ΕΡΓΩ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

     Ευθυγραμμισμένος πλήρως με την μεταπολιτευτική τακτική της αποδομήσεως της ελλαδικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα και στο περιβαλλοντικό, ο δήμαρχος παντοειδών λαθροεποίκων και "κατ΄ευφημισμόν" ...Αθηναίων, έχει επικεντρωθεί στην πασαρέλα "έργων βιτρίνας" που τον προάγουν για ...επανεκλογή, αδιαφορώντας πλήρως για έργα ουσίας όπως, επί παραδείγματι την διάσωση ενός εκ των ελαχίστων "πνευμόνων" πρασίνου της αθηναϊκής τσιμεντουπόλεως, όπως είναι ο Λυκαβηττός! 

     "Εδώ Αθήναι!" για το θεΑθήναι από τον σημερινό δήμαρχο και ο Λυκαβηττός έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο με την χλωρίδα του αφρόντιστη και απότιστη, χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό και, κυρίως χωρίς νερό, με τα δένδρα του να καταρρέουν ξερά στα κεφάλια των ελάχιστων (πια) περιπατητών και με όλο το "τόξο" από Πευκάκια μέχρι την 3η στάση του Περιφερειακού, κυριολεκτικώς, οικτρό τοπίο!

     Σήμερα κάναμε μιαν μετα-κοροϊδοϊό "επιθεώρηση" του αγαπημένου μας Λυκαβηττού για να εκτιμήσουμε την δυνατότητά του ως "προπονητικό χώρο" των τακτικών Προπονήσεων Τοξοβολίας μας αλλά η απογοήτευσή μας δεν περιγράφεται!

     Τα όσα ξέραμε γι΄ αυτόν τον εμβληματικό λόφο των Αθηνών ήρθε η στιγμή να τα ξεχάσουμε και πλέον δεν απομένει παρά το "σκέλεθρο" ενός άλλοτε πανέμορφου τοπίου το οποίο ξέκανε κι αυτό μαζύ με πολλά άλλα η μεταπολιτευτική δημοκρατία των πολύχρωμων και πολυώνυμων, μετά το 1974, μητραλοιών η οποίοι μετέτρεψαν την Πατρίδα μας σε καμμένη γη.

     Έτσι, εφεξής, κρίνουμε ότι ο Λυκαβηττός δεν έχει χάσει, απλώς, την αισθητική του φυσικού τοπίου, αλλά αποτελεί κι επικίνδυνο μέρος για την όποια δραστηριότητα αφού τα δένδρα του καταρρέουν απροειδοποίητα από την ξηρασία με κίνδυνο ζωής όσων βρεθούν από κάτω.

     Δυστυχώς η ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατεί εξ αιτίας της ίδιας εγκαταλείψεως και στους γύρω απομένοντες "πνεύμονες" πρασίνου, τον Λόφο του Στρέφη, τον Λόφο του Φινόπουλου, το Άλσος της Χωροφυλακής και του Γουδή. Κάπως σε καλύτερη κατάσταση το Πεδίο του Άρεως αλλά λόγω συρροής (αλλοδαπού) κόσμου δεν ενδείκνυται εκεί η δραστηριότητά μας.

     Έτσι, επικεντρωνόμαστε στις δυνατότητες που μας παρέχει ο αύλειος χώρος της έδρας της Ομάδος μας και εντατικοποιούμε τις προσπάθειές μας ώστε σύντομα να διαθέτουμε έναν ιδανικό χώρο ασκήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" στο κέντρο των Αθηνών.

     Κατόπιν αυτών, συνεχίζουμε την συστηματική κηπουρική και με νυκτερινή εργασία, φυτεύοντας νέα και περιποιούμενοι τα ήδη υπάρχοντα δένδρα και φυτά μας μιας κι εμείς δεν καταδεχόμαστε την μομφή του "δημοκράτη" ώστε να παρακάμπτουμε τις ουσιώδεις υποχρεώσεις μας έστω κι αν κάποιοι, ευλόγως, ανάβουν φώτα μπαλκονιών για να ερμηνεύσουν θορύβους εργασίας που ακούγονται μέσα στη νύκτα.

