσι περάσαμε στην επόμενη άσκηση ...

Βολές υπό τον ήχο μετρονόμου .

Άκρα σιωπή !!!! Το μόνο που ακούγονταν ήταν το τικ-τακ του μετρονόμου η ανάσα του τοξότη και ο συριγμός του βέλους. Ο ρυθμός που επιβάλαμε ήταν adagio στα 56 bit. Τέσσερα  bit ( όπλιση -προβολή -άνοιγμα - άφημα -  ) τέσσερα bit νεκρός χρόνος. Φτάσαμε στο αποτέλεσμα της φωτο  Νο 15 και με ένα robin παρακαλώ. Εκτελέσθηκε και ομαδικά με πολύ καλά αποτελέσματα .

Πλάγιες βολές για εκείνους που δεν είχαν ξανακάνει .

βολές αποθεραπείας .

Με εκτίμηση

     Ένα, ακόμη, καλοσχεδιασμένο και γονιμότατο ασκησιολόγιο με όραμα την τοξευτική βελτίωση των Συνασκουμένων μας στο νησί του Πολιτισμού, όπου το Adagio του Tomaso Albinoni μπορεί να εμπνεύσει, πέραν των σκηνικών εγχόρδων και τα έγχορδα ενός πολεμικού πεδίου.

     Και με την δική μας εκτίμηση αγαπημένοι Κορφιάτες Συνασκούμενοι.