     Με αδιάκοπην εργασία, πιστεύουμε ότι σύντομα θα υλοποιηθεί το σχέδιό μας για έναν ιδανικό χώρο Τοξοβολίας που θα χαιρόμαστε όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι". 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΠΟΡΙΑ 

     Aναγνώστης μας, συν-Τοξότης της μοντέρνας Τοξοβολίας, με αφορμή μια φωτογραφία που δημοσιεύθηκε σε προηγούμενη ανάρτησή μας, μας ζητά  με μήνυμά του περισσότερες διευκρινίσεις για την «Τοξοβολία εξ Επαφής» και εάν κατάλαβε καλά ότι το αντικείμενό της δεν είναι να καρφώνεται το βέλος στο στόχο αλλά απλώς να τον αγγίζει, ενώ η επίμαχη φωτογραφία δείχνει το βέλος καρφωμένο στον στόχο. Λοιπόν, στην συγκεκριμένη φωτογραφία το βέλος  δ ε ν  είναι καρφωμένο στον στόχο, δηλαδή, στο απλό και μη στερεωμένο πανί, διότι αν ήταν εκ της βαρύτητος θα ήταν πεσμένο με το πτέρωμα προς τα κάτω. 

     Στη φωτογραφία, το βέλος «συλλαμβάνεται» ακριβώς κατά την στιγμή που αγγίζει τον στόχο (πανί) και ακολούθως πέφτει στο έδαφος. Τούτο σημαίνει ότι ο Τοξότης υπελόγισε σωστά το άνοιγμα της χορδής του ώστε το βέλος του και να αγγίξει τον στόχο-ύφασμα αλλά και να μην καρφωθεί σε αυτόν και αυτό είναι το αντικείμενο της εξασκήσεως στην Τοξοβολία εξ Επαφής, ήτοι, το βέλος να αγγίξει τον στόχο αλλά να μην καρφωθεί σε αυτόν, ούτε να καταπέσει π ρ ι ν φτάσει στον στόχο, ούτε να καρφωθεί επί του στόχου. Έτσι στον Τοξότη ενισχύεται η αντίληψη της απαραίτητης εκτάσεως της χορδής προκειμένου να επιτευχθεί ευστοχία δια της παραγωγής επαρκούς παραγωγής κινητικής ενεργείας στο βέλος, αντιμετώπιση του "παραδόξου" και ευθείασή του με τελική πρόσκρουση στο επιθυμητό σημείο.

HORSEBACK ARCHERY:

CONTROLLING THE GALLOP 

OF A ΒΙΤLESS YOUNG STALLION

     Theocharis, eleven year old, is already a very capable horse rider, show jumper (1.10m) and Horseback Archer. He rides many horses but his favorite horse is Sepp, a powerful young stallion stronger, more than thirty times of his rider. The stallion prefers full gallop anytime and the little boy pays special attention to control his horse in order to clear safely fences or shooting correct his arrows when Horseback Archery. This is very critical during all training sessions because this horse feels very …fresh not only by its nature but also after some periods closed in its box. Meanwhile, Theocharis and Sepp work bitless, as this is one of the basic rules of "Greek Centaurs" Horseback Archery School. Today, after two and a half months of quarantine because of Covid-19, Theocharis and Sepp start to cooperate in Horseback Archery and let’s enjoy how Theocharis asked his horse to control his speed in order to achieve good shootings. Not so bad for a boy eleven year old shooting his arrows in the middle of the target while galloping. Thank you Master Kassai Lajos for all those you offered to us!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Υπό βάσανον αξιολογήσεως έθεσε ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" Ιφικράτης μιαν άσκηση τοξεύσεως την οποία έθεσε, προσφάτως, υπ΄ όψη της Ομάδος, παρουσιάζοντάς την στην "κλειστή" σελίδα μας του δικτυωτικού μέσου, ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" Χριστόφορος.

     Ενθουσιασμένος δηλώνει ο Ιφικράτης μετά την εφαρμογή της ασκήσεως στην πρόσφατη Προπόνησή του και μας την συνιστά και αυτός.

     Μα, ουδεμία αμφιβολία ότι, ό,τι προέρχεται από το "Στρατηγείο" των Φαιάκων είναι χρησιμότατο για όλους!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" 

με πολλά ...χαμόγελα!

     Την δική τους "επαναφορά" μετά από δυόμιση μηνών αποχή, επεχείρησαν, με ...πολλά χαμόγελα, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας".

     Με ένα εντελώς ελεύθερο πρόγραμμα και με την ελευθερία ενός εκάστου Συνασκουμένου να βρει το ατομικό "μονοπάτι" επανασυνδέσεώς του με το Τόξο, οι Κερκυραίοι Κένταυροι ξαναβρήκαν τους "ρυθμούς" τους.

     Τα διάπλατα χαμόγελα όλων υπήρξαν τα τεκμήρια της επιτυχούς "επαναφοράς" και της "επαναδιευθύνσεως" στον δρόμο της Τοξοβολίας.

     Και πάντοτε ευρηματικοί και ρηξικέλευθοι, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" κατάφεραν να συνδυάσουν την "επανεκκίνησή" τους με μία ανατολική ραβδομαχία, έτσι για το ..."ζέσταμά" τους!

     Όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" αφήνουμε πίσω μας τον κοροϊδοϊό και συνεχίζουμε ακάθεκτοι!

"ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ"

     Η μελλοντική αβεβαιότητα που προξενεί η απάτη του κοροϊδοϊού μπορεί να πλήττει ολόκληρη την κοινωνία αλλά η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρώντας την αλτική ευελιξία του πηδήματος του βατράχου σχεδιάζει τις εναλλακτικές της, ώστε να μπορεί να συνεχίζει στους ρυθμούς της την αποστολή της.

     Έτσι, σύμφωνα με τους προγραμματισμούς μας ξεκινήσαμε το πρόγραμμα της εξατομικευμένης αξιολογήσεως στην Τοξοβολία των Μελών μας, προκειμένου να συνθέσουμε αποστολές συμμετεχόντων σε διεθνείς αγώνες, καιρώ δέοντι!

     Αυτή την φορά ο Πολυδεύκης μας, μετά από μία υποχρεωτική "ακινησία" δυόμιση μηνών, απέδειξε ότι τα καλά "θεμέλια" τεχνικής της Τοξοβολίας δεν ακυρώνονται ακόμη και υπό την πίεση σοβαρών αρνητικών παραγόντων.

     Σήμερα ο Πολυδεύκης κλήθηκε να δείξει τις όποιες επιπτώσεις της αναγκαστικής αποχής του από την Γραμμή Βολής με μία προπονητική προσέγγιση δύο φάσεων: (α) Επαναφορά στην τοξευτική κανονικότητα και (β) Βαθμολόγηση του επιπέδου του ως "παραμένοντος" Τοξότη.

     Ακολουθώντας μία τακτική διαρκούς εναλλαγής "καταστάσεων", με την αυξομείωση αποστάσεων και παραλλαγή στάσεων και με σεβασμό στον χρόνο της αναγκαστικής αποχής του που απαιτούσε προσεκτική και βαθμιαίαν επαναφορά, τηρήθηκε ένα πρόγραμμα 45 λεπτών το οποίο συμπεριέλαβε προθέρμανση και Τοξοβολία εξ Επαφής, καταλήγοντας σε συγκέντρωση βελών επί μεσαίας αποστάσεως.

     Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι συνθήκες του αυλείου χώρου της έδρας της Ομάδος μας που ευνοούν την αυτοσυγκέντρωση έδειξαν γρήγορα τις ευεργετικές επιπτώσεις τους επί των τοξεύσεων του Πολυδεύκη ο οποίος "έδρασε" σωστά και πολύ ταχύτερα απ΄ ό,τι ανεμένετο.

     Τηρώντας τον βασικό προπονητικό κανόνα της εμθαρρύνσεως του ασκουμένου να παραχωρήσει την προπορεία στην ίδια την δεξιότητά του και όχι στα "καλουπώματα" εξωγενών προπονητικών αντιλήψεων απολαύσαμε μία κατάληξη αρκετά υψηλότερη απ΄ ό,τι, αρχικώς, προσδοκούσαμε.

     Πάντα "τέτοια"! Κι ας είναι και μετά από δυόμιση μηνών αποχή!

ΔΥΝΑΤΑ, ΜΕ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ!

     Με τον απόηχο της κυνικής παραδοχής της απάτης, από τον ίδιο τον εθνικό μας λοιμωξιολόγο-δεσμοφύλακα, ότι,αυθαιρέτως, όλοι οι θάνατοι ανεξαρτήτως πραγματικής αιτίας αποδίδονται στον ..."κορωναϊό", μαζέψαμε τον όγκο της οργής μας και μπήκαμε στο μετρό προς τον Σταύλο, όπου η ...μάσκα-φίμωτρο και τα ...γαντάκια του λαθροχείρα, δεν αποτελούν fashion style αλλά δείγματα αγελαίας ανοησίας και ουχί ..."ανοσίας"!

     Εγκαταλείποντας "εκτός" και "πίσω' μας το ...διασωληνωμένο   Τσιόδρειον πρότυπο το οποίο με τα χειρουργικά γαντάκια του και την μάσκα ...συνεργείου καλωδιώνεται με τον συστημικό master και την his voice ώστε να τηλεκατευθύνεται με τον εγκεφαλικό δέκτη στο "switch off", ξαναβρεθήκαμε μετά την εποχή του κοροϊδοϊού στο φυσικό "τοπίο" του Σταύλου που μας ζωογονεί ως η πλέον αποτελεσματική Μ.Ε.Θ. κάθε αλογατάρη. Αν όλα αυτά τα δημοκρατικότατα τρομοκρατημένα όντα είχαν ανακαλύψει το φυσικό οξυγόνο κι έκοβαν τον "ομφάλιο λώρο" των "καλωδίων" με το τέρας που κουμαντάρει τον εργαλειοποιημένο εγκέφαλό τους θα είχαν αντιληφθεί ότι η 9η Μαίου είναι ημέρα πένθους για την Ανθρωπότητα και θα γιατρεύονταν από τους εργαστηριακούς ιούς με τους οποίους οι μεταπολεμικοί Δυνάστες τους δοκιμάζουν τις αντοχές τους πριν το επερχόμενο αντιφασιστικό τσιπάρισμα! Ποιος, όμως, πέραν της φυσιοκεντρικής νηφαλιότητος μπορεί να  σ κ ε φ θ ε ί  ρεαλιστικά, προετοιμαζόμενος μάλιστα να υποδεχθεί και τα επερχόμενα φορτία 5G, μακράν του ...σταυλικού περιβάλλοντος? "Τυροκαυτερή" η ...φαιά τους ουσία, να χτυπάνε με τα χειρουργικά γαντάκια τους τα πληκτρολόγια ενώ τους κυκλώνει ασφυκτικά, μέχρι θανάτου, η "τεχνολογική" κατάργηση των προσωπικοτήτων και η κατάλυση των ευτελισμένων ιδιωτικοτήτων τους, ενώ για τους ολίγιστους απομένοντες σκεπτόμενους ο περιρρέων "ζόφος" αποτελεί την ιστορικότερη δικαίωση!

     Και κάπως έτσι, αφού ο κοροϊδοϊός απεδείχθη φιάσκο κι εντελώς ...ακίνδυνος, επιστρέψαμε στο ιαματικόν...  Ιππευτήριο με ένα ακόμη πιο δυναμικό ..."come back", κάτι σαν κεφάτη σκηνική ιαχή  του ...Klaus Nomi!

     Πρώτο μας μέλημα η, από εδάφους, επανένταξη του νεαρού μας Χάρη στην τοξευτική "συχνότητα" ώστε η σκοπούμενη ως κατάληξη της σημερινής ημερίδος, Έφιππη Τοξοβολία, να είναι ασφαλής και αποτελεσματική.

     Ο Χάρης μας, εκτελώντας ασκήσεις επιβεβαιώσεως της διατηρήσεως "τεχνικής μνήμης" μετά από καιρό αναγκαστικής αποχής από τη Τοξοβολία, αμέσως έδειξε ότι γι αυτόν η χρήση του Τόξου έχει εμπεδωθεί βαθιά στο οικείο εγκεφαλικό του πεδίο.

     Επί ένα "εισαγωγικό" εικοσάλεπτο ο Χάρης, εξεταζόμενος, έδειξε ότι μάλλον ...βέλτιστος επανασυνδέεται με το ένα σκέλος της Έφιππης Τοξοβολίας και την χρήση του Τόξου.

     Ακολούθησε η συραγωγική "αφύπνιση" του επιβήτορος Sepp από τον "λήθαργο" του κοροϊδοϊού από τον οποίο ακόμη να συνέλθουν αμέτρητα δίποδα κυκλοφορούντα με παραϊατρικά ...συνολάκια ως ...fashion viictims  των εξουσιαστών τους!

     Κατά πολύ ευφυέστερο αμέτρητων διπόδων, αυτός ο δυνατός, τετράποδος, επιβήτορας, χωρίς ...μάσκα και χωρίς ...γάντια, συραγωγήθηκε υπομονητικά έως ότου ελεγχθεί η φυσικότατη "φρεσκάδα" εκ του ...σταυλισμού του, αφήνοντάς τον στα τολμηρά του άλματα και ανεξέλεγκτους καλπασμούς (ε, παιδί είναι κι αυτό...!) μέχρι που κατάλαβε ότι κάπου, σ΄ αυτό το σημείο, αρχίζει η δουλειά κι η υποχρέωσή του να βγάλει επάξια τον γευστικό ...σανό του, όσο τα, εκτός Σταύλου, αμέτρητα δίποδα ταίζονται βιαίως με έναν άγευστο διανοητικό "σανό" που τους καθιερώνει την ...μάσκα και τα ...γάντια!

     Προς ολοκλήρωση και του συραγωγικού "κεφαλαίου", ο Χάρης ανέλαβε τον επιβήτορα συνεργάτη του επικυρώνοντας τον ηγετικό ρόλο του Ιππέως στο κυρίως μάθημα που θα ακολουθούσε μετά από όλες αυτές τις απαραίτητες, προηγηθείσες, εκπαιδευτικές διαδικασίες. 

     Χάρης και Sepp, κατόπιν, επέστρεψαν στον Σταύλο για την προετοιμασία του Ίππου ώστε να αρχίσει το τρίτο "κεφάλαιο" της, κυρίως, Έφιππης Τοξοβολίας.

     Και ο νεαρός Ιππέας, όπως είναι καθιερωμένο, ανέλαβε με προσοχή την ιπποκομία και την όλη προετοιμασία του Ίππου του.

     Κανένα μάθημα στην Σχολή των 'Ελλήνων Κενταύρων" δεν αρχίζει εάν δεν προηγηθούν όλα τα προβλεπόμενα που εξασφαλίζουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της ώρας που θα επενδύσει στην κοινή προσπάθεια ο Ίππος, μαθητής και ο Εκπαιδευτής. Ποτέ στα 15 χρόνια της λειτουργίας μας δεν "βαρεθήκαμε" να τηρήσουμε απαρεγκλίτως το δικό μας "πρωτόκολλο" εκπαιδεύσεως και δεν υπήρξαμε Τσιόδρες που διέταξαν, δήθεν για το "καλό" μας, το κλείσιμο εκκλησιών ενώ οι ίδιοι πήγαν να ...ψάλλουν, ενώ φυλάκισαν τους Έλληνες στα σπίτια μας και οι ίδιοι έσπευσαν να πουλήσουν επικοινωνιακά τρικ ακάλυπτοι εν μέσω παρελάσεων ακαλύπτων αθιγγάνων σε γύφτικους καταυλισμούς! Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τα πάντα ακολουθούν το προβλεπόμενο πρωτόκολλο και δεν "συγχωρούνται" ...κοροϊδοϊοί! Γι αυτό και σήμερα, πριν την έναρξη του κυρίως μαθήματος και μετά τα όσα προηγήθηκαν, ο νεαρός Χάρης ρυταγώγησε τον Ίππο του για να τον διασυνδέσει μαζύ του, ώστε να διασφαλισθεί αγαστή συνεργασία μεταξύ τους στο κυρίως μάθημα που θα ακολουθούσε.

     Η εφίππευση έγινε με τον χρόνο να μην "κυνηγά" κανέναν και μόνον όταν οι δύο Συνασκούμενοι, Ίππος και Ιππέας, έδειξαν ότι "δέθηκαν" μεταξύ τους.

     Ο "εξορκισμός" της δίμηνης ακινησίας λόγω... κοροϊδοϊού έγινε πολύ προσεκτικά και με πολλές ασκήσεις ώστε και ο Ίππος και ο Ιππέας να επανέλθουν πλήρως στην τάξη της ιππευτικής εργασίας με όλες τις προβλεπόμενες διατατικές διαδικασίες και με τον μαθητή να ξαναβρίσκει την ιππευτική άνεσή του δίνοντας τον τροχαστικό ρυθμό στον Ίππο του με ...παλαμάκια, άσκηση που προσδίδει στον μαθητή την αίσθηση του ρυθμού ο οποίος συνοψίζει την έφιππη εργασία αλλά και στον Ίππο την αίσθηση της υπακοής στις εντολές του Ιππέως του.

     Και μόνον όταν ο μαθητής έφθασε σε σημείο να "πετά" μαζύ με τον Ίππο του, ξεκίνησε το κυρίως μάθημα.

     Αναλαμβάνοντας το Τόξο και τα βέλη του, ο μαθητής, περνώντας από όλες τις φάσεις της εφιπποτοξοτικής προδικασίας (βάδην, τροχασμό, καλπασμό) ξεκίνησε τις έφιππες τοξεύσεις και στους τρεις βηματισμούς μα ακρίβεια ελβετικού χρονομέτρου! 

     Η "επένδυση" όλων όσων προηγήθηκαν τώρα, στις καλπαστικές τοξεύσεις, απέδειξε ότι αποδίδει τα μέγιστα!

     Και κάπως έτσι, μετά από δύο σχεδόν ώρες εργασίας, ολοκληρώθηκε αυτό το μάθημα "επαναφοράς" από την απάτη της "πανδημίας" στον ρεαλισμό του υγιέστατου Ιππευτηρίου και με τους δύο Συνασκουμένους σε πλήρην αρμονία και ευτυχία!

     Το ίδιο ευτυχής και ...χαλαρός και ο Εκπαιδευτής για τον οποίο η ευτυχία του Ίππου και του μαθητή αποτελεί την μόνη και μεγαλύτερη αμοιβή, εν αντιθέσει με τους τσιόδρες για τους οποίους η κατασκευασμένη δυστυχία ενός λαού συνεπιφέρει και μηνιαίο τσέπωμα είκοσι χιλιάδων ευρώ! Κι αυτό διότι η πραγματική ευτυχία δεν αγοράζεται, δεν αποτιμάται σε "χρυσίον" αλλά γεμίζει την ψυχή του Ανθρώπου, έτσι, ζενικά, διότι "αυτό είναι"...! 

     Το υπόλοιπο της ημέρας αφιερώθηκε στην διδασκαλία της Παραδοσιακής Τοξοβολίας σε φίλους.

     Ο νεαρός Χάρης ανέλαβε να μυήσει στην δική μας Τοξοβολία παρευρισκόμενους Ιππείς εμποδιστές.

     Ακόμη μία διδακτική εμπειρία για τον ίδιο τον Χάρη αλλά και για τους ευτυχείς μαθητές του που δέχθηκαν την διδασκαλία ενός "μικρού το δέμας" αλλά λαμπρού σε ικανότητες παιδιού!

     Εν τέλει, ο αγαπημένος μας Χάρης, δεν απέφυγε να "γράψει τον επίλογο" της ημερίδος αναλαμβάνοντας και πάλι το Τόξο και τα βέλη του πριν "βάλουμε τελεία" σ'  αυτή την υπέροχη ημέρα στον σταύλο μας!

     Το βασικό όπλο ενός βατράχου είναι το άλμα αποφυγής του κινδύνου, ένα άλμα που θα ζήλευαν πολλά πλάσματα τα οποία για να αποφύγουν τον κίνδυνο είναι αναγκασμένα να κουβαλάνε ακόμη και ...πυροβόλα!

     Όταν , όμως, ο βάτραχος χοντρύνει και βαρύνει, χάνει την αλτική ικανότητά του και παραδίδεται βορά σε κάθε επίβουλο της υπάρξεώς του μέχρι σημείου να μπορούν να του πάρουν με ..."εξ επαφής" φωτογράφιση ακόμη και την "ψυχή", όπως οι Ινδιάνοι εννοούν την "εικόνα". Το ίδιο κι ένας λαός τον οποίο προορίζουν προς αναλώσιμο κρέας και τον φυλακίζουν στο εκτροφείο του σπιτιού του ταίζοντάς τον με επιδόματα ώστε να "βαρύνει" στον καναπέ του και να παραδοθεί αμαχητί στον εξουσιαστή-χασάπη του έχοντας απωλέσει κάθε ικανότητα άλματος επιβιώσεως!

     Αντιθέτως, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" διδάσκεται η όξυνση των αντανακλαστικών του Ανθρώπου και η υποχρέωσή του να επιβιώνει στα "δύσκολα", εκτινασσόμενος με τα δέοντα ανά χείρας από ...καναπέδες και ο,τιδήποτε άλλο καθηλώνει σε παράδοση αμαχητί! Πρωτίστως, σε μία πολεμική Ομάδα, όπως η δική μας, πάνω από την διδασκαλία μιας πολεμικής τέχνης, στέκεται η διδασκαλία ενός μαχητικού πνεύματος απολύτως απαραίτητου για την επιβίωση του Ανθρώπου και της Κοινωνίας!